Volumetric Modulated Arc Therapy followed by bilateral mastectomy for treating synchronous cancer and sarcoma — a rare case report

Purpose. Bilateral postmastectomy irradiation (BPMI) poses a challenge to radiotherapists. The difficulty lies whenever targets are large, irregular and lying at different depths. When breathing movements occur it is very hard to obtain homogenous dosing on such targets and also to not exceed those doses acceptable for at-risk organs, particularly the lungs and heart. The presented study is an example of using a single isocenter Volumetric Modulated Arc Therapy (VMAT) technique for a BPMI case. Materials and methods. We report the case of a 66-year-old woman with simultaneous malignant sarcoma of the right breast and an invasive ductal carcinoma of the left breast. After modified radical mastectomy of the left breast and simple mastectomy of the right breast, the patient underwent adjuvant irradiation of the bilateral chest wall and left axillary and supraclavicular nodes region. Planning Target Volumes (PTV) and organs at risk (OAR) were deline­ated on CT scans. A single isocenter VMAT plan was created. The radiotherapy consisted of 50 Gy delivered in 2 Gy per fraction to the left side and 56.5 Gy delivered in 2.25 Gy per fraction to the right side in 25 fractions, five times a week over 5 weeks. Results. The left and right CTV (Clinical Target Volume) received 90% of the prescribed dose in 100% of the CTV volume. The mean heart dose was 14.4 Gy and V25 for the heart was 8.9%. The mean lung dose was 16.6 Gy and the V20 for both lungs was 28.3%. The dose to the anterior wall area of the heart was exceeded according to established constraints, but was accepted. One session of irradiation lasted about four minutes during which the patient received 595 monitor units. The treatment was carried out without interruption and complications. The early and late skin reaction was assessed as being second grade. After one year of follow-up, the patient did not present any serious side effects or recurrence. Conclusions. Synchronous irradiation of both sides of the chest wall after bilateral mastectomy with a single isocenter VMAT technique is possible and well tolerated

Volumetric Modulated Arc Therapy followed by bilateral mastectomy for treating synchronous cancer and sarcoma — a rare case report

  Purpose. Bilateral postmastectomy irradiation (BPMI) poses a challenge to radiotherapists. The difficulty lies whenever targets are large, irregular and lying at different depths. When breathing movements occur it is very hard to obtain homogenous dosing on such targets and also to not exceed those doses acceptable for at-risk organs, particularly the lungs and heart. The presented study is an example of using a single isocenter Volumetric Modulated Arc Therapy (VMAT) technique for a BPMI case. Materials and methods. We report the case of a 66-year-old woman with simultaneous malignant sarcoma of the right breast and an invasive ductal carcinoma of the left breast. After modified radical mastectomy of the left breast and simple mastectomy of the right breast, the patient underwent adjuvant irradiation of the bilateral chest wall and left axillary and supraclavicular nodes region. Planning Target Volumes (PTV) and organs at risk (OAR) were deline­ated on CT scans. A single isocenter VMAT plan was created. The radiotherapy consisted of 50 Gy delivered in 2 Gy per fraction to the left side and 56.5 Gy delivered in 2.25 Gy per fraction to the right side in 25 fractions, five times a week over 5 weeks. Results. The left and right CTV (Clinical Target Volume) received 90% of the prescribed dose in 100% of the CTV volume. The mean heart dose was 14.4 Gy and V25 for the heart was 8.9%. The mean lung dose was 16.6 Gy and the V20 for both lungs was 28.3%. The dose to the anterior wall area of the heart was exceeded according to established constraints, but was accepted. One session of irradiation lasted about four minutes during which the patient received 595 monitor units. The treatment was carried out without interruption and complications. The early and late skin reaction was assessed as being second grade. After one year of follow-up, the patient did not present any serious side effects or recurrence. Conclusions. Synchronous irradiation of both sides of the chest wall after bilateral mastectomy with a single isocenter VMAT technique is possible and well tolerated

Aktualne wskazania i metody radioterapii pooperacyjnej raka piersi — powtórka przed egzaminem z onkologii

Radioterapia jest stosowana we wszystkich stopniach klinicznego zaawansowania raka piersi. Znajduje miejsce w leczeniu raka przedinwazyjnego, wczesnych i miejscowo zaawansowanych postaci raka inwazyjnego, leczeniu nawrotu lokoregionalnego oraz rozsiewu choroby do kości i ośrodkowego układu nerwowego. Jakkolwiek jest to metoda stosowana od dziesięcioleci, obecne sposoby konturowania obszarów napromieniania i techniki napromie­niania oraz dawkowanie uległy istotnym zmianom. Mimo postępów technologicznych nadal problemem pozostaje ryzyko późnych powikłań popromiennych ze strony serca i płuc, zwłaszcza w obliczu stale powiększającego się arsenału skutecznego, ale kardiotoksycznego leczenia systemowego. W pracy przedstawiono wskazania i me­tody napromieniania radykalnego chorych na raka piersi po operacji oszczędzającej i mastektomii potwierdzone najnowszymi rekomendacjami towarzystw naukowych ESMO, ESTRO, ASTRO, NCCN i zaleceniami konferencji St Gallen 2015. Praca kierowana jest szczególnie do onkologów nie-radioterapeutów, przygotowujących się do egzaminów specjalizacyjnych z onkologii

Multitumor breast cancer — new pathomorphologic classification of multiple simultaneous ipsilateral primary carcinomas

Wieloguzkowość raka piersi występuje w około 10% przypadków. Celem tego artykułu jest uaktualnienie spojrzeniakliniczno-patomorfologicznego na wieloguzkowość w raku piersi w oparciu o klasyfikację AJCC (TNM). W siódmymwydaniu klasyfikacji AJCC (TNM) z 2010 r. nie jest stosowany podział na raka wieloogniskowego i wieloośrodkowegodla mnogich jednostronnych raków piersi. Przyjęto jednakowe określenie dla wszystkich mnogich raków piersi i sąone określane jako multiple carcinomas. W prezentowanym artykule przyjęto polski odpowiednik: wieloguzkowy rakpiersi. Siódma edycja klasyfikacji AJCC definiuje raki wieloguzkowe w następujący sposób: mnogie guzy stwierdzonemakroskopowo w tej samej piersi, odległość między guzami wynosi co najmniej 0,5 cm, mikroskopowo potwierdzonynaciekający charakter raków tworzących oba guzy, mikroskopowo potwierdzona nieobecność naciekającego rakapiersi w preparacie z wycinka pobranego z tkanki piersi pomiędzy guzami.Klasyfikacja AJCC (TNM) dla raka piersi w parametrze T uwzględnia przede wszystkim największy wymiar komponentunaciekającego w raku piersi. Istnienie dodatkowych ognisk raka jest odnotowane jedynie wyróżnikiem: (m),(np. pT(m)1c, ewentualnie wyróżnikiem określającym liczbę ognisk raka, np. pT(3)1c — dla trzyogniskowego raka,którego największy z guzów ma ponad 1 i nie więcej niż 2 cm w największym wymiarze).Multiple simultaneous ipsilateral breast cancer incidence is some 10% of new breast cancer cases. Update of clinical--pathological view of multitumor breast cancer in the context of 7th Edition of AJCC Classification is the main aim ofthis article. 7th Edition of AJCC Classification does not apply terms multifocal and multicentric for multitumor breastcarcinomas. Term multiple carcinoma is used instead for all cases of multiple unilateral breast carcinomas. 7th Editionof AJCC Classification defines multiple carcinomas as follows: multiple tumors grossly presented in the same breast,tumors are separated by at least 0.5 cm, invasion is confirmed by microscopic evaluation, microscopically confirmedabsents of invasion in breast tissue between tumors.7th Edition of AJCC Classification considers mainly the dimension of the largest invasive tumor in cases of multiplecarcinomas. Presence of additional tumors with invasive histology is reported only by parameter “m”(e.g., pT(m)1c) orby a parameter considering number of tumors (e.g., pT(3)1c — for three invasive breast carcinoma tumors, in whichthe largest one is more than 1cm and up to 2 cm in diameter

Treatment results at 20 years and prognostic factors in post-mastectomy irradiated breast cancer patients

Wstęp. W ostatnich 20 latach nastąpił znaczny postęp w diagnostyce i leczeniu chorych na raka piersi. Do leczenia uzupełniającego wprowadzono antracykliny i taksany (AT). Celem pracy jest ocena wyników leczenia chorych po radykalnej mastektomii i radioterapii pooperacyjnej przed erą AT. Oceniono częstość występowania późnych powikłań leczenia.Materiał i metody. Analizą retrospektywną objęto 470 kolejnych kobiet chorych na raka piersi w stopniach I–III B po mastektomii radykalnej, napromienianych w Centrum Onkologii w latach 1985–1994. Mediana wieku wynosiła 56 lat (przedział: 26–77). Przerzuty w węzłach chłonnych pachowych po operacji (pN1-2) rozpoznano u 80%, a u pozostałych 20% przerzutów nie stwierdzono (pN0). Chemioterapię według programu CMF lub Ansfielda zastosowano u 32%, a hormonoterapię tamoksyfenem u 39% chorych. Mediana obserwacji dla chorych żyjących wynosiła 17,5 roku. Krzywe przeżycia całkowitego (PC) i bezobjawowego (PB) obliczano metodą Kaplana-Meiera, do analizy czynników rokowniczych zastosowano model proporcjonalnego ryzyka Coxa. Do oszacowania funkcji skumulowanego odsetka nawrotów lokoregionalnych (SONLR) zastosowano metodę wydarzeń konkurujących (CRM — competing risks method).Wyniki. 10- i 20-letnie PB i PC chorych wynosiły odpowiednio: 32% i 19%; 40% i 24%. 10- i 20-letni SONLR oraz konkurujących wydarzeń: przerzutów odległych, zgonów z nieustalonej przyczyny, raka drugiej piersi, innego nowotworu złośliwego wyniosły odpowiednio: 21% i 21%; 36% i 40%; 7,3% i 11,3%; 3,2% i 4,7%; 1,3% i 1,8%. W ciągu pierwszych 5 lat pojawiło się 69%, w ciągu 10 lat 86%, a po 10 latach 14% nawrotów raka piersi. Potwierdzono, że najsilniejszym czynnikiem wpływającym zarówno na ryzyko nawrotu, jak i zgonu była liczba zajętych przez przerzuty węzłów chłonnych, usuniętych podczas mastektomii radykalnej — powyżej trzech (p = 0,0001). Nie wykazano podobnej różnicy w grupie chorych z pN0 vs pN1-3 (p > 0,18). Z późnych powikłań związanych z leczeniem rozpoznano: obrzęk kończyny górnej u 13,6% chorych i porażenie splotu barkowego u 0,9% chorych. U jednej chorej po 19 latach od napromieniania rozpoznano, w obszarze spadku dawki, płaskonabłonkowego raka płuca.Wnioski. 1. Z dzisiejszego punktu widzenia uzyskane odległe wyniki leczenia chorych na raka piersi napromienianych po mastektomii świadczą o małej skuteczności ówczesnego leczenia.2. Pięcioletni okres obserwacji chorych na raka piersi jest zbyt krótki do oceny wyników leczenia, gdyż nawet po 10 latach ryzyko nawrotu lub zgonu z powodu raka piersi jest wysokie.Introduction. In the last 20 years, anthracycline and taxanes (AT) have been implemented in breast cancer treatment.The aim of this work is to estimate the prognostic factors and long-term disease-free survival in breast cancer patientsafter radical mastectomy and postoperative radiotherapy before implementation of AT.Material and methods. The retrospective analysis included 470 post-mastectomy breast cancer patients in stage I–IIIB consecutively irradiated in the Cancer Center and Institute of Oncology in Warsaw from 1985 to 1994. The women were aged 26–77 years with a median of 56 years, and there were 80% with pN1-2 stage, and 20% with pN0. Simultaneously with radiotherapy 32% of patients received chemotherapy (CMF and/or Ansfield’a regimen) and 39% hormonotherapy (Tamoxifen). The median follow-up was 17.5 years. Disease free survival (DFS) and overall survival (OS) were analyzed by the Kaplan-Meier method, and prognostic factors were studied using the Cox’s proportional hazards regression model. To assess the function of the cumulative percentage of loco-regional recurrences (CPLRR) the competing risk method was used.Results. 10-and 20-year DFS and OS rates were respectively 32% and 19%; 40% and 24%. 10-year and 20-year CPLRR rates and competing events: distant metastases, deaths from unknown causes, cancer of the second breast and other malignant tumours were respectively: 21% and 21%; 36% and 40%; 7.3% and 11.3%; 3.2% and 4.7%; 1.3% and 1.8%. Within the first 5 years, 69%, in 10 years 86%, and after 10 years 14% of breast cancer failures occurred. It was confirmed, that the strongest prognostic factor influencing both the DFS and OS was the number of involved axillary lymph nodes — above three (p = 0.0001). There were no statistically significant differences in the groups of patients with pN0 vs pN1-3 in both PB and PC. The presence of lymphoedema of the upper extremity and brachial plexopathy was correlated with post-mastectomy radiotherapy in 13.6% and 0.9% of patients. In one patient after 19 years of irradiation, squamous cell lung cancer was diagnosed in an area of low dose.Conclusions. Post-mastectomy treatment resulted in a not very satisfactory survival of breast cancer patients. The 5-year follow-up period for breast cancer patients is too short to assess the results of the treatment, because even after 10 years the probability of recurrence or death due to breast cancer is high

Porównanie metod 3D-CRT i IMRT w napromienianiu chorych na raka piersi po operacji oszczędzającej bez i z objęciem węzłów chłonnych nadobojczykowo-pachowych

Aim of the study. The aim of this study was to compare the IMRT (Intensity Modulated Radiation Therapy) and 3D-CRT (3-Dimensional Conformal Radiation Therapy) techniques as far as the planning target volume (PTV) coverage and normal tissue sparing in concerned.Material and methods. IMRT and 3D-CRT plans for 15 patients with early breast cancer after breast conservation therapy were prepared with the Eclipse treatment planning system. For plan comparison in PTVbreast and in PTVnodes the minimal dose — Dmin, maximal dose — Dmax, standard deviation — SD, and Coverage Index — CovI were evaluated. For organs at risk (both lungs, heart, coronary arteries and healthy breast) during preparation of 3D-CRT and IMRT plans dose volume constrains were established.Results. In the group of patients with left breast cancer only, without involved lymph nodes, lower SD values (mean 0.8%) and higher values of CovI (mean 0.03) were obtained for IMRT technique. In the group of patients requiring supraclaviculary and axillary lymph nodes irradiation, a lower value of SD 1.3% vs 4.4% for left side and 1.4% vs 5.0% for right side were obtained for IMRT. In the IMRT technique a higher value of CovI 0.99, independent of the irradiated side, were obtained as compared to 0.55 for left side and 0.39 for right side in the 3D-CRT. The 3D-CRT technique offers more sparing to organs at risk in comparison with coplanar fields in IMRT. In the group of patients without irradiated lymph nodes, the mean heart volume receiving 20 Gy or more was lower in 3D-CRT — 0.2% compared to 2.6% in IMRT. For coronary arteries Dmax — was 33.7 Gy in IMRT vs 37.5 Gy in 3D-CRT, Dmean in IMRT — was 9.1 Gy vs 3.2 Gy w 3D-CRT. Mean volume of lung on irradiated side receiving dose of 20 Gy was 20% in IMRT and 7.4% in 3D-CRT. Mean value of Dmean in right lung was 14.7 Gy in IMRT vs 4.8 Gy in 3D-CRT. In the group of patients with irradiated breast and lymph nodes on the left side the mean Dmax in coronary arteries is 7 Gy lower and the Dmean is 5 Gy higher in the IMRT technique. The volumes of lung on the irradiated side receiving a dose of 20 Gy were similar in both techniques — 27.3% in IMRT vs 26.3% in 3D-CRT. Dmean for lung on irradiated side was 5 Gy higher in the IMRT. The Dmean doses for right lung and right breast were 5.9 Gy and 4.6 Gy in the IMRT compared to 0.8 Gy and 0.7 Gy in the 3D-CRT.Conclusions. Dose distributions in both techniques for patients with left side breast only were similar. The differences were observed for patients with involved lymph nodes, regardless of the side of involved breast. Conventional breast irradiation 3D-CRT was better for sparing of normal tissue. However, the constraints for the organs at risk for the IMRT were also fulfilled.Cel. Celem opracowania było porównanie rozkładu dawki dla obszarów tarczowych i narządów krytycznych w dwóchtechnikach leczenia: konwencjonalnej trójwymiarowej konformalnej radioterapii 3D-CRT (3 Dimensional ConformalRadiation Therapy) oraz radioterapii z modulowaną intensywnością dawki IMRT (Intensity Modulated Radiation Therapy)u chorych na raka piersi napromienianych na pierś i okolice węzłowe nadobojczykowo-pachowe.Materiał i metody. W pracy przeanalizowano 15 planów radioterapeutycznych przygotowanych dla chorych na wczesnegoraka piersi poddanych leczeniu oszczędzającemu BCT (Breast Conservation Therapy). Dla każdego z piętnastuplanów wykonano w systemie Eclipse testowe plany IMRT w technice dynamicznej (sliding window) i porównano jez planami w technice 3D-CRT, którymi chore były uprzednio napromieniane. Do porównania planów leczenia w obszarzetarczowym PTVpierś i PTVwęzły wykorzystano: dawkę minimalną (Dmin), dawkę maksymalną (Dmax), odchyleniestandardowe dawki (SD), indeks pokrycia jednorodności (Coverage Index — CovI). Dla narządów krytycznych (obapłuca, serce, naczynia wieńcowe oraz zdrowa pierś) przy tworzeniu planów 3D-CRT oraz IMRT ustalono ograniczeniadawek zgodnie z protokołem przyjętym w Centrum Onkologii Warszawa Ursynów.Wyniki. W grupie pacjentek z nowotworem lewej piersi, bez konieczności napromieniania węzłów, w technice IMRTdla obszaru PTVpierś otrzymano niższe wartości odchylenia standardowego (średnio o 0,8%) oraz wyższą dla technikiIMRT wartość CovI (średnio o 0,03). Dla chorych, u których wymagane było napromienienie okolic węzłowych,w technice IMRT dla obszaru PTVwęzły otrzymano niższe odchylenie standardowe: 1,3% vs 4,4% dla strony lewej oraz1,4% vs 5,0% dla strony prawej. W planach IMRT otrzymano również wyższą wartość CovI — 0,99 niezależnie odstrony napromienianej w porównaniu z 0,55 dla strony lewej i 0,39 dla strony prawej w planach 3D-CRT. Technika3D-CRT gwarantuje lepszą ochronę narządów krytycznych w porównaniu do techniki IMRT. W przypadku pacjentekbez napromienianych węzłów chłonnych średnia objętość serca otrzymująca dawkę 20 Gy lub większą jest mniejszaw technice 3D-CRT 0,2% w stosunku do 2,6% w IMRT. Pomimo mniejszej Dmax — 33,7 Gy w IMRT vs 37,5 Gy w 3D-CRTdla naczyń wieńcowych, dawka średnia Dmean była większa w technice IMRT — 9,1 Gy w porównaniu z 3,2 Gy w 3D-CRT.Średnia objętość płuca po stronie napromienianej otrzymująca dawkę 20 Gy wyniosła 20% w technice IMRT i 7,4%w technice 3D-CRT. Średnia wartość Dmean uzyskanych u pojedynczych pacjentów w płucu po stronie napromienianejbyła większa w IMRT (14,7 Gy vs 4,8 Gy w 3D-CRT). W przypadku napromieniania piersi i węzłów nadobojczykowo- pachowych po stronie lewej średnia wartość dawek maksymalnych Dmax w naczyniach wieńcowych jest o około7 Gy mniejsza w technice IMRT. Dawka średnia natomiast jest większa o 5 Gy. Bardzo podobne w obu technikach byłyobjętości płuca po stronie napromienianej (lewej), otrzymujące dawki większe od 20 Gy (27,3% vs 26,3% w 3D-CRT),przy Dmean większej o 5 Gy w technice IMRT. Średnia Dmean dla płuca i piersi po stronie nienapromienianej (prawej)wynosiła odpowiednio 5,9 Gy i 4,6 Gy w IMRT w stosunku do 0,8 Gy i 0,7 Gy w 3D-CRT.Podsumowanie. W planach wykonanych techniką IMRT z polami komplanarnymi otrzymuje się porównywalną (napromienianie piersi bez węzłów) lub znacząco lepszą (dla obszarów węzłowych) w stosunku do techniki 3D-CRT jednorodność w obszarze tarczowym. W konsekwencji wyższe dawki otrzymują narządy krytyczne, aczkolwiek nadal zachowane są dawki tolerancji

Evaluation of early breast cancer treatment effects and prognostic factors with special reference to steroid and HER2 receptors

Wstęp. Dobór leczenia uzupełniającego chorych na wczesnego raka piersi po operacji oszczędzającej zależy od wielu czynników prognostycznych, a szczególnie od układu receptorów steroidowych (URS) i HER2. Celem pracy jest ocena skuteczności leczenia chorych poprzez zbadanie przeżycia bezobjawowego (PB) i ryzyka nawrotu lokoregionalnego raka piersi, jak również analiza wpływu klasycznych czynników prognostycznych z uwzględnieniem URS i HER2 na PB chorych przed erą leczenia trastuzumabem. Materiał i metoda. Badaniem objęto kolejnych 615 kobiet chorych na wczesnego inwazyjnego raka piersi leczonych metodą oszczędzającą w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 2003–2006. U 40% chorych stosowano uzupełniającą chemioterapię drugiej i trzeciej generacji, a u 28% hormonoterapię. Po operacji i zakończeniu chemioterapii stosowano radioterapię piersi metodą hipofrakcjonacji dawki w czasie 3–4 tygodni. W badaniu uwzględniono następujące czynniki prognostyczne: wiek chorych, stan hormonalny, strona leczonej piersi, pT, pN, typ histopatologiczny raka, G, obecność komponentu raka przedinwazyjnego w raku inwazyjnym, rozmiar marginesów wokół usuniętego guza i 4 podtypy raka piersi różniące się URS i HER2 — luminalny (ER dodatni i/lub PGR dodatni) HER2 ujemny, luminalny (ER dodatni i/lub PGR dodatni) HER2 dodatni, trójujemny i nieluminalny (ER ujemny i/lub PGR ujemny) HER2 dodatni. W analizie statystycznej krzywe przeżycia obliczano metoda Kaplana-Meiera, do oceny ryzyka nawrotu wykorzystano metodę konkurujących ryzyk, a czynniki prognostyczne badano w modelu proporcjonalnego ryzyka Coxa. Mediana obserwacji wynosiła 8 lat. Wyniki. Prawdopodobieństwo 8-letniego przeżycia bezobjawowego i ryzyko nawrotu lokoregionalnego wyniosły odpowiednio: 89%; 4,6%. Potwierdzono negatywny wpływ na ryzyko niepowodzenia w leczeniu raka piersi dla następujących czynników prognostycznych: młodego wieku, liczby zajętych przez przerzuty węzłów chłonnych (powyżej trzech) i niskiego stopnia zróżnicowania raka (G3). Nie stwierdzono istotnego statystycznie wpływu podtypów biologicznych na skuteczność leczenia ani w analizie jednoczynnikowej, ani wieloczynnikowej — test log-rank p = 0,19. Wykazano jednakże występowanie ujemnego trendu prawdopodobieństwa przeżycia bez niepowodzenia dla podtypów biologicznych w następującym porządku: luminalny HER2 (ujemny), luminalny HER2 (dodatni), trójujemny i nieluminalny HER2 (dodatni) — test log-rank dla trendu p = 0,03). Analiza rozkładu badanych czynników prognostycznych potwierdziła, że u chorych w podtypie biologicznym trójujemnym i neluminalnym HER2 (dodatnim) znamiennie częściej niż w typach luminalnym HER2 (ujemnym) i luminalnym HER2 (dodatnim), stwierdza się młodsze chore, z większym guzem, i większą niż 3 liczbą węzłów chłonnych z przerzutami w jamie pachowej i z częstszym rozpoznawanym rakiem niskozróżnicowanym G3. Wnioski. 1. Wysokie prawdopodobieństwo 8-letniego przeżycia bezobjawowego chorych i niskie ryzyko nawrotu lokoregionalnego raka piersi upoważnia do pozytywnej oceny leczenia oszczędzającego w Centrum Onkologii w latachIntroduction. Choice of adjuvant systemic therapy in early breast cancer patients followed breast conserving surgery depends on many prognostic factors especially from steroid (estrogen receptor — ER; progesterone receptor — PR) and HER-2 receptor status. Purpose. To evaluate the treatment we determined disease free survival (DFS) and the risk of local recurrence and examined the influence of classical prognostic factors with special consideration of the biological subtype of breast cancer on DFS before the era of trastuzumab treatment. Patients and methods. Consecutively 615 female patients with early invasive breast cancer received breast conservative treatment between 2003 and 2006 in the Oncological Center in Warsaw. Data were prospectively collected. Adjuvant systemic therapy of second and third generation in 40% of patients had been given and in 28% of patients hormonotherapy was applied. After surgery and chemotherapy, irradiation with mild hypofractionation during 3 or 4 weeks was used. The following prognostic factors were included in the study: age, menopausal status, breast laterality, pT, pN, histology, grade, EIC, margins, and four biological subtypes: Luminal (ER positive and/or PR positive) HER-2 negative, Luminal (ER positive and/or PR positive) HER-2 positive, Triple-Negative, Non-Luminal (ER positive and/or PR positive) HER-2 positive. Survival curves were obtained using the Kaplan Maier method. To analyse time to recurrence, the competing risk method was performed. To study the influence of prognostic factors on DFS the proportional hazards model of Cox was used. The median follow-up time was 8 years. Results. The 8-year DFS and cumulative loco-regional recurrence (CLRR) rate were 89% and 4.6% respectively. The significant factors influencing DFS were: young age of patients, number of involved nodes above three and grade 3 histological malignancy. Biological subtypes of breast cancer were not significant predictors for DFS in the univariate or multivariate analysis — logrank test: p = 0.19. It was shown, however, the probability of occurrence of the negative trend DFS for biological subtypes in the following order: Luminal HER2 (negative), Luminal HER2 (positive), Triple-negative and Nonluminal HER2 (positive) — logrank test for trend: p = 0.03. The analysis examined the distribution of prognostic factors and confirmed that in biological subtype Triple-negative and Nonluminal HER2 (positive) significantly more often than in the types of Luminal HER2 (negative) and Luminal HER2 (positive), were younger patients, with larger tumour, with more than 3 involved nodes and grade 3 histological malignancy. Conclusions. 1. High probability of 8-year DFS and low CLRR rate of breast cancer indicated a positive assessment of conserving therapy at the Cancer Center in Warsaw between 2003–2006. 2. Despite aggressive treatment the strongest prognostic factors still remain: the young age of patients, the number of involved lymph node in the axillary fossa greater than three and low differentiation of cancer G3. 3. The worst prognosis is for patients diagnosed with breast cancer in subtype Nonluminal HER2 (positive), and this justifies the introduction of molecular targeted therapies aimed at HER2.

Prognosis of patients with multitumor breast cancer treated by radical mastectomy

Wprowadzenie. Wpływ wieloguzkowości raka piersi na rokowanie jest przedmiotem dyskusji. Nie jest również ustalone,czy w ocenie stopnia zaawansowania pT wieloguzkowego raka piersi należy sumować wymiary poszczególnychguzów, czy uwzględniać jedynie wymiar największego guza.Celem pracy jest próba rozstrzygnięcia tych kontrowersji.Materiał i metoda. Retrospektywną analizą objęto 954 kobiety chore na raka piersi w stopniu zaawansowania odIA do IIIC, kolejno operowane radykalnie w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 1995–1998. Wieloguzkowegoraka piersi (WRP) stwierdzono u 104 (10,9%) chorych. Grupa 850 chorych z jednoguzkowym rakiem piersi (JRP) nieróżniła się istotnie statystycznie z grupą 104 chorych z WRP pod względem wieku, zaawansowania i metod leczeniasystemowego oraz radioterapii pooperacyjnej. Zbadano dziesięcioletnie przeżycie bezobjawowe (PB), całkowite (PC)i skumulowany odsetek wznowy lokoregionalnej (SOWLR) dla chorych z JRP i WRP. Porównano częstość występowaniaprzerzutów do węzłów chłonnych pachowych u chorych z JRP i WRP. W analizie wieloczynnikowej Coxa zbadano wpływna PB i PC następujących czynników prognostycznych: wiek, stan hormonalny chorych, strona piersi, zaawansowanie,typ histopatologiczny, wieloguzkowość i stopień złośliwości raka. Mediana obserwacji wynosiła 11 lat.Wyniki. Dziesięcioletnie PB, PC i SOWLR dla chorych z JRP i WRP nie różniły się istotnie statystycznie i wynosiły odpowiednio:51% vs 58% p = 0,1, 62% vs 72% p = 0,05 i 13% vs 9% p = 0,3. Nie stwierdzono różnic istotnych statystyczniew częstości występowania przerzutów raka piersi do węzłów chłonnych pachowych, uwzględniając pT jako wymiarnajwiększego guza, pomiędzy grupą chorych z JRP vs WRP. W modelu proporcjonalnego ryzyka Coxa istotnymiczynnikami dla PB i PC okazały się klasyczne czynniki prognostyczne: pN, pT, G, lokalizacja podbrodawkowa i inwazjanaczyń. Czynnik wieloguzkowości w modelu Coxa nie wykazał wpływu na PB i PC.Wniosek. Z obecnej retrospektywnej analizy wynika, że wieloguzkowość raka piersi nie wpływa na rokowanie.W ustalaniu pT powinno się brać pod uwagę wymiar największego guza i nie ma potrzeby sumowania ich wymiarów.Background. Among many oncologists the opinion exists, that multitumor breast cancer (MBC) shows greatermetastatic dynamics and has worse prognosis comparing to unitumor breast cancer (UBC) in the same TNM stage.Some researchers think that proper evaluation of pT in MBC should be based on combined diameters and not on thelargest tumor diameter. The aim of the work is estimation of the treatment results for multiple tumors in breast cancer.Material and methods. The retrospective analysis included 954 consecutive women with breast cancer in stageIA-IIIC after radical mastectomy who were treated between 1995 and 1998 at the Cancer Center-Institute in Warsaw.MBC was diagnosed after mastectomy in 104 (10.9%) of patients.There were no significant differences in characteristics between unicentric and multicentric breast cancer groupsaccording to age, stage, pT, pN, type and grade of histology and methods of adjuvant treatment. Cox’s regression model was used to analyse the prognostic factors having influence on disease-free survival (DFS) and overall survival (OS). Median of follow-up was 11 years.Results. There were no significant differences in characteristics between UBC and MBC groups according to age, stage, pT, pN, type and grade of histology and methods of adjuvant treatment. The 10-year actuarial DFS and OS and cumulative rate of locoregional recurrence for patients with UBC and MBC were 51% vs 58% p = 0.1 and 62% vs 72% p = 0.05 and 13% vs 9% p = 0.3There were no statistical significant differences in frequencies of lymph node metastases among groups with UBC and MBC according to pT, measured as the greatest diameter of tumor. In multivariate logistic regression analyses the following classical prognostic factors had an independent influence on DFS and OS: pN, pT, G, and vascular invasion. MBC did not appeared to be a significant prognostic factor either for DFS or OS.Conclusions. From the present retrospective analysis the results show that MBC does not reduce prognosis compared to UBC and the largest tumor rather than combined diameters of lesions should be used to establish pT