Mikroflora jelitowa a otyłość i rak jelita grubego

W ostatnich dekadach zjawisko otyłości i związane z nią schorzenia osiągnęły rozmiar pandemii. Liczne badania epidemiologiczne wskazują na silną zależność pomiędzy otyłością, zaburzeniami metabolicznymi i nowotworami jelita grubego. Wskaźnik masy ciała, niealkoholowe stłuszczenie wątroby oraz cukrzyca typu 2 stanowią niezależne czynniki ryzyka rozwoju raka jelita grubego. Zaburzeniom tym towarzyszą endotoksemia, przewlekły stan zapalny oraz insulinooporność — stany, w których w powstawaniu kluczową rolę odgrywa nieprawi-dłowa mikroflora jelitowa (dysbioza). W pracy przedstawiono postępy wiedzy na temat roli mikroflory jelitowej w patogenezie otyłości i raka jelita grubego. Omówiono działania profilaktyczne wynikające z możliwości modulacji mikroflory jelitowej za pomocą probiotyków i prebiotyków oraz korzyści z wdrożenia wcześniejszej diagnostyki endoskopowej u osób z nieprawidłowym wskaźnikiem masy ciała i towarzyszącymi zaburzeniami metabolicznymi

Fecal transplantation in the treatment of obesity and metabolic complications — still risky method not supported by clinical trials

Otyłość trzewna jest główną przyczyną rozwijającego się w jej następstwie zespołu metabolicznego. Stanowi obecnie jeden z najważniejszych problemów zdrowotnych współczesnego świata. Do niedawna uważano, że to czynniki genetyczne w połączeniu z warunkami środowiskowymi stanowią jedyną przyczynę tego narastającego zjawiska. Obecnie rozwój nutrigenomiki i nutrigenetyki pokazał, jak żywienie (to co spożywamy) może wpływać na modulację naszych genów oraz to, że polimorfizmy genetyczne decydują o tym, co służy naszemu organizmowi celem utrzymania zdrowia, a co spożyte nawet w prawidłowych ilościach może powodować choroby, w tym otyłość czy zaburzenia metaboliczne. W ostatnich latach dużą uwagę poświęca się znaczeniu mikroflory jelitowej, która może uczestniczyć w patogenezie otyłości, insulinooporności, cukrzycy typu 2 czy zaburzeń lipidowych. Dotychczasowe badania z udziałem leków przeciwbakteryjnych, pro- i prebiotyków stosowanych w celu modyfikacji mikrobiomu i oceny ich wpływu na organizm gospodarza przyniosły bardzo interesujące wyniki, co skłoniło część badaczy do próby zastosowania „nowej metody leczenia” — transplantacji mikroflory jelitowej od osób szczupłych i zdrowych osobom otyłym. Poniższy przegląd literatury ma pokazać, na ile jest to metoda poznana, skuteczna i bezpieczna do ewentualnego zastosowania w leczeniu otyłości i zaburzeń metabolicznych.Visceral obesity is still a major causes leading to metabolic s yndrome, being considered as most emerging and impor tant health problem worldwide. Not long ago, genetic factors combined with enviromental triggers were considered as the only causes to blame. Recently with the advent of nutrigenomics and nutrigenetics our attention was born to the importance of diet in the modulation of human genes. Moreover human health depends more on genetic polymorphisms maintaining the health balance with capabilities of shifting changes toward obesity and metabolic disorders. In recent years there has been a sharp focus on the role of microbiota in the pathogenesis of obesity , insulin resistance, type 2 diabetes mellitus and lipid disorders. Latest research on antibacterial drugs, pro and prebiotics capable of modifying gut microbiome has brought very promising results in regard to health benefits. Based on these results some groups of reserchers launched new initiat ives based on lean donor stool microbiota transplantation in the treatment of obese individuals. In this review, based on available literature authors present their view on the potential application of this “novel” therapy employed for the treatment of obesity and metabolic disorders

Gastrointestinal adverse events of metformin treatment in patients with type 2 diabetes mellitus:A systematic review, meta-analysis and meta-regression of randomized controlled trials

INTRODUCTION: Metformin is the first choice drug in the treatment of type 2 diabetes mellitus but its administration may be linked to gastrointestinal adverse events limiting its use. OBJECTIVES: The objective of this systematic review and meta-analysis was to assess the risk of gastrointestinal adverse events related to metformin use in patients with type 2 diabetes treated with metformin. METHODS: PUB MED/CINAHL/Web of Science/Scopus were searched from database inception until 08.11.2020 for articles in English and randomized controlled trials related to patients with type 2 diabetes treated with metformin were included. RESULTS: From 5315 publications, we identified 199 potentially eligible full-text articles. Finally, 71 randomized controlled trials were included in the meta-analysis. In these studies, metformin use was associated with higher risk of abdominal pain, diarrhea and nausea comparing to control. The risks of abdominal pain and nausea were highest comparing to placebo. Bloating risk was only elevated when metformin treatment was compared to DPP4i. CONCLUSIONS: The risk of gastrointestinal adverse events such as abdominal pain, nausea and diarrhea is higher in type 2 diabetes patients treated with metformin compared to other antidiabetic drugs. There is a higher risk of bloating and diarrhea with metformin immediate-release than with metformin extended release formulation. SYSTEMATIC REVIEW REGISTRATION: https://www.crd.york.ac.uk/prospero/display_record.php?ID=CRD42021289975, identifier CRD42021289975

Effect of Pre- and Perinatal Factors and Infant Nutrition on the Intestinal Microbiota

The intestinal microbiota is an essential determinant of human health [...

Enteropatia indukowana NLPZ i IPP — ważny i niedoceniany problem kliniczny

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) należą do najczęściej przepisywanych leków w Polsce i na świecie. Zalicza się je do grupy leków powodujących groźne działania niepożądane. Na podstawie badań z wykorzystaniem kapsułki endoskopowej wykazano, że nawet małe dawki NLPZ często wywołują nadżerki i owrzodzenia w jelicie cienkim, które mogą być przyczyną powikłań, w tym utajonego krwawienia i trudnej do zdiagnozowania niedokrwistości. Inhibitory pompy protonowej (IPP) wywołują dysbiozę i nasilają toksyczne działanie NLPZ w jelicie cienkim, a ich stosowanie jest niezależnym czynnikiem ryzyka wystąpienia enteropatii. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy dotyczący skali problemu, omówiono mechanizmy powstawania uszkodzeń błony śluzowej jelita cienkiego oraz możliwości profilaktyki i leczenia tych powikłań. Przedstawiono także ciekawe przypadki kliniczne związane z tym zagadnieniem

“Dr. Google, I am in Pain”—Global Internet Searches Associated with Pain: A Retrospective Analysis of Google Trends Data

We aimed to rank the most common locations of pain among Google users globally and locally and analyze secular and seasonal trends in pain-related searches in the years 2004–2019. We used data generated by Google Trends (GT) to identify and analyze global interest in topics (n = 24) related to locations of pain and how these progressed over time. We analyzed secular trends and time series decomposition to identify seasonal variations. We also calculated the interest in all topics with reference to the relative search volume (RSV) of “Abdominal pain”. Google users were most commonly interested in “Headache” (1.30 [times more frequently than “Abdominal pain”]), “Abdominal pain” (1.00), and “Back pain” (0.84). “Headache” was the most frequent search term in n = 41 countries, while “Abdominal pain” was the most frequent term in n = 27 countries. The interest in all pain-related topics except “Dyspareunia” increased over time. The sharpest increase was observed for “Abdominal pain” (5.67 RSV/year), and “Toothache” (5.52 RSV/year). Most of the topics revealed seasonal variations. Among pain-related topics, “Headache,” “Abdominal pain,” and “Back pain” interested most Google users. GT is a novel tool that allows retrospective investigation of complaints among Internet users

Intestinal microbiota and its potential relationship with obesity

Powszechnie wiadomo, że otyłość jest wynikiem zachodzącychw organizmie procesów pobierania, gromadzenia i wydatkowaniaenergii. To dodatni bilans energetyczny sprawia, że nadmiardostarczonej energii w postaci pokarmów płynnych, półpłynnychi stałych musi się zgromadzić w fizjologicznie zaprogramowanymdo tego miejscu, czyli tkance tłuszczowej. Wyniki badań z ostatnichlat wykazały, że w procesach przyswajania pożywienia i regulacjiprocesów energetycznych istotną rolę odgrywają mikroorganizmystanowiące florę jelitową. Obecnie często obserwuje się, że nawetstosowanie niskoenergetycznej diety niewiele pomaga w re-dukcji masy ciała. Jak się okazuje, przyczyną może być obecnaw przewodzie pokarmowym flora bakteryjna, której skład zmieniasię u otyłych osób.W pracy przedstawiono postęp wiedzy na temat roli mikrofloryjelitowej w patogenezie i leczeniu otyłości. Omówiono działaniaprofilaktyczne i terapeutyczne polegające na modulacji mikrofloryjelitowej za pomocą probiotyków i prebiotyków.The general notion is that obesity is the result of various metabolicprocesses including energy absorption, storage and consumption.Positive energy balance is a consequence of overconsumptionof energy in the form of liquid, solid and semi-solid food, whichis stored in genetically programmed place — fat tissue. There isa growing body of evidence that metabolic processes are stronglyinfluenced and governed by intestinal microbiota. According to ourobservations, even patients who strictly adhere to and follow lowcaloric diets have difficulties to reduce body weight. As recentlypostulated, the answer might be in the gut microbiota, which isfrequently disturbed in obese persons. In this review, we presentrecent advances on the role of intestinal microbiota in the pathogenesisof obesity.We discuss current prophylactic and treatment modalities based onmicrobiota modulation with probiotics and prebiotics in overweightand obese people

Mikrobiota jelitowa iskładniki pokarmowe jako determinanty funkcji układu nerwowego. Część I. Mikrobiota przewodu pokarmowego

Schorzenia neuropsychiatryczne są jednym z najczęstszych problemów współczesnego świata. W samych tylko krajach Unii Europejskiej w 2016 roku zanotowano przynajmniej 164 mln osób cierpiących na te schorzenia. Mimo wieloletnich dociekań i ogromnych środków przeznaczanych na badania naukowe nie udało się jednoznacznie ustalić przyczyn niektórych spośród tych chorób, a w przypadku innych opcje terapeutyczne są mocno ograniczone. Mózgowie stanowi jedynie blisko 2% masy ciała człowieka, lecz wykorzystuje aż do 20% spoczynkowej przemiany materii. W przeciwieństwie do innych organów mózg nie ma możliwości akumulacji energii, więc jego funkcje uzależnione są od stałego dopływu głównego substratu energetycznego – glukozy. Jednocześnie fizjologia każdej komórki ludzkiego organizmu zależy od dostępności składników regulacyjnych, w tym witamin i pierwiastków śladowych pozyskiwanych z diety. Podstawy biologii komórki dowodzą, iż wybrane składniki żywności są niezbędne do zachowania właściwej funkcji neuronów, a przez to – transmisji sygnałów nerwowych. Wiadomo również, że składniki pokarmowe są wykorzystywane metabolicznie przez zespół mikroorganizmów jelitowych, a neuroaktywne i immunokompetentne produkty tych przemian drogą osi mózgowo-jelitowej przedostają się do mózgowia oraz wpływają na strukturę i funkcje regionów odpowiedzialnych za emocje, zdolności ruchowe i poznawcze. W pierwszej części artykułu przedstawiono wiadomości dotyczące mikrobioty jelitowej jako modulatora struktury i funkcji układu nerwowego. Szczególną uwagę zwrócono na dysbiozę jelitową w  przebiegu zaburzeń neurorozwojowych i neurodegeneracyjnych, rozpatrywaną aktualnie jako przyczyna i/lub czynnik warunkujący ich przebieg kliniczny. Zasugerowano także, że wspieranie mikrobioty jelitowej probiotykoterapią może być elementem profilaktyki chorób układu nerwowego i wspomagania ich leczenia podstawowego