Epidemiology, therapy, and prognosis after stroke in chronic kidney disease

Ischemic stroke is one of the most common causes of death worldwide. Its occurrence closely correlates with the severity of chronic kidney disease (CKD) and albuminuria. Pharmacological prevention of stroke in patients with mild-to-moderate CKD does not differ significantly from the general recommendations. However, the beneficial effect of statins on reducing the risk of stroke remains unproven in patients with advanced CKD and on dialysis. The use of acetylsalicylic acid and oral anticoagulants increases the risk of serious bleeding complications and requires special care and additional monitoring. CKD cannot be considered a contraindication for carotid artery endarterectomy or stenting in patients with symptomatic carotid artery stenosis; likewise, CKD cannot be a contraindication for thrombolysis and thrombectomy in ischemic stroke patients. Admittedly, all these procedures are associated with an increased risk of adverse events compared to non-CKD patients. Early thrombolysis and especially thrombectomy improve poor outcomes in CKD patients. Post-stroke supportive treatment of CKD patients does not differ from the general standards, but the nephrological burden should be taken into consideration, especially when using antihypertensive, anticonvulsant, or edemareducing drugs. Statin use after stroke reduces 3-month mortality. Further research is needed to create specific CKD therapeutic algorithms for more effective management of ischemic stroke in patients with severe CKD and on dialysis

Epidemiologia, terapia i rokowanie po udarach mózgu w przewlekłej chorobie nerek

Udar niedokrwienny jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Jego występowanie ściśle koreluje z ciężkością przewlekłej choroby nerek (PChN) i albuminurii. Profilaktyka farmakologiczna udaru mózgu u pacjentów z łagodną do umiarkowanej PChN nie odbiega istotnie od ogólnych zaleceń. Jednakowoż korzystny wpływ statyn na ryzyko udaru mózgu pozostaje nieudowodniony u pacjentów z zaawansowaną PChN i dializowanych. Stosowanie kwasu acetylosalicylowego czy doustnych leków przeciwzakrzepowych zwiększa ryzyko poważnych powikłań krwotocznych i wymaga szczególnej ostrożności oraz dodatkowego monitorowania. PChN nie może być traktowana jako przeciwwskazanie do endarterektomii lub stentowania tętnicy szyjnej u pacjentów z objawowym zwężeniem tętnicy szyjnej, a także trombolizy i trombektomii w udarze niedokrwiennym mózgu. Wszystkie te procedury wiążą się z większym ryzykiem zdarzeń niepożądanych niż u pacjentów bez PChN. Wczesna tromboliza, a zwłaszcza trombektomia, poprawiają złe rokowanie u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek. Postępowanie wspomagające po udarze mózgu u chorych na CKD nie odbiega od ogólnych standardów, lecz należy jednak liczyć się z obciążeniem nefrologicznym, zwłaszcza przy stosowaniu leków przeciwnadciśnieniowych, przeciwdrgawkowych czy zmniejszających obrzęki. Stosowanie statyn po udarze zmniejsza śmiertelność w ciągu 3 miesięcy. Konieczne są dalsze badania w celu stworzenia specyficznych dla PChN algorytmów terapeutycznych, które umożliwią skuteczniejsze leczenie udaru niedokrwiennego mózgu u pacjentów z ciężką PChN i dializowanych

Significantly Elevated CA 19-9 after COVID-19 Vaccination and Literature Review of Non-Cancerous Cases with CA 19-9 > 1000 U/mL

Background: CA 19-9 is a commonly assessed tumor marker, considered characteristic of pancreatic ductal adenocarcinoma (PDAC) and biliary tract cancers; however, the positive predictive value of CA 19.9 is too low, and the usage of CA 19.9 as a screening tool in the healthy population remains controversial. Methods: The presented case illustrates a reversed diagnosis of highly elevated serum CA 19-9 levels in a 54-year-old female complaining of pain in the epigastric region, shortly after COVID-19 vaccination. Laboratory tests showed a significantly elevated level of the CA 19-9 marker (>12,000 U/mL, reference value: p < 0.05). There was no difference between CA 19-9 values and the categorized cause of the increase. Conclusions: Conducting differential diagnosis, it should not be forgotten that most international guidelines recommend the use of CA 19-9 only in conjunction with pathology of pancreas in radiological imaging; however, even such a combination can point the diagnostic pathway in the wrong direction. A highly elevated CA 19-9 level, typically associated with PDAC, may be the result of benign disease including AIP related to COVID-19 vaccination