A comparative study on the effects of thiopental and ketamine, in patients under electroconvulsive therapy

چکیده: زمینه و هدف: دارو در بیهوشی مورد استفاده در تشنج درمانی الکتریکی (ECT) همراه با معایبی از جمله درد و تورم در محل تزریق، کوتاه بودن مدت تشنج، انقباض زودرس بطنی و برادیکاردی سینوسی هستند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه کتامین با تیوپنتال سدیم از نظر طول مدت تشنج، تغییرات همودینامیکی و مدت زمان ریکاوری در بیماران تحت ECT انجام شد. روش بررسی: این کارآزمایی بالینی دوسویه کور در مرکز پزشکی نور اصفهان بر روی 16 بیمار کاندیدای ECT انجام شد. در یک جلسه ECT از داروی کتامین به میزان mg/kg 1 به همراه میدازولام (گروه K) و در جلسه دوم از داروی تیوپنتال سدیم به میزان mg/kg5/2 (گروه T) استفاده گردید (نیمی از بیماران در جلسه اول تیوپنتال و نیم دیگر کتامین دریافت کردند). طول مدت تشنج بر اساس مانیتورینگ الکتروانسفالوگرام (EEG)، فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و تعداد ضربان نبض در دقیقه بیمار قبل از مداخله، بلافاصله و 3، 5،10 و 15 دقیقه بعد از ECT و همچنین فاصله زمانی بین انجام ECT و هوشیاری مجدد تعیین و ثبت گردید. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t زوج، مک نمار، ویلکاکسون و آنالیز واریانس مشاهدات تکرار شده مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی و وزنی بیماران به ترتیب 83/10±81/30 سال و 94/10±72/61 کیلوگرم بود .میانگین مدت زمان تشنج در گروه تیوپنتال سدیم 8/5±3/26 ثانیه و در گروه کتامین 4/6±4/32 ثانیه بود (001/0