Activation of Carotid Baroreceptors and Respiratory Resistance: Disappearance of the Respiratory Component of Baroreflex in the Course of Aging

Wstęp Jednym z efektorów odruchu z baroreceptorów zatokowych są drogi oddechowe. Na uwagę zasługuje wpływ pobudzenia baroreceptorów zatokowych na opór oddechowy u ludzi w różnym wieku. Materiał i metody Badaniom poddano 125 zdrowych mężczyzn w różnych grupach wiekowych. U wszystkich badanych analizowano odpowiedź sercową (wydłużenie odstępu R-R EKG) i zmiany oporu oddechowego w odpowiedzi na pobudzenie baroreceptorów zatok szyjnych podciśnieniem aplikowanym od zewnątrz na okolicę zatok szyjnych. Opór oddechowy mierzono metodą oscylacyjną. Wyniki W młodszych grupach wiekowych (21-40 lat) obserwowano spadek oporu obwodowego w odpowiedzi na pobudzenie baroreceptorów tętniczych. Reakcja ta była stopniowo coraz mniej wyraźna u badanych z coraz starszych grup wiekowych, a u osób w wieku 51-70 lat całkowicie zanikła. Odpowiedź sercowa była mniejsza w kolejnych grupach wiekowych. Wnioski Uzyskane wyniki świadczą o zmniejszającej się wraz z wiekiem efektywności odruchu z baroreceptorów zatokowych, obejmującej zarówno komponent sercowy, jak i oddechowy odruchu.Background Previous study shows a respiratory effector of carotid baroreceptor activation: the respiratory resistance. In the present study the age-related changes of respiratory response to carotid baroreceptor activation were studied. Material and methods 125 healthy men 21-70 years old were involved in the study. The heart responses (the increase in R-R interval) and reflex changes of respiratory resistance were analysed during activation of carotid baroreceptors. Results In the younger groups of subjects (21-40) a brief decrease of respiratory resistance was observed in response to carotid baroreceptors activation. In the course of aging we found a decrease of heart response and a disappearance of respiratory response. Conclusions We suggest that both components of carotid baroreceptors reflex: cardiac and respiratory, are impaired during biological aging

Free Radicals, Salicylic Acid and Mycotoxins in Asparagus After Inoculation with Fusarium proliferatum and F. oxysporum

Electron paramagnetic resonance was used to monitor free radicals and paramagnetic species like Fe, Mn, Cu generation, stability and status in Asparagus officinalis infected by common pathogens Fusarium proliferatum and F. oxysporum. Occurrence of F. proliferatum and F. oxysporum, level of free radicals and other paramagnetic species, as well as salicylic acid and mycotoxins content in roots and stems of seedlings were estimated on the second and fourth week after inoculation. In the first term free and total salicylic acid contents were related to free radicals level in stem (P = 0.010 and P = 0.033, respectively). Concentration of Fe3+ ions in porphyrin complexes (g = 2.3, g = 2.9) was related to the species of pathogen. There was no significant difference between Mn2+ concentrations in stem samples; however, the level of free radicals in samples inoculated with F. proliferatum was significantly higher when compared to F. oxysporum