Euregionale MRSA-preventie en bestrijding: een vergelijking van Duitse en Nederlandse richtlijnen

Om te voorkomen dat de MRSA-prevalentie in Nederland stijgt door grensoverschrijdend gezondheidsverkeer met Duitsland dient documentatie van MRSA-richtlijnen zodanig aangepast te worden dat de richtlijnen zowel voor Nederlands als Duits ziekenhuispersoneel toepasbaar en navolgbaar zijn. Een systematische vergelijking van Duitse en Nederlandse MRSA-richtlijnen laat zien dat Duitse richtlijnen de nadruk leggen op het documenteren van standaarden door verwijzingen naar de wet en bewijsvoering. De Nederlandse richtlijnen benadrukken handelingsinstructies door een gebruikersgerichte en risicogeoriënteerde benadering. Mogelijk hangt de niet-optimale naleving van MRSA-richtlijnen samen met de inrichting van het richtlijndocument. Het opstellen van richtlijndocumentatie die aanpasbaar is per land, zou de kwaliteit van het grensoverschrijdende gezondheidsverkeer tussen Nederland en Duitsland kunnen bevorderen. In dit artikel wordt een aanzet gegeven voor een dergelijk adaptief kader

EUREGIO MRSA-net Twente/Munsterland - a Dutch-German cross-border network for the prevention and control of infections caused by methicillin-resistant Staphylococcus aureus

Binary file ES_Abstracts_Final_ECDC.txt matches </jats:p

Zijn enquêtes geschikt om het functioneren van infectiepreventieprotocollen te beoordelen?

In vijf ziekenhuizen is het functioneren van protocollen voor accidenteel bloedcontact en MRSA onderzocht met een vragenlijst (n = 133) en een performancetest (n = 92). Beide instrumenten zijn ingezet in een gestratificeerde steekproef at random bij de verschillende doelgroepen van de protocollen. Het onderzoek met behulp van de vragenlijsten laat een redelijk positief beeld zien van het functioneren van de protocollen. Dat beeld dient echter te worden gecorrigeerd op grond van de resultaten van de performancetest. Uit de performancetest blijkt dat er is sprake is van een overschatting van eigen kennis en vaardigheden. Tevens blijkt daaruit dat de beide protocolsoorten voor de doelgroepen onvoldoende toegankelijk, begrijpelijk, acceptabel en toepasbaar zijn. Zowel uit de vragenlijsten als uit de performancetest blijkt dat de beroepsgroepen zodanig verschillen in kennis, attitude en gedrag dat met een en hetzelfde document niet kan worden volstaan. Aanbevolen wordt om de protocollen op te splitsen in een organisatieprotocol met een verantwoordingsfunctie en een doelgroepspecifiek protocol met een gebruiksfunctie. Ter bevordering van de implementatie wordt voorgesteld om nader onderzoek te doen naar de effecten van doelgroepspecifieke protocollen, training, reminders en feedback op protocoladherentie

Brain Abscess after Transanal Hemorrhoidal Dearterialization: A Case Report

A relatively new therapy in the treatment of hemorrhoids is transanal hemorrhoidal dearterialization (THD). We report a case of brain abscess caused by Streptococcus milleri following THD. Although a brain abscess after drainage of a perianal abscess has been described in the literature, no report exists of a brain abscess following treatment of hemorrhoids. A healthy 51-year-old man with hemorrhoids underwent THD. Two weeks later he presented with a headache, bradyphrenia, flattened behavior and a left hemiplegia. No perianal complaint and/or perianal abscess was present. A contrast CT scan of the cerebrum showed a right temporoparieto-occipital abscess, with edema and compression of the surrounding tissue and lateral ventricles. MRI showed an abscess with leakage in the right lateral ventricle. Treatment with dexamethasone and intravenous antibiotics was started. Because of progression of symptoms, 3 weeks later ventriculoscopy was performed and the abscess was drained. Culture of the punctuate showed S. milleri. Because of developing hydrocephalus 3 days after ventriculoscopy, first an external ventricle drain and later a ventriculoperitoneal drain was placed. Hereafter the hemiplegia and cognitive disorders improved. This case report describes a severe complication following treatment of hemorrhoids with THD which until now, to our knowledge, has never been described in the literature