Türkçe-konuşan inme hastalarında motor imgeleme yeteneği: İki imgeleme anketinin güvenirlik ve yapı geçerlik çalışması

Purpose: Motor imagery is considered as a complementary approach for functional recovery after stroke. Thus, applying reliable assessment tools to measure imagery ability in stroke is essential. The aims of this study were to apply Turkish versions of the Movement Imagery Questionnaire-3 (MIQ-3) and the Kinesthetic and Visual Imagery Questionnaire-20 (KVIQ-20) in individuals with stroke and investigate the validity and reliability of both questionnaires. Methods: Stroke patients with mild functional impairments (n=31) and healthy volunteers who age- and gender-matched were selected as a control group (n=29) were recruited to the study. The test-retest reliability was assessed using intra-class correlation coefficients (ICCs). Spearman’s correlation analysis was performed to assess concurrent validity of the KVIQ-20 with the MIQ-3. Furthermore, the internal consistency (Cronbach’s alpha) and factorial structures of both questionnaires were investigated. Results: Each sub-score of the MIQ-3 was found statistically different between stroke and control groups (p<0.001). Only visual sub-score of the KVIQ-20 yielded statistically different between stroke and control groups (p<0.001). ICC values were in the acceptable level of reliability (0.571-0.850). Both questionnaires had good internal consistency with high Cronbach’s alpha (Cronbach’s alpha test/retest for MIQ-3=0.941/0.970; test/retest=0.971/0.981 for KVIQ-20.). The concurrent validity between the KVIQ-20 and MIQ-3 was good (r=0.40, p<0.05). Exploratory factor analysis confirmed that MIQ-3 had three-factor and KVIQ-20 had two-factor structure. These obtained factors were explaining 88.99% and 80.87% of the total variance, respectively. Conclusion: Turkish versions of the MIQ-3 and KVIQ-20 are the tools with good reliability and validity to assess motor imagery ability in stroke patients with mild functional impairments.Amaç: Motor imgeleme, inme sonrası fonksiyonel iyileşme için tamamlayıcı bir yaklaşım olarak kabul edilir. Bu nedenle, inmede imgeleme yeteneğini ölçmek için güvenilir değerlendirme araçlarının uygulanması gereklidir. Bu çalışmanın amacı, inmeli bireylerde Hareket İmgeleme Anketi-3 (HİA-3) ve Kinestetik ve Görsel Görüntüleme Anketi-20'nin (KGİA-20) Türkçe versiyonlarını uygulamak ve her iki anketin geçerlilik ve güvenilirliğini araştırmaktı. Yöntem: Hafif fonksiyonel bozukluğu olan inme hastaları (n=31) ile yaş ve cinsiyet açısından eşleştirilmiş sağlıklı gönüllü bireyler kontrol grubu olarak (n=29) çalışmaya dâhil edildi. Test-tekrar test güvenilirliği, sınıf içi korelasyon katsayılarıyla (ICC) değerlendirildi. KGİA-20’nin HİA-3 ile eşzamanlı geçerliliğini değerlendirmek için Spearman’ın korelasyon analizi gerçekleştirildi. Ayrıca, her iki anketin iç tutarlılığı (Cronbach alfa) ve faktör yapıları araştırıldı. Sonuçlar: HİA’nin her alt bölümü, inme ve kontrol grupları arasında istatiksel olarak farklı bulundu (p<0,001). KGİA-20’nin sadece görsel alt skoru, inme ve kontrol grupları arasında istatistiksel olarak farklıydı (p <0,001). ICC değerleri kabul edilebilir güvenirlik seviyesindeydi (0,571-0,850). Her iki anket de yüksek Cronbach alfa ile iyi bir iç tutarlılığa sahipti (Cronbach alfa HİA-3 için test/tekrar test=0,941/0,970; KGİA-20 için test/tekrar test=0,971/0,981). KGİA-20 ve HİA-3 arasındaki eşzamanlı geçerlilik iyiydi (r = 0,40, p <0,05). Açıklayıcı faktör analizi HİA’nin üç faktörlü ve KGİA-20’nin iki faktörlü yapıya sahip olduğunu doğruladı. Elde edilen bu faktörler toplam varyansın sırası ile %88,99 ve %80,87’sini açıklamaktaydı. Tartışma: HİA-3 ve KGİA-20’nin Türkçe versiyonları, hafif fonksiyonel bozukluğu olan inme hastalarında motor imgeleme yeteneğini değerlendirmek için iyi güvenirlik ve geçerliliğe sahip araçlardır

Investigation of cognitive and sensory processes in individuals with parkinson disease

Amaç: Çalışmamızda, Parkinson hastalarının kognitif ve duyusal işlemleme süreçlerindeki değişimlerin incelenmesi ve bu 2 sürecin birbiriyle olan bağıntısının anlaşılması hedeflenmiştir. Gereç ve Yöntemler: Bezmiâlem Vakıf Üniversitesi Nöroloji Polikliniği ve Ergoterapi Bölümü iş birliği ile 34 gönüllü 65 yaş üstü Parkinson hastası çalışmaya katıldı. Hastalara, nöropsikolojik ve duyusal işlemleme değerlendirmeleri uygulandı. Sayı Dizisi Testleri ve Sözel Akıcılık Testleri ile dikkat/yürütücü işlevler, Öktem Sözel Bellek Süreçleri Testi (Öktem-SBST) ile bellek, Benton Yüz Tanıma Testi (BYTT) ve Benton Çizgi Yönü Testi (BÇYT) ile görsel algısal işlemler değerlendirildi. Katılımcıların duyusal işlemleme paternlerini belirlemek için Adölesan/Yetişkin Duyu Profili kullanıldı. Duyusal işlemleme paternleri ve nöropsikolojik bulgular arası korelasyon analizi incelendi. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 73±6,6 yıl olarak bulundu. Hastaların nöropsikolojik değerlendirmelerine ait alt testlerin tamamında bozulma olduğu tespit edildi. Duyusal kaçınma ve düşük kayıt paternleri “çoğu insanla benzer” aralıktadır. Duyusal hassasiyet “çoğu insandan daha fazla (%59)”, duyusal arayış paterni “çoğu insandan daha az (%38)” olarak normal aralıktan sapma göstermektedir. Nöropsikolojik testler ile duyusal işlemleme paternleri arası korelasyonlar incelendiğinde; duyusal kaçınma ile Geri Sayı Menzili (p=0,002), hayvan sayma (p=0,001) Öktem-SBST hatırlama (p=0,005), Öktem-SBST toplam öğrenme (p=0,004), BYTT (p=0,016) ve BÇYT (p=0,000) arasında orta derecede korelasyonlar bulundu. Duyusal hassasiyet ve İleri Sayı Menzili (p=0,034) arasında düşük orta derecede korelasyon tespit edildi. Sonuç: Parkinson hastalarında genel bilişsel kapasitenin azaldığı, duyusal işlemleme cevaplarına göre pasif davranışın geliştiği ve bu 2 sürecin birbiriyle bağıntılı olduğu gösterilmiştir.Objective: In our study, it was aimed to examine the changes in the cognitive and sensory processing of individuals with Parkinson's disease and to understand the relationship between these 2 processes. Material and Methods: In collaboration with Bezmiâlem Vakıf University Neurology Clinic and Occupational Therapy Department, 34 volunteer individuals with Parkinson's disease over the age of 65 participated in the study. Neuropsychological and sensory processing evaluations were applied to the patients. Attention/executive function was tested by Number Range and Verbal Fluency Tests, memory was tested by Öktem Verbal Memory Process Test (Öktem-VMPT) and visual perceptual process was evaluated by Benton Face Recognition Test (BFRT) and Benton Line Direction Test (BLDT). Adolescent/Adult Sensory Profile (AASP) was used to determine the sensory processing patterns of the participants. Correlation analysis between sensory processing patterns and neuropsychological findings was examined. Results: The average age of the participants was 73±6.6 years. Impairment was found in all subtests of the neuropsychological evaluations of the patients. Sensory avoidance and low registration patterns are in the “similar to most people” range. Sensory sensitivity “more than most people (59%)” and sensory seeking patterns “less than most people (38%)” deviate from the normal range. When the correlations between neuropsychological tests and sensory processing patterns are examined; moderate correlations were found between sensory avoidance and back digit range (p=0.002), counting animals (p=0.001), Öktem-VMPT recall (p=0.005), Öktem-VMPT total learning (p=0.004), BFRT (p=0.016), BLDT (p=0.000). A low to moderate correlation was found between sensory sensitivity and forward digit range (p=0.034). Conclusion: It has been shown that general cognitive capacity decreases and passive behavior develops according to sensory processing responses in individuals with Parkinson's disease and these 2 processes are interrelated

Screening for Alzheimer's disease using prefrontal resting-state functional near-infrared spectroscopy

IntroductionAlzheimer's disease (AD) is neurodegenerative dementia that causes neurovascular dysfunction and cognitive impairment. Currently, 50 million people live with dementia worldwide, and there are nearly 10 million new cases every year. There is a need for relatively less costly and more objective methods of screening and early diagnosis. MethodsFunctional near-infrared spectroscopy (fNIRS) systems are a promising solution for the early Detection of AD. For a practical clinically relevant system, a smaller number of optimally placed channels are clearly preferable. In this study, we investigated the number and locations of the best-performing fNIRS channels measuring prefrontal cortex activations. Twenty-one subjects diagnosed with AD and eighteen healthy controls were recruited for the study. ResultsWe have shown that resting-state fNIRS recordings from a small number of prefrontal locations provide a promising methodology for detecting AD and monitoring its progression. A high-density continuous-wave fNIRS system was first used to verify the relatively lower hemodynamic activity in the prefrontal cortical areas observed in patients with AD. By using the episode averaged standard deviation of the oxyhemoglobin concentration changes as features that were fed into a Support Vector Machine; we then showed that the accuracy of subsets of optical channels in predicting the presence and severity of AD was significantly above chance. The results suggest that AD can be detected with a 0.76 sensitivity score and a 0.68 specificity score while the severity of AD could be detected with a 0.75 sensitivity score and a 0.72 specificity score with <= 5 channels. DiscussionThese scores suggest that fNIRS is a viable technology for conveniently detecting and monitoring AD as well as investigating underlying mechanisms of disease progression

Brain temperature in healthy and diseased conditions: A review on the special implications of MRS for monitoring brain temperature

Brain temperature determines not only an individual's cognitive functionality but also the prognosis and mortality rates of many brain diseases. More specifically, brain temperature not only changes in response to different physiological events like yawning and stretching, but also plays a significant pathophysiological role in a number of neurological and neuropsychiatric illnesses. Here, we have outlined the function of brain hyperthermia in both diseased and healthy states, focusing particularly on the amyloid beta aggregation in Alzheimer's disease

Therapeutic role of repetitive transcranial magnetic stimulation in Alzheimer's and Parkinson's disease: Electroencephalography microstate correlates

Introduction: The microstate analysis is a method to convert the electrical potentials on the multi-channel electrode array to topographical electroencephalography (EEG) data. Repetitive transcranial magnetic stimulation (rTMS) is a non-invasive method that can modulate brain networks. This study explores the pathophysiological changes through microstate analysis in two different neurodegenerative diseases, Alzheimer’s (AD) and Parkinson’s disease (PD), characterized by motor and cognitive symptoms and analysis the effect of rTMS on the impaired cognitive and motor functions. Materials and Methods: We included 18 AD, 8 PD patients, and 13 age-matched controls. For both groups, we applied 5 Hz rTMS on the left pre-SMA in PD patients while 20 Hz rTMS on the left lateral parietal region in AD patients. Each patient was re-evaluated 1 week after the end of the sessions, which included a detailed clinical evaluation and measurement of EEG microstates. Results: At the baseline, the common findings between our AD and PD patients were altered microstate (MS) B, MS D durations and transition frequencies between MS A–MS B, MS C–MS D while global explained variance (GEV) ratio and the extent and frequency of occurrence of MS A, MS B, and MS D were separately altered in AD patients. Although no specific microstate parameter adequately differentiated between AD and PD patients, we observed significant changes in MS B and MS D parameters in PD patients. Further, we observed that Mini-Mental State Examination (MMSE) performances were associated with the transition frequencies between MS A–MS B and MS C–MS D and GEV ratio. After left parietal rTMS application, we have observed significantly increased visual memory recognition and clock drawing scores after left parietal rTMS application associated with improved microstate conditions prominent, especially in the mean duration of MS C in AD patients. Also, pre-SMA rTMS resulted in significant improvement in motor scores and frequency of transitions from MS D to MS C in PD patients. Conclusion: This study shows that PD and AD can cause different and similar microstate changes that can be modulated through rTMS, suggesting the role of MS parameters and rTMS as a possible combination in monitoring the treatment effect in neurodegenerative diseases

Yaşlı bireylerde tek-görev, çift-görev ve ardışık fiziksel-bilişsel eğitimin düşme riski ve denge performansı üzerine etkileri: Randomize çalışma

Purpose: This study aimed to examine the effects of single-task, dual-task and successive physical-cognitive training on fall risk, balance, and gait performances in elderly.Methods: A total of 45 healthy older adults (73.0±4.6 years; 6 male and 39 female) underwent one of three interventions 3 times a week for 4 weeks. Group-1 performed single-task balance and gait exercises. Group-2 performed cognitive activity, balance, and gait exercises simultaneously. Group-3 performed successive cognitive activities and balance and gait exercises. Gait speed under single-task and dual-task conditions, Berg Balance Scale, Timed up and Go test, and Tinetti's Falls Efficacy Scale scores were evaluated before and after 4 weeks of interventions.Results: Gait speed under single-task condition, Timed up and Go Test, and Berg Balance Scale scores were improved in all groups (p<0.05). Gait speed under dual-task condition was improved in Groups-2 and 3 (p<0.05). Group-3 had greater improvement in Berg Balance Scale and Timed up and Go test scores than Group-2. Tinetti's Falls Efficacy Scale was improved in Group-1 and 3 after training while the improvement was greater in Group-3 (p=0.001).Conclusion: The present study suggests that an intervention involving cognitive and physical activities results in greater improvement in gait speed than interventions involving physical activities alone. However, successive physical-cognitive training may be more effective in reducing fear of fall and improving balance skills in elderly.Amaç: Bu çalışma, tek görev, çift görev ve ardışık fiziksel-bilişsel eğitimin yaşlı erişkinlerde düşme riski, denge ve yürüme performansları üzerindeki etkilerini incelemek amacıyla yapıldı.Yöntem: Toplam 45 sağlıklı yaşlı yetişkine (73,0±4,6 yıl; 6 erkek ve 39 kadın) haftanın 3 günü 4 hafta üç müdahaleden biri uygulandı. Grup-1’e tekli görev denge ve yürüyüş egzersizleri yaptırıldı. Grup-2 eş zamanlı olarak bilişsel aktivite, denge ve yürüyüş egzersizleri yaptı. Grup-3 birbirini takip eden bilişsel aktiviteler, denge ve yürüyüş egzersizleri gerçekleştirdi. Dört haftalık müdahalelerden önce ve sonra tek ve çift görev koşullarında yürüyüş hızı, Süreli Kalk Yürü Testi, Berg Denge Ölçeği ve Tinetti'nin Düşme Etkinlik Ölçeği puanları değerlendirildi.Bulgular: Tüm gruplarda tek görev koşulu altında yürüyüş hızı, Berg Denge Ölçeği ve Süreli Kalk Yürü Testi puanları düzeldi (p<0,05). Grup 2 ve 3'te çift görev koşulu altında yürüyüş hızı düzeldi (p<0,05). Grup-3’ün, Süreli Kalk Yürü Testi ve Berg Denge Ölçeği puanlarında Grup-2'den daha fazla düzelme görüldü. Tinetti'nin Düşme Etkinlik Ölçeği puanları, Grup-1 ve 3'te düzelirken, Grup-3'te düzelme daha yüksekti (p=0,001).Sonuç: Bu çalışma yürüyüş hızında, bilişsel ve fiziksel aktiviteleri içeren bir müdahalenin, sadece fiziksel aktiviteleri içeren müdahalelere göre daha fazla düzelmeye yol açtığını göstermektedir. Birbirini takip eden fiziksel-bilişsel eğitim, denge becerilerini geliştirme ve yaşlılarda düşme korkusunu azaltmada daha etkili olabileceği düşünüldü

Mezial temporal lob epilepsili olgularda wada testi ve ameliyat öncesi/amaliyat sonrası bellek ilişkisi

Objectives: To study the correlation between Wada memory test and neuropsychometric tests which were applied preoperatively to mesial temporal lobe epilepsy patients associated with hippocampal sclerosis (MTLE-HS) who had undergone selective amygdalohippocampectomy and find out the effects of early onset epileptic seizures on atypical memory dominance. Methods: Drug-resistant 27 patients (16 left, 11 right MTLE-HS) had video EEG, cranial MRI and Wada test preoperatively. Weschler visual subtest and verbal memory processing tests were applied to all patients before surgery and the first year after the operation. Results: The number of left hemisphere memory dominant patients was 6 (22.2%) and the number of atypical memory dominant patients was 21 (77.8%) according to the Wada test. There was a significant difference between the two groups when compared for epileptic seizure onset age; (p=0.042), and also a significant diffference when compared for HS (right/left) side (p=0.002). When we analyzed the correlation between preoperative and postoperative verbal and nonverbal tests and left memory Wada dominance; in verbal memory processing tests ‘delayed recall’ scores between groups were significant (p=0.042), on the other hand in patients with atypical memory dominance ‘total learning’ scores between groups were significant (p<0.001). Conclusion: As a result, we found that the earlier the onset of seizures, the more atypical the memory dominance (right or bilateral). The Wada test was effective for assessing verbal memory; on the other hand, it was inadequate for assessing visual memory dominance. If the scores of ‘delayed recall’ in verbal memory were high in the patients with typical verbal dominance and ‘total learning’ scores in the patients with atypical verbal dominance, the scores also tended to rise after the operation.Amaç: Selektif amigdalohippokampektomi yapılan hipokampal sklerozla ilişkili mesial temporal lob epilepsili (HS-MTLE) hastalarda ameliyat öncesi dönemde yapılan Wada testi ile nöropsikometrik testler arasındaki ilişkiyi inceleyerek erken yaşta başlayan epilepsi nöbetlerinin belleğin atipikleşmesi üzerindeki etkilerini araştırmak. Gereç ve Yöntem: Medikal tedaviye dirençli 27 hastaya (16 sol, 11 sağ HS-MTLE) cerrahi oncesi video EEG, kranial manyetik rezonans görüntüleme, Wada testi ile ameliyat öncesi ve sonrası birinci yılda Weschler görsel subtest ve sözel bellek süreçleri testleri uygulanmıştır. Bulgular: Wada bellek testinde sol hemisfer dominant bulunanlarn sayısı 6 (%22.2), atipik yerleşimli olanların sayısı 21 (%77.8) idi. Bellek dominansı sol ve atipik olanlarda nöbet başlama yaşı (p=0.042), ve HS (sağ/sol) tarafı açısından karşılaştırıldığında da anlamlı fark saptanmıştır (p=0.002). Yine sol bellek dominant olanlar ile ameliyat öncesi ve sonrası verbal ve nonverbal testler arasındaki korelasyona bakıldığında sözel bellek süreçleri testlerinden ‘gecikmeli hatırlama’ puanları arasında anlamlı ilişki bulunurken (r=0.829; p=0.042) atipik bellek dominansı olanlarda ‘toplam öğrenme’ puanları arasında anlamlı ilişki bulunmuştur (r=0.731; p<0.001). Sonuç: Nöbet başlama yaşı ne kadar düşükse bellek dominansı o kadar atipiktir (sağ veya bilateral). Wada testi sırasında yapılan bellek değerlendirmesi verbal belleği değerlendirmede etkili ancak görsel belleği değerlendirmede yetersizdir. Tipik bellek dominansı olanlarda ‘gecikmeli hatırlama’, atipik olanlarda ‘toplam öğrenme ’ puanları başlangıçta yüksek ise, ameliyat sonrası dönemde de yükselme göstermektedir

Evaluation of cognitive functions in adult individuals with COVID-19

Background and Purpose: Cognitive deficits that are associated with coronavirus disease 2019 (COVID-19) and occur in the acute period are gaining importance. While most studies have focused on the elderly severely affected during acute infection, it remains unclear whether mild to moderate COVID-19 results in cognitive deficits in young patients. This study aims to evaluate the post-infection cognitive functions of young adults with mild to moderate symptoms of COVID-19. Methods: A total of 100 adults with similar age and educational background were included in the study. Half of those had been infected with COVID-19 in the last 60 days (N = 50), and the other half had not (N = 50). Global cognitive skills of the participants were evaluated through Montreal Cognitive Assessment Scale (MoCA) and Clock-Drawing Test; memory functions with Öktem Verbal Memory Processes Test (Ö-VMPT); attention span with Digit Span Test; executive functions with Fluency Tests, Stroop Test, and Trail Making Test; visual perceptual skills with Rey Osterrieth Complex Figure Test (ROCF); and neuropsychiatric status with Neuropsychiatric Inventory (NPI). Evaluations were performed in the experimental group for 21 to 60 days from the onset of the disease, and throughout the study, in the control group. Results: It was found that global cognitive skills, verbal memory, visual memory, executive function, and neuropsychiatric status were affected during COVID-19 (p < 0.05). Conclusion: When the cases were analyzed according to disease severity, no relationship was found between cognitive deficits and disease severity

Use of the Modified Visual Magnetic Resonance Rating Scale in alzheimer’s disease and ıts correlation with cognitive decline

Amaç: Alzheimer hastalığı (AH) araştırmaları için daha ileri nörogörüntüleme teknikleri geliştirilmiş olsa da, yapısal manyetik rezonans görüntüleme (MRG) AH’nin klinik tanısında önemini korumaktadır. Birçok parametreyi değerlendiren kapsamlı görsel MRG derecelendirme ölçeklerinin, hastalığın kognitif ve davranışsal görünümleriyle ilişkisi yeterince araştırılmamıştır. Bu çalışmada, Modifiye Görsel Manyetik Rezonans Derecelendirme Skalası’nın (MGMRDS) 7 alt bölümünün, AH tanısı almış hastaların demografik, kognitif ve davranışsal verileri ile korelasyonunu değerlendirmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Retrospektif çalışmamıza beyin MRG ve nöropsikometrik test (NPT) verileri olan, Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal Elkitabı (DSM-IV-TR) ölçütleri ile Ulusal Nörolojik ve İletişimsel Bozukluklar ve İnme Enstitüsü & Alzheimer Hastalığı ve İlişkili Bozukluklar Derneği (NINCDS–ADRDA) kriterleri temelinde AH tanısı almış, 50 yaş ve üzeri toplam 42 hasta dahil edildi. Beyin MRG verileri, hasta yaş, cinsiyet ve tanı verilerine kör bir nöroradyolog tarafından MGMRDS kullanılarak değerlendirildi. MGMRDS verilerinin kognitif ve davranışsal test sonuçlarıyla korelasyonu incelendi. Bulgular: Hastaların %61,9’u kadın, yaş ortalaması 75,19±9,26 (53–92) yıl idi. Ortalama eğitim süresi 5,02±4,84 (0–15) yıl, ortalama hastalık süresi 4,52±2,94 yıldı. Ortalama Mini Mental Durum Testi skoru 18,51±5,43 (4–30) iken, ortalama Klinik Demans Derecelendirmesi (KDD) skoru 1,07±0,42 (0,5–2,0) idi. Sulkal atrofi puanları uzun süreli hatırlama ve yüz tanıma ile negatif korele idi; ventriküler atrofi skorları ise öğrenme puanları, meyve–insan ve yüz tanıma değişkenleri ile ters korelasyon gösterdi. Anlık hatırlama, öğrenme puanı, kendiliğinden hatırlama, meyve–insan ve KDD değişkenleri ile mediyal temporal atrofi değişkeni arasında anlamlı ilişki gözlendi. Tartışma ve Sonuç: Beyin MRG’ye dayalı görsel derecelendirme skalaları kullanmak, demans değerlendirmelerinde tanıyı doğrulayıcı, ucuz ve pratik bir yaklaşımdır. MGMRDS, kognitif (yürütücü işlevler, bellek, dikkat, dil) verilerle de anlamlı korelasyon göstermektedir. Bu ölçeği daha geniş hasta gruplarında değişik kognitif bozukluklarda değerlendirecek çalışmalar klinik açıdan faydalı olacaktır.Aim: Although more advanced neuroimaging techniques have been developed for research on Alzheimer’s disease (AD), structural magnetic resonance imaging (MRI) remains important in the clinical diagnosis of AD. The relationship between comprehensive MRI visual rating scales evaluating many parameters and cognitive and behavioral appearances of the disease has not been adequately investigated. In this study, we aimed to evaluate the correlation of the 7 subsections of the Modified Visual Magnetic Resonance Rating Scale (MVMRRS) with demographic, cognitive, and behavioral characteristics of patients diagnosed with AD. Materials and Methods: The retrospective study included a total of 42 patients aged 50 years and older whose brain MRI and neuropsychometric test results were available and who were diagnosed with AD according to the criteria of the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSMIV-TR) and of the National Institute of Neurological and Communicative Disorders and Stroke & the Alzheimer’s Disease and Related Disorders Association (NINCDS–ADRDA). By use of the Modified Visual Magnetic Resonance Rating Scale (MVMRRS), the brain MRI data were evaluated by a neuroradiologist blinded to the patient age, sex, and diagnosis data. Correlation of MVMRRS data with cognitive and behavioral test results was analyzed. Results: The mean patient age was 75.19±9.26 (53–92) years and 61.9% of all patients were female. The mean education level was 5.02±4.84 (0–15) years and the mean illness duration was 4.52±2.94 years. The mean Mini-Mental State Examination score was 18.51±5.43 (4–30) while the mean Clinical Dementia Rating (CDR) score was 1.07±0.42 (0.5–2.0). Sulcal atrophy scores were negatively correlated with longterm recall and facial recognition while ventricular atrophy scores were inversely correlated with the learning scores and fruit–human and facial recognition parameters. A significant relationship was observed between the immediate recall, learning score, spontaneous recall, fruit–human, and CDR variables and the medial temporal atrophy variable. Discussion and Conclusion: In dementia assessment, the use of MRI-based visual rating scales is an inexpensive and practical approach that also improves the diagnostic accuracy. Furthermore, the MVMRRS shows significant correlation with cognitive (executive functions, memory, attention, and language) data. Further studies to evaluate this scale in larger groups of patients with different patterns of cognitive impairment would be of clinical benefit