Zaburzenia przewodzenia przedsionkowego u chorych na łuszczycę zwyczajną

Background: Psoriasis vulgaris is one of the most common chronic inflammatory skin disorders. Patients with psoriasis are at risk of developing atrial fibrillation (AF). The electromechanical delay (EMD) is the time interval from the onset of the P wave on surface electrocardiography (ECG) to the beginning of the A wave. Prolonged atrial EMD is an independent risk factor for the development of AF. Aim: This study investigated the intra- and interatrial EMD in patients with psoriasis. Methods: This study included 85 adults with psoriasis vulgaris (Group 1) and 46 age- and sex-matched healthy individuals (Group 2). ECGs were obtained from all subjects, and atrial EMD variables were calculated. Results are reported as means ± standard deviations and percentages. Continuous variables were analysed using Student’s t-test. A p-value < 0.05 was considered statistically significant. Results: Interatrial electromechanical delay (IA-EMD) and intra-left atrial electromechanical delay (ILA-EMD) were significantly longer in the psoriasis group compared with controls. A correlation analysis between psoriasis severity (PASI score) and the atrial conduction parameters revealed a significant positive correlation between PASI and IA-EMD (r = 0.261, p < 0.001). In addition, there was a positive correlation between high-sensitivity C-reactive protein (hsCRP) and IA-EMD (p = 0.022). Conclusions: The atrial conduction time was longer in patients with psoriasis vulgaris and it correlated with the severity of disease and hsCRP. Since the association between delayed conduction and AF is known, the measurement of intra-atrial conduction times could be a practical tool to estimate the AF risk in these patients.Wstęp: Łuszczyca zwyczajna jest jedną z najczęstszych przewlekłych zapalnych chorób skóry. U pacjentów z łuszczycą występuje ryzyko migotania przedsionków (AF). Opóźnienie elektromechaniczne (EMD) to odstęp czasowy od początku załamka P w elektrokardiogramie (EKG) powierzchniowym do początku załamka A. Cel: W niniejszym badaniu oceniono wewnątrz- i międzyprzedsionkowe EMD u chorych na łuszczycę zwyczajną. Metody: Do badania włączono 85 dorosłych pacjentów z łuszczycą zwyczajną (Grupa 1) oraz 46 dopasowanych pod względem wieku i płci zdrowych osób (Grupa 2). U wszystkich uczestników wykonano badanie EKG I obliczono przedsionkowe zmienne EMD. Wyniki przedstawiono jako średnie ± odchylenie standardowe i wartości procentowe. Do analizy zmiennych ciągłych zastosowano test t Studenta. Wartość p < 0,05 przyjęto za istotną statystycznie. Wyniki: Międzyprzedsionkowe opóźnienie elektromechaniczne (IA-EMD) i opóźnienie elektromechaniczne w obrębie lewego przedsionka (ILA-EMD) były istotnie dłuższe w grupie chorych na łuszczycę niż w grupie kontrolnej. Analiza korelacji między stopniem ciężkości łuszczycy (skala PASI) a parametrami przewodzenia przedsionkowego wykazała istotną dodatnią korelację między PASI a IA-EMD (r = 0,261; p < 0,001). Ponadto stwierdzono dodatnią korelację między stężeniem białka C oznaczanego metodą wysokoczułą (hsCRP) a IA-EMD (p = 0,022). Wnioski: U pacjentów z łuszczycą zwyczajną czas przewodzenia przedsionkowego był dłuższy i korelował ze stopniem ciężkości choroby oraz stężeniem hsCRP. Z uwagi na to, że związek między opóźnieniem przewodzenia i AF jest znany, pomiar czasu przewodzenia wewnątrzprzedsionkowego mógłby być praktycznym narzędziem służącym do oceny ryzyka AF u tych chorych