Het Rijksvaccinatieprogramma in Nederland. Ontwikkelingen in 2006

In 2006 several changes were made in the Dutch National Immunisation Programme (NIP): Hepatitis B vaccination at birth was added for children born to mothers positive for hepatitis B surface antigen; a new vaccine for diphtheria, tetanus, pertussis (a-cellular), poliomyelitis and Haemophilus influenzae (DTaP-IPV/Hib) was introduced; vaccination against pneumococcal disease was added at two, three, four and eleven months; risk groups for hepatitis B receive a combined vaccine for DTaP-IPV/Hib and HBV at the same ages; DT-IPV and aP at the age of four years were combined in one vaccine; and new MMR vaccines were introduced. As new information became available in 2006, the desirability to introduce vaccinations in the NIP for the following diseases could be (re)considered: hepatitis B (universal vaccination), rotavirus, varicella and human papillomavirus. For respiratory syncytial virus and meningococcal serogroup B disease no candidate vaccines are available yet. Extension of the programme with available vaccines for hepatitis A, influenza and tuberculosis is not (yet) recommended. The NIP in the Netherlands is effective and safe. However, continued monitoring of the effectiveness and safety of the NIP is important as changes are made regularly. Maintaining high vaccine uptake is vital to prevent (re)emergence of diseases. Furthermore, the programme should be regularly reviewed as new vaccines become available.In 2006 traden verschillende veranderingen op in het Rijksvaccinatieprogramma (RVP) in Nederland: kinderen die geboren worden uit moeders die chronisch geinfecteerd zijn met hepatitis B krijgen vlak na de geboorte een hepatitis B vaccinatie; er is een ander vaccin geintroduceerd voor difterie, kinkhoest (a-cellulair), tetanus, poliomyelitis en Haemophilus influenzae (DaKTP/Hib); vaccinatie tegen pneumokokken is toegevoegd op de leeftijd van 2, drie, vier en elf maanden; risicogroepen voor hepatitis B krijgen op diezelfde leeftijden een combinatievaccin voor DaKTP/Hib en hepatitis B; DTP en aK zijn gecombineerd in een vaccin op vierjarige leeftijd; en er zijn nieuwe BMR vaccins geintroduceerd. Op basis van informatie die in 2006 beschikbaar is gekomen wordt geadviseerd de introductie van vaccinaties voor de volgende ziekten te overwegen: hepatitis B (universele vaccinatie), rotavirus, waterpokken en humaan papillomavirus. Voor respiratoir syncytieel virus en meningokokken B zijn nog geen kandidaatvaccins beschikbaar en uitbreiding van het RVP met beschikbare vaccins voor hepatitis A, influenza en tuberculose wordt nog niet aanbevolen. Het RVP is effectief en veilig, maar voortdurende bewaking hiervan is groot belang, omdat er regelmatig veranderingen optreden. Handhaven van de hoge vaccinatiegraad is essentieel om terugkeer van ziekten te voorkomen. Verder moet regelmatig bekeken worden of het RVP aangepast moet worden aangezien er steeds nieuwe vaccins beschikbaar komen

Outbreak of acute gastroenteritis in an air force base in Western Greece

BACKGROUND: On the 20(th )September 2005, soldiers and staff at the Air Force base in Western Greece experienced an outbreak of acute gastroenteritis. The purpose of this study was to identify the agent and the source of the outbreak in order to develop control measures and to avoid similar outbreaks in the future. METHODS: A case-control analytical approach was employed with 100 randomly selected cases and 66 controls. Patients completed standardized questionnaires, odds ratios were calculated and statistical significance was determined using χ(2 )test. In addition, to identify the source of the infection, we performed bacteriological examination of food samples (included raw beef, cooked minced meat, grated cheese and grated cheese in sealed package) collected from the cuisine of the military unit. RESULTS: More than 600 out of the 1,050 individuals who ate lunch that day, became ill. The overall attack rate, as the military doctor of the unit estimated it, was at least 60%. The overall odds ratio of gastroenteritis among those who had lunch was 370 (95% CI: 48–7700) as compared to those who didn't eat lunch. Among the symptoms the most prominent were watery diarrhoea (96%) and abdominal pain (73%). The mean incubation period was 9 h and the median duration of the symptoms was 21 h. In the bacteriological examination, Staphylococcus aureus was detected in a sample of raw beef (2,000 cfu per g) and in two samples of grated cheese; leftover cheese from lunch (7,800 cfu per g) and an unopened package purchased from the market (3,000 cfu per g). CONCLUSION: The findings of this study suggest that the aetiological agent of this outbreak was S. aureus. The food vehicle was the grated cheese, which was mixed with the beef and served for lunch in the military unit. This outbreak highlights the capacity of enterotoxin-producing bacteria to cause short term, moderately-severe illness in a young and healthy population. It underscores the need for proper food handling practices and reinforces the public health importance of timely notification of such outbreaks

How robust are the natural history parameters used in chlamydia transmission dynamic models? A systematic review

Transmission dynamic models linked to economic analyses often form part of the decision making process when introducing new chlamydia screening interventions. Outputs from these transmission dynamic models can vary depending on the values of the parameters used to describe the infection. Therefore these values can have an important influence on policy and resource allocation. The risk of progression from infection to pelvic inflammatory disease has been extensively studied but the parameters which govern the transmission dynamics are frequently neglected. We conducted a systematic review of transmission dynamic models linked to economic analyses of chlamydia screening interventions to critically assess the source and variability of the proportion of infections that are asymptomatic, the duration of infection and the transmission probability. We identified nine relevant studies in Pubmed, Embase and the Cochrane database. We found that there is a wide variation in their natural history parameters, including an absolute difference in the proportion of asymptomatic infections of 25% in women and 75% in men, a six-fold difference in the duration of asymptomatic infection and a four-fold difference in the per act transmission probability. We consider that much of this variation can be explained by a lack of consensus in the literature. We found that a significant proportion of parameter values were referenced back to the early chlamydia literature, before the introduction of nucleic acid modes of diagnosis and the widespread testing of asymptomatic individuals. In conclusion, authors should use high quality contemporary evidence to inform their parameter values, clearly document their assumptions and make appropriate use of sensitivity analysis. This will help to make models more transparent and increase their utility to policy makers

Registration of foodborne infections and intoxications examined by Municipal Health Services and Regional Inspectorates for Health Protection, 1998

Data on foodborne infections and intoxications in the Netherlands in 1998 are based on notifications by consumers to the Inspectorate of Health Protection, Commodities and Veterinary Public Health on standard reports of outbreaks investigated by the Municipal Health Services and on statutory notifications by physicians to the Health Care Inspectorate. Because of a major reorganisation, only 6 of the 13 regional Inspectorates of Health Protection were able to submit data for 1998: 172 outbreaks and 153 endemic cases of foodborne infections and intoxications were reported, involving 811 cases were involved in these incidents. The Municipal Health Services reported 20 investigations on outbreaks of foodborne infections and intoxications in 1998, with a total of 244 cases, a reduction compared to 1997. At the Health Care Inspectorate, 536 patients were notified, a slight decrease compared with 1997. A probable cause for the foodborne infections and intoxications was found in 10% of the notifications at the Inspectorate of Health Protection, Commodities and Veterinary Public Health and in 60% of investigated outbreaks reported by the Municipal Health Services.In deze rapportage worden de gegevens gepresenteerd van voedselinfecties en voedselvergiftigingen in Nederland in 1998. De resultaten zijn gebaseerd op meldingen door consumenten aan de Inspectie Gezondheidsbescherming/Keuringsdienst van Waren, op standaard rapportages van onderzochte explosies van voedselinfecties en -vergiftigingen door GGD's, en op aangegeven gevallen bij de Inspectie Gezondheidszorg. Vanwege een grootschalige reorganisatie en fusie, waren slechts 6 van de 13 regionale Inspecties Gezondheidsbescherming in staat gegevens te leveren over 1998: 172 explosies en 153 endemische gevallen werden gemeld. In totaal waren daar 811 ziektegevallen bij betrokken. De GGD's rapporteerden 20 onderzochte explosies van voedselinfectie en -vergiftiging, met 244 ziektegevallen, een daling ten opzichte van 1997. Bij de Inspectie Gezondheidszorg werden 536 patienten aangegeven, een lichte daling ten opzichte van het jaar daarvoor. Een mogelijke oorzaak van de infecties werd gevonden bij 10% van de meldingen aan de Inspectie Gezondheidsbescherming en bij 60% van de explosies onderzocht door GGD's

Registration of foodborne infections and intoxications examined by Municipal Health Services and Food Inspection Services, 1999

In deze rapportage worden de gegevens gepresenteerd van voedselinfecties en voedselvergiftigingen in Nederland in 1999. De resultaten zijn gebaseerd op meldingen door consumenten aan de Keuringsdienst van Waren, op standaard rapportages van onderzochte explosies van voedselinfecties en -vergiftigingen door GGD's, en op aangegeven gevallen bij de Inspectie Gezondheidszorg. Over 1999 werden door de vijf Keuringsdiensten van Waren 320 explosies en 140 endemische gevallen van voedselinfecties en -vergiftigingen gemeld, een relatief laag aantal in vergelijking tot voorgaande jaren. Door de GGD's werd melding gemaakt van 22 onderzochte explosies, een vergelijkbaar aantal als in 1998, alhoewel het aantal betrokken ziektegevallen in 1999 hoger was. Het aantal aangegeven gevallen bij IGZ bedroeg 265 patienten. Nog eens 159 zieken werden gemeld gerelateerd aan de diverse explosies, zodat in totaal 424 ziektegevallen bekend waren bij IGZ. Een mogelijk veroorzakende verwekker werd gevonden bij 10% van de bij de Keuringsdiensten gemelde incidenten. Dit was 37% voor de incidenten waar een restant van het verdachte voedsel onderzocht kon worden. Bij de GGD's werd in 55% van alle onderzochte explosies een mogelijke oorzaak gevonden.Data are presented here on foodborne infections and intoxication in the Netherlands in 1999. This information was based on consumer notifications received at the Food Inspection Services on standard reports of outbreaks investigated by Municipal Health Services and on statutory notifications made by physicians to the Inspectorate for Health Care. All five regional Food Inspection Services submitted data for 1999; in one of the Food Inspection Services data were reported to be incomplete. The 320 outbreaks and 140 endemic cases of foodborne infections and intoxication reported formed a relatively low number compared with previous years. The Municipal Health Services reported 22 outbreak investigations of foodborne infections and intoxication cases in 1999; this was comparable to 1998, although the number of cases of infections and intoxication was higher compared to 1998. At the Inspectorate for Health Care, 265 patients were reported individually and another 159 as being linked to several outbreaks. This total of 424 patients represented a decrease in comparison with 1998. A probable cause for the foodborne infections and intoxication was found in 10% of the notifications received at the Food Inspection Services and in 55% of investigated outbreaks reported by the Municipal Health Services.IG

Volksgezondheidsaspecten van veehouderij-megabedrijven in Nederland; zoonosen en antibioticumresistentie

De ontwikkeling naar mega-veehouderijen kan ertoe leiden dat infectieziekten die van dier op mens overdraagbaar zijn (zoonosen), meer gaan voorkomen. Deze bedreiging is te verminderen wanneer aan de schaalvergroting extra voorwaarden worden gesteld. Hierbij moet men denken aan voldoende afstand tussen bedrijven, geen combinatie van varkens en kippen op een locatie en een minimaal gebruik van antibiotica. Het stalontwerp en de bedrijfsvoering moeten gericht zijn op een zo klein mogelijk risico op introductie en verspreiding van (voor antibioticum ongevoelige) micro-organismen. Gesloten bedrijven, die zoveel mogelijk van start tot slacht op een locatie werken, kunnen verspreiding van infectieziekten voorkomen.VW

Registration of foodborne infections and intoxications examined by Municipal Health Services and Food Inspection Services, 2001

In this report data are presented on foodborne infections and intoxications in the Netherlands in 2001. Data are based on notifications by consumers to the Food Inspection Services and on statutory notifications by physicians to the Inspectorate for Health Care. In 2001, the number of outbreaks notified to the Inspectorate has increased to 101, compared to an annual total of 70-90 in the previous years. However, because the notified outbreaks were relatively small, the number of affected individuals decreased from 2000 to 2001. This trend is not reflected in the data from the Food Inspection Services, that merely show the opposite. The number of reported incidents in 2001 (516) was similar to previous years (506 in 2000), but the number of affected individuals increased (1878 in 2001 versus 1698 in 2000). At the Food Inspection Services, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was found for 12% of the incidents. Bacillus cereus (3.9%) was most frequently reported, followed by Salmonella (1.4%). At the Inspectorate for Health Care, for 80% of the outbreaks additional information, including causative agent, was available and in 59% of these a causative agent was reported. Salmonella was most frequently identified (38%), followed by Campylobacter (11%) and Norwalk-like virus (6%). Because viruses are not included routinely in the investigations, they are probably a much more important cause of foodborne infections than is currently recognized in the Netherlands.In deze rapportage worden de gegevens gepresenteerd van voedselinfecties en voedselvergiftigingen in Nederland in 2001. De resultaten zijn gebaseerd op meldingen door consumenten aan de Keuringsdienst van Waren en op wettelijk verplichte meldingen van ziektegevallen bij de Inspectie Gezondheidszorg. Bij de vijf Keuringsdiensten van Waren werden in 2001 294 explosies en 222 enkele gevallen gemeld, een vergelijkbaar aantal met 1999 en 2000, maar lager dan het aantal meldingen in de periode 1995-1997. In totaal waren hierbij in 2001 1878 ziektegevallen betrokken, een hoger aantal dan in de afgelopen jaren. Bij de Inspectie Gezondheidszorg werden 143 meldingen gedaan. Dit betrof 101 meldingen van explosies (2 of meer gerelateerde ziektegevallen), 36 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector en 13 met onbekend criterium voor melding. Voor 80% van de gemelde explosies bij IGZ was tevens aanvullende informatie beschikbaar uit de vrijwillige surveillance formulieren (zoals aantal zieken, vermoedelijke besmettingsplaats en micro-organisme). Het aantal gemelde explosies was in 2001 wat hoger dan in voorgaande jaren (jaarlijks circa 70-90 explosies). Echter, door de geringere omvang van de explosies, gemiddeld 9,6 zieken per explosie in 2001 in vergelijking tot 13,8 per explosie in 2000, was het totaal aantal ziektegevallen in 2001 lager dan in 2000. Bij de Keuringsdienst van Waren werd een mogelijke oorzaak gevonden bij 12% van de meldingen. Bacillus cereus (3,9%) werd daarbij het meest frequent gezien, gevolgd door Salmonella (1,4%). Echter, bij de incidenten waar een restant van het verdachte voedsel beschikbaar was voor onderzoek (bij circa een kwart van het totaal), werd vaker een oorzaak gevonden, namelijk bij 48%. Bij de Inspectie Gezondheidszorg werd voor 59% van de explosies met aanvullende informatie een verwekker aangegeven. Salmonella was de meest gevonden verwekker (38%), gevolgd door Campylobacter (11%) en Norwalk-like virus (6%). Virussen, waarvoor geen routinematig onderzoek plaatsvindt, zijn waarschijnlijk een belangrijker oorzaak van voedselinfecties in Nederland dan momenteel wordt aangenomen

Registratie voedselinfecties en -vergiftigingen bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg en Voedsel en Waren Autoriteit, 2005

RIVM: CIEIn 2005 was het aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg vergelijkbaar met 2004: 44 explosies en 44 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector. In 2005 werd een daling gezien in de gemelde incidenten van voedselinfecties bij de Voedsel en Waren Autoriteit (totaal 535, inclusief 301 explosies ten opzichte van 601 meldingen, waaronder 336 explosies in 2004). Bij de Voedsel en Waren Autoriteit werd relatief vaak een mogelijke oorzaak gevonden (in 28% van de meldingen, ten opzichte van 16% in 2004), waarbij Bacillus cereus (3,5%) het meest frequent werd gezien, gevolgd door Staphylococcus aureus (1,5%). Indirect werd geschat dat 4,7% van de daar gemelde explosies viraal van oorsprong was, terwijl slechts 3 norovirus explosies werden geregistreerd. Bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd voor 64% van de explosies een verwekker aangegeven, met name Salmonella (34%), Campylobacter (23%) en norovirus (7%). In 2005 werd Campylobacter vaker gezien als oorzaak (in 2004 bij 17%). Tegelijkertijd werd norovirus in 2005 minder vaak gerapporteerd (in 2004 bij 15%).In 2005, the number of outbreaks notified to the Inspectorate was comparable with 2004: 44 outbreaks (with 357 cases) and 44 foodhandlers and professionals in health care with a laboratory-confirmed foodborne infection. The number of incidents reported to the Food and Consumer Product Safety Authority in 2005 (535, including 301 outbreaks) was lower than in 2004 (601, including 336 outbreaks). At the Food and Consumer Product Safety Authority, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was relatively frequently found (for 28% of the incidents versus 16% in 2004). Bacillus cereus (3.6%) was most frequently reported, followed by Staphylococcus aureus (1.5%). It was indirectly estimated that 4.7% of reported outbreaks were of viral origin, although only three norovirus outbreaks were reported. At the Inspectorate for Health Care, the causative agent was reported for 64% of the outbreaks. Salmonella was most frequently identified (34%), followed by Campylobacter (23%) and norovirus (7%). In 2005, Campylobacter was observed more often as the cause (in 2004 17%). Simultaneously, norovirus was reported less often in 2005 (in 2004 15%).VW

Registratie voedselinfecties en -vergiftigingen bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg en Voedsel en Waren Autoriteit, 2005

In 2005, the number of outbreaks notified to the Inspectorate was comparable with 2004: 44 outbreaks (with 357 cases) and 44 foodhandlers and professionals in health care with a laboratory-confirmed foodborne infection. The number of incidents reported to the Food and Consumer Product Safety Authority in 2005 (535, including 301 outbreaks) was lower than in 2004 (601, including 336 outbreaks). At the Food and Consumer Product Safety Authority, a probable cause for the foodborne infections and intoxications was relatively frequently found (for 28% of the incidents versus 16% in 2004). Bacillus cereus (3.6%) was most frequently reported, followed by Staphylococcus aureus (1.5%). It was indirectly estimated that 4.7% of reported outbreaks were of viral origin, although only three norovirus outbreaks were reported. At the Inspectorate for Health Care, the causative agent was reported for 64% of the outbreaks. Salmonella was most frequently identified (34%), followed by Campylobacter (23%) and norovirus (7%). In 2005, Campylobacter was observed more often as the cause (in 2004 17%). Simultaneously, norovirus was reported less often in 2005 (in 2004 15%).In 2005 was het aantal meldingen van voedselinfecties bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg vergelijkbaar met 2004: 44 explosies en 44 patienten met een verzorgend of verplegend beroep of werkzaam in de levensmiddelensector. In 2005 werd een daling gezien in de gemelde incidenten van voedselinfecties bij de Voedsel en Waren Autoriteit (totaal 535, inclusief 301 explosies ten opzichte van 601 meldingen, waaronder 336 explosies in 2004). Bij de Voedsel en Waren Autoriteit werd relatief vaak een mogelijke oorzaak gevonden (in 28% van de meldingen, ten opzichte van 16% in 2004), waarbij Bacillus cereus (3,5%) het meest frequent werd gezien, gevolgd door Staphylococcus aureus (1,5%). Indirect werd geschat dat 4,7% van de daar gemelde explosies viraal van oorsprong was, terwijl slechts 3 norovirus explosies werden geregistreerd. Bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg werd voor 64% van de explosies een verwekker aangegeven, met name Salmonella (34%), Campylobacter (23%) en norovirus (7%). In 2005 werd Campylobacter vaker gezien als oorzaak (in 2004 bij 17%). Tegelijkertijd werd norovirus in 2005 minder vaak gerapporteerd (in 2004 bij 15%)