The Effect of the Hydroalcoholic Extract of Persian shallot(Allium Hirtifolium boiss) on Albumin Glycation

زمینه و هدف: هیپرگلیسمی دیابتی باعث قندی شدن پروتئین‌های بدن و به نوبه خود موجب تغییر در ساختمان و عملکرد آن ها می‌گردد. برخی از عوارض بیماری دیابت از جمله نفروپاتی و رتینوپاتی به دلیل واکنش قندی شدن غیر آنزیمی پروتئین‌ها است. یکی از راه‌های درمانی برای مهار این واکنش، شکستن پیوند قند-پروتئین با استفاده از ترکیبات موجود در گیاهان دارویی می باشد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر عصاره هیدروالکلی موسیر ایرانی (Allium hirtifolium) بر مهار واکنش قند دار شدن آلبومین و توانایی شکستن پیوند آلبومین و گلوکز انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی تأثیر غلظت‌های 1/0، 2/0، 5/0، 1 گرم بر دسی لیتر از عصاره موسیر ایرانی در دو حالت مختلف:الف) مهار واکنش قندی شدن آلبومین ب) تاثیر آن بر شکستن پیوند آلبومین و گلوکز در زمان‌های 72،48،24 و 144 ساعت بررسی گردید. میزان قندی شدن با روش تیوباربیتوریک اسید سنجیده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و سپس آزمون توکی استفاده گردید. 05/0P < نمایان گر اختلاف معنی دار بود. یافته‌ها: عصاره هیدروالکلی موسیر ایرانی در غلظت‌های 1/0 و 2/0 باعث مهار واکنش قندی شدن آلبومین شد. به عبارت دیگر تمامی غلظت‌های مورد استفاده، پیوند آلبومین و گلوکز را شکستند که بیش‌ترین تأثیر، در زمان‌های 72 و 144 ساعت پس ازتیمار با عصاره موسیر در غلظت 5/0 گرم بر دسی لیتر مشاهده شد .میزان شکستن پیوند، ارتباط مستقیم با زمان تیمار داشت. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که موسیر ایرانی مانع از قندی شدن آلبومین شده و پیوند بین آلبومین و گلوکز را می‌شکند.بنابراین پیشنهاد می شود که تحقیقات بالینی بیشتر جهت ارزیابی اثر موسیر ایرانی بر کاهش قندی شدن آلبومین انجام شود