Ewolucja radioterapii w leczeniu chorych na raka piersi

Radioterapia chorych na raka piersi ulega zmianom. Jest to wynik m.in. postępu radiologii — możliwości dokładnego obrazowania i różnicowania guzów nowotworowych i tkanek otaczających. Pozwala to na podanie wysokiej dawki w obszarach zainteresowania, z maksymalnym zaoszczędzeniem pozostałych tkanek. Zasadniczym zmianom uległa też konstrukcja aparatów — od ortowoltowych aparatów rentgenowskich przez kobaltowe do nowoczesnych przyśpieszaczy wieloenergetycznych, mogących generować różnego rodzaje energie (promieniowanie X, elektrony), jak też różne dawki (na przykład — 4, 6, 9, 15 MV dla promieniowania X, 2–22 MeV dla elektronów). Udoskonalono kolimatory wielolistkowe i systemy sprawdzające ułożenie pacjenta, tzw. XVI. Wprowadzono przyśpieszone częściowe napromienianie piersi — APBI (acceleration partial breast irradiation). Przy prawidłowym doborze pacjentek możemy zaproponować leczenie tylko części piersi (obszar loży po usuniętym guzie z odpowiednim marginesem) zamykające się w pięciu dniach leczenia. Pozwala to na osiągnięcia dobrego przeżycia chorych z satysfakcjonującym efektem kosmetycznym. Brachyterapia znajduje zastosowanie jako technika podniesienia dawki w loży po usuniętym guzie (boost), a ostatnio — w przypadku zastosowania protezy piersi i konieczności dopromienienia obszaru w okolicy wszczepu

Is AIO belly board device advantageous in all rectal cancer patients irradiated in the pelvic area?

Purpose. To compare the prone position on a flat table vs an “All in one” belly board device (AIO BBD) in rectal cancer patients (RCPs). Material and methods. Fifteen RCPs scheduled for irradiation were scanned in the two evaluated positions. After tomography, they completed a questionnaire concerning positioning. The dose-volume histograms (DVHs) for the small bowel and bladder were compared for both immobilization methods and setup accuracy was analyzed in electronic portal imaging devices (EPIDs) and X-ray volume imaging (XVI) procedures. Results. AIO BBD was accepted by the majority of RCPs and provided better DVHs for the small bowel than the prone position on a flat table. The setup reproducibility was within tolerance limit for patients with BMI ≤ 29 kg/m2. Patients with obesity regarded AIO BBD as uncomfortable and they presented mean setup shifts out of the tolerance limit in the Y axis — 5.9 mm. Conclusions. The AIO BBD should be recommended for RCPs, especially for those with BMI ≤ 29 kg/m2

Is AIO belly board device advantageous in all rectal cancer patients

Purpose. To compare the prone position on a flat table vs an “All in one” belly board device (AIO BBD) in rectal cancer patients (RCPs).Material and methods. Fifteen RCPs scheduled for irradiation were scanned in the two evaluated positions. After tomography, they completed a questionnaire concerning positioning. The dose-volume histograms (DVHs) for the small bowel and bladder were compared for both immobilization methods and setup accuracy was analyzed in electronic portal imaging devices (EPIDs) and X-ray volume imaging (XVI) procedures.Results. AIO BBD was accepted by the majority of RCPs and provided better DVHs for the small bowel than the prone position on a flat table. The setup reproducibility was within tolerance limit for patients with BMI ≤ 29 kg/m2. Patients with obesity regarded AIO BBD as uncomfortable and they presented mean setup shifts out of the tolerance limit in the Y axis — 5.9 mm. Conclusions. The AIO BBD should be recommended for RCPs, especially for those with BMI ≤ 29 kg/m2

Loss of heterozygosity (LOH)--implications for human genetic identification.

The aim of this study was assessment of possible effects of loss of heterozygosity on human genetic identification of histolopathogical tissue sections. DNA templates were extracted from tumour tissue specimens excised from oncological patients and from reference blood samples. AmpFlSTR Identifiler PCR Amplification Kit and ABI 310 Genetic Analyzer (Applera) were used to obtain genetic profiles. Frequency of LOH was calculated for respective samples. Fisher's exact test was performed for statistical analysis. Forty-two percent of the 101 cancer cases analysed were found to possess alterations of the microsatellites manifesting with allelic loss. The most frequently altered loci were D3S1358 and D18S51. The alteration was detected in 47% of cases with larynx carcinoma, 44% of cases with uveal melanoma, 60% of cases with cervical cancers, one case of liposarcoma G3 and one case od neurofibrosarcoma. No LOH was found in liposarcoma G1, dermatofibrosarcoma and cystosarcoma protuberans in either primary or recurrent tumours. In benign tumours (lipoma and fibroma) LOH was also absent. During genotyping of DNA extracted from histopathological tissue sections caution should be taken when non-match or exclusion based on few discrepancies is concluded

Zastosowanie radioterapii sterowanej obrazem (IGRT) za pomocą kilowoltowej stożkowej tomografi i komputerowej (kV CBCT) w codziennej praktyce klinicznej

Nowoczesne techniki radioterapii, takie jak IMRT czy stereotaktyczna radiochirurgia, wymagają precyzyjnej lokalizacjiobszaru napromienianego. Jedną z form radioterapii sterowanej obrazem (IGRT) jest weryfi kacja położeniaobszarów tarczowych przed seansem radioterapii za pomocą kilowoltowej, stożkowej tomografi i komputerowej(kV CBCT). Dokładne poznanie sposobu pozyskiwania obrazu i jego rekonstrukcji za pomocą kV CBCT oraz metodjego porównania z obrazem wykorzystanym do planowania leczenia są niezbędne do właściwej interpretacji informacjio położeniu obszaru do napromieniania. Niniejsza praca przedstawia zasadę działania i implikacje klinicznezastosowania kV CBCT we współczesnej radioterapii

The usefulness of an 18F-FDG-PET/MR examination in a patient with rectal and breast cancer. A case report

Recently, we have gained access to innovative radiological and metabolic examination methods. One of these methods is PET/MRI with fluorodeoxyglucose (18F-FDG) tracer. Performing this innovative examination in a 69-year-old woman with diagnosed rectal cancer brought additional benefits. The use of PET/MRI resulted in precise clinical staging, the detection of a synchronous early-stage right breast cancer, and in the optimisation of treatment of both cancers. To date, diagnostic guidelines concerning rectal and breast cancers do not recommend the use of functional imaging for routine imaging.Recently, we have gained access to innovative radiological and metabolic examination methods. One of these methods is PET/MRI with fluorodeoxyglucose (18F-FDG) tracer. Performing this innovative examination in a 69-year-old woman with diagnosed rectal cancer brought additional benefits. The use of PET/MRI resulted in precise clinical staging, the detection of a synchronous early-stage right breast cancer, and in the optimisation of treatment of both cancers. To date, diagnostic guidelines concerning rectal and breast cancers do not recommend the use of functional imaging for routine imaging

Przydatność hybrydowego badania 18F-FDG-PET/MR u chorej na raka odbytnicy i piersi. Opis przypadku

W ostatnim czasie istnieje dostęp do innowacyjnych obrazowych badań radiologicznych i metabolicznych. Jedną z takich możliwości jest wykorzystanie hybrydy PET/MR z użyciem znacznika — fluorodeoksyglukozy (18F-FDG). Wykonanie tego badania w opisywanym przypadku 69-letniej chorej z rozpoznaniem raka odbytnicy przyniosło dodatkowe korzyści w postaci precyzyjnego określenia stadium zawansowania raka odbytnicy, wykrycia synchronicznego wczesnego raka piersi prawej oraz zoptymalizowania planu leczenia pacjentki z powodu obu tych nowotworów. Jak dotąd, wytyczne diagnostyki chorych na raka odbytnicy lub piersi nie zalecają stosowania badań metabolicznych w rutynowym postępowaniu

Skin care during and after radiotherapy

Radiotherapy is, besides surgery and chemotherapy, an established modality in the treatment of breast cancer and genital malignancy in the females as well as prostate cancer in the males. Ionizing radiation may cause post-radiation dermatitis of varying severity. This may result in itching, pain, burning, epithelial exfoliation and inflammatory reaction, which may considerably compromise the patients’ quality of life during radiotherapy, sometimes even necessitating interruption of treatment. In view of such a serious side effect of radiotherapy, protection of irradiated skin and treatment of radiation-induced skin lesions are an important task, both for radiotherapists and for their patients. Preventive measures and treatment of radiation-induced skin reaction should begin on the first day of radiotherapy and continue for several (at least three) months after its termination. Non-compliance may result in exacerbation of radiation-induced lesions, longer healing of skin damaged by ionizing radiation and, in extreme cases, may lead to ulcerations, scars and skin necrosis. Effective care of skin areas exposed to radiotherapy includes wearing proper undergarments and dress, appropriate daily hygiene and avoidance of overheating. We recommend the use of proper dermocosmetics, which facilitate skin regeneration and accelerate healing, i.e. exerting a soothing, hydrating, nourishing, protecting and radiation-induced reaction-alleviating effects. This paper reviews current principles of care of irradiated skin – the key factor in prevention and treatment of radiation dermatitis.Radioterapia obok chirurgii i chemioterapii stanowi uznaną metodę leczenia raka piersi, narządu rodnego kobiet i gruczołu krokowego u mężczyzn. Skutkiem działania promieniowania jonizującego jest popromienne zapalenie skóry o różnym nasileniu. Może powodować świąd, ból, pieczenie, złuszczanie naskórka i zmiany zapalne, co skutkuje pogorszeniem jakości życia w trakcie radioterapii, a w niektórych przypadkach nawet przerwaniem leczenia. Tak istotne konsekwencje radioterapii sprawiają, że ochrona napromieniowanej skóry i leczenie zmian popromiennych są ważnym celem zarówno dla lekarzy radioterapeutów, jak i ich pacjentów. Działania profilaktyczne i leczenie odczynu popromiennego należy rozpocząć od pierwszego dnia radioterapii i kontynuować kilka miesięcy po jej zakończeniu (co najmniej trzy miesiące). Niestosowanie się do zaleceń personelu medycznego może być przyczyną nasilenia zmian popromiennych, przedłużać gojenie skóry uszkodzonej promieniami jonizującymi, a w skrajnych przypadkach doprowadzić do powstania owrzodzeń, blizn, a nawet martwicy skóry. Prawidłowa pielęgnacja miejsc objętych radioterapią obejmuje noszenie właściwej bielizny, ubiorów, prawidłową higienę codzienną oraz unikanie przegrzewania skóry. Aby ułatwić skórze odnowę i przyspieszyć gojenie, należy stosować odpowiednie dermokosmetyki, czyli preparaty kojąco-łagodzące, nawilżające, natłuszczające, ochronne i łagodzące odczyn popromienny. W niniejszej pracy przedstawiono aktualne zasady pielęgnacji skóry napromienianej, zapobiegania popromiennemu zapaleniu skóry i leczenia go

Testicular dose contributed by X-ray volume image-(XVI)-guided intensity-modulated radiotherapy (IMRT) in prostate cancer patients

Introduction: To assess the dose received by testes during XVI-guided IMRT in prostate cancer patients (PCPs). Material and methods: Testes dose was calculated in 56 PCPs who underwent definitive IMRT using 6 MV or 15 MV photon energies. The dose was measured by thermoluminescent dosimeters (TLDs) MTS-N attached to the scrotum during the first three fractions of IMRT. Testicular concomitant exposure from XVI was measured using a PTW DIADOS E diagnostic dosimeter in ten randomly chosen patients. Results: The mean and standard deviation values of the average calculated testes dose was 123 ± 117 cGy comprising 1.6% of the prescribed total irradiation dose (Dt). A testicular dose measured by TLDs was 303 ± 110.5 cGy (4% of Dt) and depended on the distance from isocenter to testes (r = –0.8). From one XVI scan, the detected testicular mean dose was 4.3 mGy. Mean XVI scan numbers for all patients was 10.4 so mean concomitant dose in testes was 44.7 mGy (0.06% of Dt). Conclusions: Testicular dose may be significant in the aspect of fertility during IMRT in PCPs. Kilovoltage XVI-contributed dose to testes seems to be clinically negligible.Introduction: To assess the dose received by testes during XVI-guided IMRT in prostate cancer patients (PCPs). Material and methods: Testes dose was calculated in 56 PCPs who underwent definitive IMRT using 6 MV or 15 MV photon energies. The dose was measured by thermoluminescent dosimeters (TLDs) MTS-N attached to the scrotum during the first three fractions of IMRT. Testicular concomitant exposure from XVI was measured using a PTW DIADOS E diagnostic dosimeter in ten randomly chosen patients. Results: The mean and standard deviation values of the average calculated testes dose was 123 ± 117 cGy comprising 1.6% of the prescribed total irradiation dose (Dt). A testicular dose measured by TLDs was 303 ± 110.5 cGy (4% of Dt) and depended on the distance from isocenter to testes (r = –0.8). From one XVI scan, the detected testicular mean dose was 4.3 mGy. Mean XVI scan numbers for all patients was 10.4 so mean concomitant dose in testes was 44.7 mGy (0.06% of Dt). Conclusions: Testicular dose may be significant in the aspect of fertility during IMRT in PCPs. Kilovoltage XVI-contributed dose to testes seems to be clinically negligible