Verminderen diergeneesmiddelengebruik en antimicrobiele toevoegingsmiddelen in de vleesveehouderij

Overzicht van ziekteproblemen en aandachtspunten om het gebruik van diergeneesmiddelen en antimicrobiële toevoegingmiddelen te vermindere

Perspectiefvolle houderijsystemen van rosevlees tot jong rundvlees

Veel vleesveehouders zijn omgeschakeld naar de productie van rosévlees. Bij dit productiesysteem worden overwegend zwartbonte stierkalveren met een intensief rantsoen van krachtvoer, bijproducten en snijmaos gemest en op een leeftijd van circa 35 weken geslacht (karkasgewicht circa 185 kg)

Natte en droge bijproducten in rantsoenen rose-vleeskalveren

Natte bijproducten kunnen zeer goed in het rantsoen van roze-vleeskalveren worden opgenomen. Door het dalen van de totale voerkosten en een iets betere voederconversie-karkas dalen de voerkosten per kg groei ten opzichte van het rantsoen met maos en krachtvoer

OEB in rantsoen vleesstieren

Op grond van de proefresultaten wordt voor vleesstieren voorlopig een rantsoen met een positieve OEB geadviseerd

Verlaging fosforgehalte in rantsoen vleesstieren

Verlagen van het fosforgehalte in het rantsoen is een goede mogelijkheid om de fosfaatoverschotten op vleesstierenbedrijven te verminderen. Vergeleken met de huidige normen van ongeveer 4 g P per kg ds levert een verlaging van het P-gehalte in het rantsoen tot 3 g per kg ds een vermindering van de fosfaataanvoer op van 5,9 kg per afgeleverde stier

Fosforbehoefte rose vleeskalveren

Op basis van de onderzoeksresultaten wordt voor rosé kalveren een P-gehalte in het rantsoen geadviseerd van 4 gram per kg ds over de totale afmestperiode, of een rantsoen met 4,5 g P per kg ds in de leeftijd van 14 tot 22 weken en 3,5 g P per kg ds vanaf 22 weken. Met deze rantsoenen kan het fosfaatoverschot op bedrijven met 25 tot 30 verminderen

Voeren van Texelaar x Flevolander vleeslammeren

In een voederproef werd de invloed van het niveau en de duur van een energiebeperking op de groei, voederconversie en slachtkwaliteit onderzocht

Intensief mesten Flevolander vleeslammeren alleen mogelijk bij relatief lage karkasgewichten

Bij deze voederproef was de vraag of met een vergaande energiebeperking de ram- en ooilammeren op resp. 36 en 40 kg afgeleverd kunnen worden met een 2°-vetbedekking

Ruwvoerverstrekking en watergift bij witvleeskalveren

In dit eerste PraktijkRapport vindt u de resultaten van vier jaar onderzoek naar het effect van het verstrekken van ruwvoer op het gedrag van witvleeskalveren, hun diergezondheid en technische prestaties en de kwaliteit van kalfsvlees. Daarnaast is nagegaan in hoeverre het kalf, wanneer het ruwvoer krijgt, nog behoefte heeft aan extra water boven de waterverstrekking via de mel