De Vierde Anti-witwasrichtlijn

Inleiding Op 20 mei 2015 is de Vierde Anti-witwasrichtlijn2 ondertekend door de Europese Raad en het Europees Parlement, waarna het op 5 juni 2015 is gepubliceerd in het Publicatieblad3 van de Europese Unie. De uiterlijke ‘implementatietermijn’ – dat is de termijn die lidstaten krijgen om de richtlijn om te zetten in de nationale wetgeving – is vastgesteld op twee jaar. Lidstaten dienen uiterlijk 26 juni 2017 aan deze richtlijn te voldoen. Vanaf deze datum wordt de huidige Derde Anti-witwasrichtlijn (2005/60/EG) en de daarbij behorende Uitvoeringsrichtlijn (2006/70/EG) ingetrokken. De inwerkingtreding van deze nieuwe anti-witwasrichtlijn zal gevolgen hebben voor de wet- en regelgeving, waaraan financiële ondernemingen dienen te voldoen. Het gaat hierbij met name om de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft). Vanzelfsprekend betekent een nieuwe invulling van de verplichtingen van de Wwft dat procedures in de bedrijfsvoering opnieuw tegen het licht moeten worden gehouden. ..

Uitvoeren van fraudeonderzoeken

Fraude, in de ruime zin van het woord, is een dure kostencomponent voor het bedrijfsleven. De ACFE, een Amerikaanse professionele organisatie op het terrein van fraudeonderzoek met een wereldwijd netwerk, heeft in 2014 – naar aanleiding van ongeveer veertienhonderd fraudegevallen in honderd landen in de wereld – een overzicht gemaakt van de fraudekosten. In de analyse van de ACFE komt naar voren dat fraude wordt gepleegd door mensen in alle lagen van de organisatie en dat personen in een hoge positie (management) gemiddeld voor aanzienlijk hogere bedragen frauderen dan personen in lagere posities. Ook komt in deze analyse naar voren dat vooral mensen die langer in dienst zijn van de organisatie meer frauderen dan degenen die een korter dienstverband hebben. Er is aldus alle reden om aan het probleem van fraude aandacht te besteden