Leczenie niewydolności serca: Narodowy Program Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Krążenia na lata 2003-2005 - POLKARD

Wstęp: Celem tego badania była ocena aktualnego ambulatoryjnego i szpitalnego leczenia niewydolności serca (HF) w Polsce. Metody i wyniki: Niniejsze badanie przekrojowe przeprowadzono w okresie od 21 kwietnia do 31 grudnia 2005 roku w 796 przychodniach oraz na 258 szpitalnych oddziałach wewnętrznych i kardiologicznych, które wybrano w sposób losowy. Badaniem objęto łącznie 3980 pacjentów ambulatoryjnych i 1294 pacjentów szpitalnych z rozpoznaniem HF. Wyszkolone pielęgniarki za pomocą kwestionariusza rejestrowały stosowanie procedur diagnostycznych i leków. Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej rozpoznawali HF najczęściej na podstawie objawów klinicznych (64,0%), elektrokardiogramu (47,0%) oraz zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej (29,9%). Większość ambulatoryjnych i szpitalnych pacjentów z HF leczono inhibitorami enzymu konwertującego angiotensynę (odpowiednio 88,3% i 81% chorych), lekami beta-adrenolityczynymi (68,3% i 84,7%) oraz diuretykami (74,4% i 90,3%). Spironolakton stosowano odpowiednio u 48,3% i 56,3% pacjentów, a glikozydy naparstnicy u 39,2% i 27,4% osób. Leki z grupy antagonistów receptora angiotensynowego podawano bardzo rzadko (odpowiednio u 3,5% i 2,5% pacjentów). Wnioski: Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej w Polsce rozpoznają HF głównie na podstawie danych klinicznych, natomiast specjaliści w większym stopniu wykorzystują procedury diagnostyczne. Specjaliści zapewniają lepszą jakość leczenia HF niż niespecjaliści, zarówno w przychodniach, jak i na oddziałach szpitalnych. Od czasu przeprowadzenia wcześniejszych badań w Polsce nastąpił istotny postęp w zakresie leczenia HF. (Folia Cardiologica Excerpta 2008; 3: 149-158

Ogólnopolski program oceny diagnostyki, leczenia i kosztów u chorych z niewydolnością serca w losowo wybranych jednostkach lecznictwa otwartego i zamkniętego na poziomie podstawowym, wojewódzkim i specjalistycznym. Założenia i metodyka projektu realizowanego w ramach Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Krążenia: PolKARD 2003-2005

Wstęp: W dużych badaniach epidemiologicznych, takich jak Improvement czy EuroHeart Survey, realizowane także w Polsce w latach 1999-2001, wykazano niedostateczne przestrzeganie wytycznych sformułowanych przez Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne, dotyczących postępowania w niewydolności serca. Celem ostatnio zakończonego badania była aktualna ocena postępowania diagnostyczno-terapeutycznego, kosztów opieki oraz określenie dostępności do badań diagnostycznych i metod leczniczych w ośrodkach o różnym poziomie referencyjności. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie założeń i sposobu realizacji programu. Materiał i metody: Program realizowano w 2005 r. w ramach Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Krążenia (PolKARD). Badaniem objęto losowo dobraną próbę ośrodków podstawowej opieki zdrowotnej, poradni specjalistycznych, szpitali oraz wszystkie ośrodki kliniczne (akademickie). W każdym z ośrodków lekarz wypełniał ankietę dotyczącą postępowania diagnostyczno-terapeutycznego (na podstawie dokumentacji medycznej) u ostatnich 5 pacjentów z rozpoznaną niewydolnością serca, przyjętych podczas wizyty w gabinecie lub hospitalizowanych. Ponadto z jednym losowo wybranym pacjentem z danego ośrodka przeprowadzono wywiad, podczas rozmowy telefonicznej lub wizyty domowej. Badanie zrealizowano przy udziale pielęgniarek zatrudnionych w charakterze ankieterów przez Pracownię Badań Społecznych w Sopocie. Wyniki: Ogółem uzyskano 5275 ankiet na temat postępowania diagnostyczno-terapeutycznego od lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, specjalistów (kardiologów i internistów) oraz z oddziałów kardiologicznych i internistycznych z terenu całej Polski (efektywność: dane uzyskano z 99,5% ośrodków spośród rekrutowanych). Ponadto uzyskano dane bezpośrednio od 1024 pacjentów. Wnioski: Wyniki analiz z zakresu diagnostyki i leczenia pacjentów z niewydolnością serca posłużą do przedstawienia rozwiązań mających na celu poprawę obecnego modelu opieki w Polsce

Ogólnopolski program oceny diagnostyki, leczenia i kosztów u chorych z niewydolnością serca w losowo wybranych jednostkach lecznictwa otwartego i zamkniętego na poziomie podstawowym, wojewódzkim i specjalistycznym. Założenia i metodyka projektu realizowanego w ramach Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Krążenia: PolKARD 2003-2005

Wstęp: W dużych badaniach epidemiologicznych, takich jak Improvement czy EuroHeart Survey, realizowane także w Polsce w latach 1999-2001, wykazano niedostateczne przestrzeganie wytycznych sformułowanych przez Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne, dotyczących postępowania w niewydolności serca. Celem ostatnio zakończonego badania była aktualna ocena postępowania diagnostyczno-terapeutycznego, kosztów opieki oraz określenie dostępności do badań diagnostycznych i metod leczniczych w ośrodkach o różnym poziomie referencyjności. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie założeń i sposobu realizacji programu. Materiał i metody: Program realizowano w 2005 r. w ramach Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Układu Krążenia (PolKARD). Badaniem objęto losowo dobraną próbę ośrodków podstawowej opieki zdrowotnej, poradni specjalistycznych, szpitali oraz wszystkie ośrodki kliniczne (akademickie). W każdym z ośrodków lekarz wypełniał ankietę dotyczącą postępowania diagnostyczno-terapeutycznego (na podstawie dokumentacji medycznej) u ostatnich 5 pacjentów z rozpoznaną niewydolnością serca, przyjętych podczas wizyty w gabinecie lub hospitalizowanych. Ponadto z jednym losowo wybranym pacjentem z danego ośrodka przeprowadzono wywiad, podczas rozmowy telefonicznej lub wizyty domowej. Badanie zrealizowano przy udziale pielęgniarek zatrudnionych w charakterze ankieterów przez Pracownię Badań Społecznych w Sopocie. Wyniki: Ogółem uzyskano 5275 ankiet na temat postępowania diagnostyczno-terapeutycznego od lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, specjalistów (kardiologów i internistów) oraz z oddziałów kardiologicznych i internistycznych z terenu całej Polski (efektywność: dane uzyskano z 99,5% ośrodków spośród rekrutowanych). Ponadto uzyskano dane bezpośrednio od 1024 pacjentów. Wnioski: Wyniki analiz z zakresu diagnostyki i leczenia pacjentów z niewydolnością serca posłużą do przedstawienia rozwiązań mających na celu poprawę obecnego modelu opieki w Polsce