Wpływ biopierwiastków (n, k, mg) oraz długotrwałego przechowywania bulw ziemniaka na straty ilościowe jakościowe cz. ii. zawartość suchej masy i skrobi

One of the top objectives of the table and food processing potato production is good tuber quality. The fact that potatoes are grown for a number of different uses makes the quality requirements high, yet also varied, both in terms of morphological traits and the chemical composition. Throughout the production cycle, potato storage is the most difficult stage of maintaining good quality of tubers. During long storage, tubers are affected by processes leading to quantitative and qualitative changes. The present three-year field experiment (2003-2005) investigated the effect of varied mineral fertilisation (N, K and Mg against a fixed P dose) applied over the plant vegetation period and the influence of storage (3 and 6 months) on the content of dry matter and starch in tubers of mid-early potato cultivars: Bila and Triada. The samples were stored in a storage chamber for 3 and 6 months (temperature +4oC, relative humidity 95%). The content of dry matter and starch was significantly affected by both the fertilisation and the storage time. With increasing N, K, Mg doses, a significant increase in the content of dry matter appeared, as compared with the control, and its highest content was reported for the fertilisation with 100 kg of nitrogen (3.5% increase), 80 kg of potassium (7.7% increase) and 100 kg of magnesium per hectare (6.2% increase). However, as for the content of starch, the doses of 100 kg of nitrogen, 160 kg of potassium and 100 kg of magnesium per hectare turned out to be the most favourable. The losses of dry matter and starch in potato tubers calculated from the balance were the highest after 6 months of storage and accounted for 8.1 and 15.4% for the magnesium experiment, 6.6 and 10.1% for the nitrogen experiment, 6.7 and 7.9% for the potassium experiment, respectively.Jednym z nadrzędnych celów w produkcji ziemniaka jadalnego i do przetwórstwa spożywczego jest dobra jakość bulw. Wielokierunkowość użytkowania ziemniaka powoduje, że wymagania co do jego jakości są wysokie, ale też i różne, zarówno pod względem cech morfologicznych, jak i składu chemicznego. W całym cyklu produkcyjnym przechowywanie ziemniaków jest najtrudniejszym etapem utrzymania dobrej jakości bulw, ponieważ w okresie długotrwałego składowania w bulwach zachodzą procesy prowadzące do zmian ilościowych i jakościowych. W trzyletnim doświadczeniu polowym (2003-2005) badano wpływ zastosowanego w okresie wegetacji roślin zróżnicowanego nawożenia mineralnego (N, K i Mg na tle stałej dawki P) oraz przechowywania (3 i 6 miesięcy) na kształtowanie się zawartości suchej masy i skrobi w bulwach wybranych odmian ziemniaka. Do badań wybrano średnio wczesne odmiany Bila i Triada. Próby przechowywano w komorze przechowalniczej przez 3 i 6 miesięcy (temp. +4°C, wilgotność względna powietrza 95%). Na zawartość suchej masy i skrobi istotny wpływ miało zarówno zastosowane nawożenia, jak i czas składowania. Pod wpływem wzrastających dawek N, K, Mg następował istotny wzrost zawartości suchej masy w stosunku do obiektu kontrolnego, a najwyższą jej zawartość uzyskano po zastosowaniu nawożenia w ilości 100 kg azotu – wzrost o 3,5%, 80 kg potasu – wzrost o 7,7% i 100 kg magnezu – wzrost o 6,2% na 1 ha. W przypadku zawartości skrobi najkorzystniejsze okazały się dawki 100 kg azotu, 160 kg potasu i 100 kg magnezu na 1 ha. Straty suchej masy i skrobi w bulwach ziemniaka wyliczone z bilansu były najwyższe po 6 miesiącach przechowywania i wynosiły odpowiednio 8,1 i 15,4% w doświadczeniu z magnezem, 6,6 i 10,1% w doświadczeniu z azotem, 6,7 i 7,9% w doświadczeniu z potasem

Wpływ dolistnego dokarmiania magnezem i przechowywania na wybrane parametry wartości odżywczej korzeni spichrzowych marchwi

The nutritive value and wholesomeness of carrot are highly appreciated owing to such biologically active compounds as carotenoids, vitamin C and mineral compounds found in its roots. In 2007-2009, field experiments were performed on the effect of foliar fertilisation of carrot with magnesium sulphate during its vegetative growth on selected nutrients (total carotenoids, vitamin C, mineral magnesium). The field experiment was set up in a splitplot design with three replications on light soil, of slightly acid reaction, low in available P and K forms and very low in Mg. Magnesium was applied in rates of 0, 45 and 90 kg MgO ha–1 by spraying carrot plants with a 3% solution during their intensive growth in the vegetative season, accompanied by constant N, P, K fertilisation. The experiment involved five carrot cultivars: medium-late Berjo, and late Flacoro, Karotan, Koral and Perfekcja, all characterized by good storage life. The content of selected nutrients in carrot roots was determined immediately after harvest and after six-month storage in a traditional earthen mound. Foliar application of magnesium significantly increased the nutritive value of roots of the carrot cultivars after harvest, raising the content of total carotenoids, vitamin C and magnesium in edible parts. The rate of 45 kg MgO ha–1 was most favourable. The sixmonth root storage led to a decrease in the biologically active compounds. The recorded loss (mean for cultivars and fertilisation) reached 20% of carotenoids, 50% of vitamin C and 1% of magnesium. The highest nutritive value was determined for roots of the cultivars Karotan and Perfekcja and the lowest one in roots of cv. Flacoro.Wartość odżywcza i zdrowotna marchwi jest wysoko ceniona za względu na występujące w jej korzeniach związki biologicznie czynne, jak karotenoidy, witamina C, oraz związki mineralne. W latach 2007-2009 przeprowadzono doświadczenia polowe dotyczące wpływu dolistnego dokarmiania marchwi siarczanem magnezu w okresie jej wegetacji na wybrane składniki odżywcze (sumę karotenoidów, witaminę C, magnez mineralny). Doświadczenie polowe założono w układzie zależnym split-plot w 3 powtórzeniach na glebie lekkiej o odczynie lekko kwaśnym, małej zasobności w przyswajalne formy P i K oraz bardzo małej zasobności w Mg. Nawożenie magnezem zastosowano w dawkach 0, 45 i 90 kg MgO ha–1 – w formie oprysku 3% roztworem w okresie intensywnego wzrostu roślin w trakcie sezonu wegetacyjnego na tle stałego nawożenia N, P, K. Obiektem badań było 5 odmian marchwi: średnio późna Berjo oraz późne: Flacoro, Karotan, Koral, Perfekcja – o dobrej trwałości przechowalniczej. Zawartość wybranych składników w korzeniach marchwi oznaczono bezpośrednio po zbiorze i po 6 miesiącach przechowywania w kopcu tradycyjnym. Dolistne nawożenie magnezem wpłynęło istotnie na wzrost wartości odżywczej korzeni badanych odmian marchwi bezpośrednio po zbiorze wskutek zwiększenia w częściach jadalnych zawartości sumy karotenoidów, witaminy C oraz magnezu. Najkorzystniejsza okazała się dawka 45 kg MgO ha–1. Po 6 miesiącach przechowywania korzeni stwierdzono zmniejszenie zawartości związków biologicznie czynnych. Wystąpiły straty (średnio dla odmian i nawożenia) 20% karotenoidów, 50% witaminy C i 1% magnezu. Największą wartość odżywczą miały korzenie odmian Karotan i Perfekcja, a najmniejszą Flacoro

Wpływ biopierwiastków (N, K, Mg) oraz długotrwałego przechowywania bulw ziemniaka na straty ilościowe i jakościowe. Cz. I. Ubytki naturalne

Storage is one of the most important and, at the same time, most difficult stages in potato production and potato economy. During long-term storage, potato tubers are affected by processes leading to quantitative changes. The present three-year field experiment (2003-2005) investigated the effect of varied mineral fertilization (N, K and Mg against the fixed P dose) and storage (3 and 6 months) on the occurrence of quantitative potato tuber losses. The research involved mid-early cultivars: Bila and Triada. The samples were stored in a storage chamber for 3 and 6 months (temperature +4oC, relative humidity 95%). The present research shows that natural losses were affected by all the experimental factors. The K and Mg fertilizer doses significantly decreased the amount of fresh weight losses as compared with the control; as for potassium, the most favourable in that respect was the dose of 160 kg K2O ha–1, and for magnesium – 60 kg MgO ha–1. Nitrogen fertilization, on the other hand, demonstrated a negative effect on the amount of losses throughout the storage period. The highest fresh weight losses occurred after 6 months of storage and for the nitrogen, potassium and magnesium fertilization experiments they reached 8.9, 6.4 and 7.3%, respectively. The best storage life was reported for cv. Triada potato tubers – potassium fertilization and cv. Bila – magnesium fertilization.Przechowywanie należy do najważniejszych, a jednocześnie najtrudniejszych etapów w produkcji i gospodarce ziemniakiem. W okresie długotrwałego składowania w bulwach ziemniaka zachodzą procesy prowadzące do zmian ilościowych. W trzyletnim doświadczeniu polowym (2003-2005) badano wpływ zróżnicowanego nawożenia mineralnego (N, K i Mg na tle stałej dawki P) oraz przechowywania (3 i 6 miesięcy) na kształtowanie się strat ilościowych bulw ziemniaka. Do badań wybrano średnio-wczesne odmiany: Bila i Triada. Próby przechowywano w komorze przechowalniczej przez okres 3 i 6 miesięcy (temp. +4°C, wilgotność względna powietrza 95%). Z badań wynika, że na ubytki naturalne miały wpływ wszystkie czynniki doświadczeń. Zastosowane dawki nawozów K i Mg zmniejszały istotnie ilość ubytków świeżej masy w stosunku do obiektu kontrolnego, przy czym dla potasu najkorzystniejsza w tym zakresie okazała się dawka 160 kg K2O ha–1, a dla magnezu 60 kg MgO ha–1. Natomiast nawożenie azotowe miało negatywny wpływ na wielkość ubytków w całym okresie przechowywania. Największe ubytki świeżej masy wystąpiły po 6 miesiącach przechowywania i wynosiły w doświadczeniach z nawożeniem azotowym, potasowym i magnezowym odpowiednio: 8,9, 6,4 i 7,3%. Stwierdzono, że najlepszą trwałość przechowalniczą miały bulwy ziemniaka odmiany Triada – nawożone potasem oraz odmiany Bila – nawożone magnezem

Effect of nutrient supply from different sources on some quality parameters of potato tubers

Application of mineral fertilisers, especially nitrogen ones, increases potato yields. On the other hand, it can depreciate the quality of potato tubers and raise storage loss. With bio-fertilisers like UGmax, farmers can limit the need for mineral fertilisers by activating minerals which occur in soil. Microorganisms contained in UGmax, enriched with the start-nutrition medium, process (compost) residue of the last harvested crop, straw, manure break crops (organic fertilisers), etc. Together with soil minerals, they make humus, a natural environment for soil life as well as a ‘store’ of nutrients. The aim of the following, 3-year research was to determine changes in the content of vitamin C, nitrogen, phosphorus, potassium and crude protein (nitrogen x 6.25) in cv. Satina potato tubers stored for 6 months indoors at the temperature of 4°C, depending on previous application of soil fertiliser (with/ without UGmax), varied organic matter (without fertiliser, stubble intercrop: pea, straw and farmyard manure (FYM) as well as a half dose of mineral fertilisation as compared with the control. The highest vitamin C content was recorded in potato tubers from the treatments with FYM, full NPK and soil fertiliser. With half the dose of mineral fertilisation, UGmax most effectively increased the vitamin C content in potato tubers in the treatments with FYM and pea. The biggest decrease in the content of that nutrient after 6-month storage appeared in tubers from the plots with FYM, 50% NPK and without UGmax (38.5%). The content of nitrogen, phosphorus, potassium and total protein in tubers significantly depended on the dose of mineral fertilisation, where full NPK increased the content of the analysed nutrients. Moreover, the content of potassium was significantly higher in tubers from the plots with farmyard manure (FYM). The use of the soil fertiliser significantly increased nitrogen and total protein in tubers. After 6-month storage in chambers at + 4°C, the nitrogen, phosphorus and potassium content decreased slightly, on average by 4.9%, 12.4%, 13.1%, respectively

Plonowanie i skład chemiczny korzeni spichrzowych marchwi w zależności od nawożenia dolistego magnezem i czasu przechowywania

Yield amount, maturity stage, morphological as well as biological properties of carrot roots are cultivar-dependent. In 2007-2009, field experiments involving foliar fertilization of carrot with magnesium sulphate (acrid salts) on yield and selected yield constituents (dry matter, monosaccharides and total sugars) of carrot storage roots were conducted. Magnesium was applied in doses of 0, 45 and 90 kg MgO ha–1 in the form of 3% sprays during the intensive growth of carrot. The tested carrot belonged to five cultivars: medium- late Berjo and late Flacoro, Karotan, Koral and Perfekcja, all characterized by good shelf life. The yields of carrot storage roots depended on a cultivar and foliar fertilization with magnesium. The cultivar Flacoro gave the highest yield of 60.82 t ha–1 and cv. Karotan – lowest (51.40 t ha–1). The application of foliar magnesium fertilization during cultivation in the doses of 45 and 90 kg MgO ha–1 caused a significant increase of root yield of about 4.2 and 8.7%, respectively. The content of dry matter, reducing sugars and total sugars was determined in carrot roots immediately after harvest and after six months of storage. Regardless of the experimental factors, storage roots of cv. Karotan contained the highest amount of dry matter (138.7 g kg–1), reducing sugars (25.2 g kg–1) and of total sugars (76.8 g kg–1) based on fresh matter. Increasing fertilization with magnesium led to a significant increase in the content of all the analyzed constituents in carrot storage roots. The most successful was the dose of 45 kg MgO ha–1, which caused the highest significant increment in dry matter, reducing and total sugars. The six-month storage of carrot roots caused a 2.6% increase in dry matter and an 11.2% rise in total sugars, but decreased reducing sugars by 11.1% (mean results for all cultivars and fertilization variants).Wielkość plonu, termin dojrzewania, cechy morfologiczne oraz biologiczne korzeni marchwi są zróżnicowane u poszczególnych odmian. W latach 2007-2009 przeprowadzono doświadczenie polowe dotyczące wpływu dolistnego dokarmiania siarczanem magnezu (sól gorzka) na wielkość plonu i wybrane składniki (sucha masa, cukry proste i ogółem) korzeni spichrzowych marchwi. Magnez zastosowano w dawkach: 0, 45 i 90 kg MgO ha-1 w formie 3% oprysku, w okresie intensywnego wzrostu marchwi. Obiektem badań było 5 odmian marchwi: średnio późna Berjo oraz późne: Flacoro, Karotan, Koral i Perfekcja, o dobrej trwałości przechowalniczej. Plon korzeni spichrzowych marchwi zależał od odmiany i nawożenia dolistnego magnezem. Największy plon korzeni dała odmiana Flacoro — 60,82 t ha-1, natomiast najmniejszy Karotan — 51,40 t ha—1. Stosując podczas uprawy dolistne nawożenie magnezem w ilości 45 i 90 kg MgO ha—1, uzyskano istotny wzrost plonu korzeni o 4,2 i 8,7%. Zawartość suchej masy, cukrów redukujących i cukrów ogółem oznaczono w korzeniach marchwi bezpośrednio po zbiorze i po 6 miesiącach przechowywania. Niezależnie od czynników doświadczenia, korzenie spichrzowe marchwi odmiany Karotan zawierały najwięcej suchej masy — 138,7 g kg—1, cukrów redukujących — 25,2 g kg—1 i cukrów ogółem — 76,8 g kg—1 w świeżej masie. Wzrastające nawożenie magnezem wpłynęło istotnie na wzrost zawartości wszystkich badanych składników w korzeniach spichrzowych marchwi. Najkorzystniejsza okazała się dawka 45 kg MgO ha—1, która spowodowała najwyższy istotny wzrost zawartości suchej masy, cukrów redukujących i ogółem. Okres 6 miesięcy przechowywania korzeni marchwi spowodował wzrost suchej masy o 2,6%, wzrost cukrów ogółem o 11,2% i spadek cukrów redukujących o 11,1% (średnio dla odmian i nawożenia)

Nieinwazyjne oznaczanie jakości szpinaku podczas symulowanych warunków sprzedaży oraz przewidywanie możliwych zmian

Chlorophyll fluorescence, especially the optimum quantum yield Fv/Fm, is used to quantify the physiological state of plants, because stress, infections or wilting may lower the optimum quantum yield. The characteristics of chlorophyll fluorescence have attracted our attention for its use to determine the quality of spinach, because the measurement of Fv/ Fm during storage can be performed quickly and non-destructively, delivering information about spinach quality and its sale suitability. Applicability of modern techniques for quick and non-invasive in vivo determination of such parameters as quality and freshness of spinach under simulated sale conditions was tested in our study. In this experiment, application of chlorophyll fluorescence for quantification of quality as well as physical and physiological changes which occur in fresh products was verified. The experiment was conducted on spinach, a product characterized by rapid appearance of postharvest losses. Spinach was harvested as leafy vegetable for direct consumption and stored for 5 days (16 h in a cooling room at 2-4°C, 96-98% relative humidity, followed by 8 h at room temperature: ca 22oC, 65% relative humidity). Variants were represented by different cultivation conditions (fertilizer, leaf application of Previcur, CaCl2 and Cerone). The investigations revealed that fresh mass losses in the postharvest phase could be described by changes of Fv/Fm spinach leaves adapted to darkness by a linear relationship of parameters (r=0.77). The disadvantage of chlorophyll fluorescence measurement was the less precise determination of the critical loss of fresh mass of 3%. Instead, losses of 4 to 5% resulted in a the decrease of optimum quantum yield below the critical value of 0.80, which indicates the occurrence of postharvest stress. Leaf application of pesticides negatively influenced Fv/Fm. This relationship may be used to detect the application of plant protection products shortly before harvest, before the grace period is over. Hence, the determination of freshness using chlorophyll fluorescence offers, to a limited extent, protection of consumers. Further investigations showed that optimum quantum yield was linearly and positively correlated with the calcium content in spinach leaves. This relationship may indicate worse cell membrane integrity and reduced cell wall stability postharvest. Additionally, the decrease of Fv/Fm during storage may indicate the occurrence of cold stress as well as altering processes (senescence) and loss of quality of spinach, independent of its cultivation method. In these investigations, the relationship between chlorophyll fluorescence and color changes of leaves, content of chlorophyll, total nitrogen and water soluble carbohydrates, as well as respiration intensity and ethylene emission could not be found.Fluorescencja chlorofilu, w szczególności optymalne wykorzystanie kwantów Fv/Fm, stosowana jest do oznaczania stanu fizjologicznego roślin, gdzie występowanie stresu, chorób czy procesów więdnięcia może spowodować zmniejszenie optymalnego wykorzystania kwantów. W praktyce fluorescencja chlorofilu ma specjalne zastosowanie, ponieważ pomiary podczas przechowywania mogą zostać przeprowadzone szybko i bezdestrukcyjnie, natychmiast informując o stanie jakości szpinaku oraz jego przydatności do sprzedaży. Możliwość zastosowania nowoczesnych technik w celu szybkiego i nieinwazyjnego oznaczenia in vivo takich parametrów, jak jakość i świeżość szpinaku podczas symulowanych warunków sprzedaży, stanowiła tematykę badań. W badaniach zweryfikowano zastosowanie fluorescencji chlorofilu do określenia zmian jakościowych, fizycznych i fizjologicznych, zachodzących w świeżym produkcie odznaczającym się szybkim występowaniem strat pozbiorczych – szpinaku będącym warzywem liściowym przeznaczonym do bezpośredniego spożycia, składowanym 5 dni (16 h w chłodni: 4oC, 96% wilg. wzgl.; 8 h w temperaturze pokojowej: 22-23oC, 70% wilg. wzgl.), z uwzględnieniem różnych warunków uprawy (nawożenie, stosowanie dolistne Previcuru, CaCl2 oraz Cerone). Badania wykazały, że straty świeżej masy w fazie pozbiorczej mogły zostać opisane za pomocą zmian Fv/Fm zmierzonych w przystosowanych do ciemności liściach szpinaku ze względu na liniową zależność parametrów (r2=0,77). Negatywny aspekt pomiaru fluorescencji chlorofilu stanowiła mała dokładność określenia krytycznej dla jakości handlowej szpinaku granicy strat świeżej masy wielkości 3%. Dopiero straty od 4 do 5% spowodowały zmniejszenie optymalnego wykorzystania kwantów poniżej krytycznej granicy 0,80, wskazującej na wystąpienie stresu pozbiorczego. Ponadto dolistne zastosowanie pestycydów negatywnie wpłynęło na pomiar Fv/Fm, co jednak może znaleźć zastosowanie w wykrywaniu stosowania środków ochrony roślin na krótko przed zbiorem, jeszcze przed upływem okresu karencji. Dlatego też oznaczenie stopnia świeżości za pomocą fluorescencji chlorofilu umożliwia również, w pewnym stopniu, ochronę konsumenta. Dalsze badania wykazały, że optymalne wykorzystanie kwantów Fv/Fm skorelowane było liniowo pozytywnie z zawartością wapnia w liściach szpinaku. Zależność ta wskazywałaby na zmniejszenie zarówno integracji błon komórkowych, jak i zmniejszenie stabilizacji ścian komórkowych podczas okresu pozbiorczego. Ponadto zmniejszenie wartości Fv/Fm podczas przechowywania może wskazywać na wystąpienie stresu chłodu i procesów starzenia (senescencji) oraz utraty jakości badanego szpinaku, niezależnie od sposobu jego uprawy. W badaniach nie stwierdzono zależności między fluorescencją chlorofilu a zmianami barwy liści szpinaku, zawartością chlorofilu, azotu ogółem i węglowodanami rozpuszczalnymi w wodzie oraz intensywnością oddychania i emisją etylenu

Wpływ nawożenia organicznego i azotu na wybrane składniki bulw ziemniaka uprawianego w uproszczonym zmianowaniu

Fertilization is one of the factors of agro-technical practice that determines potato yield volume and quality. This research involved the early table potato cultivar Bila grown in the first year of the tenth (2006) and the eleventh rotation cycle (2009) in a long-term, static field experiment (set up in 1979). A three-year simplified crop rotation included potato – winter rye 1 – winter rye 2. The experimental factors covered: I organic fertilization (without FYM and with FYM at the amount of 30 t ha-1), II nitrogen doses 0, 60, 120, 180 kg N ha-1 under potato and 0, 40, 80, 120 kg N ha-1 under rye. The aim of the present research was to evaluate the yielding and content of selected chemical components of the tubers of cv. Bila potato grown in a simplified system depending on different organic and mineral fertilization regimes, implemented for many years. The results show a significantly positive effect of FYM and nitrogen fertilization on the tuber yield volume and on the content of total protein and magnesium, as well as a negative effect on the content of nitrates(V). However, FYM fertilization increased but nitrogen fertilization decreased the content of ascorbic acid. The highest nutritive value of tubers was achieved after the application of 60 kg N ha-1. However, a dose higher than 120 kg N ha-1 applied with FYM increased the content of nitrates(V) above the toxicity threshold (200 mg NO3 ¯ kg-1 of the fresh product).Nawożenie jest jednym z czynników agrotechniki decydujących o wielkości i jakości plonu ziemniaka. Badania nad wczesną, konsumpcyjną odmianą ziemniaka Bila, pochodzącą z pierwszego roku 10. (2006 r.) i 11. rotacji (2009 r.) wieloletniego polowego doświadczenia statycznego (od 1979 r.), prowadzono w 3-letnim uproszczonym zmianowaniu: ziemniak – żyto ozime 1 – żyto ozime 2. Czynnikami doświadczenia były: I – nawożenie organiczne (bez obornika ozime i z obornikiem w ilości 30 t ha-1), II – dawki azotu 0, 60, 120, 180 kg N ha-1 pod uprawę ziemniaka i 0, 40, 80, 120 kg N ha-1 pod uprawę żyta. Celem badań była ocena plonowania oraz zawartości wybranych składników chemicznych w bulwach ziemniaka odmiany Bila uprawianego w systemie uproszczonym, w zależności od wieloletniego zróżnicowanego nawożenia organicznego i mineralnego. Wykazano istotnie pozytywne działanie obornika i nawożenia azotem na wielkość plonu bulw oraz zawartość białka ogólnego i magnezu, a negatywne na zawartość azotanów(V). Natomiast zawartość kwasu askorbinowego istotnie wzrastała pod wpływem nawożenia obornikiem, a malała pod wpływem azotu. Najwyższą wartość odżywczą miały bulwy nawożone dawką 60 kg N ha-1, natomiast przekroczenie dawki 120 kg N ha-1 na tle obornika powodowało wzrost zawartości azotanów(V) powyżej progu toksyczności (200 mg NO3 ¯ kg-1 świeżego produktu)

Podatność korzeni marchwi i jabłek na procesy ciemnienia enzymatycznego

The present study of three vegetation periods evaluated the enzymatic browning process of two different commodities, carrot roots and apples. The influence of the genetic potential (effect of genus and cultivar), of magnesium fertilization is case of carrot and of storage (in case of carrot 6 months in a traditional natural mound and in case of apple 6 months under ultra low oxygen (ULO) conditions) were investigated. In the case of carrot 5 different cultivars were investigated, middle late 'Berjo', late: 'Flacoro', 'Karotan', 'Koral', 'Perfekcja', and magnesium doses (0, 45, 90 kg∙ha-1 of MgO) by constant fertilization with nitrogen (70 kg∙ha-1), phosphorus (80 kg∙ha-1 of P2O5), and potassium (100 kg∙ha-1 of K2O). In October harvested roots were stored for 6 months in the traditional natural mound. In the case of apple fruits seven different cultivars were used: 'Elstar', 'Gloster', 'Honeygold', 'Idared', 'Jonagored', 'Ligol', and 'Szampion', from the commercial Agricultural and Fruit Farm Klimkiewicz, Wtelno (Kuyavian-Pomeranian Voivodeship) using integrated horticulture production procedures. Apple fruits were stored under ULO conditions for 6 months (>2% O2, 2% O2, <2% CO2, 1.5-2.0°C oraz 95-96% wilgotności względnej. Przeprowadzona ocena wykazała, że procesy ciemnienia w korzeniach marchwi i owocach jabłoni zależały od gatunku. Korzenie marchwi podlegały mniej procesom ciemnienia, przy czym nalistne nawożenie magnezem ograniczało ciemnienie, a przechowywanie sprzyjało temu procesowi. W przypadku jabłek dobór odmiany stanowił najważniejszy czynnik w ograniczeniu procesów ciemnienia, co odgrywa znaczącą rolę w wyborze surowca do produkcji soków czy suszu jabłkowego. Ponadto podczas przechowywania zwiększało się ciemnienie, ale mniej w porównaniu do korzeni marchwi

Zmiany jakościowe przetworów z marchwi w zależności od dolistnego nawożenia roślin magnezem oraz wybranych procesów technologicznych

Carrots cultivated in Poland are either sold as fresh vegetables or preserved. The quality of processed products does not depend only on the properly implemented technological process, but, also on the biological value of the initial raw material. The objective of the research study was to determine the impact of foliar fertilization of plants with a 3 % solution of magnesium amounting to: 0, 45, and 90 kg of MgO ha⁻¹ on the quality of roots of five carrot cultivars (‘Berio’, ‘Flacoro’, ‘Karotan’, ‘Koral’, and ‘Perfekcja’). Moreover, the effect of processing operations of carrot roots was determined as regards the quality of frozen and dried products as well as the quality of preserves in jars. The highest amounts of total carotenoids and vitamin C were found in the products produced from storage roots of carrot cultivated on small fields that were fertilized with a magnesium dose of 90 kg ha⁻¹. Irrespective of the applied processing operation, there were reported losses of carotenoids: 36.1 %, of vitamin C: 59.2 %, and of magnesium: 23.3 %. Under the freezing and preserving processes, the losses of carotenoids and vitamin C were the lowest, whereas under the drying process, the losses of those two components were the highest. The levels of those losses were, respectively: 28.6 and 23.6 % in the frozen products; 27.7 and 64.4 % in the preserves, and 51.9 and 89.6 % in the dried products. As for magnesium, the losses reported were quite different to those of the two previous compounds: the highest losses of 52.3 % occurred under the preservation process, whereas the lowest of 0.14 % under the drying process. The preserves produced from roots of carrots fertilized by the highest dose of magnesium were characterized by the highest nutritional value. Of the investigated carrot cultivars, it was found that the order of suitability for processing was ‘Karotan’, ‘Koral’, and ‘Perfekcja’.Marchew uprawiana w Polsce przeznaczana jest do sprzedaży w postaci świeżego warzywa oraz do przetwórstwa. Jakość produktów przetworzonych zależy nie tylko od prawidłowo przeprowadzonego procesu technologicznego, ale również od wartości biologicznej surowca wyjściowego. Celem pracy było określenie wpływu dolistnego nawożenia roślin 3-procentowym roztworem magnezu, w ilości 0, 45, 90 kg MgO ha⁻¹, na jakość korzeni pięciu odmianach marchwi (‘Berio’, ‘Flacoro’, ‘Karotan’, ‘Koral’, ‘Perfekcja’). Ponadto określono wpływ procesów przetwórczych korzeni na jakość mrożonek, suszu i konserw w słoikach. Największą zawartość sumy karotenoidów i witaminy C uzyskano w przetworach wyprodukowanych z korzeni spichrzowych marchwi pochodzących z poletek nawożonych dawką magnezu 90 kg ha⁻¹. Niezależnie od zastosowanego procesu przetwarzania następowały straty karotenoidów średnio o 36,1 %, witaminy C – o 59,2 % a magnezu – o 23,3 %. Najmniejsze straty karotenoidów i witaminy C powodowały procesy mrożenia i konserwowania, największe – proces suszenia. Straty te wynosiły odpowiednio: 28,6 % i 23,6 % w mrożonkach, 27,7 % i 64,4 % – w konserwach oraz 51,9 % i 89,6 % – w suszu. Odwrotne wyniki uzyskano w przypadku magnezu, którego największe straty powodował proces konserwowania – 52,3 %, a najmniejsze suszenia – 0,14 %. Największą wartością odżywczą charakteryzowały przetwory wyprodukowane z korzeni marchwi nawożonych najwyższą dawką magnezu. Z badanych odmian marchwi do przetwórstwa najbardziej przydatne okazały się kolejno: ‘Karotan’, ‘Koral’ i ‘Perfekcja’