Impaired renal function in hospitalized patients with hypertension and type 2 diabetes

Wstęp. Chorzy z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 stanowią populację o szczególnie wysokim ryzyku sercowo-naczyniowym. Współistnienie tych dwóch chorób sprzyja rozwojowi przewlekłej choroby nerek. Celem pracy jest ocena funkcji nerek u chorych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 z uwzględnieniem czynników ryzyka sercowo-naczyniowego oraz chorób współistniejących.Materiał i metody. Przeprowadzono retrospektywną analizę dokumentacji pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 hospitalizowanych w latach 2009–2010 na referencyjnym oddziale kardiologii. W badanej grupie oceniono filtrację kłębuszkową (GFR). Oceniono częstość występowania między innymi migotania przedsionków, choroby niedokrwiennej serca, hiperurykemii i przewlekłej niewydolności serca w grupie chorych z prawidłową i zaburzoną czynnością nerek.Wyniki. Analizie poddano dokumentację 635 pacjentów spełniających kryteria włączenia do badania. U 56,2% (n = 357) spośród chorych z nadciśnieniem i cukrzycą typu 2 stwierdzono GFR poniżej 60 ml/min/1,73 m2. U chorych z upośledzoną funkcją nerek istotnie statystycznie częściej rozpoznawano migotanie przedsionków niż w grupie z prawidłowym przesączaniem kłębuszkowym (142 v. 52 osób; p < 0,0001). Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic między grupami w zakresie częstości występowania zaburzeń lipidowych, wcześniejszego udaru mózgu lub zawału serca. Istotnie statystycznie częściej w grupie chorych z GFR poniżej 60 ml/min/1,73 m2 obserwowano zaawansowane stadium niewydolności serca (III i IV klasa wg NYHA). Grupa pacjentów ze zmniejszonym przesączaniem kłębuszkowym charakteryzowała się częstszym występowaniem hiperurykemii (p = 0,0001).Wnioski.1) W grupie chorych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 upośledzoną funkcję nerek stwierdzono u 56,2% pacjentów.2) W populacji pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 oraz upośledzoną funkcją nerek częściej występuje migotanie przedsionków niż u osób z prawidłowym GFR.3) U chorych z przesączaniem kłębuszkowym poniżej 60 ml/min/1,73 m2 częściej obserwuje się hiperurykemię niż w grupie z prawidłową filtracją kłębuszkową.4) W populacji z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu 2 u chorych z zaburzoną czynnością nerek częściej niż u pacjentów z prawidłowym przesączaniem kłębuszkowym występują zaawansowane stadia niewydolności serca (III i IV wg NYHA).Introduction. Patients with hypertension and type 2 diabetes are a population characterized by a particularly high cardiovascular risk. Concomitant presence of these two diseases predisposes to the development of chronic kidney disease. The aim of the study was to evaluate renal function in patients with hypertension and type 2 diabetes, taking into account other cardiovascular risk factors and concomitant disease.Material and methods. We performed a retrospective analysis of medical records of patients with hypertension andtype 2 diabetes hospitalized in a referral cardiac unit in 2009–2010. Glomerular filtration rate (GFR) was evaluated inthe study population. We evaluated the rates of atrial fibrillation, ischaemic heart disease, hyperuricaemia, and chronic heart failure in patients with normal and impaired renal function.Results. We analyzed medical records of 635 patients who fulfilled the inclusion criteria. Impaired renal function definedas GFR < 60 mL/min/1.73 m2 was found in 56.2% (n = 357) of patients with hypertension and type 2 diabetes. Atrial fibrillation was significantly more common in patients with impaired renal function compared to those with normal GFR (142 vs. 52 patients; p < 0.0001). No significant differences in the rates of dyslipidaemia, previous stroke or myocardial infarction were found between the two groups. Severe heart failure (NYHA class III and IV) and hyperuricaemia weremore frequent in patients with GFR < 60 mL/min/1.73 m2.Conclusions. 1) Impaired renal function was found in 56.2% of patients with hypertension and type 2 diabetes.2) Among patients with hypertension and type 2 diabetes, atrial fibrillation was more frequent in patients with impaired renal function compared to those with normal GFR.3) Among these patients, hyperuricaemia was seen more frequently in patients with GFR < 60 mL/min/1.73 m2 compared to those with normal GFR.4) In a population with hypertensionand type 2 diabetes, advanced stages of heart failure (NYHA class III and IV) are more frequent in patients with impaired renal function compared to those with normal GFR

Giant cell arteritis: Diagnostic difficulties

Giant cell arteritis (GCA) is the most common form of vasculitis present in adults. Its symptoms result from ischemia of the areas supplied by the arteries or the severity of the inflammatory reaction: headache, jaw and limb claudication, visual disturbances, blindness, stroke, polymyalgia, and fever. Because of the variety of symptoms, the disease is often overlooked in diagnostics, possibly leading to permanent ischemic complications. The current classification criteria and the gold standard for diagnostics – temporal artery biopsy – apply to the cranial form of the disease. European Alliance of Associations for Rheumatology guidelines have systematized diagnostics, based mainly on simple and reproducible ultrasound examination (ultrasonography). Despite the widespread availability of this imaging method, GCA is still diagnosed too late, and therefore the authors analyzed the possible diagnostic difficulties, based on a group of 21 patients

Blood pressure in office and 24-hour ambulatory blood pressure measurements in patients with treated hypertension

Wstęp Rozpoznanie i kontrola skuteczności leczenia nadciśnienia tętniczego (NT) opiera się na pomiarach gabinetowych, domowych i całodobowym monitorowaniu ciśnienia tętniczego (ABPM). Celem pracy była ocena wartości ciśnienia tętniczego (CT)w pomiarach gabinetowych i w całodobowym monitorowaniu z uwzględnieniem wpływu czasu leczenia NT i parametrów antropometrycznych.Materiał i metody Badaniem objęto grupę 161 pacjentów w średnim wieku 50,3 ± 13,9 roku. U wszystkich badanych wykonano pomiary całodobowe i gabinetowe w pozycji siedzącej. Dodatkowo oceniano: wiek, płeć, masę ciała, wzrost, obwód talii oraz powikłania nadciśnienia tętniczego.Wyniki Ciśnienie tętnicze w pomiarach gabinetowych wynosiło średnio 143/88 mm Hg, natomiast średnie dobowe CT w ABPM wynosiło 134/79 mm Hg — porównywalnie u mężczyzn i kobiet (p = NS). Średnie ciśnienie tętnicze w pomiarach gabinetowych i całodobowych wynosiło odpowiednio: w grupie osób ze świeżo leczonym NT 133/81 v. 147/93 mm Hg; w grupie osób leczonych nie dłużej niż rok 134/79 v. 142/88 mmHg; w grupie osób leczonych od roku do 5 lat 136/81 v. 142/87 mm Hg i w grupie osób leczonych dłużej niż 5 lat 134/77 v. 145/89 mm Hg; porównania międzygrupowe bez istotnych różnic (p = NS). Średnie CT w pomiarach gabinetowych i w ABPM w zależności od masy ciała wynosiło: u osób otyłych 145/86 v. 136/80 mm Hg; u osób z nadwagą 143/90 v. 134/78 mm Hg i u osób z prawidłową masą ciała 142/90 v. 133/80 mm Hg.Wnioski Średnie ciśnienie tętnicze wykazuje wartości wyższe w pomiarach gabinetowych niż w ABPM. Jego wartości nie są zależne od czasu leczenia nadciśnienia. Ciśnienie tętnicze jest wyższe u osób z nieprawidłową masą ciała. ABPM wykazuje wyższą swoistość w ocenie skuteczności leczenia NT.Background Diagnosis of hypertension is based on office, home and ambulatory blood pressure measurements. The aim of the study was to assess blood pressure in either office and ambulatory measurements taking into consideration time of treatment and antropometric parameters.Material and methods The study group consisted of 161 patients in average age of 50.3 ± 13.9 years old. All patients underwent ambulatory blood pressure monitoring (ABPM) and office blood pressure measurements in sitting position. We additionally assessed: age, sex, weight, height, waist circumference and presence of hypertension complications.Results Mean blood pressure in office blood pressure measurements was 143/88 mm Hg and in. ABPM mean 24-hour blood pressure was 134/79 mm Hg — no differences between men and women. Mean blood pressure in office and ambulatory blood pressure measurements were respectively: in newly treated group 133/81 v. 147/93 mm Hg, in group treated less than 1 year 134/79 v. 142/88 mm Hg, in group treated from 2 to 5 years 136/81 v. 142/87 mm Hg and in group treated more than 5 years 134/77 v. 145/89 mm Hg. No differences among groups. Mean blood pressure in office and ambulatory blood pressure measurements were respectively: in obese patients 145/86 v. 136/80 mm Hg, in overweight patients 143/90 v. 134/78 mm Hg and in patients with normal weight 142/90 v. 133/80 mm Hg.Conclusions Mean blood pressure tends to be higher in office than ambulatory blood pressure measurements. Blood pressure is independent on time of hypotensive treatment. Blood pressure is higher in overweight patients. ABPM tends to be more specific than office blood pressure measurements in assessment of hypotensive treatment efficacy

Corneal Behavior during Tonometer Measurement during the Water Drinking Test in Eyes with XEN GelStent in Comparison to Non-Implanted Eyes

Biomechanics of the cornea have significant influences on the non-contact measurement of the intraocular pressure. The corneal behaviour during tonometry is a fundamental factor in estimating its value. The aim of the study was to analyse the behaviour of the cornea during tonometric measurement with the forced change in intraocular pressure during the water drinking test. Ocular Response Analyser (Reichert) was used to the measurement. Besides four basic parameters connected with intraocular pressure (IOPg, IOPcc) and biomechanics (corneal hysteresis CH and corneal resistance factor (CRF), other parameters representing the behaviour of the cornea during a puff of air were analysed. There were 47 eyes included in the study, including 27 eyes with a XEN GelStent implanted and 20 without it. The eyes of people with monocular implementation were the reference group. The values of analysed parameters were compared before and after 10, 25, 40, and 55 min after drinking the water. The intraocular pressure increased by 2.4 mmHg (p < 0.05) for eyes with a XEN stent and 2.2 mmHg for eyes without a stent (p < 0.05) in the tenth minute after drinking of water. This change caused a decreasing of corneal hysteresis (p < 0.05) without significant changes in the corneal resistance factor (p > 0.05). Corneal hysteresis changed similarly in the reference group and the group with a XEN GelStent. The analysis of additional parameters showed a difference in the behaviour of the cornea in eyes with a XEN GelStent in comparison to the corneas of eyes without a stent. This was particularly visible in the analysis of the cornea’s behaviour during the second applanation, when the cornea returns to its baseline state after deformation caused by air puff tonometry

Choroby współistniejące i wybrane powikłania sercowo-naczyniowe u hospitalizowanych chorych z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą

Introduction. Patients with type 2 diabetes and hypertension are at a significantly increased risk of cardiovascular mortality, including due to myocardial infarction, and often suffer from other diseases and cardiovascular complications.Material and methods. We studied 2513 hospitalised patients with hypertension who were divided into two groups: with diabetes (DM+, n = 637) and without diabetes DM–, n = 1876). The two groups were compared in regard to age, gender, and selected concomitant diseases and cardiovascular complications.Results. Mean age was 70 ± 9.7 years in the DM+ group vs. 68 ± 11.0 years in the DM– group (p = 0.0001), with 51.2% women in the DM+ group compared to 43.4% women in the DM– group (p = 0.0004). The following conditions were more frequent in the DM+ group compared to the DM– group: heart failure (43.8% vs. 35.5%, p = 0.0001), atrial fibrillation(34.8% vs. 24.7%, p = 0.03), stroke (6.6% vs. 4.4%, p = 0.03), hypertriglyceridaemia (153 ± 72.1 vs. 37.1 ± 74.4 mg/dL,p = 0.0004), low HDL cholesterol level (43.4 ± 14.6 vs. 46.9 ± 19.7 mg/dL, p = 0.0002), and reduced glomerular filtrationrate (51.42 ± 19.82 vs. 56.94 ± 16.08 mL/min/1.73 m2 (p = 0.0001). No differences were found in regard to the ratesof stable coronary artery disease (33.7% vs. 29.3%, p = NS) and left ventricular hypertrophy (34.8% vs. 30.7%, p = NS).Conclusions1. Diabetes was significantly more common among hypertensive women compared to hypertensive men. Patients with diabetes were significantly older.2. Macroangiopathic complications (previous myocardial infarction or stroke) and concomitant diseases (atrial fibrillation, heart failure, nephropathy) were significantly more frequent in patients with diabetes.3. Stable coronary artery disease and left ventricular hypertrophy occurred at a similar rate in patients with or without diabetes.4. Atherogenic dyslipidaemia was more frequent among patients with diabetes.Wstęp. Chorych na cukrzycę typu 2 z nadciśnieniem tętniczym cechuje istotnie podwyższone ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych, w tym zawału serca, oraz często zapadają na inne choroby i powikłania sercowo-naczyniowe.Materiały i metody. Analizą objęto 2513 hospitalizowanych chorych z nadciśnieniem tętniczym, których podzielono na dwie grupy: z cukrzycą (DM+) — 637 chorych i bez cukrzycy (DM–) — 1876 chorych. Grupy porównano pod względem wieku, płci oraz współwystępowania wybranych chorób i powikłań sercowo-naczyniowych.Wyniki. Średnia wieku w grupie DM+ wynosiła 70 ± 9,7 roku, a w grupie DM– 68 ± 11,0 lat (p = 0,0001). W grupie DM+ kobiety stanowiły 51,2%, natomiast w grupie DM– 43,4% (p = 0,0004). W grupie DM+ częściej niż w grupie DM– występowały: niewydolność serca (43,8 v. 35,5%; p = 0,0001), migotanie przedsionków (34,8 v. 24,7%; p = 0,03), udar mózgu (6,6 v. 4,4%; p = 0,03), hipertriglicerydemia (153 ± 72,1 mg/dl v. 37,1 ± 74,4 mg/dl; p = 0,0004), obniżone stężenie cholesterolu frakcji HDL (43,4 ± 14,6 mg/dl v. 46,9 ± 19,7 mg/dl; p = 0,0002), obniżony wskaźnik filtracji kłębuszkowej (51,42 ± 19,82 v. 56,94 ± 16,08 ml/min/1,73 m2; p = 0,0001). Nie wykazano różnic w zakresie współwystępowania stabilnej choroby wieńcowej (33,7 v. 29,3%; p = NS) i przerostu lewej komory (34,8 v. 30,7%, p = NS).Wnioski1 Cukrzyca występowała istotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn z nadciśnieniem tętniczym. Chorzy na cukrzycę byli istotnie starsi.2 Powikłania makroangiopatyczne (przebyty zawał serca i udar mózgu) i choroby towarzyszące (migotanie przedsionków, niewydolność serca, nefropatia) występowały istotnie częściej u chorych na cukrzycę.3 Stabilna choroba wieńcowa i przerost mięśnia sercowego występowały z podobną częstością u chorych na cukrzycę i u osób bez cukrzycy.4 Aterogenna dyslipidemia częściej występowała w populacji chorych na cukrzycę

Short-Time Changes of Intraocular Pressure and Biomechanics of the Anterior Segment of the Eye during Water Drinking Test in Patients with XEN GelStent

Purpose: Little is known about short-term changes in intraocular pressure (IOP) following minimally invasive glaucoma surgeries, such as post-XEN GelStent implantation. Although the importance of corneal biomechanics in glaucoma diagnostics has been reported, little work has been conducted on postoperative description of changes when the structure of the anterior segment is altered. The aim of presented study was to evaluate the changes in the biomechanical parameters of the anterior segment of the post-XEN GelStent implantation eyes. Patients and Methods: This investigator-initiated, open-label, prospective, single-center study recruited patients. Patients with primary open-angle glaucoma (POAG) after XEN GelStent implantation versus matched POAG controls (considered as control group/CG) treated pharmacologically were screened. Water loading was conducted using 10 mL of water per kilogram of body weight for ≤5 min. Goldmann applanation tonometry (GAT), corneal hysteresis (CH), and corneal resistance factor (CRF) were performed before water loading and after every 15 min up to 1 h. Results: The water drinking test (WDT) was positive in 3.7% (1 out of 27) of patients in the post-XEN group compared with 22.7% (5 out of 22) of patients in the control group (CG; p < 0.05). Mean fluctuations in GAT during the WDT were higher in the CG group (3.6 ± 2.5 mmHg vs. 2.9 ± 1.3 mmHg, p < 0.001). CRF and CH changed significantly only in the post-XEN group. The mean peak of CH and CRF occurred at 15 and 30 min of the test in the post-XEN group (p = 0.001). Conclusion: WDT is important to assess the ability of compensation mechanisms to reduce fluctuations in IOP after water upload. The relationship between biomechanics of the anterior segment and glaucoma may have substantial impact on surgical outcome evaluation