Assessment of antihypertensive treatment and risk factors for rehospitalizations of patients with primary arterial hypertension hospitalized for cardiac reasons

  Wstęp. Celem niniejszej pracy jest porównanie i ocena wyników leczenia hipotensyjnego pacjentów z pierwotnym nadciśnieniem tętniczym oraz identyfikacja czynników ryzyka ponownej hospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych w tej grupie chorych. Materiał i metody. Do badania obserwacyjnego włączono 299 osób (206 kobiet i 93 mężczyzn) z rozpoznaniem pierwotnego nadciśnienia tętniczego. Przeanalizowano dane medyczne pacjentów, w tym badania laboratoryjne, wyniki przezklatkowej echokardiografii i 24-godzinnych automatycznych pomiarów ciśnienia tętniczego. Rok po hospitalizacji przeprowadzono wywiad telefoniczny z pacjentami w celu oceny wartości ciśnienia tętniczego, farmakoterapii i zdarzeń sercowo-naczyniowych. Zebrane dane poddano analizie statystycznej. Wyniki. Pacjenci z nadwagą i dyslipidemią stanowili większość analizowanej grupy. W grupie mężczyzn średnie wartości rozkurczowego ciśnienia tętniczego były istotnie wyższe niż wśród kobiet. Porównanie wyników echokardiografii przezklatkowej wykazało, że kobiety miały istotnie wyższe wartości prędkości maksymalnej przedsionkowej fali napływu mitralnego (fala A) i stosunku prędkości maksymalnych wczesnorozkurczowej fali napływu mitralnego oraz wczesnorozkurczowej fazy ruchu pierścienia mitralnego (E/E’). Po roku od hospitalizacji większość pacjentów stosowała się do zaleceń i uzyskała średnie wartości ciśnienia tętniczego &lt; 140/90 mm Hg. Aż 18,7% pacjentów wymagało rehospitalizacji z przyczyn sercowo-naczyniowych w ciągu rocznej obserwacji. Wnioski. Farmakoterapia hipotensyjna w badanej populacji różniła się od zaleceń zawartych w wytycznych ESC/ESH dotyczących postępowania w nadciśnieniu tętniczym. Podwyższone parametry echokardiograficzne dysfunkcji rozkurczowej lewej komory były związane z gorszymi wynikami leczenia hipotensyjnego. Wiek i ciśnienie tętnicze poniżej 120/70 mm Hg zwiększały ryzyko rehospitalizacji w badanej populacji. nadciśnienie tętnicze, dysfunkcja rozkurczowa, farmakoterapia, rehospitalizacjeIntroduction. The aim of this study is comparison and evaluation of the results of antihypertensive treatment in patients with primary arterial hypertension and identification of risk factors for cardiovascular rehospitalisation in this group of patients. Material and methods. 299 people (206 women and 93 men) diagnosed with primary arterial hypertension were included in the observational study. Patients’ medical data was analyzed, including laboratory tests, transthoracic echocardiography, and 24-hour automatic blood pressure measurements. One year after hospitalization, the patients were interviewed by phone to assess blood pressure, pharmacotherapy, and cardiovascular events. The collected data was analyzed statistically. Results. Overweight and dyslipidemic patients constituted the majority of the analyzed group. In the group of men, mean diastolic blood pressure values were significantly higher than in women. A comparison of the results of transthoracic echocardiography showed that women had significantly higher values of A wave and the E/E’ ratio. One year after hospitalization, most of the patients complied with the recommendations and achieved mean blood pressure values < 140/90 mm Hg. As many as 18.7% of patients required rehospitalization for cardiovascular reasons within one year of follow-up. Conclusions. The antihypertensive drug therapy in the study population differed from the recommendations in the European Society of Cardiology/European Society of Hypertension guidelines for the management of hypertension. Increased echocardiographic parameters of left ventricular diastolic dysfunction were associated with worse outcomes of antihypertensive treatment. Age and blood pressure below 120/70 mm Hg increased the risk of rehospitalization in the study population