63P Ocena skuteczności paliatywnej brachyterapii HDR w leczeniu raka przełyku

Celem pracy jest ocena skuteczności paliatywnej brachyterapii w leczeniu zaawansowanego raka przełyku. Poddano analizie wpływ wcześniejszej teleradioterapii na efekt paliacji oraz dokonano oceny przydatności powtórnej brachyterapii w leczeniu nawrotu dysfagii.Materiał i metodyW latach 1991–1997 w Instytucie Onkologii w Gliwicach leczono brachyterapią HDR 35 chorych na zaawansowanego raka przełyku. 23 chorych tej grupy było uprzednio leczonych z zastosowaniem zewnętrznych źródeł promieniowania, dla 12 brachyterapia była jedyną metodą leczenia. U 9 chorych tej grupy zastosowano ponownie brachyterapię w leczeniu nawrotu dysfagii. Skuteczność paliatywnej brachyterapii oceniono na podstawie analizy pięciu czynników:•subiektywnego odczucia poprawy•stopnia dysfagii po leczeniu•bólu przy przełykaniu•wzrostu wagi•regresji radiologicznej zmianyW celu analizy wpływu teleradioterapii na skuteczność paliatywnej brachyterapii chorzy zostali podzieleni na dwie grupy A i B. Do grupy A zaliczono chorych leczonych uprzednio teleradioterapią, do grupy B zaliczono chorych leczonych wyłącznie brzchyterapią.WynikiSubiektywną poprawę po leczeniu zgłaszało 28 (80%) chorych. U 31 chorych nastąpiło zmniejszenie dysfagii. Spośród 14(40%) chorych cierpiących z powodu bólu u 6 (42%) chorych stwierdzono zmniejszenie nasilenia tego objawu. Ból nie był częstym objawem w badanej grupie. 21 (60%) chorych nie odczuwało bólu zarówno przed jak i po leczeniu. U 14 (40%) chorych stwierdzono wzrost wagi po leczeniu, a u 20 (57%) chorych waga utrzymywała się na stałym poziomie. W skopii przełyku z kontrastem stwierdzono regresję zmiany u 29 (83%) chorych. Czas trwania regresji objawów wahał się od kilkunastu dni do półtora roku; średnio wynosił 2,5 miesiąca. Ciężkie powikłania po leczeniu zaobserwowano u 6 (17%) chorych. W grupach A i B stwierdzono porównywalny efekt paliatywny, ciężkie powikłania zaobserwowano jednak tylko u chorych zaliczonych do grupy A.Spośród 9 chorych leczonych z powodu nawrotu dysfagii powtórna brachyterapia przyniosła efekt u 5 (56%) chorych. powikłania po powtórnej brachyterapii zaobserwowano u 3chorych; wszyscy byli uprzednio leczeni teradioterapią.WnioskiBrachyterapia HDR jest skuteczną metodą paliatywnego leczenia raka przełyku i wydaje się być wystarczająca jako jedyna metoda paliacji przy tym rozpoznaniu. W badanej grupie powtórne zastosowanie brachyterapii okazało się skuteczna metodą w przypadku nawrotu dysfagii u chorych nie poddanych wcześniej teleradioterapii

Influence of hereditary haemochromatosis on left ventricular wall thickness: does iron overload exacerbate cardiac hypertrophy?

Background: The left ventricular (LV) hypertrophy increases the risk of heart failure. Hypertension and infiltrative cardiomyopathies are the well-known reasons of LV hypertrophy. The growing interest of scientists in this issue affects hereditary haemochromatosis (HH), which is characterised by the excess deposition of iron mostly due to HFE gene mutation. The aim of our study was to investigate the possible influence of HH on LV parameters in patients with early-diagnosed (early HH) and long-lasting and long-treated (old HH) disease. Materials and methods: Thirty nine early HH and 19 old HH patients were prospectively enrolled in the study; age- and sex-matched healthy volunteers constituted the appropriate control groups. All participants had echocardiography performed (including three-dimension volume and mass analysis); the iron turnover parameters were measured at the time of enrolment in every HH patients. Results: Echocardiographic parameters regarding to left atrium (LA), LV thickness, mass and long axis length were significantly higher, whereas LV ejection fraction was lower in early HH in comparison to healthy persons. In old HH patients the differences were similar to those mentioned before, except LV ejection fraction. The presence of hypertension in both HH groups did not influence echo parameters, as well as diabetes in old HH. The strongest correlation in all HH group was found between the time from HH diagnosis and LA, LV thickness and volumes parameters, but the correlations between iron turnover and echo parameters were non-existent. Conclusions: Hereditary haemochromatosis, not only long-lasting, but also early-diagnosed, could lead to exacerbation of LV wall thickness and cardiac hypertrophy. This effect is not simply connected with hypertension and diabetes that are frequent additional diseases in these patients, but with the time from HH diagnosis

27 Przypadek skojarzenia leczenia promieniami (brachyterapia i teleterapia) mięsaka prążkowokomórkowego oczodołu u dziecka

W pracy przedstawiono przykład leczenia promieniami mięsaka prążkowo-komórkowego oczodołu u 9 ietniego dziecka w stopniu zaawansowania klinicznego T1- po nieradykalnym zabiegu operacyjnym. W pierwszym etapie przeprowadzono brachyterapię HDR Ir-192. Podano 21 Gy w punkcie referencyjnym w 3 frakcjach w ciągu 3 dni. Następnie chorego napromieniano w warunkach terapii megawoltowej na obszar części przyśrodkowej oczodołu strony lewej, dawka frakcyjna 1,5 Gy/g do dawki całkowitej 25,5 Gy/g. Całkowita dawka fizyczna wyniosła 46 Gy. Celem skojarzenia brachterapii z teleterapią była ochrona soczewki i zmniejszenie ryzyka zaćmy popromiennej. W pracy przedstawiono rozkłady dawek w brachyterapii wykonane na podstawie tomografii komputerowej oraz technikę konformalnej teleterapii

15 Brachyterapia HDR w paliatywnym leczeniu zaawansowanego raka przełyku – ocena skuteczności metody

Cel pracyOcena skuteczności paliatywnej brachyterapii (BT) w leczeniu zaawansowanego raka przełyku.Materiały i metodyW latach 1992–1999 w Instytucie Onkologii w Gliwicach leczono paliatywnie BT HDR 28 chorych na zaawansowanego raka przełyku. Dawka frakcyjna promieniowania wynosiła 7–7,5 Gy w odległości 0,5 cm od powierzchni aplikatora o średnicy 6 mm. Dawka całkowita wynosiła 7–22,5 Gy, frakcja co 7 dni. Skuteczność BT oceniano na podstawie analizy subiektywnego odczucia poprawy, stopnia dysfagii po leczeniu, wzrostu masy ciała, regresji radiologicznej nacieku. Przeanalizowano rodzaj i częstość powikłań.WynikiRegresję radiologiczną, zmniejszenie dysfagii oraz stabilizację masy ciała obserwowano odpowiednio u 17 (60%), 16 (57%) i 19 (68%) chorych. Odczucie subiektywnej poprawy podało 15 (54%) chorych. Czas trwania efektu paliatywnego wahał się w granicach od 1 tygodnia do ponad 1 roku i wynosił średnio 60 dni. Ciężkie powikłania w postaci przetoki i zapalenia przełyku wystąpiły odpowiednio u 5 i 1 chorego (21%).WnioskiW badanej grupie BT HDR okazała się skuteczną metodą paliatywnego leczenia zaawansowanego raka przełyku, aczkolwiek obarczoną znacznym odsetkiem powikłań. Dla tych chorych jednak alternatywą było wyłącznie leczenie objawowe

31/Palliative effectiveness and tolerance of endobronchial HDR brachytherapy in patients with lung cancer -the preliminary experience of Oncology Centre in Gliwice, Department of Brachytherapy

AlmEndobronchial HDR brachytherapy (E-HDR-BT) is a well-established method of palliative treatment in patients with lung cancer. There is, however, no consensus on optimal radiation and the rate of complications. The aim of the work is to evaluate early effectiveness and tolerance of E-HDR-BT in palliative treatment of patients with lung cancer treated in Oncology Centre in Gliwice.Material and methodsSince 2000 in Oncology Centre in Gliwice HDR (Ir192) E-HDR-BT is used in palliative treatment of patients with bronchial obturation due to lung cancer. Regression of bronchial obturation and improvement in dyspnoea, cough and haemoptysis after therapy was analyzed for the first thirty patients. The total dose was 18 Gy, calculated at 1cm from the source, in 3 fraction (of 6 Gy) given everyweek.ResultsTwenty-five patients finished therapy as planned. Five patients didn’t complete treatment: two of them (6.6%) died because of massive haemoptysis; one patients suffered from exaggeration of angina pectoris, one patients developed high hectic fever not responding for antibacterial treatment, one suffered from exaggeration of their symptoms prohibiting continuation of the treatment. Changes in obturation of the bronchi and in patient's symptoms are shown in Table 1.Table 1Changes in obturation of the bronchi and in patient's symptom.SymptomsImprovementNochangesExaggerationObturation #/%22/88%3/12%0Dyspnoea #/%15/54%11/40%2/7%Cough #/%4/27%10/67%2/7%Haemoptysis #/%2/14%10/72%2/14%More detailed analysis of improvements in symptoms has been carried out according to own scoring system for dyspnoea, cough and haemoptysis. Mean duration of palliative response was 55 days (1–405). Mean survival time was 114 days (2–406).ConclusionE-HOR-BT is an effective method of palliation of symptoms related to bronchial obturation in course of lung cancer. The most frequent serious treatment complication of E-HOR-BTwas massive haemoptysis

19 Brachyterapia w zapobieganiu restenozie tętnicy nerkowej – doniesienie wstępne

WprowadzenieWśród chorych na wtórne nadciśnienie tętnicze największą grupę stanowią chorzy na nadciśnienie naczyniowo-nerkowe (RVH) spowodowane zwężeniem tętnicy nerkowej. Postępowanie zachowawcze w RVH jest najczęściej nieskuteczne, a zasadniczą formą leczenia wciąż pozostaje przezskórna śródnaczyniowa plastyka tętnicy nerkowej (PTRA). Problemem przy takim postępowaniu jest ponowne zwężenie tętnicy nerkowej. Metodą, z którą wiąże się w ostatnim okresie największe nadzieje na zapobieganie restenozie lub wydłużenie czasu do jej powstania jest brachyterapia donaczyniowa.Cel pracyCelem pracy jest przedstawienie doświadczenia pracowni brachyterapii Instytutu Onkologii w Gliwicach związanego z brachyterapią tętnicy nerkowej po PTRA.Opis przypadkuw dniu 22.10.1999 roku w Instytucie Onkologii w Gliwicach przeprowadzono pierwszą w Polsce brachyterapią tętnicy nerkowej u 47-letniej chorej na RVH operne na leczenie farmakologiczne. Zabieg PTRA wykonano w Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu. Poszerzone naczynie nerkowe napromieniano przy użyciu aplikatora naczyniowego, sprzętu i systemu planowania firmy Nucletron. Podano jednorazową dawkę 15 Gy w punkcie referencyjnym 4,5 mm od osi aplikatora. Całkowita długość napromienianego obszaru wynosila 2,25 mm, a całkowity czas leczenia – 3 min 30 s. Zabieg przebiegł płanowo, bez powiktań. Do czerwca 2000 roku napromieniono 16 chorych na RVH.WniosekBrachyterapia tętnicy nerkowej po PTRA może stanowić ważny etap w zapobieganiu restenozie lub wydłużeniu czasu do jej wystąpienia