Boronic Acids of Pharmaceutical Importance Affect the Growth and Photosynthetic Apparatus of Cyanobacteria in a Dose-Dependent Manner

The dynamic increase in the commercial application of antimicrobial derivatives of boronic acids, and potential impact of their presence in aquatic systems, supports the necessity to study the toxicity of these substances towards microorganisms of crucial meaning in the environment. One example of the mentioned derivatives is tavaborole (5-fluoro-substituted benzoxaborole), a pharmaceutical agent with antifungal activity. Cyanobacteria were used as model organisms, which are photoautotrophic prokaryotes, as representative aquatic bacteria and photoautotrophs associated with the plant kingdom. To the best of our knowledge, we investigated this issue for the first time. In order to recognize the under-stress response of those microorganisms, the concentration of photopigments—a key factor in the activity of photosynthetic apparatus—was measured spectrophotometrically. We found that the 3-piperazine bis(benzoxaborole) significantly suppressed the growth of halophilic and freshwater cyanobacteria, at a concentration 3.0 mM and 0.3 mM, respectively. Our results also showed that the tested substances at micromolar concentrations stimulated the growth of cyanobacteria, particularly in the freshwater strain Chroococcidiopsis thermalis. The tested substances acted with various strengths, depending on their structure and concentration; nevertheless, they had a greater influence on the synthesis of phycobiliproteins (e.g., lowered their concentration) than on the formation of chlorophyll and carotenoids

Zapalenie kości skroniowej jako powikłanie wysiękowego zapalenia ucha środkowego – opis przypadku

Autorzy przedstawili przypadek 15-letniej pacjentki z zapaleniem kości skroniowej w przebiegu wysiękowego zapalenia ucha środkowego. Wysiękowe zapalenie ucha środkowego jest rzadką przyczyną rozwoju zapalenia piramidy kości skroniowej. Zapalenie piramidy kości skroniowej sporadycznie występuje u dzieci, w większości w starszej grupie wiekowej. Podejrzenie zapalenia kości skroniowej wymaga wykonania badań radiologicznych: RM, TK. W przypadku rozwiniętych objawów zapalenia kości wyłącznie leczenie farmakologiczne nie jest skuteczne. Niezbędne jest leczenie operacyjne z zastosowaniem różnych dostępów chirurgicznych, zapewniających radykalne usunięcie zmian zapalnych, w tym dojścia przez środkowy dół czaszki

Petrositis as a complication of otitis media with effusion – a case report

Authors presented a case of a 15-year-old girl diagnosed with otitis media with effusion complicated by petrositis. Otitis media with effusion is not a common cause of petrositis. The condition occurs mostly in adults, rarely in the pediatric population. Patients with suspected petrositis require magnetic resonance and computed tomography imaging. Conservative treatment is not sufficient when symptoms appear. Surgical treatment is essential to complete removal of inflamed tissues. A few surgical approaches are recommended (e.g., middle fossa approach)

Oponiak zlokalizowany pierwotnie w przewodzie słuchowym wewnętrznym – opis przypadku

Oponiaki to najczęstsze nowotwory wewnątrzczaszkowe. Najczęściej spotykanymi guzami w kącie mostowomóżdżkowym (CPA – cerebellopontine angle) są osłoniaki nerwu przedsionkowo-ślimakowego. Oponiaki to drugie co do częstości nowotwory w tej lokalizacji, stwierdzane w 10–15% przypadków [1]. Oponiaki zajmują przewód słuchowy wewnętrzny (IAC – internal auditory canal) poprzez wniknięcie przez ciągłość z CPA, bądź są zmianą pierwotnie zlokalizowaną w IAC. Podczas gdy ekspansję z CPA spotyka się stosunkowo często [2], to jako zmiana pierwotna występuje tam bardzo rzadko. Do tej pory w literaturze światowej opisano zaledwie około 50 takich przypadków [3]. Niniejszym prezentujemy taki przypadek i omawiamy postępowanie operacyjne

Endolymphatic Hydrops, Evaluated Using 3T MRI in Patients with Clinically Confirmed Meniere Disease

Ménière’s disease (MD) is characterised by intermittent episodes of vertigo with fluctuating sensorineural hearing loss, tinnitus and aural fullness. Despite numerous studies, the etiology of this disorder remains poorly understood and thus diagnostic criteria are mainly clinical. Development and progress in magnetic resonance imaging (MRI) techniques, in 2007, has enabled visualisation of endolymphatic hydrops, which was the milestone achievement. We present two cases of patients with clinically confirmed MD with a set of audiological, otoneurological examinations and MRI performed. Structures of the inner ear were visualized using contrast-enhanced MR imaging after a 4-hour delayed intravenous gadolinium administration. The cochlea and vestibule were evaluated separately and classified using Barath grading scale. Endolymphatic hydrops in the clinically affected ears were confirmed using MRI. Due to disabling and intractable MD, a decision about vestibular neurectomy was made

Meningoma located primarily within the internal auditory canal - a case report

A 34-year old male presented with a 5-year history of hearing loss and tinnitus. MRI revealed a intracanalicular tumor deep inside the internal auditory canal invading partially cochlear ganglion. The mass was surgically resected by middle fossa approach. The histological findings showed meningoma primarily located in IAC. This study presents epidemiology, features and treatment of intracanalicular meningomas

Wodniak śródchłonki potwierdzony przy użyciu 3-teslowego skanera MR u pacjentów z obrazem klinicznym choroby Ménière’a

Choroba Méniere’a charakteryzuje się występowaniem napadowych zawrotów głowy z towarzyszącym fluktuacyjnym niedosłuchem odbiorczym, szumami usznymi oraz uczuciem pełności w uchu. Pomimo wielu badań, etiologia choroby pozostaje nieustalona, a jej diagnoza opiera się w głównej mierze na obrazie klinicznym, który charakteryzuje się dużą zmiennością osobniczą i fluktuacyjnym przebiegiem. Możliwość obrazowania ucha wewnętrznego metodą rezonansu magnetycznego po raz pierwszy została opisana w 2007 roku i okazała się znacznym przełomem w diagnostyce wodniaka endolimfatycznego. Prezentujemy opis dwóch przypadków pacjentów z obrazem klinicznym sugerującym chorobę Méniere’a, u których został wykonany pakiet badań audiologicznych, otoneurologicznych, a także rezonans magnetyczny ucha wewnętrznego. W badaniu obrazowym, struktury przedsionka oraz ślimak zostały ocenione po czterech godzinach od podania podwójnej dawki kontrastu gadolinowego dożylnie za pomocą skali zaproponowanej przez Baratha. U opisywanych chorych potwierdzono obecność wodniaka śródchłonki po stronie objawów klinicznych w badaniu MR. Z uwagi na znaczne zaawansowanie kliniczne choroby, opisywani pacjenci zostali zakwalifikowani do chirurgicznego leczenia poprzez przecięcie nerwu przedsionkowego z dostępu przez dół środkowy czaszki

Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease

Ménière’s disease is characterized by sudden episodes of vertigo accompanied by tinnitus and/or feeling of fullness in the ear as well as fluctuating sensorineural hearing loss. Despite numerous studies, the etiology of this disease remains unknown. However, the enlargement of the inner ear’s endolymphatic spaces, referred to as endolymphatic hydrops, is considered the underlying condition. Thanks to recent advances in magnetic resonance (MR) technology, it is now possible to obtain in vivo imaging of endolymphatic hydrops in patients presenting with Ménière’s disease symptoms. Visualization of the inner ear fluid compartments is achieved after gadolinium contrast is administered into the tympanic cavity or via the intravenous route. Evaluation of endolymphatic hydrops is possible as the contrast agent selectively penetrates the perilymph, and endolymph is visualized as contrast defects. The currently used radiological hydrops grading systems include qualitative, semi-quantitative, and volumetric scales. The methods are subject to ongoing modifications to increase their sensitivity and specificity. Numerous studies describe correlations between clinical symptoms and audiological and otoneurological examination results with the endolymphatic hydrops grade. MRI is also applicable in patients’ diagnostics with an incomplete or atypical course of the Ménière’s disease. In the course of the treatment, follow-up MRI scans enable assessing individual treatment modalities’ efficacy in terms of the severity of lesions and the further course of the disease within the inner ear

Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a

Choroba Ménière’a charakteryzuje się występowaniem napadowych wirowych zawrotów głowy, którym towarzyszy szum uszny i/lub uczucie pełności w uchu oraz fluktuacyjny niedosłuch odbiorczy. Pomimo wielu badań, etiologia tej choroby pozostaje nieznana, jednak uważa się, że u podłoża schorzenia leży rozszerzenie przestrzeni endolimfatycznych ucha wewnętrznego, zwane „wodniakiem śródchłonki”. Rozwój techniki badania rezonansu magnetycznego (MR) w ostatnich latach umożliwił przyżyciowe obrazowanie wodniaka endolimfatycznego u pacjentów z objawami choroby Ménière’a. Wizualizacja przestrzeni płynowych ucha wewnętrznego dokonywana jest po zastosowaniu kontrastu gadolinowego podawanego do jamy bębenkowej lub dożylnie. Ocena zaawansowania wodniaka jest możliwa dzięki selektywnemu przenikaniu środka kontrastowego do perylimfy, podczas gdy endolimfa pozostaje widoczna jako ubytki w zakontrastowaniu. Wśród stosowanych obecnie radiologicznych klasyfikacji oceny zaawansowania wodniaka możemy wyróżnić skale opisowe, półilościowe oraz objętościowe. Metody te wciąż poddawane są modyfikacjom mającym na celu zwiększenie ich czułości oraz swoistości. Liczne prace opisują korelacje objawów klinicznych i wyników badań audiologicznych oraz otoneurologicznych z zaawansowaniem wodniaka. MR ma zastosowanie także w diagnostyce pacjentów o niepełnym i nietypowym przebiegu choroby Ménière’a. Podczas leczenia kontrolne badania MR pozwalają na ocenę skuteczności poszczególnych metod terapii pod kątem zaawansowania zmian i dalszego przebiegu choroby w uchu wewnętrznym