19 research outputs found
Brucellosis in humans - etiology, diagnostics, clinical forms
Brucellosis in humans is a zoonosis of greatly varied clinical image. It occurs on all inhabited continents. The course of the
disease may be acute, sub-acute or chronic. The etiologic factors of brucellosis are small, aerobic Gram-negative rods of the
genus Brucella, which currently contains ten species: B. abortus, B. suis, B. ovis, B. melitensis, B. canis, B. neotomae, B. pinnipedialis,
B. ceti, B. microti and B. inopinata.
In humans, the disease is caused mainly by: B. melitensis as the most pathogenic species, followed by B. suis, whereas
B. abortus is considered as the mildest type of brucellosis. The natural reservoir of the germ and the source of infection in
humans are infected domestic animals, primarily cattle, sheep, goats, as well as wild animals. Infection in humans occurs by
penetration through damaged skin, conjunctiva, and more rarely via the alimentary route by the consumption of infected
products. Especially exposed are: veterinarians, veterinary technicians, insemination service employees, zoo technicians,
farmers working on multi-herd farms (production cooperatives), e.g. cattlemen, also private farmers, employees of slaughter
houses and meat processing enterprises. A basis for diagnosing brucellosis are serologic tests which allow the detection
of antibodies occurring in response to infection, performed with the use of the following methods: agglutination test,
complement fixation test, Coombs test, 2-mercaptoethanol agglutination test, and Burnet’s intradermal allergy test which
detects the state of hypersensitivity of the infected organism to Brucella abortus rods
Preliminary results of seroepidemiological and clinical examinations for Q fever among an occupationally-exposed population – preliminary report
Gorączka Q (febris Q, coxiellosis) jest występującą globalnie chorobą ludzi i wielu gatunków zwierząt. Wywołuje ją, namnażająca
się wewnątrzkomórkowo, bakteria Coxiella burnetii (rząd Legionellales), wytwarzająca spory – wyjątkowo wytrzymałe na działanie
czynników fi zyko-chemicznych. W Polsce, jako choroba ludzi, znana jest od 1956 roku, zaś najczęstszym źródłem zakażenia dla
ludzi są: zakażone bydło i owce oraz skażone środowisko bytowania tych zwierząt. Wycinkowo jedynie rozpoznana epidemiologicznie i sporadycznie diagnozowana u ludzi, występuje niewątpliwie na terenie całego kraju. Ofi cjalnie zgłaszane przypadki
u ludzi, odzwierciedlają (według szacunku jednego z nas, jedynie około 1% przypadków klinicznych u ludzi w Polsce). Motywem
przedstawionych poniżej badań, były 3 ogniska epizootyczno-epidemiczne, które pojawiły się latem i wczesną jesienią 2008 roku,
na pograniczu województw lubelskiego i podkarpackiego, zrazu u krów mlecznych i wtórnie, u ludzi z grup narażenia zawodowego.
W pracy przedstawiono wstępne wyniki badań w kierunku gorączki Q u osób zawodowo narażonych. Przebadano serologicznie
grupę 135 osób. W celu wykazania obecności przeciwciał IgG zastosowano metodę immunofl uorescencji pośredniej (IFA) w fazie
I i II oraz metodę odczynu wiązania dopełniacza (OWD) w fazie II.
Przedstawione wyniki traktujemy jako wstępne, zaś badania kontynuujemy wespół z Laboratorium Diagnostyki Serologicznej
Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach, której kierownikiem jest dr wet.
Krzysztof Niemczuk, uczestnik wspólnego Grantu, oraz z oddziałami obserwacyjno-zakaźnymi w Biłgoraju i Dębicy i Narodowym
Instytutem Zdrowia Publicznego-Państwowym Zakładem Higien