Inspection of Coatings Using Terahertz Time Domain Spectroscopy System

Coatings and paints are use in almost all branches of modern industry. Mostly as a material for corrosion protection. It is understandable that failure of coating is critical for ability and time of protection. Failure can occur for many reasons – improper selection of coating material for given substrate – lack of compatibility or chemical reactions, – bad adhesion (blistering, flaking, peeling), – strong exterior action as chemical exposure, abrasion, weathering, – poor or inadequate surface preparation or improper application as surface, – contamination, too low surface profile, pinholes, overspray, improper drying, lack of cure, – incompetent design of structure – sharp edges, skip welds. Modern paints, especially lacks for automotive industry are very complex chemical mixtures. They content resins and curing agents (they build up the coat), pigments and solvents. Moreover they content plasticizers, extenders, catalysts, fungicides and so on. This mixture is applied as a very thin layer of 50 - 60 micrometers in thickness. And then all components have to react properly; resin react with curing agent or with oxygen or water from the air. The solvents have to evaporate in proper time, the other non-volatile components must build up the continuous film of constant thickness within curing (or drying) time. As explained, there are many factors that can cause coating failures. There are also many methods of examination of coating failures. They can be roughly divided into methods that allowed on site investigation and methods used in laboratories. One can also divided these methods into simple methods (not demanding complicated equipment) and methods using a sophisticated laboratory equipment. The most simple method is macroscopic examination, followed by microscopic examination. Usually, the next step of failure analysis is chemical analysis of the coating and corrosion products. This can be made by Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), scanning electron microscopy (SEM) with energy dispersive x-ray spectroscopy (EDS). Eventually as confirmation for analysis conclusion one can use Accelerated environmental exposure tests; salt spray (fog) tests, humidity tests, and ultraviolet light (QUV) exposure complemented by electrochemical impedance spectroscopy (EIS). As one can see according to complex causes of coating failure it is normal to use very complex methods for investigations of coating failures. These methods mostly dealing with failures that already occurred and can be seen (or their adverse effect). But how can we find defects of coats that cannot be seen because of presence of pigments in multilayer coatings, without damaging the tested structure. One of such method is the terahertz time domain spectroscopy. This paper presents utilized setups, applied image processing algorithms, results of preliminary tests and results of measurements achieved for various kinds of coatings and base material. The coatings containing selected kinds of defects were also prepared and evaluated. The presented results show that the terahertz method can be a good alternative in case of composites’ testing

A comparison of the outcome in diabetic and non-diabetic patients with prolonged ST-segment elevation myocardial infarction subjected to primary coronary angioplasty on the basis of the Western Pomerania Database for the year 2003

Background: Of all patients with acute coronary syndrome with prolonged ST-segment elevation (STEMI) 13-25% suffer from diabetes mellitus. Despite the introduction of fibrinolytic therapy, patients with STEMI and diabetes have worse prognosis than those without diabetes. The introduction of primary angioplasty as the preferred method of treatment in this group of patients has improved the prognosis somewhat. However, the problem has not been totally solved and diabetic patients still show worse prognosis when compared to non-diabetics, especially in long-term follow-up. The aim of our study was to compare short-term and long-term outcomes in diabetic and non-diabetic patients treated with primary angioplasty for STEMI in the Western Pomeranian Region of Poland between January and December 2003. Methods: The medical files of patients treated for acute coronary syndromes in centres in the Western Pomeranian Region of Poland were analysed. The inclusion criteria were hospitalisation between January 1st and December 31st of 2003 as a result of a first or subsequent STEMI recognised according to European Cardiological Society guidelines. The study enrolled 329 patients including 60 diabetics (18.2%). The data obtained were categorised according to the unified scheme including risk factors, coexisting diseases and a previous history of myocardial infarction. The following parameters were analysed: complications of the acute phase of myocardial infarction, 30-day mortality and one-year mortality. Results: Significantly higher 30-day mortality was noted in diabetic patients who underwent percutaneous revascularisation. Similar results were seen in one-year mortality, with values almost four times as high as those for the non-diabetic group (p = 0.00023). Conclusions: An analysis of the medical files of STEMI patients revealed a higher 30-day mortality and a higher one-year mortality in those patients with coexisting diabetes. These results cannot be attributed to delayed reperfusion therapy, TIMI flow in the related artery or adjuvant pharmacological therapy. The data obtained confirm the observation that diabetes is an important factor in a poor prognosis in patients with acute coronary syndrome with prolonged ST-segment elevation

Key genetic variants in the renin-angiotensin system and left ventricular mass in a cohort of Polish patients with heart failure

Background: Heart failure (HF) is a complex disease that is under the control of different physiological systems. Left ventricular mass (LVM) is a strong predictor of HF. The renin-angiotensin system (RAS) may contribute to the pathogenesis of HF and LVM.Aims: The aim of this study is to examine the association between RAS genetic variants and HF and LVM in the cohort of Polish patients with HF.Methods: The study included 401 patients with HF. Two-dimensional M-mode echocardiography was used to assess LVM. Genomic DNA was extracted from blood, and genotyping of the angiotensin-converting enzyme (ACE) (rs4646994), angiotensinogen (AGT) (rs5051), and angiotensin II receptor type 1 (AGTR1) (rs5186) polymorphisms was carried out using polymerase chain reaction (PCR).Results: A significant association was found between HF and the genotypes of G(–6)A AGT, and the homozygotes AA of AGT were significantly less common in the HF vs control group.The results of this study did not confirm the relationship between AGT, ACE and AT1R genetic variants with LVM in Polish patients with HF.Conclusions: Our results suggested that AGT polymorphism may play a protective role in the development of HF

The value of the initial electrocardiogram in the evaluation of an acutely ischaemic area in anterior myocardial infarction

Background: The aim of the study was to evaluate the importance of admission electrocardiography (ECG) in predicting the extent of acute ischaemia in anterior acute myocardial infarction (AMI). Methods: In 56 patients with anterior AMI electrocardiographic, echocardiographic and angiographic images, troponin I concentration and CK-MB activity were analysed. Results: In 55 cases the artery responsible for infarction was the left anterior descendent (LAD). In the group with proximal occlusions the number of leads with ST elevation was greater (6.6 ± 1.4 vs. 5.3 ± 1.8; p = 0.02) and the level of ST elevations in all leads was higher (18.3 ± 9.9 vs. 11.6 ± 7.2; p = 0.01). The mean height of ST elevation in I, aVL, V3 and V5, ST-segment depression in inferior leads and CK-MB activity, was higher in proximal LAD disease. The height of ST elevation in I and aVL correlated with a low ejection fraction and high CK-MB activity. The higher the total ST-segment elevation in all leads, the higher CK-MB activity level. Conclusions: ECG is useful in identifying the site of a LAD occlusion in an anterior AMI. The total ST-segment elevation correlates with the AMI size measured as the maximal CK-MB activity. The height of the ST-segment elevation in leads I and aVL reflects the degree of left ventricle dysfunction. The traditional terminology used to define the localisation of ST-segment shifts in ECG does not take account of the regional wall motion abnormalities observed in echocardiographic examination in an anterior AMI

Porównanie wyników leczenia chorych na cukrzycę i osób bez cukrzycy z zawałem serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST poddanych pierwotnej angioplastyce wieńcowej na podstawie danych z województwa zachodniopomorskiego w 2003 roku

Wstęp: Wśród pacjentów z ostrym zawałem serca z przetrwałym uniesieniem odcinka ST (STEMI) 13-25% stanowią chorzy na cukrzycę. Mimo stosowania leczenia fibrynolitycznego u osób ze STEMI i cukrzycą rokowanie jest gorsze. Wprowadzenie pierwotnej angioplastyki wieńcowej jako preferowanej metody terapii w tej grupie osób poprawiło rokowanie, ale do końca nie rozwiązało problemu. U chorych na cukrzycę rokowanie nadal jest gorsze, zwłaszcza w obserwacji odległej w porównaniu z pacjentami bez cukrzycy. Celem niniejszej pracy było porównanie wczesnych i odległych wyników leczenia chorych poddanych pierwotnej angioplastyce wieńcowej z powodu STEMI przy współistniejącej cukrzycy bądź bez tego schorzenia w województwie zachodniopomorskim w okresie od stycznia do grudnia 2003 r. Metody: Przeanalizowano dokumentację medyczną pacjentów z ośrodków leczących ostre zespoły wieńcowe na terenie województwa zachodniopomorskiego. Kryterium włączenia do badania stanowiła hospitalizacja z powodu pierwszego lub kolejnego STEMI spełniającego kryteria Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego w okresie od stycznia do grudnia 2003 r. Do badania włączono 329 osób, cukrzycę stwierdzono u 60 spośród nich, co stanowiło 18,2%. Uzyskane dane uporządkowano na podstawie jednolitego schematu obejmującego czynniki ryzyka, choroby współistniejące, wywiad w kierunku poprzednich zawałów serca. Analizowano powikłania ostrej fazy zawału, śmiertelność 30-dniową i roczną. Wyniki: Zaobserwowano znamiennie wyższą śmiertelność 30-dniową u pacjentów poddanych przezskórnej rewaskularyzacji ze współistniejącą cukrzycą. Analogicznie kształtowała się śmiertelność roczna, osiągając wartość prawie 4-krotnie wyższą niż u osób bez cukrzycy (p = 0,00023).Wnioski: Analiza chorych ze STEMI wykazała wyższą śmiertelność 30-dniową i roczną u chorych na cukrzycę. Powyższych wyników nie można wiązać z opóźnieniem w zastosowaniu terapii reperfuzyjnej, uzyskanym stopniem TIMI w tętnicy odpowiedzialnej za zawał, jak również wspomagającą farmakoterapią. Dane te potwierdzają fakt, że cukrzyca jest ważnym czynnikiem złego rokowania u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym z przetrwałym uniesieniem odcinka ST

Wartość wstępnego elektrokardiogramu w ocenie obszaru ostrego niedokrwienia w zawale ściany przedniej serca

Wstęp: Celem badania była ocena wartości elektrokardiogramu w analizie obszaru ostrego niedokrwienia w zawale ściany przedniej serca, a zwłaszcza wykazanie zależności obrazu elektrokardiograficznego od angiograficznej i echokardiograficznej lokalizacji zawału, a także porównanie rozległości i rodzaju zmian w zapisie EKG oraz w badaniu echokardiograficznym ze stężeniem biochemicznych markerów martwicy mięśnia sercowego. Metody: Badaniem objęto 56 pacjentów z ostrym zawałem ściany przedniej serca. U wszystkich wykonano badanie EKG, echokardiograficzne, pomiar stężenia troponiny I, aktywności CK-MB i koronarografię. W badanej grupie szczegółowo przeanalizowano dane statystyczne. Wyniki: We wszystkich przypadkach (oprócz 1) naczyniem odpowiedzialnym za zawał była gałąź przednia zstępująca lewej tętnicy wieńcowej. Uniesienie ST w odprowadzeniach I i aVL wiązało się z proksymalnym umiejscowieniem zmiany zawałowej w gałęzi przedniej zstępującej względem gałęzi pierwszej septalnej. Wysokość uniesienia ST w odprowadzeniach I i aVL korelowała z niską frakcją wyrzutową lewej komory i wysoką maksymalną aktywnością CK-MB. U pacjentów z proksymalną lokalizacją zamknięcia lub zwężenia stwierdzono uniesienie ST w większej liczbie odprowadzeń elektrokardiogramu, średnio wyższe uniesienie ST w I, aVL, V3 i V5 oraz maksymalną aktywność CK-MB w porównaniu z pacjentami z dystalną lokalizacją zmiany. Im wyższa była suma wysokości uniesienia ST we wszystkich 12 odprowadzeniach, tym większy był obszar uszkodzenia mięśnia sercowego mierzony maksymalną aktywnością CK-MB. Wnioski: Badanie EKG jest przydatne w ocenie obszaru ostrego niedokrwienia. Pozwala na identyfikację miejsca zwężenia lub zamknięcia tętnicy odpowiedzialnej za zawał ściany przedniej serca. Rozległość zmian elektrokardiograficznych dobrze koreluje z wielkością obszaru ostrego niedokrwienia mierzoną stężeniem biochemicznych markerów martwicy mięśnia sercowego, nieco słabiej z obrazem echokardiograficznym

Treatment of patients with acute coronary syndrome: Recommendations for medical emergency teams: Focus on antiplatelet therapies. Updated experts’ standpoint

A group of Polish experts in cardiology and emergency medicine, encouraged by the European Society of Cardiology (ESC) guidelines, have recently published common recommendations for medical emergency teams regarding the pre-hospital management of patients with acute coronary syndrome. Due to the recent publication of the 2017 ESC guidelines for the management of acute myocardial infarction in patients presenting with ST-segment elevation and 2017 focused update on dual antiplatelet therapy in coronary artery disease the current panel of experts decided to update the previous standpoint. Moreover, new data coming from studies presented after the previous document was issued were also taken into consideration