Migration strategy of a flight generalist, the Lesser Black-backed Gull Larus fuscus

Migrating birds are believed to minimize the time spent on migration rather than energy. Birds seem to maximize migration speed in different ways as a noteworthy variation in migration strategies exists. We studied migration strategies of a flight mode and feeding generalist, the Lesser Black-backed Gull Larus fuscus, using GPS-based satellite telemetry. We expected the gulls to achieve very high overall migration speeds by traveling via the shortest direct route, traveling during a large part of the day and night, and making few and short stopovers. Fourteen individuals were tracked between the Dutch breeding colony and the wintering sites in England, southern Europe and northwest Africa. The gulls did not travel via the shortest possible route but made substantial detours by their tendency to follow coasts. Although the gulls traveled during most of the day, and sometimes during the night, they did not achieve long daily distances (177 and 176 km/day in autumn and spring, respectively), which is explained by the gulls stopping frequently on travel days to forage. Furthermore, due to frequent and long migratory stopovers, their overall migration speed was among the lowest recorded for migratory birds (44 and 98 km/day, in autumn and spring, respectively). A possible explanation for the unexpected frequent stopovers and low migration speeds is that gulls do not minimize the duration of migration but rather minimize the costs of migration. Energy rather than time might be important for short-distance migrating birds, resulting in very different migration strategies compared with long-distance migrants

Eintrag von Bioelementen durch Voegel auf Mellum Abschlussbericht

Available from TIB Hannover: F95B1708 / FIZ - Fachinformationszzentrum Karlsruhe / TIB - Technische InformationsbibliothekSIGLENiedersaechsisches Ministerium fuer Wissenschaft und Kultur, Hannover (Germany)DEGerman

Onderzoek aan meeuwen met satellietzenders

Wat zou het fantastisch zijn om in het hoofd van een vogel te kunnen kruipen en van seconde tot seconde te weten wat hij meemaakt en waar hij zich bevindt. Dan zouden we pas echt gaan snappen hoe het dier beslissingen neemt en welke gevolgen die hebben voor de populatie. Zover is het nog lang niet,maar er kan meer dan iedereen tot voor kort voormogelijk hield en de ontwikkelingen gaan razendsnel. Zo zijn er al grote vogels uitgerust met een klein cameraatje (Rutz et al. 2007) terwijl de zenders die de locatie van dieren bepalen steeds kleiner en nauwkeuriger worden. In een door de European Space Agency (ESA) gefinancierd project zijn we nagegaan welke zenders geschikt zijn om verschillende soorten vliegbewegingen te volgen en hoe die gegevens een bijdrage kunnen leveren aan het verminderen van aanvaringsrisico's tussen vogels en (militaire) vliegtuigen (Fly Safe programma). Daarnaast hebben we de grenzen van de huidige commercieel beschikbare zendertechnologie onderzocht (Ens et al. 2008). In deze bijdrage willen we aan de hand van gegevens van gezenderde Zilvermeeuwen Larus argentatus en Kleine Mantelmeeuwen Larus fuscus laten zien wat er mogelijk is met de meest geavanceerde satellietzenders, maar ook wat de beperkingen zijn van de huidige technologie. We gaan vooral in op een paar spannende aspecten van waargenomen trekgedrag en habitatgebruik en maken een vergelijking met aflezingen van kleurringen. Op de website van SOVON kunnen de bewegingen van de gezenderde meeuwen en ganzen dagelijks worden gevolgd; zie http://www.sovon.nl/default.asp?id=408