Confirmation or Elaboration:What Do Yes/No Declaratives Want?

Recent analyses have argued that when requests for confirmation are implemented with declarative word order, they are closure-implicative due to the relatively knowing stance indexed with the declarative. This article demonstrates, however, that in some cases participants show an orientation to both confirmation and elaboration as a relevant next action. By comparing requests for confirmation that are closure-implicative to those that are expansion-implicative, it is argued that in addition to epistemic stance, participants also orient to the lexical design features and sequential placement of these declarative yes/no-type initiating actions to determine the relevant type of response. Data are in Dutch with English translations

Technieken van de therapeut:een conversatieanalytisch perspectief op taal in therapie

Achtergrond: In de interactionele uitwisseling met patiënten maken psychotherapeuten voortdurend opnieuw een inschatting over de toepasbaarheid van therapeutische interventies en de vormgeving hiervan. Therapeuten kiezen daarmee ter plekke de talige gereedschappen voor de behandeling van de patiënt.Doel: Nagaan welke technieken psychotherapeuten inzetten, hoe deze aan de gezamenlijke betekenisvorming bijdragen en wat de consequenties ervan zijn voor de rol van de therapeut.Methode: Met conversatieanalyse onderzochten wij gesprekshandelingen op systematische wijze.Resultaten: In onze analyses identificeerden we verschillende technieken van de therapeut zoals spiegelen, herformuleren, aanreiken van mogelijke completering en stiltes. Deze technieken varieerden in openheid, sturendheid en in de mate waarin ze transformatief waren.Conclusie: Het spectrum van therapeutische interventies reikt van open en minder transformatieve naar meer sturende en transformatieve handelingen van de therapeut. In de verschillende gespreksfasen variëren therapeuten op strategische wijze in de toepassing van deze typen interventies en daarmee ook in de rol als gesprekspartner.<br/

Technieken van de therapeut:een conversatieanalytisch perspectief op taal in therapie

Achtergrond: In de interactionele uitwisseling met patiënten maken psychotherapeuten voortdurend opnieuw een inschatting over de toepasbaarheid van therapeutische interventies en de vormgeving hiervan. Therapeuten kiezen daarmee ter plekke de talige gereedschappen voor de behandeling van de patiënt.Doel: Nagaan welke technieken psychotherapeuten inzetten, hoe deze aan de gezamenlijke betekenisvorming bijdragen en wat de consequenties ervan zijn voor de rol van de therapeut.Methode: Met conversatieanalyse onderzochten wij gesprekshandelingen op systematische wijze.Resultaten: In onze analyses identificeerden we verschillende technieken van de therapeut zoals spiegelen, herformuleren, aanreiken van mogelijke completering en stiltes. Deze technieken varieerden in openheid, sturendheid en in de mate waarin ze transformatief waren.Conclusie: Het spectrum van therapeutische interventies reikt van open en minder transformatieve naar meer sturende en transformatieve handelingen van de therapeut. In de verschillende gespreksfasen variëren therapeuten op strategische wijze in de toepassing van deze typen interventies en daarmee ook in de rol als gesprekspartner.<br/

Technieken van de therapeut:een conversatieanalytisch perspectief op taal in therapie

Achtergrond: In de interactionele uitwisseling met patiënten maken psychotherapeuten voortdurend opnieuw een inschatting over de toepasbaarheid van therapeutische interventies en de vormgeving hiervan. Therapeuten kiezen daarmee ter plekke de talige gereedschappen voor de behandeling van de patiënt.Doel: Nagaan welke technieken psychotherapeuten inzetten, hoe deze aan de gezamenlijke betekenisvorming bijdragen en wat de consequenties ervan zijn voor de rol van de therapeut.Methode: Met conversatieanalyse onderzochten wij gesprekshandelingen op systematische wijze.Resultaten: In onze analyses identificeerden we verschillende technieken van de therapeut zoals spiegelen, herformuleren, aanreiken van mogelijke completering en stiltes. Deze technieken varieerden in openheid, sturendheid en in de mate waarin ze transformatief waren.Conclusie: Het spectrum van therapeutische interventies reikt van open en minder transformatieve naar meer sturende en transformatieve handelingen van de therapeut. In de verschillende gespreksfasen variëren therapeuten op strategische wijze in de toepassing van deze typen interventies en daarmee ook in de rol als gesprekspartner.<br/

Technieken van de therapeut:een conversatieanalytisch perspectief op taal in therapie

Achtergrond: In de interactionele uitwisseling met patiënten maken psychotherapeuten voortdurend opnieuw een inschatting over de toepasbaarheid van therapeutische interventies en de vormgeving hiervan. Therapeuten kiezen daarmee ter plekke de talige gereedschappen voor de behandeling van de patiënt.Doel: Nagaan welke technieken psychotherapeuten inzetten, hoe deze aan de gezamenlijke betekenisvorming bijdragen en wat de consequenties ervan zijn voor de rol van de therapeut.Methode: Met conversatieanalyse onderzochten wij gesprekshandelingen op systematische wijze.Resultaten: In onze analyses identificeerden we verschillende technieken van de therapeut zoals spiegelen, herformuleren, aanreiken van mogelijke completering en stiltes. Deze technieken varieerden in openheid, sturendheid en in de mate waarin ze transformatief waren.Conclusie: Het spectrum van therapeutische interventies reikt van open en minder transformatieve naar meer sturende en transformatieve handelingen van de therapeut. In de verschillende gespreksfasen variëren therapeuten op strategische wijze in de toepassing van deze typen interventies en daarmee ook in de rol als gesprekspartner.<br/

Expression and interpretation of emotions in multilingual psychotherapy:A literature review

This review aimed at presenting the findings of 19 original studies that were published in the period from 2000 to 2022 in order to outline the current state of the art in the field of emotion communication (i.e., expressing and interpreting emotions) in multilingual psychotherapy. This analysis involves in particular the studies that investigate multilingual phenomena (e.g., code-switching and language-mixing) that occur during psychotherapeutic sessions when client and therapist can speak more than one language, as well as the articles that research emotion communication in this multilingual setting. With this in mind, the articles selected for this review are divided into two main categories: linguistic phenomena in multilingual psychotherapy and emotion communication in multilingual psychotherapy. Results of the studies in the current analysis reveal that code-switching remains one of the main linguistic phenomena that arises in the area of multilingual psychotherapy. Switching languages in therapy tends to be considered as beneficial for both client and therapist. Besides, findings suggest a connection between speaking L1/LX and one's identity (e.g., feeling different depending on the language). Additionally, studies that investigate emotion communication in multilingual psychotherapy show that an individual's first language (L1) is predominantly viewed as more emotionally charged than their language(s) learned later in life (LX). However, some studies also demonstrate that the relationship between L1 and LX is more fluid and context-dependent than it has traditionally been regarded. Propositions are given for future research in the field of emotion communication in multilingual psychotherapy.</p