Modyfikacje dotyczące powietrza spalania w kotłe pirolitycznym

Kotły zużywają do 90% energii zawartej w drewnie. Istnieje szeroka gama klasycznych kotłów z ręcznym sterowaniem i bezpośrednim spalaniem drewna oraz nowoczesnych automatycznych kotłów zgazowania dostępnych na dzisiejszym rynku. Wielką zaletą tej nowoczesnej technologii jest możliwość wykorzystania do 90% energii zawartej w drewnie, co skutkuje niższym zużyciem paliwa. Ponadto technologia ta ma znacznie niższy negatywny wpływ na środowisko, zmniejsza ilość niespalonych cząstek stałych w popiele i dlatego wymaga niewielkiej konserwacji i czyszczenia. Artykuł dotyczy modyfikacji sprzętu spalania niezbędnego do obniżenia emisji z biomasy w kotle typu MA23. Modyfikacja konstrukcji polegała na zmodyfikowaniu wlotów nawiewanego powietrza wtórnego dla umożliwienia połączenia z gazem drzewnym. Wzrost intensywności mieszania gazów i powietrza z gazem drzewnym zmniejszyło stężenie składnika substancji palnej w gazach spalinowych. Badaniom poddano skład spalin i możliwości wpływania na skład gazów spalinowych i na podstawie doświadczeń zaproponowano sposób modyfikowania i kontrolowania procesu spalania. Tylko jedną z wielu propozycji wybrano do badań. Podczas spalania stanowi ona podstawowy punkt odniesienia w produkcji emisji gazów spalinowych powstających z drewna. Zmodyfikowany sposób montażu sprzętu/kotła został wykorzystany do wtórnej modyfikacji powietrza wlotowego użytego do spalania. Sprzęt został przetestowany zgodnie z normą europejską EN 303-5. Podstawowym wymogiem było ograniczenie emisji, poniżej wymaganych wartości granicznych. W artykule przedstawiono zbiór nowo uzyskanych równań opisujących mechanizm spalania w kotle oraz pokazano jak regulować i kontrolować proces, zwłaszcza regulację prędkości obrotów wentylatora

Nowe nieinwazyjne metody alternatywnego określania wydajności komórek termoelektrycznych

Celem pracy jest badanie współczesnych alternatywnych źródeł energii, tj. komórek termoelektrycznych. Sprawność ogniw termoelektrycznych podczas bezpośredniej zamiany ciepła odpadowego na energię elektryczną jest zazwyczaj oceniana za pomocą komórek termoelektrycznych uwzględniając temperaturę ściany, różnicę temperatur pomiędzy ścianami termoelektrycznych komórkowych i parametru materiałowego Z. W artykule przedstawiono alternatywną nieinwazyjną metodę określania efektywności ogniwa termoelektrycznego za pomocą oceny wyników porównawczych pomiarów elektrycznych