3 research outputs found

    Nieuw onderzoek naar persoonlijke continuïteit in de huisartsenpraktijk

    No full text
    Continuïteit van zorg is een kernwaarde van de huisartsgeneeskunde, maar staat onder druk door diverse veranderingen in het huisartsenvak en de maatschappij. In een net gestart onderzoek kijken we naar de haalbaarheid en toepasbaarheid van een toolkit gericht op de verbetering van de persoonlijke continuïteit van zorg bij ouderen. Het is bekend dat persoonlijke continuïteit geassocieerd is met een positief effect op onder andere de mortaliteit, therapietrouw, arts-patiëntrelatie, zorggebruik en zorgkosten.1-6 De laatste jaren komt de persoonlijke continuïteit echter steeds meer onder druk te staan. Zo zijn bijvoorbeeld patiënten en dokters steeds mobieler, werken huisartsen in almaar grotere groepspraktijken en vaker parttime en geven meer patiënten de voorkeur aan snelle toegang dan wachten op de vaste huisarts. Om de persoonlijke continuïteit te verbeteren ontwikkelden wij in samenspraak met huisartsen, praktijkondersteuners, doktersassistenten en patiënten de toolkit voor persoonlijke continuïteit. Dit is een adviserend instrument dat de huisarts helpt bij het opstellen van een verbeterplan voor persoonlijke continuïteit bij ouderen in zijn huisartsenpraktijk. Met een praktijkscan worden problemen op het gebied van continuïteit in beeld gebracht. Aan de hand van het resultaat van de praktijkscan kiest de huisarts uit een selectie van verbetersuggesties met welke suggesties hij aan de slag gaat. De suggesties zijn gekoppeld aan specifieke stappenplannen waarmee de huisarts een verbeterplan kan opstellen en implementeren in de praktijk. In het onderzoek, dat loopt van januari 2020 tot januari 2022, gaan dertig huisartsenpraktijken de toolkit gebruiken. De onderzoekers evalueren vervolgens de haalbaarheid acceptatie en toepasbaarheid van de toolkit voor de huisartsenpraktijk. Het uiteindelijke doel is om de toolkit beschikbaar te maken voor alle huisartsenpraktijken in Nederland. De eerste resultaten worden verwacht in 202

    Inter- and intraobserver agreement of seizure behavior scoring in the amygdala kindled rat

    No full text
    \u3cp\u3eIntroduction: The Racine scale is a 5-point seizure behavior scoring paradigm used in the amygdala kindled rat. Though this scale has been applied widely in experimental epilepsy research, studies of reproducibility are rare. The aim of the current study was, therefore, to assess its interobserver variability and intraobserver variability. Material and methods: A video database set was acquired in the course of amygdala kindling of 67 Wistar rats. Six blinded observers received scoring instructions and then viewed a set of 15 random videos (session #1). Next, each observer scored 379 to 1048 additional videos (session #2) and finally scored the same set of 15 videos again (session #3). Scores included the occurrence of seizures (yes or no), the total seizure time (start of stimulus until the absence of seizure behavior), and the highest Racine stage. Interobserver variability and intraobserver variability were assessed in and between sessions #1 and #3 using a 2-way mixed intraclass correlation or Cohen's kappa depending on the variable. Results: Interobserver agreement in session #1 was 0.664 for seizure occurrence, 0.861 for total seizure time, and 0.797 for the highest Racine stage. In session #3, interobserver agreement on seizure occurrence declined to 0.492, total seizure time declined to 0.625, and agreement for the highest Racine stage was 0.725. Interobserver agreement was scored insufficiently on focal R2 seizures in both sessions (0.287 and 0.182). Intraobserver agreement reached >. 0.80 agreement for seizure occurrence, highest seizure score, and total seizure time in 3 out of 4 observers. Racine's scale stage 2 seizure scores were only 0.135 in one observer but 0.650, 0.810, and 0.635 in the other observers. Discussion and conclusion: Overall, interobserver agreement and intraobserver agreement in scoring with Racine's scale were adequate. However, because interobserver agreement declined after a period of individually scoring videos, we suggest periodic repetition of the standardized instruction in the course of evaluating videos in order to ensure reproducible results.\u3c/p\u3
    corecore