51 research outputs found

    Guzy ośrodkowego układu nerwowego u dzieci - analiza objawów i propozycje diagnostyczne

    Get PDF
    Nowotwory ośrodkowego układu nerwowego to najczęściej występujące guzy lite u dzieci. Objawy kliniczne są różnorodne i zależą od wieku dziecka, umiejscowienia i szybkości wzrostu guza oraz jego budowy histologicznej. Znajomość objawów towarzyszących rozwojowi nowotworów ośrodkowego układu nerwowego, ich właściwa analiza i wczesne skierowanie dziecka do ośrodka onkologicznego często decydują o jego szansie na wyleczenie

    Congenital abdominal dumbbell fashion neuroblastoma with invasion of spinal canal detected by ultrasonography : case report

    Get PDF
    Background: A case of congenital abdominal dumbbell fashion neuroblastoma with invasion of the spinal canal detected by ultrasonography (US) is presented. Case report: A 3-week-old male neonate was admitted to the hospital with a palpable mass in the left lumbar region. Ultrasound examination was performed on the same day. It disclosed a pathologic mass filling the left side of the retroperitoneal space - displacing laterally and inferiorly the left kidney. The second part of the tumor was located above the Gerot's fascia in the muscles and infiltrated the spinal canal via lumbar intervertebral foramens. Computer tomography scanning confirmed the presence of solid masses in these locations. Urinary excretion of vanillin-mandelic acid (VMA) was within normal range, ferritin level was elevated (447 μg/ml). Bone scintigraphy showed metastases to the left clavicle. There were no changes in bone marrow. Diagnosis of an undifferentiated malignant neuroblastoma was established in histopathological examination. Conclusions: Spinal ultrasonography is highly recommended in neonates and infants with retroperitoneal tumor

    Historia leczenia nowotworów wieku dziecięcego

    Get PDF
    W pracy przedstawiono historię odkryć dotyczących onkologii, w tym także onkologii dziecięcej, początki i rozwój metod terapeutycznych stosowanych w onkologii od chirurgicznego leczenia nowotworów, przez promieniolecznictwo i odkrycie pierwszych cytostatyków. Omówiono początki kompleksowego leczenia nowotworów dziecięcych, które doprowadziły do dynamicznego postępu w leczeniu tych chorób, aż do osiąganej obecnie wyleczalności chorób nowotworowych u ponad 70% pacjentów w wieku rozwojowym z tym rozpoznaniem. Zwrócono uwagę na możliwe zwiększenie intensywności leczenia dzięki stosowanym przeszczepom komórek krwiotwórczych oraz udoskonaleniu terapii wspomagającej. Omówiono też aktualnie wprowadzane nowe metody leczenia w hematoonkologii dziecięcej, które skierowane są wybiórczo na hamowanie rozwoju nowotworu i mogą stanowić cenne uzupełnienie dotychczasowych metod terapii

    Sonographic Image of Solitary Kidney in Wilms Tumour Survivors

    Get PDF
    Background/Aims: This study presents an analysis of the sonographic and laboratory parameters of solitary kidney in Wilms tumour survivors (TWs) and compares these parameters with those of healthy individuals. Methods: Fifty-three TWs who completed treatment for Wilms tumour and 44 healthy individuals were enrolled. The study protocol consisted of completing a medical history, sonographic examination of the solitary kidney, estimation of glomerular filtration rate (eGFR) by the Schwartz or MDRD formulas, albumin urine excretion and BP measurement. Results: Sonographic signs of kidney damage were observed in 22 (41,5%) TWs. The most frequently detected abnormalities are hyperechoic rings around renal pyramids (28,3% TWs). Hypertrophy of the solitary kidney occurred in 71,7% of cases. The mean volume of the solitary kidney was 77% of the sum of the two kidney volumes in the control group. The median eGFR in the TWs group was 117 with 25Q-105,5, 75Q-130 ml/min/1,73 m2 vs 131,8 with 25Q-124, 75Q-140 ml/min/1,73 m2 in the control group (p=0,000). Six TWs (11,3%) had a value of eGFR below 90 ml/min/1,73 m2. Increased urine albumin excretion (> 30 mg/g) was observed in 7 TWs (13,2%) and in 3 (6,8%) individuals in the control group. Conclusion: Ultrasonographic abnormalities in solitary kidney of TWs are frequent. The most frequently detected abnormalities are hyperechoic rings around renal pyramids. Sonographic examination of TWs ought to be performed not only to detect tumour recurrence but also to assess the signs of kidney damage and their progression

    Dziecko z asplenią w praktyce lekarza pierwszego kontaktu

    Get PDF
    Przedstawiono rolę lekarza pierwszego kontaktu jako niezwykle istotnego ogniwa w realizacji programu kompleksowej opieki nad dzieckiem z asplenią. Opisano postępowanie, które obejmuje realizację profilaktyki przeciwinfekcyjnej w postaci szczepień ochronnych oraz długotrwałej antybiotykoterapii, postępowanie w nadpłytkowości po splenektomii oraz szeroko rozumianą edukację pacjenta i jego rodziny. W pracy zamieszczono przykłady pięciu sytuacji klinicznych, z jakimi może spotkać się lekarz pierwszego kontaktu mający pod swoją opieką dziecko bez śledziony: stosowanie profilaktyki antybiotykowej, leczenie posocznicy, postępowanie w przypadku pogryzienia przez psa i w przypadku nadpłytkowości po splenektomii

    Transplantacje allogenicznych komórek hematopoetycznych w ostrej białaczce limfoblastycznej u dzieci i młodzieży

    Get PDF
    Background. ALL is the most common indication for allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (allo- HSCT) in children.Objective. The analysis of results of therapy in children and adolescents treated for ALL with allo-HSCT.Patients and methods. A total number of 41 patients undergoing allo-HSCT due to ALL between 2003 and 2012. In 17 patients HSCT was performed from related donor and in 24 from unrelated donor. A source of hematopoietic stem cells was peripheral blood in 21 patients, bone marrow in 18 patients and cord blood in 2 patients.Results. At present, 27 (65.8%) patients stay alive. Among 14 deaths, 8 were regarded as transplant-related mortality, and 6 as a relapse of disease. Transplant-related mortality was 8/41 (19.5%), including 7 (17%) in early posttransplant period (before day +100). Probability of survival for all patients was: pDFS=0.652±0.091 (mean disease-freesurvival was 3.8 years, 95%CI=2.7-4.8), pOS=0.630±0.080 (mean survival 3.9 years, 95%CI=3.0-4.8). The only factor predicting overall survival was time of pre-transplant relapse: for very early relapses pOS=0.333±0.157, for early relapses pOS=0.666±0.272 and for late relapses pOS=0.833±0.152 (p=0.010).Conclusions. Allo-HSCT from well-matched unrelated donors or genoidentical sibling donors is an effective treatment with acceptable toxicity in pediatric ALL. Precise HLA typing and matching resulted in a low incidence of acute and extensive chronic GVHD which is an important achievement for the quality of life in children and adolescents. The results from this study demonstrate the feasibility of a harmonized HSCT approach in pediatric ALL.Wstęp. Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL) jest najczęstszym wskazaniem do przeszczepiania allogenicznych hematopoetycznych komórek macierzystych (allo-HSCT) u dzieci.Celem pracy była analiza wyników leczenia ALL u dzieci poddawanych allo-HSCT w ośrodku bydgoskim.Pacjenci i metodyka. Badaniami objęto 41 pacjentów leczonych w latach 2003-2012. W 17 przypadkach wykonano transplantację od dawcy rodzinnego, a w 24 od dawcy niespokrewnionego. Źródłem komórek hematopoetycznych była krew obwodowa u 21 pacjentów, szpik kostny u 18 pacjentów oraz krew pępowinowa u 2 pacjentów.Wyniki. W momencie zakończenia analizy żyło 27 (65,8%) pacjentów. Spośród 14 zgonów, 8 było zależnych od procedur transplantacyjnych, a 6 od wznowy choroby podstawowej. Śmiertelność zależna od powikłań transplantacyjnych wyniosła 8/41 (19,5%), w tym 7 (17%) we wczesnym okresie poprzeszczepowym (do dnia +100). Prawdopodobieństwo przeżycia dla całej badanej grupy wyniosło: pDFS=0,652±0,091 (średnie przeżycie bez wznowy 3,8 lat, 95%CI=2,7-4,8 lat), pOS=0,630±0,080 (średnie przeżycie 3,9 lat, 95%CI=3,0-4,8 lat). Jedynym czynnikiem prognostycznym terapii był czas wystąpienia wznowy kwalifikującej do transplantacji: dla wznów bardzo wczesnych pOS=0,333±0,157, dla wznów wczesnych pOS=0,666±0,272 i dla późnych pOS=0,833±0,152 (p=0,010).Wnioski. Allo-HSCT od zgodnych dawców rodzinnych lub niespokrewnionych jest efektywną terapią o akceptowalnej toksyczności w ALL. Precyzyjny dobór dawcy skutkuje niskim odsetkiem ostrej i przewlekłej GVHD, co może wpływać na jakość życia. Wyniki przeprowadzonej analizy pokazują kierunki terapii z zastosowaniem HSCT w ALL u dzieci i młodzieży

    Allogeneic hematopoietic stem cell transplantations in acute lymphoblastic leukemia in children and adolescents

    Get PDF
    Background. ALL is the most common indication for allogeneic hematopoietic stem cell transplantation (allo- HSCT) in children. Objective. The analysis of results of therapy in children and adolescents treated for ALL with allo-HSCT. Patients and methods. A total number of 41 patients undergoing allo-HSCT due to ALL between 2003 and 2012. In 17 patients HSCT was performed from related donor and in 24 from unrelated donor. A source of hematopoietic stem cells was peripheral blood in 21 patients, bone marrow in 18 patients and cord blood in 2 patients. Results. At present, 27 (65.8%) patients stay alive. Among 14 deaths, 8 were regarded as transplant-related mortality, and 6 as a relapse of disease. Transplant-related mortality was 8/41 (19.5%), including 7 (17%) in early posttransplant period (before day +100). Probability of survival for all patients was: pDFS=0.652±0.091 (mean disease-freesurvival was 3.8 years, 95%CI=2.7-4.8), pOS=0.630±0.080 (mean survival 3.9 years, 95%CI=3.0-4.8). The only factor predicting overall survival was time of pre-transplant relapse: for very early relapses pOS=0.333±0.157, for early relapses pOS=0.666±0.272 and for late relapses pOS=0.833±0.152 (p=0.010). Conclusions. Allo-HSCT from well-matched unrelated donors or genoidentical sibling donors is an effective treatment with acceptable toxicity in pediatric ALL. Precise HLA typing and matching resulted in a low incidence of acute and extensive chronic GVHD which is an important achievement for the quality of life in children and adolescents. The results from this study demonstrate the feasibility of a harmonized HSCT approach in pediatric ALL.Wstęp. Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL) jest najczęstszym wskazaniem do przeszczepiania allogenicznych hematopoetycznych komórek macierzystych (allo-HSCT) u dzieci. Celem pracy była analiza wyników leczenia ALL u dzieci poddawanych allo-HSCT w ośrodku bydgoskim. Pacjenci i metodyka. Badaniami objęto 41 pacjentów leczonych w latach 2003-2012. W 17 przypadkach wykonano transplantację od dawcy rodzinnego, a w 24 od dawcy niespokrewnionego. Źródłem komórek hematopoetycznych była krew obwodowa u 21 pacjentów, szpik kostny u 18 pacjentów oraz krew pępowinowa u 2 pacjentów. Wyniki. W momencie zakończenia analizy żyło 27 (65,8%) pacjentów. Spośród 14 zgonów, 8 było zależnych od procedur transplantacyjnych, a 6 od wznowy choroby podstawowej. Śmiertelność zależna od powikłań transplantacyjnych wyniosła 8/41 (19,5%), w tym 7 (17%) we wczesnym okresie poprzeszczepowym (do dnia +100). Prawdopodobieństwo przeżycia dla całej badanej grupy wyniosło: pDFS=0,652±0,091 (średnie przeżycie bez wznowy 3,8 lat, 95%CI=2,7-4,8 lat), pOS=0,630±0,080 (średnie przeżycie 3,9 lat, 95%CI=3,0-4,8 lat). Jedynym czynnikiem prognostycznym terapii był czas wystąpienia wznowy kwalifikującej do transplantacji: dla wznów bardzo wczesnych pOS=0,333±0,157, dla wznów wczesnych pOS=0,666±0,272 i dla późnych pOS=0,833±0,152 (p=0,010). Wnioski. Allo-HSCT od zgodnych dawców rodzinnych lub niespokrewnionych jest efektywną terapią o akceptowalnej toksyczności w ALL. Precyzyjny dobór dawcy skutkuje niskim odsetkiem ostrej i przewlekłej GVHD, co może wpływać na jakość życia. Wyniki przeprowadzonej analizy pokazują kierunki terapii z zastosowaniem HSCT w ALL u dzieci i młodzieży

    Improvement of cure after hematopoietic stem cel transplantations in children

    Get PDF
    Background. Hematopoietic stem cell transplantation (HSCT) is an established procedure for many acquired and congenital disorders of the hematopoietic system, including malignancies, bone marrow failure syndromes, disorders of the immune system, and metabolic disorders. Objective. Analysis of results of hematopoietic stem cell transplantations performed over a period of 12 years in a single pediatric center. Patients and methods. All transplants performed between 2003 and 2015 in the Department of Pediatric Hematology and Oncology in Bydgoszcz were included in this analysis. The results of therapy with stem cell transplantation were analyzed in three time periods: 2004-2007, 2008-2011 and 2012-2015. Results. A total number of transplants was 318, including 132 auto-HSCT and 186 allo-HSCT. Among allogeneic transplants, 68 were done from matched-sibling donor and 118 from alternative donor. The mean survival for all patients estimated by Kaplan-Meier method was 8.1 years. Probability of overall survival (pOS) after all transplants was 0.64±0.03. pOS after allo-HSCT was 0.62±0.04, and 0.67±0.05 after auto-HSCT. Overall survival for patients transplanted in the second (2008-2011) and third (2012-2015) time period was comparable both for auto- and allo-HSCT. However, it was significantly higher than for patients transplanted in the first period of time (2004-2007) for all patients, and for those undergoing auto-HSCT. In allo-HSCT patients, in spite of increase of over 20% in pOS (43% vs 66% vs 64% in respective time periods), the difference was not statistically significant. Conclusion. Presented results of HSCT obtained in our center are comparable with those from other international registries and centers.Wstęp. Transplantacja komórek krwiotwórczych (HSCT) jest ważną metodą terapeutyczną w wielu wrodzonych i nabytych chorobach, w tym nowotworowych, zespołach niewydolności szpiku oraz zaburzeniach immunologicznych i metabolicznych. Celem pracy jest analiza wyników HSCT w pojedynczym ośrodku pediatrycznym w okresie 12 lat. Pacjenci i metodyka. Analizie poddano wyniki przeszczepień wykonanych w latach 2003-2015 w Klinice Pediatrii, Hematologii i Onkologii w Bydgoszczy. Transplantacje analizowano w trzech przedziałach czasowych: 2004-2007, 2008-2011 oraz 2012-2015. Wyniki. Wykonano 318 HSCT, w tym 186 alloge-nicznych (68 zgodnych rodzinnych i 118 od dawców alternatywnych) oraz 132 autologiczne. Średnie przeżycie po HSCT, wyznaczone metodą Kaplana-Meiera wyniosło 8,1 lat. Całkowite prawdopodobieństwo przeżycia (pOS) wyniosło 0,64±0,03; pOS po allo-HSCT wynosi 0,62±0,04, a po auto-HSCT 0,67±0,05. Nie wykazano znamiennych różnic w pOS zarówno po allo-HSCT, jak i po auto-HSCT pomiędzy drugim (2008-2011) i trzecim (2012-2015) analizowanym okresie. Jednakże, pOS było wyższe w dru-gim i trzecim okresie w stosunku do okresu pierwszego (2004-2007), zarówno dla wszystkich pacjentów, jak i u pacjentów po auto-HSCT. W grupie pacjentów allo-HSCT, uzyskano wzrost pOS o ponad 20% (43% vs 66% vs 64% w kolejnych przedziałach czasu; ns). Wnioski. Wyniki HSCT uzyskiwane aktualnie w na-szym ośrodku są porównywalne z wynikami podawanymi w międzynarodowych rejestrach

    Wzrost wyleczalności po transplantacji komórek hematopoetycznych u dzieci

    Get PDF
    Background. Hematopoietic stem cell transplantation (HSCT) is an established procedure for many acquired and congenital disorders of the hematopoietic system, including malignancies, bone marrow failure syndromes, disorders of the immune system, and metabolic disorders.Objective. Analysis of results of hematopoietic stem cell transplantations performed over a period of 12 years in a single pediatric center.Patients and methods. All transplants performed between 2003 and 2015 in the Department of Pediatric Hematology and Oncology in Bydgoszcz were included in this analysis. The results of therapy with stem cell transplantation were analyzed in three time periods: 2004-2007, 2008-2011 and 2012-2015.Results. A total number of transplants was 318, including 132 auto-HSCT and 186 allo-HSCT. Among allogeneic transplants, 68 were done from matched-sibling donor and 118 from alternative donor. The mean survival for all patients estimated by Kaplan-Meier method was 8.1 years. Probability of overall survival (pOS) after all transplants was 0.64±0.03. pOS after allo-HSCT was 0.62±0.04, and 0.67±0.05 after auto-HSCT. Overall survival for patients transplanted in the second (2008-2011) and third (2012-2015) time period was comparable both for auto- and allo-HSCT. However, it was significantly higher than for patients transplanted in the first period of time (2004-2007) for all patients, and for those undergoing auto-HSCT. In allo-HSCT patients, in spite of increase of over 20% in pOS (43% vs 66% vs 64% in respective time periods), the difference was not statistically significant.Conclusion. Presented results of HSCT obtained in our center are comparable with those from other international registries and centers.Wstęp. Transplantacja komórek krwiotwórczych (HSCT) jest ważną metodą terapeutyczną w wielu wrodzonych i nabytych chorobach, w tym nowotworowych, zespołach niewydolności szpiku oraz zaburzeniach immunologicznych i metabolicznych.Celem pracy jest analiza wyników HSCT w pojedynczym ośrodku pediatrycznym w okresie 12 lat.Pacjenci i metodyka. Analizie poddano wyniki przeszczepień wykonanych w latach 2003-2015 w Klinice Pediatrii, Hematologii i Onkologii w Bydgoszczy. Transplantacje analizowano w trzech przedziałach czasowych: 2004-2007, 2008-2011 oraz 2012-2015.Wyniki. Wykonano 318 HSCT, w tym 186 alloge-nicznych (68 zgodnych rodzinnych i 118 od dawców alternatywnych) oraz 132 autologiczne. Średnie przeżycie po HSCT, wyznaczone metodą Kaplana-Meiera wyniosło 8,1 lat. Całkowite prawdopodobieństwo przeżycia (pOS) wyniosło 0,64±0,03; pOS po allo-HSCT wynosi 0,62±0,04, a po auto-HSCT 0,67±0,05. Nie wykazano znamiennych różnic w pOS zarówno po allo-HSCT, jak i po auto-HSCT pomiędzy drugim (2008-2011) i trzecim (2012-2015) analizowanym okresie. Jednakże, pOS było wyższe w dru-gim i trzecim okresie w stosunku do okresu pierwszego (2004-2007), zarówno dla wszystkich pacjentów, jak i u pacjentów po auto-HSCT. W grupie pacjentów allo-HSCT, uzyskano wzrost pOS o ponad 20% (43% vs 66% vs 64% w kolejnych przedziałach czasu; ns).Wnioski. Wyniki HSCT uzyskiwane aktualnie w na-szym ośrodku są porównywalne z wynikami podawanymi w międzynarodowych rejestrach
    corecore