Ehksperimental'nye issledovanija redukcii lesnykh komarov pri pomoshhi paukov

Przeprowadzono eksperymentalne badania terenowe nad zjawiskiem drapieżnictwa 4 gatunków pająków (Tetragnatha montana Simon, Linyphia triangularis Clerck, Dolomedes fimbriatus Clerck, Theridion ovatum Clerck) na komarach leśnych najliczniej występujących w badanym terenie [Aedes maculatus (Meig), Aedes punctor Kirby, A. communis (Meig.) i A. cinereus Meig.]. Badania prowadzono w drzewostanie olchowym Puszczy Kampinoskiej, dogodnym środowisku życia tak dla ofiar, jak drapieżców. Przeprowadzono ogółem kilkadziesiąt eksperymentów w izolatorach o wymiarach 1 X 1,5 X 3 m, skonstruowanych z prętów metalowych obciągniętych tiulem. Dno izolatorów stanowiła ściółka leśna i rośliny runa. Badano ogólny przebieg redukcji komarów przez gatunki pająków różniące się szeregiem ważnych właściwości ekologicznych, np. aktywnością w stosunku do ofiar i sposobem połowu zdobyczy. Stwierdzono różną intensywność redukcji komarów przez badane gatunki pająków oraz redukcji komarów przez jeden gatunek pająka w zależności od sytuacji ekologicznej. Różnice w intensywności drapieżnictwa różnych gatunków pająków określono ilościowo za pomocą wskaźnika presji pająków. Stwierdzono, że najsilniejszą presję na komary wywierał w warunkach eksperymentalnych gatunek T. montana, dość silną D. fimbriatus, a znacznie słabszą T. ovatum i L. trianqularis. Stwierdzono występowanie kilku typów przebiegu redukcji komarów. Badano korelacje między typami redukcji a zagęszczeniem ofiar i ich drapieżców. Nie stwierdzono realizowania się prostej zależności między tymi elementami. Próbowano związać przebieg redukcji z różnymi sytuacjami ekologicznymi w eksperymentach, np. ze zmianami wskaźnika aktywności komarów i pająków w różnych fazach przebiegu eksperymentu

Freilanduntersuchungen zur Nahrungsökologie der Spinnen: Beobachtungen aus der Region Zürich

ISSN:0340-7330ISSN:1612-476