Analiza rozwoju wybranych inwestycji celu publicznego w gminie Zbuczyn ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb młodzieży

Rozwój inwestycji celu publicznego ma wpływ na jakość życia mieszkańców terenów wiejskich. Zwiększa atrakcyjność obszaru, co przekłada się na wzrost poziomu zadowolenia mieszkańców, a w dalszej perspektywie w prowadzi do wzrostu liczby mieszkańców. Celem naszych badań była analiza potrzeb rozwoju inwestycji celu publicznego na przykładzie gminy wiejskiej. Do badań wybrano następujące obiekty celu publicznego: świetlice wiejskie, biblioteki, boiska sportowe oraz place zabaw. Obszarem badań objęto gminę Zbuczyn, położoną w województwie mazowieckim, w powiecie siedleckim, która zajmuje obszar 210,8 km2. Na podstawie informacji uzyskanych z urzędu gminy, analizy dokumentów planistycznych oraz wizji lokalnej wykonano mapę przestrzennego rozmieszczenia wybranych obiektów celu publicznego. Analizę potrzeb rozwoju wykonano na podstawie przeprowadzonej ankiety wśród mieszkańców gminy. Badania ankietowe przeprowadzono jesienią 2017 r. na 227-osobowej grupie. Ze względu na charakter analizowanych obiektów ankieta skierowana była głównie do osób młodych (65% ankietowanych poniżej 18. roku życia). Gmina Zbuczyn ma dobrą bazę obiektów celu publicznego, którą zna i z której korzysta aż 77% ankietowanych. Z badań ankietowych wynika, że frekwencja korzystania z tych obiektów wzrasta w miarę zmniejszania się odległości do określonych obiektów. Według mieszkańców odległość powyżej 5 km jest już dystansem, który w znacznym stopniu ogranicza dostęp do danego obiektu. Mieszkańcy odczuwają brak głównie obiektów sportu, turystyki i rekreacji, np. pływalni, lodowisk, siłowni plenerowych itp. Przy podejmowaniu decyzji o rozwoju wspomnianych obiektów gmina powinna brać pod uwagę ich przestrzenne rozmieszczenie na terenie gminie, jak również zachęcać mieszkańców do większego zaangażowania się w proces planistyczny

Uwarunkowania aktywności edukacyjnej ludności wiejskiej w wieku produkcyjnym

The aim of the study was to analyze factors affecting adult education among the rural population. The study used data from 2013, based on the 7688 questionnaires. Logistic regression model was used to determine the education activity. Research shows that the education activity depends mostly on responder’s status on the labor market (working individuals more frequently continue education), their competences and regular use of the Internet, age and professional experience. In terms of levels of education, people with primary education are least likely to continue learning. Possession of the individual farm has a negative effect on the rural population’s educational activity

The role of Vpu-mediated tetherin antagonism in HIV-1 fitness

HIV-1 groups M, N, O, and P resulted from four independent zoonotic transmission events of simian immunodeficiency viruses (SIV) infecting chimpanzees and gorillas to humans. Studying the differences between pandemic HIV-1 group M and closely related but less successful pathogens helps to expose viral vulnerabilities, which can be exploited as targets of new treatment or preventive strategies. One characteristic that distinguishes HIV-1 group M strains from the geographically-limited and less prevalent groups N, O and P is the acquisition of adaptive mutations in the accessory protein Vpu that mediate potent activity against human tetherin. This adaptation is thought to be critical for the effective spread of HIV-1 M strains within the human population because human tetherin harbours a deletion that renders it resistant to the counteraction by its SIV precursor. However, direct evidence supporting this hypothesis has been very limited. To address this issue and determine the contribution of Vpu-mediated tetherin counteraction to viral fitness, I mutated the AxxxA transmembrane domain Vpu motif of primary HIV-1 group M and N strains to specifically disrupt their ability to antagonize tetherin, but not other Vpu functions, such as downmodulation of CD4, CD1d and NTB-A, and suppression of NF-κB activity. Reversion of this particular human-specific adaptation significantly reduced the ability of HIV-1 group M Vpu proteins to enhance virus production and release from primary CD4+ T cells in the presence of type I interferon (IFN) by about 2- to 5-fold. These consistent differences between wild type and tetherin-defective mutant HIV-1 group M viruses highlight the important role of Vpu-mediated tetherin antagonism in viral release and resistance to IFN. Surprisingly, transmitted founder (TF) HIV-1 strains exhibited higher virion release capacity than chronic control HIV-1 strains irrespective of Vpu function. In addition, all pandemic group M viruses produced higher levels of cell-free virions than the poorly-adapted HIV-1 N group strain. In agreement with these in vitro data showing that Vpu-mediated tetherin antagonism plays an important role in HIV-1 fitness, the anti-tetherin activity was found to be critical for an efficient early spread of HIV-1 in humanized mice as shown in a study performed by our collaborator. Thus, efficient virus release from infected cells seems to play an important role in the spread of pandemic HIV-1 and requires a Vpu protein that efficiently counteracts human tetherin

Mutations in the PLP1 gene residue p. Gly198 as the molecular basis of Pelizeaus-Merzbacher phenotype.

Pelizaeus-Merzbacher disease (PMD) and spastic paraplegia type 2 (SPG2) are rare X-linked allelic disorders caused by mutations in the PLP1 gene, encoding the main component of myelin, proteolipid protein 1 (PLP1). Various types of mutations, acting through different molecular mechanism, cause the diseases. Duplications of variable size at Xq22.2, containing the entire PLP1, are responsible for more than 50% of PMD cases. Other causes of PMD include point mutations, gene deletions and triplications. There is a spectrum of PLP1-related disorders with some correlation between the type of mutation and phenotype. Generally the missense mutations cause the more severe forms of the disease, the most common PLP1 duplications, result in the classical PMD whereas deletions and null mutations in mild form of PMD and SPG2. We present a patient with c.593G>A substitution in the exon 4 of the PLP1 gene causing a novel missense mutation p.Gly198Asp, finally diagnosed as PMD but showing an atypical MRI picture

An additional NF-kB site allows HIV-1 subtype C to evade restriction by nuclear PYHIN proteins

Subtype C is the most prevalent clade of human immunodeficiency virus type 1 (HIV-1) worldwide. The reasons for this are poorly understood. Here, we demonstrate that a characteristic additional third nuclear factor kB (NF-kB) binding site in the long terminal repeat (LTR) promoter allows subtype C HIV-1 strains to evade restriction by nuclear PYHIN proteins, which sequester the transcription factor Sp1. Further, other LTR alterations are responsible for rare PYHIN resistance of subtype B viruses. Resistance-conferring mutations generally reduce the dependency of HIV-1 on Sp1 for virus production and render LTR transcription highly responsive to stimulation by NF-kB/p65. A third NF-kB binding site increases infectious virus yield in primary CD4+ T cells in an g-interferon-inducible protein 16 (IFI16)-dependent manner. Comprehensive sequence analyses suggest that the frequency of circulating PYHIN-resistant HIV-1 strains is increasing. Our finding that an additional NF-kB binding site in the LTR confers resistance to nuclear PYHIN proteins helps to explain the dominance of clade C HIV-1 strains

Rokowanie u dzieci z tętniczym nadciśnieniem płucnym: 10-letnie doświadczenia jednego ośrodka

Background: Pulmonary arterial hypertension (PAH) is a rare progressive disease of the pulmonary arterioles with an unfa­vourable prognosis. Aim: To evaluate survival and prognostic factors in patients with PAH diagnosed and treated at a single centre in the years 2004–2013. Methods: The study included 55 children (33 girls; 66%, 22 boys; 33%), with an average age 6.2 ± 6.0 years, with idiopathic PAH — n = 23 (42%), PAH associated with systemic-to-pulmonary shunts — n = 17 (31%), and PAH after corrective cardiac surgery — n = 15 (27%). Forty-seven of them (87%) were treated with advanced therapy. Results: During the follow-up with an average time of 5.6 ± 4.7 years 15 (27.3%) children died. The one-, three-, five-, and ten-year survival was, respectively, 83.1%, 77.1%, 70.7%, and 65.2%. The analysis of the survival curves revealed a better prognosis in patients with baseline N-terminal pro-B-type natriuretic peptide (NT-proBNP) level < 605 pg/mL (p = 0.024) and a higher probability of survival of three and five years in children at baseline I/II World Health Organisation functional class (WHO-FC). The higher risk of death was associated with a higher pressure in the right atrium (HR 1.23, p < 0.01) and higher pulmonary resistance (HR 1.1, p < 0.01), whereas no history of syncope had a better prognosis (HR 0.31, p = 0.03). Conclusions: Survival in the study group was comparable to the currently published register data. Mortality risk factors were connected with the severity of the disease at diagnosis.Wstęp: Tętnicze nadciśnienie płucne (PAH) jest rzadką postępującą chorobą tętniczek płucnych o niekorzystnym rokowaniu. Cel: Celem pracy była ocena przeżycia i czynników rokowniczych w populacji pacjentów z PAH diagnozowanych i leczonych w jednym ośrodku w latach 2004–2013. Metody: Badaniem objęto 55 dzieci (33 dziewczynki, 66%; 22 chłopców, 33%) w wieku średnio 6,2 ± 6,0 lat z idiopatycz­nym PAH (n = 23, 42%), w przebiegu wady (APAH-CHD) (n =17, 31%) oraz po leczeniu operacyjnym wady serca (n = 15, 27%). Analizowano dane demograficzne, kliniczne i hemodynamiczne uzyskane w momencie rozpoznania. Ze względu na małą liczbę pacjentów, którzy nigdy nie zostali poddani zaawansowanej terapii (8 vs. 47), nie analizowano wpływu leczenia na przeżycie. Wyniki: W okresie obserwacji trwającym średnio 5,6 ± 4,7 roku 15 (27,3%) dzieci zmarło. Przeżycie 1-, 3-, 5-, 10-letnie wyniosło odpowiednio 83,1%; 77,1%; 70,7% i 65,2%. Analiza krzywych przeżycia wykazała lepsze rokowanie u pacjentów z wyjściowym stężeniem N-końcowego fragmentu propeptydu natriuretycznego typu B (NT-proBNP) < 605 pg/ml (p = 0,024) oraz wyższe prawdopodobieństwo przeżycia 3- i 5-letniego u dzieci wyjściowo w I/II klasie czynnościowej wg Światowej Or­ganizacji Zdrowia (WHO-FC). Na postawie analizy czynników ryzyka ustalono, że wyższe ryzyko zgonu wiąże się z wyższym ciśnieniem w prawym przedsionku (HR 1,23; p < 0,01) oraz wyższym oporem płucnym (HR 1,1; p < 0,01), natomiast brak omdleń w wywiadzie wpływa na lepsze rokowanie (HR 0,31; p = 0,03). Wnioski: W badanej grupie dzieci z nadciśnieniem płucnym rokowanie wiązało się z zaawansowaniem choroby w chwili rozpoznania, a czynnikami ryzyka niekorzystnego przebiegu były omdlenia, WHO-FC III/IV, podwyższone stężenie NT-proBNP, wysoki opór płucny i wysokie ciśnienie w prawym przedsionku. Przeżycie w badanej grupie jest porównywalne z aktualnie publikowanymi danymi z rejestrów

Reduced replication but increased interferon resistance of SARS-CoV-2 Omicron BA.1

The IFN system constitutes a powerful antiviral defense machinery. Consequently, effective IFN responses protect against severe COVID-19 and exogenous IFNs inhibit SARS-CoV-2 in vitro. However, emerging SARS-CoV-2 variants of concern (VOCs) may have evolved reduced IFN sensitivity. Here, we determined differences in replication and IFN susceptibility of an early SARS-CoV-2 isolate (NL-02-2020) and the Alpha, Beta, Gamma, Delta, and Omicron VOCs in Calu-3 cells, iPSC-derived alveolar type-II cells (iAT2) and air–liquid interface (ALI) cultures of primary human airway epithelial cells. Our data show that Alpha, Beta, and Gamma replicated to similar levels as NL-02-2020. In comparison, Delta consistently yielded higher viral RNA levels, whereas Omicron was attenuated. All viruses were inhibited by type-I, -II, and -III IFNs, albeit to varying extend. Overall, Alpha was slightly less sensitive to IFNs than NL-02-2020, whereas Beta, Gamma, and Delta remained fully sensitive. Strikingly, Omicron BA.1 was least restricted by exogenous IFNs in all cell models. Our results suggest that enhanced innate immune evasion rather than higher replication capacity contributed to the effective spread of Omicron BA.1