In vivo biocompatibility and fracture healing of hydroxyapatite-hexagonal boron nitridechitosan- collagen biocomposite coating in rats

The biocompatibility of orthopaedic implants and their effects on fracture healing have key roles for success. In this study, it was aimed to investigate the effects of a novel biocomposite consisting of hydroxyapatite (HA), hexagonal boron nitride (h-BN), chitosan (Cs), and type 1 collagen (Ct1) on biocompatibility and fracture healing in rats. A total of 60 adult male Wistar rats weighing 300–500 g were used in the study. The rats were randomly divided into 2 groups named A (uncoated/control) and B (biocomposite coated). Biocomposite (HA/h-BN/Cs/Ct1) coated and uncoated stainless-steel implants were used as intramedullary pins. Groups A and B were divided into subgroups of A1 and B1 (15th day), A2 and B2 (30th day), A3 and B3 (45th day) according to the date of euthanasia. Clinical, radiographic, haematological, biochemical, and histopathological findings were evaluated by pairwise comparisons. The findings were consistent and similar. No statistically significant difference was found for a finding disturbing the biocompatibility. Histopathological examinations showed that coating biomaterials did not resorb over the course of 15, 30, and 45 days. It is thus revealed that the content is biocompatible. However, it has been concluded that it is necessary to increase the physical strength of the coating surface against sterilization and surgical procedures. As a result, based on the interpretations of the clinical, radiographic, haematological, biochemical, and histopathological findings, the biocompatibility of HA/h-BN/Cs/Ct1 biocomposite materials has been revealed

Kedi ve köpeklerde göz ve göz kapağı hastalıklarının prevalansı: 201 olguda retrospektif çalışma (2015-2019)

Bu çalışmada, 2015-2019 yılları arasında Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Veteriner SağlıkUygulama ve Araştırma Merkezi Hastanesi (HMKÜ-VSUAM) Cerrahi Anabilim Dalı Kliniği’nedeğişik oftalmolojik problemler ile getirilen kedi ve köpeklerdeki göz ve göz kapağı hastalıklarınınprevalansı incelendi. Değişik yaş, ırk ve cinsiyetteki toplam 201 hasta (137 köpek ve 64 kedi)çalışma materyalini oluşturdu. Mevcut çalışmada bu kapsamda karşılaşılan farklı 30 hastalıkarasında en çok görülen beş hastalık sırasıyla konjuktivitis %17.91, glandula niktitans prolapsusu%11.94, kornea hasarı %9.45, keratitis %8.96 ve entropiyon %5.97 olarak kaydedildi. Kedi veköpeklerde göz ve göz kapağı hastalıklarının cinsiyete göre dağılımı erkek hayvanlarda %64.18 vedişilerde %35.82 olarak belirlendi. Konjuktivitis olgularına köpeklerde %65.71 daha fazla rastlandığıtespit edildi. Anatomik yerleşim alanına göre ise oftalmolojik problemlerin %29.85’ine konjuktivada,%25.87’sine korneada, %14.43’üne göz kapağında, %11.44’üne ise göz kürenin tamamında,%18.41’ine ise gözün diğer bölümlerinde rastlanmıştır. Bu çalışma sonucunda Hatay bölgesindekikedi ve köpeklerde karşılaşılan göz ve göz kapağı hastalıklarının prevalansı ortaya konularakveteriner hekim ve araştırmacılar için önemli bilgiler sunulmuştur.In this study, the prevalence of eye and eyelid diseases in cats and dogs brought to the Department of Surgery, Hatay Mustafa Kemal University Veterinary Health Application and Research Center Hospital (HMKU-VSUAM) with various eye problems between 2015-2019 was investigated. A total of 201 patients (137 dogs and 64 cats) of different ages, breeds, and sexes were included in the study. In our study, within this scope, the five most common diseases were conjunctivitis 17.91%, third eyelid gland prolapse 11.94%, corneal damage 9.45%, keratitis 8.96% and entropion 5.97%, respectively. The distribution of eye and eyelid diseases according to gender in cats and dogs was determined in male animals 64.18% and females 35.82%. It was found that conjunctivitis cases were more common in dogs 65.71%. According to the anatomical localization, 29.85% of eye problems were in the conjunctiva, 25.87% in the cornea, 14.43% in the eyelid, 11.44% in the whole eyeball, 18.41% in other parts of the eye. As a result of this study, the prevalence of eye and eyelid diseases in cats and dogs in Hatay region has been presented and important information has been shared for veterinarians and researchers

Keçilerde subklinik karaciğer lezyonlarının ultrasonografik ve biyokimyasal olarak değerlendirilmesi

Bu çalışma Hatay'ın çeşitli yerlerinden temin edilen değişik yaş ve cinsiyetten 75 Şam keçisi ve melezleri üzerinde ya-pıldı. Gerekli anamnez alındıktan sonra, bütün hayvanlar klinik, ultrasonografik ve biyokimyasal muayenelere tabi tutuldu. Klinik bulgular genellikle normal idi. Ultrasonografik olarak, hayvanların 17'sinde parenşimal, 8'inde bilier sistem ve 23'ünde de hem parenşimal hem de bilier sistem lezyonlarına birlikte rastlandı. Bu lezyonlu 48 keçide 26 parenşimal hiperekojenite, 17 kist, 10 kitle, 25 safra kesesi duvarında kalınlaşma, 3 katlanma ve 3 sediment oluşumu tek başına ya da diğer lezyonlarla birlikte gözlendi. ALT, ALP, AST, GOT, BUN, TP, CB, CHO, albumin ve glukoz konsantrasyonları lezyonlu ve lezyonsuz keçilerde normal iken, sadece LDH her ikisinde de yüksek bulundu. Bu çalışma ile karaciğer lezyonlarının klinik ve biyokimyasal anormallikler ortaya çıkmadan önce ultrasonografik olarak gözlenebileceği sonucuna varıldı.This study included 75 Damascus and its crossbreed goats from different age and sexes in the Hatay province. Following the history, all the animals were subjected to clinical, ultrasonographic and biochemical examinations. The clinical signs were generally normal. Ultrasonographically, parenchyma! lesions in 17, biliary system abnormalities in 8 and both biliary and parenchymal abnormalities in 23 animals were detected. In these 48 goats with hepatic lesions; 26 parenchymal hyperechogenicity, 17 cysts and 10 masses of parenchyma, and 25 wall thickenings, 3 foldings and 3 sediments of gallbladder were observed alone or together. LDH levels in goats with and without hepatic lesions were higher than normal reference range, whereas ALT, ALP, AST, GOT, BUN, TP, CB, CHO, albumine and glucose concentrations were in normal reference ranges. In this study, it is concluded that lesions could be observed Ultrasonographically before clinical signs and biochemical abnormalities manifest

Spontaneous pneumothorax case in a Ankara cat

Sunulan bu çalışmada, bir Ankara kedisinde görülen spontan pnömotoraks olgusu değerlendirildi. Olgunun klinik, radyolojik, hematolojik, biyokimyasal, mikrobiyolojik ve histopatolojik muayeneleri yapıldı. Elde edilen bulgular literatür veriler ışığında tartışıldı.In this study, a case of spontaneous pneumothorax in a Ankara cat was evaluated. Clinic, radiographic, hematologic, biochemical, microbiologic and histopathologic examinations of the case were performed, and the findings were discussed with literature data

Melez köpeklerde böbrek bozukluklarının ultrasonografi ve biyokimyasal muayenelerle değerelendirilmesi

Bu çalışmada yaşlan 1-7 arasında değişen 25 dişi ve 15 erkek melez köpek kullanıldı. Köpekler her iki böbrek yönünden klinik, ultrasonografik ve biyokimyasal yönden muayene edildi. Ultrasonografide kırk köpeğin 18'inde (%45) farklı böbrek anormallikleri gözlenirken diğer 22 köpeğin normal olduğu belirlendi. Ayrıca, serum üre ve kreatinin düzeyi ile Cockroft-Gault denklemini kullanarak belirlenen serum kreatinin klirensi, böbrek anormalliği belirlenen bu köpeklerde fizyolojik sınırların üstündeydi. Sonuç olarak, erken böbrek anormalliklerini tanımak için rutin olarak ultrasonografik muayenenin yapılması, serum üre ve kreatinin seviyelerinin ölçülmesi yanısıra Cockroft-Gault formülünü kullanarak serum kreatinin klirensinin düzenli olarak hesaplanmasınında faydalı olabilleceği kanısına varıldı.In this study, 25 female and 15 male mongrel dogs, aged ranging from 1 to 7 years, were used. They were subjected to clinical, ultrasonographical and biochemical examinations. Ultrasonographically in 18 of the 40 dogs (45%), different kidney abnormalities were observed, whereas the other 22 dogs were found normal. Likewise, serum urea and creatinine levels were measured to be higher in the dogs with kidney abnormalities. Serum creatinine clearance estimated using the Cockroft-Gault equation was exceeding the physiological range. In conclusion, for mongrel dogs ultrasonographic examination, measurements of serum urea nitrogen (BUN) and creatinine, and calculation of serum creatinine clearance using the Cockroft-Gault equation might be useful to diagnose early kidney abnormalities

Sığırlarda trigonitis'nin transrektal ultrasonografi, biyokimyasal ve histolojik tekniklere tanısı

Bu çalışmada, Antakya kesimhanesine getirilen, yaşları 4-7 arasında değişen 300 sığır araştırıldı ve 60'ında idrar kesesinin trigon bölgesinde lezyonlara rastlandı. Trigonitis'in tanısı ultrasonografı, idrarın sitolojik muayenesi ve idrar dipstick test çubukları kullanılarak yapıldı ve tam kesim sonrası yapılan histolojik muayene ile doğrulandı. İdrar kesesinin trigon bölgesinden alınan örneklerin muayenesinde, epitelde hipeıplazi veya hipertrofi, hemoraji, lenfosit ve plazma hücre infıltrasyonu ve epitel hasarı görüldü. Sonuç olarak, noninvazif bir metot olan ultrasonografı ve idrar sediment analizinin, trigonitis tanısı için doğru ve güvenli bir değerlendirme sağladığı kanısına varıldı.In the present study, a total of 300 cows, aged four to seven years old, presented to the Antakya Slaughterhouse were evaluated, and lesions at the trigone of the urinary bladder were detected in 60 cows. The diagnosis of trigonitis was based on ultrasonography, cytological examination of the urine and by using urine dipstick test stripes and definitive diagnosis has confirmed by histologically after postmortem examination. Examination of the samples taken from the trigone of the urinary bladder revealed hyperplasia or hypertrophy, lymphocyte and plasma cell infiltrations with hemorrhagic areas and epithelial damage in the epithelial cells. It is concluded that, ultrasonography, which is a non-invasive method, and analyses of the urine sediment provide reliable and safety evaluation for the diagnosis of trigonitis

İneklerde böbrek bozukluklarının transrektal ultrasonografi ve idrar analizi ile değerlendirilmesi

Bu çalışmada Antakya mezbahanesine getirilen, 4-8 yaşlı, 100 Holştayn melezi inek kullanıldı. Klinik muayeneden sonra idrar kesesinden kalelerle toplanan idrar örnekleri dipstik test çubukları ve mikroskobik yöntemle analiz edildi. Ultrasonografide; 2 inekte ekojenik küçük böbrek, birinde makrokist, ikisinde böbrek taşı, birinde kortikomeduller yapıda değişiklik, dördünde renal pelviste genişleme ve düzensiz yapı ile birlikte kortekste ekojenite, beşinde korteks ve medulla arasında hafif demarkasyon ve hiperekojenik korteks parçası ve üçünde renomegali olmak üzere toplam 18 hayvanda anormal görüntüler saptandı. Bu 18 ineğin idrar analizlerinde lökosit, eritrosit ve silisyum-fosfat kristalleri görüldü. Sonuçta transrektal ultrasonografi ve idrar analizlerinin birlikte böbrek hastalıklarının tanısında yeterli olabileceği kanısına varıldı.For this study, 100 Holstein crossbreed cows aged between 4 to 8 years, admitted to Antakya Slaughterhouse, were used. After clinical examination, urine samples were collected by catheterization from urinary bladder for urine analyses using reagent dipsticks and microscopy. In ultrasonography; abnormal appearances were observed in 18 cows, including small kidney with echogenicity in two, a hydronephrosis in one, renal calculi in two, alteration of the corticomedullary architecture in one, dilated renal pelvis and irregularly shaped kidneys with echogenic cortex in four, patchy hyperechoic cortex and poor demarcation between cortex and medulla in five, and renomegaly in three. Urinalyses revealed the presence of leukocyte, erythrocyte, phosphate and/or siliceous crystals in the 18 cows. Therefore, it is concluded that both transrectal ultrasonography and urine analysis appears to be adequate for diagnosis of renal diseases

Investigation of foreign bodies and their complications in rumen and reticulum of the cattle brought to iskenderun slaughterhouse

Bu çalışma Ocak 2005-Haziran 2005 tarihleri arasında İskenderun Belediye Mezbahasında kesimi yapılan sığırlar üzerinde yapılmıştır. Çalışmada 2000 sığır yabancı cisim varlığı ve yabancı cisim sendromu açısından antemortem ve postmortem olarak incelenmiştir. Çalışmada hayvanların %73.4’ünde yabancı cisim belirlenmiştir. Belirlenen yabancı cisimleri sırasıyla %28.8 çiviler, %26.8 tel parçaları, %21.3 kum ve taş parçaları, %2.7 poşet, yular, toka ve ip parçacıkları gibi maddeler, %2.5 yutturulmuş mıknatıs ve %1.4 rumen parazitleri oluşturmuştur. Hayvanlar Yabancı Cisim Sendromu açısından değerlendirildiğinde; sığırların %15.1’inde (88 erkek ve 214 dişi) reticulitis simplex oluştuğu gözlenirken, %3.4’ünde (25 erkek ve 43 dişi) reticuloperitonitis traumatica ve komplikasyonları saptandı. Komplikasyon olarak 55 sığırda peritonitis, 5 sığırda hepatitis, 3 sığırda phrenitis, 3 sığırda pericarditis ve 2 sığırda da splenitis saptanmıştır. Ayrıca lezyon bölgesinde yangı, yapışma ve apse oluşumu gözlenmiştir. Sonuç olarak, sığır rumen ve retikulumu içerisinde yabancı cisim varlığının hala bölgede büyük sorun olduğu ve eradikasyonunda yeterli başarının sağlanamadığı; ancak belirlenen yüksek orana rağmen yabancı cisim sendromu (reticulitis simplex, reticuloperitonitis traumatica ve komplikasyonları) riskinin çok düşük kaldığı görülmüştür.This study was carried out in the cattle brought to Iskenderun Slaughterhouse between January 2005 and June 2005. In this study, 2000 cattle were examined for foreign bodies and foreign body syndrome before and after slaughtering. Foreign bodies were determined in 73.4% of the cattle. These foreign bodies taken from reticulum and rumen were 28.8% nails, 26.8% wires and needles, screws and keys, 21.3% sand, 2.7% nylon, strings and wood, 2.5% magnets and 1.4% rumen parasites respectively. In regard with foreign body syndrome, it was seen 15.1% reticulitis simplex (88 male and 214 female), 3.4% reticuloperitonitis traumatica and its complications (25 male and 43 female). These complications included peritonitis in 55 cases, hepatitis in 5 cases, pericarditis in 3 cases, phrenitis in 3 cases and splenitis in 2 cases. Additionally, in the lesion regions inflammation, adhesions and abscess have been detected. In conclusion, the study showed that the foreign bodies detected in the rumen and reticulum of the cattle still continue as a big problem and were not eradicated sufficiently in the region. It was also seen that risk of foreign body syndrome (reticulitis simplex, reticuloperitonitis traumatica and its complications) stayed very lo

Gastric dilatation-volvulus case in a St. Bernard dog.

Sunulan bu çalışmada St. Bernard ırkı bir köpekte karşılaşılan gastrik dilatasyon-volvulus (GDV) olgusu değerlendirildi. Köpeğin klinik, radyolojik, hematolojik ve biyokimyasal muayeneleri yapıldı. Daha sonra ötenazi edilerek, köpeğin nekropsisi yapıldı. Elde edilen veriler literatürler ışığında tartışıldı.In this study, GDV (gastric dilatation-volvulus) case seen in a St. Bernard dog was evaluated. Clinic, radiographie, hématologie, biochemical and necropsic examinations of the dog were performed. After eutenasia, all the findings were discussed in the light of literature

Köpeklerde desfluranın antioksidatif etkisi üzerine indüksiyon ajanlarının etkisi

The objective of this study was to determine the effects of different induction agents on the antioxidative activity of desflurane in dogs. Sixteen healthy male crossbreed dogs, aged between 1 and 2 years and weighing between 16 and 22 kg were equally divided into two groups. Anaesthetic protocols were designed as midazolam + thiopental + desflurane (Thio-Des group) or midazolam + ketamine + desflurane (Ket-Des group). Anaesthesia was induced with 0.3 mg kg-1 midazolam + 10 mg kg-1 thiopental or 0.3 mg kg-1 midazolam + 10 mg kg-1 ketamine hydrochloride combinations intraveneously. Anaesthesia maintenance was continued for 70 min(s) with 7-8% desflurane. Blood catalase, superoxide dismutase and hemoglobin activities were measured at control, anaesthesia induction, during the desflurane anaesthesia, one hour after anaesthesia and 24 hours after anaesthesia. In conclusion, thiopental administration in the anaesthesia induction increased superoxide dismutase activity (p0.05). Therefore, it is possible that induction agents play a significant rol on the antioxidative effects of desflurane anaesthesia.Bu çalışmanın amacı köpeklerde desfluranın antioksidatif etkisi üzerinde farklı indüksiyon ajanlarının etkisini değerlendirmekti. Çalışmada 1-2 yaş ve 16-22 kg ağırlığında 16 melez sağlıklı erkek köpek iki eşit gruba bölündü. Anestezik protokoller midazolam + thiopental + desfluran (Thio-Des grup) veya midazolam + ketamine + desfluran (Ket-Des grup) olarak tasarlandı. Anestezi indüksiyonu intravenöz olarak 0.3 mg kg-1 midazolam + 10 mg kg-1 thiopental veya 0.3 mg kg-1 midazolam + 10 mg kg-1 ketamine hydrochloride kombinasyonu ile başarıldı. Anestezi idamesi 70 dakika % 7-8 desfluran ile sağlandı. Kan katalaz, süperoxit dismutaz ve hemoglobin aktiviteleri kontrol, anestezi indüksiyonu, desfluran anestezisi sırasında, anesteziden 1 ve 24 saat sonra ölçüldü. Sonuç olarak, anestezi indüksiyonunda thiopental verilmesi desfluran anestezisi sırasında süperoxit dismutaz aktivitesini (p0.05). Bu nedenle desfluranın antioksidatif etkisinde indüksiyon ajanlarının önemli rol oynadığı söylenebilir