Obturacyjny bezdech senny jako czynnik ryzyka rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego

Obturacyjny bezdech senny jest stosunkowo często występującym schorzeniem, które dotyka około 5-15% populacji. Zaburzenie to zazwyczaj ściśle wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego. Diagnostyka obturacyjnego bezdechu sennego opiera się na badaniu polisomnograficznym, a jego nasilenie mierzy się za pomocą wskaźnika bezdechów i spłyceń oddychania. Większość działań niepożądanych wywoływanych przez obturacyjny bezdech senny w odniesieniu do układu sercowo-naczyniowego ma, w toku włączonego leczenia, charakter odwracalny. Oprócz terapii za pomocą wentylacji w trybie ciągle dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych w celu kompleksowego leczenia obturacyjnego bezdechu sennego zaleca się również zmniejszenie masy ciała, unikanie leków o depresyjnym wpływie na centralny układ nerwowy, leczenie niedrożności jamy nosowej, a także spanie w pozycji bocznej. (Folia Cardiologica Excerpta 2008; 3: 74-78