Response of medium early, medium late and late potatoes to water factor on wheat and rye soil complexes

W pracy wykorzystano dane dotyczące plonów ziemniaków uprawianych na glebach kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego oraz żytniego bardzo dobrego i dobrego, w 11 stacjach doświadczalnych oceny odmian z lat 1996-2005. Dla gleb kompleksów pszennych i żytnich zbudowano modele plonu ziemniaków średnio wczesnych oraz średnio późnych i późnych w postaci funkcji regresji (wielomian 2-go stopnia z interakcjami), w której zmiennymi objaśniającymi były sumy opadów atmosferycznych w miesiącach maj-czerwiec i lipiec-sierpień. Modele badano w przedziale 75–175 mm opadu dla okresu maj-czerwiec i 90–220 mm opadu okresu lipiec-sierpień, co odpowiadało w przybliżeniu średniej ± odchylenie standardowe tych parametrów. We wszystkich przypadkach znacznie silniej oddziałującym na wysokość plonu czynnikiem okazał się opad okresu lipiec-sierpień. Dla ziemniaków średnio wczesnych uprawianych na glebach pszennych, optymalnym dla uzyskania najwyższych plonów był układ czynników, w których niskim opadom okresu majczerwiec (88 mm) towarzyszyły wysokie opady okresu lipiec-sierpień (217 mm). Plony osiągane w tych warunkach wynosiły 594 dt·ha-1. Uprawiane na tych samych glebach ziemniaki średnio późne i późne reagowały podobnie na wodę pochodzącą z opadów. Optymalnym układem czynników był: opad okresu majczerwiec – 76 mm i lipiec-sierpień – 220 mm, dający plon 643 dt·ha-1.Ziemniaki średnio wczesne uprawiane na glebach kompleksów żytnich plonowały najwyżej (481 dt·ha-1), gdy opad okresu maj-czerwiec był powyżej średniej (143 mm), a okresu lipiec-sierpień najwyższy (220 mm). Ziemniaki średnio późne i późne na tych glebach dawały najwyższy plon (512 dt·ha-1) przy podobnych warunkach opadowych w badanych okresach, odpowiednio: 140 i 220 mm. Dla obu grup wczesności tak na glebach kompleksów pszennych jak i żytnich, niskim opadom okresu maj-czerwiec (75 mm) oraz lipiec-sierpień (90 mm) odpowiadały najniższe plony. Badając analogiczne modele procentowej zawartości skrobi w bulwach ziemniaków zauważono, że parametr ten zależał głównie od opadów w okresie lipiec- sierpień, które silniej oddziaływały na glebach kompleksów żytnich niż pszennych.The data on the yield of potatoes grown on very good and good wheat soil complex as well as very good and good rye soil complexes in 11 experimental stations of varieties evaluation in 1996-2005 were used in this paper. For the wheat and rye soil complexes models of medium early as well as and medium-late and late potato crop were constructed as regression functions (quadratic polynomial with interactions), in which the amount of precipitation in May-June and July- August were independent variables. Models were studied in the range of 75-175 mm precipitation in May-June, and 90-220 mm precipitation in July-August, which corresponds to the average ± standard deviation of these parameters. In all cases, July-August precipitation was the factor more strongly affecting the yield. For medium early potatoes grown on wheat soils the optimum for obtaining the highest yields proved to be the set of factor: low May-June precipitation (88 mm) appeared with high July-August precipitation (217 mm). The yield achieved under these conditions amounted to 594 dt·ha-1. Medium late and late potatoes grown on the same soil reacted similarly to water from rain - the optimum set of factors was: May-June precipitation - 76 mm and July-August - 220 mm, giving a yield of 643 dt·ha-1. Medium early potatoes grown on rye soils had the highest yield (481 dt·ha-1) when the May-June precipitation was above average (143 mm) and July-August one was high (220 mm). Medium late and late potatoes on these soils gave the maximum yield (512 dt·ha-1) in similar conditions - 140 and 220 mm of precipitation respectively. The lowest yields were associated with low rainfall in May-June (75 mm) and in July-August (90 mm) for both groups of earliness and both: rye and wheat soil complexes. By examining similar models of the percentage of starch in potato tubers it was noted that this parameter depended mainly on precipitation in July and August, which stronger affected on rye than wheat soil complexes

Wpływ warunków meteorologicznych na plonowanie rzepaku ozimego na Dolnym Śląsku

This work uses the results of Post-registration Cultivar and Agricultural Experimentation conducted in 1999–2011 in Lower Silesia, on soils of very good and good wheat complex. The rape vegetation season was divided into five periods that approximately corresponded to the phenological phases of the plant, namely: September-November (from sowing to stemming the growing season in the autumn), December-March (stunted vegetation – renewal of vegetation), April (renewal of vegetation – the beginning of flowering), May (flowering), June (end of flowering – technical maturity). In the constructed regression model the following factors were included: the average air temperature and total precipitation in the periods, the content of phosphorus, potassium and pH of soil and fertilization with nitrogen, phosphorus and potassium. Comparing the impact of meteorological conditions in different growing periods of winter rape, it was found that the weakest impact on the yield had temperature and precipitation from September to November. During this period, the optimum for yield are the following conditions: average temperature 10.4°C and precipitation total 145 mm. The winter period (December- March) has the strongest impact on the yield of rape. The yield is conspicuously higher with lower average air temperatures. Optimal for yield is precipitation of 171 mm (highest tested) and a relatively low average air temperature (–0.9°C). In April, the decisive factor is rainfall. Its lower values (12 mm) favour higher yield. The optimum weather in this period is 12 mm precipitation and average temperature of 9.1°C. Rape yield increases with increasing average air temperature in May and is highest when its value is 15°C and rainfall in this month is above average (73 mm). The weather in June has less impact on rape crop than in the three previous periods. The optimal layout is: 27 mm precipitation and temperature 16°C, these values being the smallest tested.W pracy wykorzystano wyniki Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego i Rolniczego (dawniej Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego) prowadzonego w latach 1999–2011 na Dolnym Śląsku na glebach kompleksów pszennego bardzo dobrego i pszennego dobrego. Czas wegetacji rzepaku podzielono na pięć okresów odpowiadających w przybliżeniu fazom fenologicznym tej rośliny, mianowicie: wrzesień-listopad (od siewu do zahamowania wegetacji jesienią), grudzień-marzec (zahamowanie wegetacji – wznowienie wegetacji), kwiecień (wznowienie wegetacji – początek kwitnienia), maj (kwitnienie), czerwiec (koniec kwitnienia – dojrzałość techniczna). W zbudowanym modelu regresji uwzględniono następujące czynniki: średnią temperaturę powietrza i sumę opadów w ww. okresach, zawartość fosforu, potasu i pH gleby oraz nawożenie azotem, fosforem i potasem. Uzyskaną funkcję badano w przedziale średnia ± odchylenie standardowe dla każdego czynnika. Porównując oddziaływanie warunków meteorologicznych w poszczególnych okresach wegetacji rzepaku ozimego, stwierdzono, że najsłabszy wpływ na jego plon ma temperatura i opad od września do listopada. W okresie tym optymalnym dla plonu jest układ czynników: średnia temperatura – 10,4°C i suma opadów – 145 mm. Okres zimowy (grudzień-marzec) ma zaś najsilniejszy wpływ na plonowanie rzepaku. Plon jest zdecydowanie większy przy niższych średnich wartościach temperatury powietrza. Optymalny dla plonu jest opad wynoszący 171 mm (największy badany) i stosunkowo niska średnia wartość temperatury powietrza (–0,9°C). W kwietniu decydującym czynnikiem jest opad. Większemu plonowaniu sprzyjają jego mniejsze wartości (12 mm). Optymalne warunki pogodowe w tym okresie to 12 mm opadu i średnia temperatura 9,1°C. Plon rzepaku wzrasta wraz z rosnącą średnią temperaturą powietrza w maju i jest największy, gdy jej wartość wynosi 15°C, a opady w tym miesiącu są powyżej średniej (73 mm). Przebieg pogody w czerwcu ma mniejszy wpływ na plony rzepaku niż w trzech okresach poprzednich. Optymalny jest układ: 27 mm opadu i temperatura 16°C, które to wartości są najmniejsze z badanych. Z uzyskanego modelu wynika ponadto, że na plon rzepaku ozimego dodatni wpływ mają: zawartość w glebie fosforu i potasu oraz nawożenie N, P i K

Comparison of water needs of sugar beet determined by precipitation total and number of days with rainfall

Dane dotyczące plonu buraków cukrowych pochodziły ze Stacji Oceny Odmian położonych w południowo-zachodniej Polsce. Stosując metodę regresji wielorakiej z interakcjami zbudowano modele plonu korzeni i liści buraka cukrowego a także procentowej zawartości cukru w korzeniach, w których zmiennymi objaśniającymi była suma opadów w okresie kwiecień-czerwiec i lipiec-wrzesień lub liczba dni z opadem w ww. okresach. Optymalnym dla uzyskania najwyższych plonów korzeni buraka okazał się układ czynników: opad kwiecień-czerwiec 222 mm (najwyższy badany) i opad lipiec-wrzesień - 260 mm (nieco wyższy od średniej). W przypadku liczby dni z opadem optymalne wartości to - 35 dni w okresie IV-VI (wartość niższa od średniej) i 50 dni w okresie VII-IX (wartość bliska maksymalnej badanej). Plon korzeni był najniższy przy najniższych badanych wartościach sum opadów w obydwu okresach (122 i 152 mm) a także w przypadku, gdy najwyższej liczbie dni z opadem okresu wiosennego (46) towarzyszyła niska liczba dni z opadem okresu letniego (33). Dla plonu liści najkorzystniejszym układem czynników okazały się maksymalne badane sumy opadów zarówno okresu wiosennego jak i letniego (odpowiednio 222 mm i 322 mm) oraz maksymalna liczba dni z opadem w obu tych okresach (46 i 55). Najmniej korzystnymi układami zarówno dla modelu z sumami opadów jak i modelu z liczbą dni z opadem okazały się wartości najwyższe zmiennych objaśniających w okresie IV-VI (odpowiednio 222 mm oraz 46 dni) i najniższe (odpowiednio 122 mm i 33 dni) w okresie VII-IX. Zawartość cukru w korzeniach buraków cukrowych była największa przy niskich (149 mm) opadach wiosennych i minimalnych opadach okresu letniego (152 mm). Optymalna z punktu widzenia tego parametru plonu liczba dni z opadem w okresie IV-VI to 46 dni (maksymalna badana) i w okresie VII-IX - 33 dni (minimalna badana). Zawartość cukru była natomiast najmniejsza przy najniższych opadach okresu wiosennego i najwyższych okresu letniego oraz maksymalnej liczbie dni z opadem w tych okresach.The data on sugar beet yield were taken from Stations of Cultivar Assessment situated in south-west Poland. Using the method of multiple regression with interactions, models of root and leaf yield and sugar content percentage were constructed, where the independent variables were precipitation total in the periods April-June and July-September or the number of days with rainfall in the stated periods. The optimum for obtaining highest yields of beetroots proved to be the set of factors: rainfall April-June 222 mm (the highest studied) and rainfall July- September 260 mm (a bit higher than average). As regards the number of days with rainfall, the optimum values were 35 days in the period IV-VI (values lower than average) and 50 days in VII-IX (value close to the maximal studied). The yield of roots was lowest with the lowest precipitation totals in both the periods (122 and 152 mm), and also when the highest number of days with rainfall in the spring season (46) was accompanied by low number of days with rainfall in the summer period (33). For the yield of leaves the best set of factors proved to be the maximum precipitation totals studied, both those of the spring and summer period (222 and 322 mm, respectively) and the maximum number of days with rainfall in both the periods (46 and 55). The least favorable sets, both for the model with precipitation total and the one with number of days with rainfall, proved to be the highest values of the independent variables in the period IV-VI (222 mm and 46 days, respectively), and the lowest (122 mm and 33 days, respectively) in the period VII-IX. Sugar content in sugar beetroots was highest with low (149 mm) spring precipitation and minimum summer precipitation (152 mm). The optimum, from the point of view of that parameter, number of days with rainfall in IV-VI was 46 days (maximal studied) and in VII-IX – 33 days (minimal studied). However, sugar content was smallest with lowest precipitation of the spring period and highest of the summer period, and maximum number of days with rainfall in both the periods

Influence of meteorological conditions on the fat and protein content in seed of winter oilseed rape

W pracy wykorzystano wyniki Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego i Rolniczego prowadzonego w latach 2003-2011 na Dolnym Śląsku na glebach kompleksów pszennego bardzo dobrego, pszennego dobrego i żytniego bardzo dobrego. Utworzono modele regresji dla zawartości tłuszczu surowego i białka ogólnego w nasionach rzepaku ozimego, gdzie badanymi czynnikami były: suma opadów i średnia temperatura powietrza w okresach: wrzesieńlistopad (od siewu do zahamowania wegetacji jesienią), grudzień-marzec (zahamowanie wegetacji – wznowienie wegetacji), kwiecień (wznowienie wegetacji – początek kwitnienia), maj (kwitnienie), czerwiec (koniec kwitnienia – dojrzałość techniczna) a także zawartość fosforu, potasu i pH gleby oraz nawożenie azotem, fosforem i potasem. Z badanych modeli wynika, że najsilniejszy wpływ na zawartość tłuszczu surowego i białka ogólnego w nasionach rzepaku ozimego mają warunki meteorologiczne w okresach grudzień-marzec i maj. Optymalne dla gromadzenia tłuszczu w nasionach są wysokie opady w okresach: grudzień-marzec, w kwietniu oraz maju i towarzyszące im wyższe temperatury. Z kolei wyższej zawartości białka sprzyjają w tych okresach niższe opady i niższa temperatura. W okresie od końca kwitnienia do dojrzałości technicznej najwyższą zawartość tłuszczu stwierdza się przy stosunkowo niskich opadach – 25 mm i wyższej temperaturze – 18,8°C, natomiast na zawartość białka negatywny wpływ ma temperatura.This work uses the results of Post-registration Cultivar and Agricultural Experimentation conducted in 2003–2011 in Lower Silesia, on soils of very good and good wheat complex as well as very good rye complex. Regression models were created for crude fat and total protein contents in the seed of oilseed rape. The following factors were included: the average air temperature and total precipitation in the periods: September-November (from sowing to end of vegetation in the autumn), December-March (stopped vegetation – renewal of vegetation), April (renewal of vegetation – beginning of flowering), May (flowering), June (end of flowering – technical maturity), the content of phosphorus, potassium and pH of soil, and fertilisation with nitrogen, phosphorus and potassium. The models show that the meteorological conditions from December to March and in May have the strongest influence on the content of crude fat and total protein in seeds of oilseed rape. Optimal for fat content is high rainfall in the periods of December-March, April and May, and the accompanying higher temperatures. In these periods a higher protein content is obtained in lower rainfall and lower temperature conditions. In the period from the end of flowering to technical maturity, the highest fat content is noted at relatively low rainfall – 25 mm and a higher temperature of 18.8°C. In this period the protein content is influenced only by the temperature, in this case, negatively

Revew of regionalization of sprinkler irrigation requirements of crops in Poland

Авторы проанализировали зависимость между уровнем урожая основных культурных растений в сортовых опытах, проводимых в 1951-80 гг. (90 станций) и величиной и распределением декадных осадков в вегетационный период в те же годы (160 осадковых станций). На этой основе были определены для 7 выделенных физиографическ- климатических районов и 2 категорий плотности почв, средние для многолетий, сезонные и декадные осадки, позволяющие получить по крайней мере следующие урожаи: кормовой свёклы 75, сахарной свёклы 45, позднего картофеля 35, раннего картофеля 25, клевера и люцерны 50, гороха и бобов 2,5 и хлеба 4 т/га. Недостаток или избыток декадных осадков для отдельных растений, почв и станций был числен как разность между величиной районных осадковых нужд и действительными осадками в среднем для многолетий и в засушливые годы. Величины нужд орошения были определены с учётом районов, почв и числом засушливых лет. Авторы прилагают примеры карт для выбранных пропашных, кормовых и хлебных культур, на которых сравнивают величины и пространственные пределы недостатка осадков на лёгких и средних почвах.The relationship between the yield level of main crops in varietal tests carried out in the period 1951-1980 (in 90 crop variety testing stations) and the magnitude and distribution of ten-day rainfalls in the growing season of this period (160 ombrometric stations) was analyzed by the authors. On this basis many-year mean, seasonal and ten-day rainfalls allowing to obtain at least the following yields: 75 t of fodder beets, 45 t of sugar beets, 35 t of late potatoes, 25 t of early potatoes, 50 t of clover and alfalfa M 2.5 t of pea and beans and 4 t of cereal grain from hectare, have been determined, deficiency or excess of ten-day rainfalls for particular crops, soils and stations were calculated as difference between the regional rainfall needs and actual rainfalls for many-year periods and dry years. The irrigation requirements have been determined for particular regions, soils and dry years. Exemplary maps for selected root, fodder and cereal crops are attached by the authors for comparing the values and spatial ranges of rainfall deficiencies on light and medium-heavy soils

Ultrasonographic anatomy of the bovine eye

The purposes of the study were to describe the ultrasonographic appearance and measurements of the normal bovine eye, to compare the measurements to those reported previously for cadaveric eyes and to describe differences between ocular dimensions of Holstein Friesian and Jersey cattle. Sixty transpalpebral ocular ultrasonographic examinations were performed on 30 adult Holstein Friesian cows, and 16 examinations were performed on 8 adult Jersey cows. Transpalpebral ultrasonographic images were obtained with a 10 MHz linear transducer in both horizontal and vertical imaging planes. The ultrasonographic appearance of structures within the bovine eye is similar to that in other species, although the ciliary artery was frequently identified, appearing as a 0.33 +/- 0.04 cm diameter hypoechoic area. The axial length of the globe was significantly greater in Holstein Friesian cattle (3.46 +/- 0.09 cm) compared with Jersey cattle (3.27 +/- 0.19 cm; P=0.001), although the vitreous depth was smaller in Holstein Friesian cattle (1.46 +/- 0.09 cm) (P=0.0009). The anterioposterior depth of the lens was significantly greater in Jersey cattle (1.92 +/- 0.11 cm) and the cornea was thinner in Jersey cattle (0.17 +/- 0.02 cm). The appearance and ocular distances for live animals were similar to those reported previously for cadaveric specimens. The knowledge of normal ocular dimensions facilitates the use of ultrasonography in the evaluation of ocular disease in cattle