Risk factors for delirium – characteristics of patients at risk of delirium in Geriatric Ward

Background. Delirium is an acute cognitive disorder comorbid with impaired consciousness and psychomotor activity. It occurs in 30–50% of patients in geriatric wards. It is the most common and least recognized syndrome in geriatrics. Objectives. The aim of the study was to formulate the characteristics of the patient’s risk of developing delirium in the Geriatric Ward. Material and methods . The study included all patients admitted to the Ward from 15 June 2013 until 15 June 2014 (n = 788). In 5% (n = 41) diagnosed symptoms of delirium. Assessment of the need for care – by Barthel, independence by IADL, the pain by VAS or DOLOPLUS, mental status by MMSE, the risk of falling by the “get up and go” test, occurrence of delirium by CAM, depth of delirium by DOM, agitation-sedation by RASS. Results. In the group with symptoms of delirium (n = 41) there were 76% (n = 31) female and 24% (n = 10) male. In 90% (n = 37) the mobility was impaired. By the Barthel 41% (n = 20) had ≤ 40 points, by IADL 78% (n = 32) had ≤ 16 points. 85% (n = 35) has high risk of falling. By VAS 71% (n = 26), (n = 36) – ≥ 4 points, the pain by DOLOPLUS – 16.7 points (15% of the group (n = 5)). By MMSE 66% (n = 27) had ≤ 18 points. Delirium in an interview – 61% (n = 24). 61% (n = 26) had used ≥ 5 drugs. Incontinence – 56% (n = 25), bladder catheterization – 27% (n = 11). 83% (n = 34) had ≥ 10 risk factors for delirium. Conclusions . The patient at risk of delirium is the patient with concomitant: dementia, delirium in the past, urinary incontinence, limited mobility and pain, patients taking drugs ≥ 5, involving ≥ 10 risk factors for delirium

Czynniki predysponujące do rozwinięcia się zespołu majaczeniowego u chorych hospitalizowanych na oddziale geriatrycznym

  Introduction. Delirium is acute cognitive disorder comorbid with impaired consciousness, the rhythm of sleep and wakefulness and psychomotor activity. It occurs in 30-50% of patients on geriatric wards. Increases of 25–33% mortality. Aim. The aim of the study was to analyze the prevalence of risk factors and to identify predictors of delirium in patients hospitalized in the geriatric ward. Material and methods. The study included 200 consecutive patients admitted to the Geriatric Ward an average age of 80.3 ± 7.58 years ( ± SD) — 65% of women and 35% of men, were divided into group D (with symptoms of delirium) and group N (no symptoms). Independence and the ability to move rated by the Barthel scale, and IADL, the intensity of pain by VAS or DOLOPLUS, mental status by MMSE, presence of depression by GDS, occurrence of delirium by CAM scale, depth of delirium by DOM, agitation-sedation by RASS. Results. Group D consisted of 11, N — 189 patients. The most common risk factors for delirium were: dependence (91% vs. 53%, p < 0.000), dementia (73% vs. 39%, p < 0.000), pain (67% vs. 39%, p < 0.000), aversion to food intake (64% vs. 2%, p < 0.000), loss of mobility (55% vs. 27%, p < 0.000), dehydration (27% vs. 6%, p < 0.000), benzodiazepines (18% vs. 2%, p < 0.000), fall during hospitalization (18% vs. 2%, p < 0.000), pressure ulcers (27% vs. 4%, p < 0.000), neuroleptics (45% vs. 21%, p = 0.001), urinary incontinence (64% vs. 39%, p = 0.001), urinary tract infection (36% vs. 16%, p = 0.002), bladder catheterization (27% vs. 12 %, p = 0.013). Conclusions. Patients with delirium were saddled with more risk factors for delirium than patients in the control group. In these patients showed an extension of the period of hospitalization. Nursing Topics 2015; 23 (1): 46–50    Wstęp. Majaczenie to ostre zaburzenie procesów poznawczych współistniejące z zaburzeniami świadomości, rytmu snu i czuwania oraz aktywności psychoruchowej. Występuje u 30–50% pacjentów oddziałów geriatrycznych, o 25–33% zwiększa śmiertelność. Cel. Celem badania była analiza częstości występowania czynników ryzyka i określenie czynników predykcyjnych majaczenia u osób hospitalizowanych na oddziale geriatrycznym. Materiał i metody. Badaniem objęto 200 kolejnych chorych przyjętych na oddział o średniej wieku 80,3 ± 7,58 lat ( ± SD) — 65% kobiet i 35% mężczyzn, których podzielono na grupę D (wystąpienie delirium) i N (bez objawów). Samodzielność i zdolność poruszania się oceniono według skali Barthel i IADL, natężenie bólu według VAS lub DOLOPLUS, stan umysłowy według MMSE, występowanie depresji według GDS, występowanie objawów majaczenia według skali CAM, głębokość majaczenia według DOM, pobudzenie — sedację według RASS. Wyniki. Grupa D liczyła 11, grupa N — 189 chorych. Do najczęstszych czynników ryzyka delirium należały: brak możliwości samoopieki (91% vs. 53%, p < 0,000), otępienie (73% vs. 39%, p < 0,000), ból (67% vs. 39%, p < 0,000), niechęć do przyjmowania posiłków (64% vs. 2%, p < 0,000), utrata mobilności (55% vs. 27%, p < 0,000), odwodnienie (27% vs. 6%, p < 0,000), benzodiazepiny (18% vs. 2%, p < 0,000), upadek w trakcie hospitalizacji (18% vs. 2%, p < 0,000), odleżyny (27% vs. 4%, p < 0,000), neuroleptyki (45% vs. 21%, p = 0,001), nietrzymanie moczu (64% vs. 39%, p = 0,001), zakażenie dróg moczowych (36% vs. 16%, p = 0,002), cewnikowanie pęcherza moczowego (27% vs. 12%, p = 0,013). Wnioski. Chorzy z majaczeniem obarczeni byli większą liczbą czynników ryzyka delirium niż pacjenci w grupie kontrolnej. U tych chorych zaobserwowano przedłużenie okresu hospitalizacji. Problemy Pielęgniarstwa 2015; 23 (1): 46–50

Epidemiology, etiology and complications of falls in patients treated at the Geriatric Ward

Wstęp. Upadki należą do wielkich problemów geriatrycznych. Są przyczyną pogorszenia jakości życia i niepełnosprawności. Celem pracy była ocena częstości, przyczyn upadków, charakteru urazów z nimi związanych oraz możliwości zwiększenia bezpieczeństwa chorych na oddziałach geriatrycznych.Materiał i metody. Badaniem objęto 100 kolejnych chorych oddziału geriatrii o średniej wieku 78,0 ± 7,72 lat (x ± SD). Zastosowano kwestionariusz własnego autorstwa zawierający 14 pytań dotyczących przebytych upadków i ich przyczyn. Funkcje poznawcze oceniono według skali MMSE (Mini-Mental State Examination), samodzielność według skali ADL (Activities of Daily Living), ryzyko upadków według skali Berg (Berg Balance Scale).Wyniki. Samodzielnie chodziło 36% chorych, z asystą 22%, sprzętu ortopedycznego używało 31%, na wózku przemieszczało się 3% pacjentów, a 8% pozostawało w łóżku. W skali Berg 37% uzyskało 21–40 punktów, 18% otrzymało 0–20 punktów. W skali ADL 7% uzyskało 3–4 punkty, 12% — ≤ 2 punkty. W skali MMSE 19% otrzymało 19–23 punktów, 10% — 11–18 punktów, 6% uzyskało ≤ 10 punktów. Sześć procent badanych zażywało ≥ 10 leków, 66% — ≥ 4 leków. U 66% w ostatnim roku wystąpił co najmniej 1 upadek. Urazu doznało 75%, do złamania doszło u 25%. Najczęstszym miejscem upadku był dom (51%). Najczęstszą przyczyną wewnętrzną upadku były zawroty głowy (48%), zewnętrzną (46%) nierówne powierzchnie. Upadek w trakcie hospitalizacji wystąpił u 7%. U żadnego z chorych nie doszło do urazu. Przyczyną upadku u 3% były zawroty głowy, u 2% nieodpowiednie obuwie, u 1% spadek ciśnienia tętniczego.Wnioski. Ocena ryzyka upadku i jego zapobieganie powinny być stałym elementem funkcjonowania oddziału geriatrycznego.Introduction. Falls are a major geriatric problems. They are the cause of reduced quality of life and disability. The aim of this study was to evaluate the frequency, causes of falls, the nature of injuries associated with them and the possibility of increasing the safety of patients in geriatric wards.Material and methods. The study included 100 consecutive patients of Geriatric Ward an average age of 78.0 ± 7.72 years (mean ± SD). The questionnaire prepared by the authors, containing 14 questions regarding any failures and their causes. Cognitive functions was assessed by the MMSE (Mini-Mental State Examination), independence by ADL scale (Activities of Daily Living), the risk of falls by the scale Berg (Berg Balance Scale).Results. Isolated moved 36% of patients, with the assistance of 22%. Orthopedic appliances used the 31%. On the trolley it passed 3% of patients, 8% remained in bed. On a scale Berg 37% of 21–40 points, 18% received 0–20 points. By ADL 7% were 3–4 points, 12% — ≤ 2 points. The MMSE 19% received 19–23 points, 10% were 11–18 points, 6% were ≤ 10 points. 6% of respondents had used ≥ 10 drugs, 66% — ≥ 4 drugs. At 66% in the last year had at least one fall. 75% suffered injury. For fractures occurred in 25%. The most common site was the home of the fall (51%). The most common cause internal collapse were dizziness (48%), external (46%) and uneven surfaces. The fall during hospitalization occurred in 7%. None of the patients there were no injuries. The reason for the fall in 3% were dizziness in 2% of inappropriate footwear, in 1% hypotension.Conclusions. Fall risk assessment and prevention should be a regular part of the functioning of geriatric ward

Falls of patients hospitalized in a geriatric ward

INTRODUCTION Falls as a major cause of injuries and disability have been a subject of numerous studies in community-dwelling elderly people. However, few studies have analysed falls among inpatients. The aim of the study was to evaluate the risk factors of falls in patients of a geriatric ward and the effectiveness of a falls prevention program. MATERIALS AND METHODS The study included 100 consecutive patients admitted to the Geriatric Ward aged 80.2 ± 7.65 (mean ± SD) (69 women and 31 men). Barthel and IADL scales were used to assess independence and mobility, VAS – to assess the pain level, and MMSE – for mental status examination. Balance was assessed using a stabilometric platform, and the risk of falling using the Tinetti scale. The body structure was analysed using the bioimpedance method. All the patients were qualified to an appropriate category of the falls prevention program. RESULTS The most common risk factors for falling were: asthenia – 78%, age ≥ 80 years – 61%, leg pain – 53%, back pain – 50%, dizziness – 49%, visual impairment – 47%, a history of falls – 45%, and osteoarthritis – 44%. Among the respondents, 9% had 1–3 fall risk factors, 27% – 4–6, 44% – 7–9, 20% – ≥ 10 factors. Four patients had experienced a fall. All the cases were connected with noncompliance of patients with falls prevention. Among those who had fallen , three subjects had normal cognitive function, another one – delirium. One fall was complicated with a slight facial injury. CONCLUSIONS Geriatric ward patients constitute a group with a high risk of falls. The main riskW S T Ę P Upadki stanowiące główną przyczynę urazów osób starszych były przedmiotem licznych badań w środowisku mieszkalnym i komunalnym. Nieliczne analizy poświęcono upadkom u chorych hospitalizowanych. Celem pracy była ocena czynników ryzyka upadków u chorych na oddziale geriatrycznym oraz analiza skuteczności programu profilaktyki upadków. M A T E R I A Ł I M E T O D Y Badaniem objęto 100 kolejnych chorych przyjętych do Oddziału Geriatrii, o średniej wieku 80,2 ± 7,65 roku ( x ± SD), w tym 69 kobiet i 31 mężczyzn. Zastosowano skale Barthel oraz IADL (ocena samodzielności i zdolności poruszania się), VAS (ocena natężenia bólu), MMSE (ocena stanu umysłowego). Zachowanie równowagi oceniono za pomocą platformy stabilometrycznej, ryzyko upadku za pomocą skali Tinetti. Metodą bioimpedancji analizowano strukturę ciała. Wszyscy chorzy kwalifikowani byli do jednej z trzech kategorii programu profilaktyki upadków. WYNIKI Do najczęstszych czynników ryzyka upadku należały: osłabienie – 78%, wiek ≥ 80 lat – 61%, ból kończyn dolnych – 53%, ból kręgosłupa – 50%, zawroty głowy – 49%, upośledzenie wzroku – 47%, upadki w przeszłości – 45%, choroba zwyrodnieniowa stawów – 44%. U 9% badanych stwierdzono 1–3 czynniki ryzyka upadku, u 27% – 4–6, u 44% – 7–9, zaś u 20% ≥ 10 czynników ryzyka upadku. Upadku doznało 4 chorych z zaburzeniami równowagi, którzy nie zastosowali się do zaleceń profilaktyki upadków; w 3 przypadkach byli to pacjenci bez istotnych zaburzeń poznawczych, w 1 – z zespołem majaczeniowym. Jeden upadek był powikłany lekkim urazem twarzy, pozostałe były niepowikłane. WNIOSKI Pacjenci oddziału geriatrycznego stanowią grupę obarczoną dużym ryzykiem upadków. Do najważniejszych czynników ryzyka upadku na oddziale geriatrycznym należą majaczenie i nieprzestrzeganie przez chorych zaleceń personelu