Zbozowe, bialkowe inhibitory enzymow hydrolitycznych i ich znaczenie. Czesc II: Bialkowe inhibitory proteinaz

W pracy przedstawiono przegląd danych literaturowych na temat zbożowych, białkowych inhibitorów enzymów proteolitycznych. Szczególną uwagę zwrócono na ich właściwości, formy wielorakie, a także ich znaczenie biochemiczne, fizjologiczne i żywieniowe.The present state of knowledge on cereal proteinacious inhibitors of proteolytic enzymes is reviewed. Particular attention was given on their properties, multiple forms as well as significance from nutritional, physiological and biochemical point of view

Zbozowe bialkowe inhibitory enzymow hydrolitycznych i ich znaczenie. Czesc I. Bialkowe inhibitory alfa-amylaz

W ziarnie zbóż występują w znacznych ilościach białkowe substancje o charakterze inhibitorów enzymów hydrolitycznych. Pomimo, iż występowanie tych substancji w ziarnie zbóż stwierdzono już w latach trzydziestych, to do tej pory nie udało się dokładnie ich poznać. W pracy tej scharakteryzowano inhibitory enzymów amylolitycznych występujące w ziarnie pszenicy, żyta i pszenżyta oraz przedstawiono współczesne poglądy na temat ich znaczenia.Cereal seeds contain a lot of protein substances which are inhibitors of hydrolytic enzymes. Although, they were discovered in the early 1930's till today remain a number of question to be answer. In this paper protein nature alpha-amylase inhibitors found in grain of wheat, rye and triticale were discussed on the grounds of the present-day knowledge

Ocena zmian aktywności alfa-amylaz w pszenicy i jej słodach po długotrwałym okresie przechowywania

The effect of prolonged storage on α-amylases activity in wheat and malted wheat grain was studied. It was demonstrated that four-year storage increases the activity of α-amylases and at the same time decreases the total activity of combined α- and β-amylases and the protein level.Badano wpływ długotrwałego czasu przechowywania na aktywność amylolityczną w ziarnie pszenicy i jej słodach. Do badań użyto ziarno pszenicy ozimej odmiany ARIA oraz jej słody: 4-dniowy z dodatkiem kwasu giberelinowego (GA3) i 6-dniowy bez GA₃. W ekstraktach z ziarniaków pszenicy i jej słodów oznaczono zawartość białka, łączną aktywność α i β-amylaz oraz aktywność α-amylaz, a także liczbę opadania. Wszystkie analizy wykonano 3 miesiące po zbiorze pszenicy i po 4 latach przechowywania ziarna. Stwierdzono, że 4-letni okres przechowywania ziarna w kontrolowanych warunkach wpływa na wzrost aktywności α-amylaz, jednocześnie obniżając łączną aktywność α i β-amylaz oraz poziom białka

The review of protein separation and purification methods appearing useful in research and food analysis

Dokonano przeglądu nowoczesnych metod separacji i oczyszczania białek przydatnych w badaniach i analizie żywności. Proces oczyszczania białek obejmuje cztery główne etapy: wybór źródła białka, ekstrakcję białka z materiału biologicznego, oczyszczanie wyekstrahowanego białka z wykorzystaniem technik chromatografii kolumnowej oraz jego przechowywanie do czasu analizy. Zawartość białka w materiale biologicznym i jego rozmieszczenie jest jednym z czynników decydujących o wyborze źródła białka. Znaczne ilości białek można uzyskać wykorzystując techniki rekombinacji DNA, które prowadzą do ich zwiększonej ekspresji w komórkach bakteryjnych. W przypadku izolacji białek wewnątrzkomórkowych należy zastosować dodatkowe zabiegi mające na celu rozbicie zarówno tkanek, jak i komórek. Komórki znajdujące się w zawiesinie rozbija się za pomocą szeregu metod. W przypadku białek integralnych, związanych z błoną biologiczną, błona biologiczna zostaje poddana działaniu detergentu anionowego, takiego jak Tryton X-100, który nie denaturuje białka i zapobiega jego inaktywacji. Przed przystąpieniem do dalszego oczyszczania białek należy określić ich przeznaczenie, wymagany stopień czystości oraz aktywność. W zależności od przeznaczenia produkt finalny może mieć trzy stopnie czystości: bardzo wysoki >99%, wysoki 95-99% oraz umiarkowany 99%, high, ranging between 95 and 99%, and moderate < 95%. Chromatographic techniques are employed to separate macromolecules on the basis of such parameters like: size and shape, hydrophobicity, surface net charge, or affinity. The first of those techniques is molecular sieving chromatography, also known as a gel filtration. If this technique is applied, macromolecules are separated according to their sizes and shapes. The other technique is ion exchange chromatography and with it, proteins are separated according to differences in the surface net charge of protein macromolecules. While applying the hydrophobic interaction chromatography, the separation of proteins is based on differences in the protein hydrophobicity, whereas the affinity chromatography utilizes the affinity of two substances, for example an enzyme and a substrate, and one of these two substances is carrier-bound, thus, immobilized. In the paper, the purity degree of protein as a final product was discussed with regard to the potential application of such a protein product