Aktywność paraoksonazy 1 w surowicy kobiet z zespołem metabolicznym

Background: Metabolic syndrome (MetS) is a leading risk factor for coronary artery disease (CAD) in women. Reduced paraoxonase 1 (PON1) activity may play a role in the pathogenesis of atherosclerosis through increased susceptibility to lipid peroxidation in patients with MetS. Aim: To examine whether there is a relationship between serum PON1 activity and MetS in women. Method: The study group consisted of 54 women with MetS. The NCEP ATP III guidelines were used to define MetS. The control group consisted of 65 women without MetS and CAD. All patients from the MetS group underwent coronary angiography. Results: The PON1 activity and salt-stimulated PON1 activity were not significantly altered in women with MetS when compared to controls (p = 0.902, p = 0.877, respectively). There was no significant difference in PON1 activity (p = 0.159), and salt-stimulated PON1 activity (p = 0.139) between diabetics and non-diabetics. In the MetS group, patients with CAD (n = 16) had significantly reduced PON1 activity and salt-stimulated PON1 activity compared to MetS patients without CAD (p = 0.008 and p = 0.004, respectively). Conclusions: Serum PON1 activity is significantly reduced in women with CAD and MetS. MetS per se does not alter serum PON1 activities. Kardiol Pol 2010; 68, 11: 1219-1224Wstęp: Zespół metaboliczny (MetS) jest najważniejszym czynnikiem ryzyka choroby wieńcowej (CAD) u kobiet. Zmniejszenie aktywności paraoksonazy 1 (PON1) może wpływać na rozwój miażdżycy u osób z MetS poprzez zwiększenie podatności na peroksydację lipidów. Cel: Celem badania było ustalenie, czy istnieje zależność między aktywnością PON1 w surowicy a występowaniem MetS u kobiet. Metody: Badana grupa składała się z 54 kobiet z MetS. Zespół metaboliczny rozpoznawano zgodnie z kryteriami NCEP ATP III. Grupę kontrolną stanowiło 65 kobiet, u których nie stwierdzono ani MetS, ani CAD. U wszystkich pacjentek z grupy MetS wykonano angiografię wieńcową. Wyniki: Aktywności PON1, zarówno podstawowa, jak i po stymulacji solą, nie różniły się istotnie między grupą kobiet z MetS i grupą kontrolną (odpowiednio p = 0,902; p = 0,877). Nie stwierdzono również istotnych różnic w podstawowej aktywności PON1 (p = 0,159) oraz aktywności PON1 po stymulacji solą (p = 0,139) między chorymi na cukrzycę i kobietami bez tego schorzenia. Wśród kobiet z MetS oraz z CAD (n = 16) stwierdzono istotnie zmniejszoną aktywność PON1 (podstawową i po stymulacji solą) w porównaniu z osobami bez CAD (odpowiednio p = 0,008; p = 0,004). Wnioski: U kobiet z CAD i MetS aktywność PON1 w surowicy jest istotnie zmniejszona. Zespół metaboliczny per se nie powoduje zmiany aktywności PON1. Kardiol Pol 2010; 68, 11: 1219-122