Should local treatment of breast ductal carcinoma in situ be the same as the treatment of early invasive breast cancer

Heterogenicity of breast ductal carcinoma in situ gives rise to opposing proposals concerning its treatment — ranging from attempts to recommend the watch and wait strategy in low risk forms ending with the currently binding stan­dards of treatment of DCIS in the way identical as early invasive cancer in the high risk. Arguments for the treatment of ductal carcinoma in situ in the same way as patients with early invasive cancer have been presented. These argu­ments comprise: unknown natural history of untreated DCIS, high risk of undervaluation of the invasive component in the core-needle biopsy, the increase of recurrence risk with the progress of time, lack of verified separators of the groups with the risk of adverse course of the disease, the results of the clinical studies confirming the justification of combined local treatment and the proof that the clinical course of DCIS is the same as early invasive breast cancer, and, first and foremost, the fact that there are no clinical studies which could justify a limitation of the treatment scope

Association between obesity and breast cancer

Rak piersi i otyłość należą do schorzeń cywilizacyjnych, których częstość występowania wzrasta. U kobiet otyłych, przede wszystkim po menopauzie, obserwuje się wzrost ryzyka zachorowania na raka piersi, wzrost trudności diagnostycznych, wzrost ryzyka powikłań w trakcie leczenia, wzrost ryzyka nawrotu choroby, jej uogólnienia i zgonu z powodu raka piersi oraz wzrost ryzyka zachorowania na raka drugiej piersi. Tkanka tłuszczowa jest definiowana jako narząd o dokrewnym wydzielaniu substancji biologicznie czynnych. Prawdopodobny mechanizm związku otyłości z rakiem piersi jest pochodną skomplikowanej gry metabolicznej pomiędzy trzema składowymi: krążącymi estrogenami pochodzącymi z obwodowej aromatyzacji, rolą osi insulina/insulinopodobny czynnik wzrostu oraz funkcją adipocytów jako narządu dokrewnego. Ryzyko zachorowania na raka piersi u otyłych kobiet po menopauzie jest oceniane w większości publikacji na 3-krotnie wyższe niż u kobiet szczupłych. Ograniczona wydolność badania klinicznego i niechęć do udziału w badaniach przesiewowych skutkują wyższym stopniem zaawansowania choroby w chwili rozpoznania, co przekłada się na gorsze wyniki leczenia. Obserwowane jest większe ryzyko każdego rodzaju znieczulenia, wzrost trudności technicznych w chirurgii raka piersi, wzrost liczby zakażeń rany, wzrost odsetka rewizji rany z powodu krwawienia, a także wzrost liczby powikłań zatorowo- zakrzepowych oraz wzrost ryzyka obrzęku kończyny po chirurgii układu chłonnego. Przebieg choroby jest gorszy u chorych otyłych, co potwierdzają wyniki randomizowanych badań klinicznych i bieżące publikacje. Otyłość jest modyfikowalnym czynnikiem ryzyka raka piersi. Walka wydana niezdrowemu stylowi życia dla ograniczenia nadwagi i otyłości w społeczeństwie może mieć istotny wpływ na zmniejszenie liczby zachorowań i zgonów z powodu raka piersi. (Forum Zaburzeń Metabolicznych 2011, tom 2, nr 4, 231–238)Breast cancer and obesity are the civilization diseases of increasing prevalence. In obese postmenopausal women it can be noticed the rise of breast cancer morbidity and diagnostic problems, rise of complication rate and reccurence rate, its extensiveness and mortality rate as well as of bilateral breast cancer incidence rate. The fat tissue is defined as endocrine organ producing biologically active substances. Possible mechanism of liasons between the obesity and breast cancer is related to metabolic game among circulating estrogens of peripheral aromatisation, the role of insuline/insuline dirived growth factor and endocrine activity of adipocytes. The breast cancer risk in postmenopausal obese women is estimated as three fold higher than in thin ones. The limited competence of clinical studies and reluctance to participate in screening tests leads to more advanced disease in the time of diagnosis and poorer therapy results. It can be observed the higher risk of every type of anaesthesia, the rise in surgery technical problems, the rise in wound infections rate, the rise in rate of wound revisions due to bleeding, the rise in thromboembolic complications rate and oedema of the extremitie due to lymphatic system surgery. The worse course of disease in obese patients has been confirmed in clinical studies and publications. Obesity is a modifiable risk factor of breast cancer. The battle against unhealthy life style to limit overweight and obesity in population can have influence on decreasing the breast cancer morbidity and mortality rate. (Forum Zaburzen Metabolicznych 2011; vol. 2, no 4, 231–238

Miejscowe leczenie chorej na przedinwazyjnego raka przewodowego piersi powinno być takie samo jak chorych na wczesnego raka inwazyjnego

Heterogenność przedinwazyjnego przewodowego raka piersi sprzyja powstawaniu przeciwstawnych propozycji dotyczących leczenia — od prób rekomendacji postawy aktywnej obserwacji w postaciach niskiego ryzyka nawrotu do obowiązujących zasad leczenia DCIS jak w leczeniu wczesnych raków inwazyjnych u chorych wysokiego ryzyka. Przedstawiono argumenty przemawiające za leczeniem chorych na przedinwazyjnego przewodowego raka piersi tak jak chorych na wczesnego raka inwazyjnego. Należą do nich: nieznana historia naturalna nieleczonego raka przedinwazyjnego, duże ryzyko niedoszacowania komponentu inwazyjnego w materiale z biopsji gruboigłowej, wzrost ryzyka nawrotu z upływem czasu, brak sprawdzonych separatorów grup ryzyka niepomyślnego przebiegu choroby, wyniki badań klinicznych potwierdzające zasadność skojarzonego leczenia miejscowego, dowody na to, że przebieg kliniczny DCIS jest taki jak wczesnego raka inwazyjnego, a przede wszystkim brak wyników badań klinicznych uprawniających do ograniczenia zakresu leczenia

Prognostic index in lobular breast cancer

BackgroundThe topic of this study was lobular carcinoma, the second most frequently diagnosed cancer of the breast, which is less well known and is more problematic, diagnostically.AimTo define a prognostic index for patients with lobular carcinoma of the breast through application of a multivariate analysis, Cox's proportional hazard model.Materials/MethodsAn immunohistochemistry based analysis was carried out on paraffin embedded materials taken from 75 women who underwent surgery for lobular carcinoma of the breast in the Oncological Surgery Department, Poznań University of Medical Sciences, during the period of 1990–1997.ResultsA statistically significant relationship was found between the size of tumour (p=0.044), lymph node status (p=0.011), expression of progesterone receptors (p=0.034), and survival time. In support of the above parameters, the multivariate analysis allowed the formulation of a prognostic index: I=T+2N-2PgR, where T (tumour)=tumour size, N (nodulus)=lymph node status, and PgR=expression of progesterone receptors.ConclusionsThe formulated prognostic index for lobular carcinoma of the breast allows for the differential prognosis of survival time, in representative risk groups. The index may be useful in the process of qualifying patients for adjuvant therapy

Ocena gruczołu piersiowego u kobiet leczonych z powodu choroby guzkowej tarczycy

The relationship between various mammary gland diseases and thyroid disorders has been the focus of interest at many research centres. What has been investigated are various genetic and hormonal underlying factors and conditions as well as the co-existence diseases of both organs.The aimOf the work was to examine the mammary gland in women treated for nodular thyroid disorders.Material and methodsAn analysis is presented comprising 269 patients with a diagnosed nodular thyroid disorders. The diagnosis of the breast included palpation, mammography, ultrasonography. In cases of suspected lesions additionally fine-needle aspiration and surgical biopsy were performed.ResultsBreast cancer, benign lesions and no pathology were found in 2%, 23% and 75% of all patients.ConclusionsA significantly greater incidence of breast cancer was observed, which justifies especially careful diagnosis of the breast in patients with a well-diagnosed thyroid disorder.Związek pomiędzy różnymi schorzeniami gruczołu piersiowego i chorobami tarczycy wzbudza zainteresowanie licznych ośrodków badawczych. Analizowane są uwarunkowania genetyczne, hormonalne, jak również współistnienie chorób obu narządów.Celem pracyJest ocena gruczołu piersiowego u kobiet leczonych z powodu choroby guzkowej tarczycy.Materiał i metodaW pracy przedstawiona jest analiza 269 chorych z rozpoznaną chorobą guzkową tarczycy. Diagnostyka gruczołu piersiowego obejmowała: badanie palpacyjne, mammografię, ultrasonografię, a w przypadku stwierdzenia zmiany dodatkowo: punkcję cienkoigłową i biopsję chirurgiczną.WynikiU 2% badanych rozpoznano raka gruczołu piersiowego, u 23% stwierdzono zmiany łagodne, a u 75% nie wykryto żadnej patologii.WnioskiStwierdzono wyraźnie zwiększoną zachorowalność na raka piersi, co uzasadnia szczególnie wnikliwą diagnostykę gruczołu piersiowego u chorych z rozpoznaną chorobą tarczycy

Analysis of the odds ratio for developing breast cancer in women

Summary Malignant breast cancer is the most common neoplasm in women in most developed countries. The majority of cases of breast cancer are probably connected with environmental factors and lifestyle. According to the current state of knowledge, modification of risk factors may contribute to the reduction of breast cancer cases and individual assessment performed by selecting a group of women with increased risk may help to reduce mortality. The purpose of the study was to analyze risk factors affecting the increase of odds ratio (OR) for developing breast cancer and to define in which range OR increases or decreases significantly. The participants of the study were healthy women with no changes in mammary glands and women with breast cancer diagnosed on the basis of histopathological examination. The study was carried out in Great Poland and Lubuskie province between 2005 and 2006. The total number of participants was 371 females, aged 35-70 years. The highest risk of breast cancer was observed in women over 55, BMI >30, who had >5 deliveries, with cancer family history and suffering from severe depression. Apart from cancer family history all other factors are potentially modifiable. Appropriate education of women can result in reduction of breast cancer risk

Uwarunkowania opóźnień w diagnostyce i terapii kobiet chorych na raka piersi w Polsce związane z postawami chorych

Wstęp. Czas upływający od początku choroby do rozpoczęcia terapii chorych na raka piersi ma wpływ na końcowyefekt leczenia. Opóźnienie w podjęciu leczenia może mieć przyczynę leżącą po stronie pacjenta, lekarza lub systemuopieki zdrowotnej. Czas od zauważenia objawów sugerujących raka piersi do zgłoszenia się do lekarza jest określonyjako opóźnienie wynikające z postaw pacjenta. Celem projektu było określenie przyczyn opóźnień w rozpoznaniuraka piersi i podjęciu leczenia u kobiet w Polsce. W niniejszej pracy odniesiono się do przyczyn opóźnienia wynikającychz postaw pacjentek.Materiał i metody. Badanie polegało na przeprowadzeniu ankiety w grupie 1000 chorych na raka piersi, pochodzącychz 10 losowo wybranych ośrodków onkologicznych i szpitali z oddziałami onkologicznymi. Ankietę przeprowadzałyodpowiednio przeszkolone pielęgniarki zatrudnione w danej placówce, z wykorzystaniem elektronicznegokwestionariusza umieszczonego na przenośnym komputerze typu tablet. Przedmiotem analizy były chore, któresame zauważyły objawy sugerujące raka piersi, stanowiące 56% respondentek (u pozostałych podejrzenie chorobypojawiło się podczas rutynowej kontroli lekarskiej lub badania mammografi cznego).Wyniki. Średni czas opóźnienia wynikającego z postaw pacjentek wynosił 3,6 tygodnia. Był on związany dodatnioz lekceważeniem dostrzeżonych objawów i brakiem zaufania do systemu ochrony zdrowia oraz ujemnie — z poziomemlęku przed konsekwencjami raka piersi i nawykiem samobadania piersi. Lęk był odczuwany silniej przez pacjentkiw młodszym wieku (R = -0,147; p = 0,001), lepiej wykształcone (R = 0,109; p = 0,012) oraz te, u których rozpoznanieustalono w prywatnej placówce ochrony zdrowia (R = -0,115; p = 0,008). Lekceważenie było silniejsze dla respondentekz niższym wykształceniem (R = -0,121; p = 0,005), mieszkanek miejscowości < 300 tys. mieszkańców (R = -0,116;p = 0,008) oraz starszych kobiet (R = 0,104; p= 0,016). Samobadanie piersi częściej deklarowały kobiety młodsze(R = -0,121; p = 0,005), lepiej wykształcone (R = 0,156; p < 0,001) oraz te, u których rozpoznanie ustalono w prywatnejplacówce ochrony zdrowia (R = -0,126; p = 0,004). Im niższe było wykształcenie, tym wyższy był deklarowany poziomnieufności wobec systemu opieki medycznej i szans na udane leczenie (R = -0,191; p < 0,001).Wnioski. Zgłoszenie się do lekarza jest wynikiem całego ciągu zdarzeń o podłożu psychicznym i społecznym,takich jak dostrzeżenie podejrzanej zmiany, przekonania zdrowotne, poziom wykształcenia, reakcje emocjonalnei więzi społeczne. Działania na rzecz zmniejszenia opóźnienia w podjęciu diagnostyki i leczenia raka piersi w Polscespowodowanego postawami pacjentek powinny polegać na osłabianiu udziału czynników opóźniających rozpoznanieoraz wzmacnianiu udziału czynników zmniejszających to opóźnienie. Działania te powinny być elementemwielopłaszczyznowej edukacji zdrowotnej

Contribution of protein kinase A and protein kinase C signalling pathways to the regulation of HSD11B2 expression and proliferation of MCF-7 cells.

Contribution of the protein kinase A (PKA) and protein kinase C (PKC) signalling pathways to the regulation of 11β-hydroxysteroid dehydrogenase type II (HSD11B2) gene expression was investigated in human breast cancer cell line MCF-7. Treatment of the cells with an adenylyl cyclase activator, forskolin, known to stimulate the PKA pathway, resulted in an increase in HSD11B2 mRNA content. Semi-quantitative RT-PCR revealed attenuation of the effect of forskolin by phorbol ester, tetradecanoyl phorbol acetate (TPA), an activator of the PKC pathway. It was also demonstrated that specific inhibitors significantly reduced the effect of activators of the two pathways. Stimulation of the PKA pathway did not affect, whereas stimulation of the PKC pathway significantly reduced MCF-7 cell proliferation in a time-dependent manner. A cell growth inhibitor, dexamethasone, at high concentrations, caused a 40% decrease in proliferation of MCF-7 cells and this effect was abolished under conditions of increased HSD11B2 expression. It was concluded that in MCF-7 cells, stimulation of the PKA signal transduction pathway results in the induction of HSD11B2 expression and that this effect is markedly reduced by activation of the PKC pathway. Activation of the PKC pathway also resulted in inhibition of cell proliferation, while activation of the PKA pathway abolished the antiproliferative effect of dexamethasone. These effects might be due to oxidation of dexamethasone by the PKA-inducible HSD11B2g