The new “cubism” graft technique in tympanoplasty: A randomized controlled trial

Abstract Objectives The aim of this prospective, randomized‐controlled study is to analyze the outcomes of a new graft technique in tympanoplasty and compare its outcomes with cartilage island graft plus extra perichondrium. Methods A total of 44 patients with noncomplicated chronic otitis media were included in this prospective randomized‐controlled clinical trial. Patients were randomly divided into 2 double‐layer graft groups: The cartilage island graft + cubism graft (study group) and the cartilage island graft + extra perichondrium (control group). The main outcome measures of the study were the air‐bone gap (ABG), ABG gain, and graft status. Results Graft success rate was 100% and 95.5% in the study group and the control group, respectively. There were statistically significant differences in the postoperative first month ABG and ABG gain between study and control groups (P  .05). Conclusion This study revealed that both graft techniques have satisfactory functional and morphological results compared to preoperative findings. The use of cubism graft with cartilage island graft has significantly better auditory outcomes in short‐term and similar results in long‐term compared to double‐layered cartilage island graft with extra perichondrium. Cubism graft is a highly promising graft technique with its many advantages. Level of Evidence 1b

Ege Üniversitesi Hastanesi veri tabanında kayıtlı larinks kanserli olguların epidemiyolojik ve genel sağkalım özellikleri

Amaç: Bu çalışmada Ege Üniversitesi Kanserle Savaş Uygulama ve Araştırma Merkezi (EÜKAM) sisteminde kayıtlı olan larinks kanseri tanısı alan hastaların demografik özellikleri ile birlikte malignite kliniğine göre genel sağkalımlarının araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: EÜKAM’da görevli kanser kayıt teknik ekibi tarafından kaydedilen 1992-2016 yılları arasında Ege Üniversitesi’nde tanı, tedavi ve takip sürecinde yer alan 3144 olgunun yaşı,cinsiyeti, histopatolojisi, tümör evresi, uygulanan tedavi şekli, takip süresi ve sağkalım durumu retrospektif olarak analiz edilmiştir. Bulgular: 3144 olgunun ortalama yaşı 59.4±10.5 saptanmıştır. En sık histopatolojik tip %97.4 ile karsinom olarak, en sık gözlenen evre durumu %47.1 ile lokal sınırlı evre olarak saptanmıştır. Tüm olgu serisinin 5, 10, 15 ve 20 yıllık genel sağkalımları ise sırasıyla %67, %48.6, %33.8 ve %23.5 olarak bulunmuştur. Sonuç: Larinks kanserleri genel sağkalımında tümör evresi, yaş gibi faktörlerin anlamlı olarak etkili olduğu saptanırken cinsiyetin sağkalım üzerinde anlamlı etkisinin olmadığı görülmüştür. Ayrıca son yıllarda organ koruyucu tedavi modellerindeki alternatif seçenek ve başarı oranlarında artış olduğu, bunun yanında larinks kanseri insidansında artışın günümüze kadar devam ettiği saptanmıştır.Aim: The scope of this study was to investigate the demographic characteristics of laryngeal cancer and the factors that may effect the overall survival of laryngeal cancer in patients recorded in Ege University Cancer and Research Center (EUKAM) database. Materials and Methods: Data of 3144 laryngeal cancer patients registered at EUKAM between 1992- 2016; diagnosis, age, gender, histopathology, tumor stage, treatment modalities, follow-up period and latest status were retrospectively evaluated. Results: The average age of 3144 patients was 59.4±10.5 years. 94.9% of the cases were male and 5.1% were female. The most common histopathological type was carcinoma with the percentage of 97.4%, and the most common stage was locally limited with the percentage of 47.1%. The 5, 10, 15 and 20-year overall survival rates were 67%, 48.6%, 33.8% and 23.5%, respectively. Conclusion: Tumor stage and age were found to be significantly effective on survival of laryngeal cancers, on the other hand gender did not have a significant effect on survival. In last decades there has been an increase in alternative options and success rates in larynx preservation treatment modalities in recent years, as well as an increase in the incidence of laryngeal cancer

LONG-TERM CLINICAL EXPERIENCE IN PATIENTS FOLLOWING PAROTIDECTOMY

Giriş: Tükrük bezlerinin benign ve malign neoplazmları, baş boyun bölgesi tümörlerinin % 3-12’sini oluşturur. Yapılacak cerrahinin şekli tümörün yerleşim yerine, histopatolojisine ve fasiyal sinir tutulumuna göre değişmekle birlikte günümüzde en çok uygulanan yöntemler süperfisiyal, total ve radikal parotidektomidir. Bu tekniklerin yanında seçilmiş vakalarda parsiyel superfisiyal parotidektomi ya da enukleasyon uygulanabilmektedir. Bu çalışmada tek bir merkezde parotis kitlesi nedeniyle Ocak 2008 ile Aralık 2016 tarihleri arasında opere edilen ve postoperatif takibi yapılan 434 vakanın bulgularının retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlandı. Bulgular: Demografik veriler, histopatolojik tanı, klinik bulgu ve semptomlar, cerrahi tipi, erken ve geç dönem komplikasyonlar retrospektif olarak tarandı ve değerlendirildi. Postoperatif incelemede 40 (%9,22) hastada nonneoplastik, 37 (%8.52) hastada malign neoplastik, 344 (%79,26) benign neoplastik, 13 (%2.99) hastada hematolenfoid kitle saptandı. Opere edilen hastaların 2 (%0,048) tanesinde rekürrens saptandı ve rekürrens gösteren tüm hastaların patolojisi pleomorfik adenom olarak gözlendi. Sonuç: Tümörün yerleşimi ve patolojisi yapılacak cerrahi tedavinin özelliklerini belirleyen primer etkenlerdir. Benign parotis tümörlerinde süperfisiyel parotidektomi yeterli ve etkili bir cerrahi olduğu ayrıca komplikasyon ve nüks oranlarının düşük olduğu gözlenmiştir. Malign tümörlerde ise süperfisiyel, total veya radikal parotidektomi uygulanmalı, gerektiğinde boyun diseksiyonu ve postoperatif radyoterapi tedaviye eklenmelidir.Introduction: Neoplasms of the salivary glands comprise 3-12% of head and neck tumors. Type of surgery to be performed varies according to the location, histopathology and facial nerve involvement, while the most commonly applied methods currently are superficial, total and radical parotidectomy. The aim of this study was to retrospectively evaluate the 434 cases that were operated on for parotid mass between January 2008 and December 2016 in a tertiary university hospital. Results: Demographic data, histopathologic type, clinical findings and symptoms, type of surgery, early and late complications, recurrence were retrospectively reviewed and evaluated. Postoperative evaluations revealed a non-neoplastic mass in 40 (9.22%) patients , while 37 (8.52%) had malignant neoplastic mass, 344 (79.26%) patients had benign neoplastic mass. and 13 (2.99%) patients had hematolymphoid mass. Recurrence was found in 2 patients (0.048%) who underwent surgery and histopathological diagnosis in all patients with a recurrence was found to be pleomorphic adenoma. Conclusion: Localization and histopathological features of the tumor are the primary factors determining the type of surgical treatment to be performed. Superficial parotidectomy is an adequate and efficient type of surgery in benign parotid masses and its rates of complication and recurrence are low when performed meticulously. Superficial, total or radical parotidectomy should be performed in malignant tumors and neck dissection and postoperative radiotherapy should be added when necessary