Interdisciplinary European guidelines on surgery of severe obesity

W 2005 roku, dzięki wspólnemu wysiłkowi głównych europejskich towarzystw naukowych aktywnych na polu leczenia otyłości został powołany zespół ekspertów nazwany Bariatryczno-Naukową Grupą Badawczą (BSCG). Towarzystwami, które stworzyły ten zespół i oddelegowały swoich przedstawicieli do prac w opracowaniu wytycznych były: Międzynarodowe Towarzystwo Chirurgicznego Leczenia Otyłości (IFSO), Oddział Europejski Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgicznego Leczenia Otyłości (IFSO-EC), Europejskie Towarzystwo Badań nad Otyłością (EASO), Europejska Grupa ds. Otyłości u Dzieci (ECOG) (razem z Międzynarodową Grupą Zwalczania Otyłości). Bariatryczno-Naukowa Grupa Badawcza składała się z władz reprezentujących powyższe towarzystwa (czterech czynnych przewodniczących, dwóch byłych, jeden honorowy, dwóch dyrektorów wykonawczych), a także najwybitniejszych ekspertów w tej dziedzinie. Skład BSCG pozwolił na całościowe objęcie zagadnienia leczenia otyłości olbrzymiej z uwzględnieniem różnorodności geograficznej i etnicznej Europy. Członkowie BSCG odbyli wiele spotkań poświęconych stworzeniu wytycznych, które odzwierciedlałyby współczesną wiedzę i doświadczenie w zakresie leczenia otyłości olbrzymiej.In 2005, for the first time in European history, an extraordinary expert panel named BSCG (Bariatric Scientific Collaborative Group), was appointed through joint effort of the major European scientific societies which are active in the field of obesity management. Societies that constituted this panel were: IFSO - International Federation for the Surgery of Obesity, IFSO-EC - International Federation for the Surgery of Obesity - European Chapter, EASO - European Association for Study of Obesity, ECOG - European Childhood Obesity Group, together with the IOTF (International Obesity Task Force) which was represented during the completion process by its representative. The BSCG was composed not only of the top officers representing the respective scientific societies (four acting presidents, two past presidents, one honorary president, two executive directors), but was balanced with the presence of many other key opinion leaders in the field of obesity. The BSCG composition allowed the coverage of key disciplines in comprehensive obesity management, as well as reflecting European geographical and ethnic diversity. This joint BSCG expert panel convened several meetings which were entirely focused on guidelines creation, during the past 2 years. There was a specific effort to develop clinical guidelines, which will reflect current knowledge, expertise and evidence based data on morbid obesity treatment

Management of obesity in adults: European clinical practice guidelines

Stworzenie jednolitych wytycznych postępowania w otyłości jest złożone. Obejmują one zarówno zalecenia diagnostyczne, lecznicze, jak i działania w zakresie prewencji. Wobec wielu publikacji i różnic poglądów oraz świadomości krótkotrwałości efektu odchudzającego u poszczególnych osób wielu uważa, że trudno jest ustalić właściwe postępowanie w otyłości. Różnorodność zasad postępowania w kraju oraz pomiędzy regionami Europy utrudnia ustalenie i wprowadzenie standardów. W ustalaniu obecnych wytycznych za podstawę brano wiedzę opartą na dowodach (EBM), a w razie wątpliwości uzupełniano na podstawie doświadczenia klinicznego i różnorodności regionalnej oraz uzgodnionego stanowiska zespołu. W podsumowaniu stwierdzono, że: 1) lekarz jest odpowiedzialny za rozpoznanie otyłości jako choroby oraz pomoc w odpowiedniej prewencji i leczeniu; 2) leczenie powinno być oparte na dobrej praktyce klinicznej i EBM; 3) leczenie otyłości powinno wyznaczać indywidualne realne cele i dożywotnie postępowanie.The development of consensus guidelines for obesity is complex. It involves recommending both treatment interventions and interventions related to screening and prevention. With so many publications and claims, and with the awareness that success for the individual is short-lived, many find it difficult to know what action is appropriate in the management of obesity. Furthermore, the significant variation in existing service provision both within countries as well as across the regions of Europe makes a standardised approach, even if evidence-based, difficult to implement. In formulating these guidelines, we have attempted to use an evidence based approach while allowing flexibility for the practicing clinician in domains where evidence is currently lacking and ensuring that in treatment there is recognition of clinical judgment and of regional diversity as well as the necessity of an agreed approach by the individual and family. We conclude that 1) physicians have a responsibility to recognise obesity as a disease and help obese patients with appropriate prevention and treatment, 2) treatment should be based on good clinical care and evidence- based interventions and 3) obesity treatment should focus on realistic goals and lifelong management