Inflammatory bowel diseases in pregnancy

Summary Ulcerative colitis (CU) and Crohn’s disease (CD) are called inflammatory bowel diseases (IBD). In the light of contemporary knowledge it is believed that a common feature of CU and CD is chronic gut inflammation which is the result of a combination of genetic, immunologic and environmental factors. CU and CD incidence peak is observed in the age group from 20 to 40 and, therefore, women in reproductive age consititute the bulk of it. Dagnostics is based on biochemical, endoscopic and histologic examinations whereas treatment is based on longterm anti-inflammatory and immunosuppressive pharmacotherapy. Knowledge of the influence of IBD on pregnancy course and proper treatment allows us to reduce the risk of serious obstetric complications and significant adverse reactions to medication. In this review we discuss the issue of inflammatory bowel diseases affecting pregnant women, their impact on pregnancy and risk of obstetrical complications, as well as pharmacotherapy safety issues

Idiopatyczne nadciśnienie wrotne

Idiopatyczne nadciśnienie wrotne (IPH) jest rzadko występującym schorzeniem, które charakteryzuje się nadciśnieniem w układzie wrotnym, drożnością żyły wrotnej i żył wątrobowych oraz nieobecnością morfologicznych wykładników marskości w bioptacie wątroby; IPH należy do grupy śródwątrobowych przyczyn nadciśnienia wrotnego niezależnego od marskości wątroby, które może przez długi czas pozostawać nieme klinicznie. Chorobę należy podejrzewać u pacjentów z nadciśnieniem wrotnym oraz włóknieniem przestrzeni wrotnych bez przebudowy marskiej w badaniu histopatologicznym. Patogeneza IPH nie została dobrze poznana, jakkolwiek wiele danych przemawia za zakrzepową lub zapalną okluzją drobnych naczyń żylnych układu wrotnego. W przypadku podejrzenia IPH w diagnostyce należy uwzględnić wrodzone i nabyte trombofilie, choroby mieloproliferacyjne oraz autoimmunologiczne. Z powodu braku swoistego leczenia, postępowanie ogranicza się do eliminacji czynników uszkadzających komórki śródbłonka naczyniowego, farmakologicznego obniżania ciśnienia wrotnego i leczenia przeciwkrzepliwego. Gastroenterologia Kliniczna 2010, tom 2, nr 4, 136-14

Zakrzepica żyły wrotnej

Zakrzepica żyły wrotnej (PVT) występuje w postaci ostrej i przewlekłej - w ostrej dochodzi do nagłego upośledzenia dopływu krwi żylnej do wątroby, wzrostu ciśnienia wrotnego oraz niedokrwienia jelit. Najczęstszym objawem ostrej PVT jest rozpierający ból brzucha. U około 5% pacjentów pojawia się zawał ściany jelitowej. Przewlekła PVT jest zwykle rozpoznawana w ramach diagnostyki różnicowej splenomegalii i żylaków przełyku lub rzadziej, cholestazy pozawątrobowej spowodowanej biliopatią wrotną. Przyczyną PVT mogą być czynniki lokalne (choroby zapalne, nowotworowe oraz zabiegi i urazy jamy brzusznej), układowe (najczęściej choroba mieloproliferacyjna) oraz marskość wątroby. U ponad połowy pacjentów z ostrą PVT udaje się doprowadzić do rekanalizacji żyły wrotnej w wyniku leczenia przeciwkrzepliwego stosowanego przez okres 6 miesięcy. W przypadku stwierdzenia wrodzonej trombofilii leczenie przeciwkrzepliwe ma charakter długotrwały. Zasady leczenia żylaków przełyku nie odbiegają od tych stosowanych u chorych z marskością wątroby, a leczeniem z wyboru w biliopatii wrotnej jest endoskopowe protezowanie dróg żółciowych. Gastroenterologia Kliniczna 2010, tom 2, nr 4, 127-13

Dwa rzadkie przypadki izolowanego niescalonego mięśnia lewej komory zdiagnozowane u pacjentów w podeszłym wieku

Isolated non-compaction of the left ventricle (LVNC) is a rare disorder, classified as a primary genetic or unclassified cardiomyopathy. Left ventricular non-compaction is characterised by an altered myocardial wall with prominent trabeculae and deep intertrabecular recesses caused by intrauterine arrest of compaction. This anomaly creates two layers consisting of compacted and non-compacted myocardium. Left ventricular non-compaction is associated with high rates of morbidity and mortality in adults with no specific therapy. We report two rare cases of LVNC diagnosed in elderly patients. Kardiol Pol 2010; 68, 6: 712-71

Anomalia tętnic wieńcowych pod postacią przetok wieńcowo-płucnych - częstość występowania, patofizjologia i znaczenie kliniczne

Przetoki wieńcowe są rzadką anomalią mogącą mieć charakter wrodzony lub nabyty. Objawy kliniczne zależą od stopnia zaburzeń hemodynamicznych. Nagły zgon bywa często jedynym i ostatecznym objawem anomalii. Różnorodność objawów klinicznych, niejednoznacznie ustalone postępowanie w przypadku stwierdzenia przetok są powodem prezentacji przypadku 49-letniej kobiety z przetoką wieńcowo-płucną pomiędzy tętnicą przednią zstępującą a pniem płucnym oraz między prawą tętnicą wieńcową a pniem płucnym. Chorą przyjęto do szpitala z powodu niestabilnego przebiegu choroby wieńcowej. Diagnozę przetok postawiono na podstawie koronarografii, a ich znaczenie hemodynamiczne wykazano w badaniu scyntygraficznym. Pacjentkę wstępnie zakwalifikowano do przezskórnego zabiegu zamknięcia przetok wieńcowych, na które nie wyraziła zgody. Intensywna farmakoterapia nadciśnienia tętniczego i hiperlipidemii oraz zmiana stylu życia spowodowały stabilizację kliniczną. (Folia Cardiol. 2004; 11: 383–387

Anomalia tętnic wieńcowych pod postacią przetok wieńcowo-płucnych - częstość występowania, patofizjologia i znaczenie kliniczne

Przetoki wieńcowe są rzadką anomalią mogącą mieć charakter wrodzony lub nabyty. Objawy kliniczne zależą od stopnia zaburzeń hemodynamicznych. Nagły zgon bywa często jedynym i ostatecznym objawem anomalii. Różnorodność objawów klinicznych, niejednoznacznie ustalone postępowanie w przypadku stwierdzenia przetok są powodem prezentacji przypadku 49-letniej kobiety z przetoką wieńcowo-płucną pomiędzy tętnicą przednią zstępującą a pniem płucnym oraz między prawą tętnicą wieńcową a pniem płucnym. Chorą przyjęto do szpitala z powodu niestabilnego przebiegu choroby wieńcowej. Diagnozę przetok postawiono na podstawie koronarografii, a ich znaczenie hemodynamiczne wykazano w badaniu scyntygraficznym. Pacjentkę wstępnie zakwalifikowano do przezskórnego zabiegu zamknięcia przetok wieńcowych, na które nie wyraziła zgody. Intensywna farmakoterapia nadciśnienia tętniczego i hiperlipidemii oraz zmiana stylu życia spowodowały stabilizację kliniczną. (Folia Cardiol. 2004; 11: 383–387

Rekomendacje Sekcji Hepatologicznej Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii dotyczące cholestatycznych chorób wątroby — adaptacja wytycznych europejskich

Celem publikacji jest przybliżenie polskim lekarzom europejskich wytycznych dotyczących diagnostyki i leczenia chorób przebiegających z cholestazą. Wytyczne europejskie przedyskutowano na forum Sekcji Hepatologicznej Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii pod kątem możliwości ich zastosowania w polskich realiach, a następnie poddano głosowaniu przez członków Sekcji. W opracowaniu przedstawiono ogólne zasady diagnostyki cholestazy oraz omówiono wytyczne rozpoznawania i leczenia najczęstszych chorób przebiegających z cholestazą — pierwotnej żółciowej marskości wątroby, pierwotnego stwardniającego zapalenia dróg żółciowych, zespołów nakładania, polekowych cholestatycznych uszkodzeń wątroby i zespołów cholestazy występujących u ciężarnych i dzieci. Omówiono również IgG4-zależne stwardniające zapalenie dróg żółciowych — niedawno poznaną i często sprawiającą trudności diagnostyczne jednostkę należącą do spektrum układowej choroby IgG4-zależnej. Po każdym rozdziale przedstawiono komentarz panelistów odnoszący się do rozbieżności w głosowaniu

Znaczenie biopsji wątroby w praktyce klinicznej — rekomendacje Sekcji Hepatologicznej Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii

Biopsja wątroby mimo wielu ograniczeń jest „złotym standardem” w ocenie stanu tego narządu u pacjentów z chorobami miąższowymi i cholestatycznymi wątroby. Postęp w zrozumieniu zjawisk patofizjologicznych i poznanie historii naturalnej chorób wątroby, jak również pojawienie się nowych metod diagnostycznych o charakterze nieinwazyjnym, zmieniły w ostatnim czasie wskazania do wykonywania biopsji wątroby. Bez względu na te zmiany, histopatologiczna ocena wątroby nadal stanowi podstawę wnioskowania diagnostycznego, rokowniczego i decyzyjnego w kwestii wyboru optymalnej terapii. Artykuł jest zbiorem polskich rekomendacji dotyczących znaczenia biopsji wątroby w praktyce lekarskiej. Celem pracy jest podsumowanie zasad bieżącej praktyki w stosowaniu biopsji wątroby u dorosłych chorych z rozlanymi i ogniskowymi chorobami wątroby. Przedstawiono przegląd wiedzy na temat techniki wykonywania i wskazań do biopsji wątroby. Tematem pracy są również powikłania i przeciwwskazania do wykonywania tego zabiegu

Basics of pathogenesis of liver firosis

Włóknienie wątroby jest zło- żonym procesem biochemicznym, w którym uszkodzone obszary tkanki wątrobowej zostają otoczone przez macierz zewnątrzkomórkową z wytworzeniem tkanki bliznowatej. Proces ten rozwija się u pacjentów z przewlekłymi chorobami wątroby i jest uzależniony od rodzaju schorzenia i właściwo- ści osobniczych. Najwcześniej ulegają uszkodzeniu obszary, w których czynnik sprawczy uzyskuje największe stężenie, szczególnie u chorych z chorobą alkoholową i wirusowymi zapaleniami wątroby. Do rozwoju włóknienia dochodzi zwykle po wielu miesiącach lub latach działania czynnika uszkadzającego. Dokładny przedział czasowy, w którym włóknienie staje się nieodwracalne nie jest znany, jakkolwiek pojawiają się kolejne badania dowodzące, że nawet zaawansowane jego stadia mogą ulec regresji. Rozwikłanie mechanizmów molekularnych zaangażowanych w proces włóknienia posiada szereg implikacji klinicznych. Jedną z najistotniejszych jest tworzenie leków opóźniają- cych lub odwracających ten proces. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat kluczowych mechanizmów leżących u podłoża procesu włóknienia wątroby.Liver firosis is a complicated biochemical process in which damaged regions of the liver tissue are encapsulated by an extracellular matrix with scar formation. It develops in all patients with chronic liver injury at variable rates depending in part upon the cause of liver disease and in part upon the host factors. This process occurs earliest in regions where injury is most severe, particularly in chronic inflmmatory liver diseases due to alcohol or viral infection. The development of firosis usually requires several months to years of ongoing injury. The exact point in which firosis becomes irreversible is unknown however, increasing evidence suggests that even advanced stages of fibrosis may be reversible. An understanding of the molecular mechanisms involved in firogenesis process has a number of clinical implications. One of the most important is development of therapeutic interventions designed to impede or reverse hepatic firosis. This review discusses the current mechanisms underlying liver firosis