Olgu sunumu: 83 yaşındaki bir hastada primer varisella enfeksiyonu

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Varisella enfeksiyonu Varicella zoster virus'un (VZV) etken olduğu, tüm dünyada yaygın olarak görülen çocukluk çağının bulaşıcı hastalıklarından biridir. Primer enfeksiyonu geçiren olguların %90'ı 10 yaşın altındadır. Hastalığın şiddeti yaşla birlikte artar. Yetişkinler, immunsuprese bireyler ve gebeler visseral tutulum ve komplikasyonlar açısından risk altındadır (1,2). Yoğun bakım ünitesinde izlenen ve kritik hastalıkları olanlar immunolojik olarak zayıf olma eğilimindedirler ve bu hastalarda çeşitli fırsatçı enfeksiyonlar sık görülür. Sistemik VZV enfeksiyonu bu grup hastalarda beklenen ve sık görülen fırsatçı enfeksiyonlardan biri değildir. Ancak enfeksiyonun akla getirilip tanının erken konulması ve gerekli tedavinin düzenlenmesi komplikasyon riskini azaltır (3). Burada birçok sistemik hastalığı bulunan 83 yaşındaki bir hastada gelişen sistemik VZV enfeksiyonu sunulmaktadır

Intrahepatic cholangiocarcinoma in patients undergoing liver transplantation for hepatocellular carcinoma

Joint International Congress of ILTS, ELITA and LICAGE -- MAY 23-26, 2018 -- Lisbon, PORTUGALWOS: 000436897700584…International Liver Transplantation Society, European Liver and Intestine Transplant Association, Liver Intensive Care Group of Europ

Hepatektomi ve hepatosellüler karsinom olgularının genel değerlendirilmesi

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Objective: Although the clinical and histopathological findings of hepatocellular carcinoma are well described, there are few national studies. In this study, we aimed to investigate the relationship between these findings in total or partial hepatectomy specimens in our series. Material and Method: We first collected 190 cases of total or partial hepatectomies performed because of hepatocellular carcinoma, cirrhosis or other disorders from the archives of Pathology. After re-examining the histopathological and clinical features such as age, gender and etiology, the relationship between them and serology results were statistically analyzed using the chi square and Multiple Comparison Tests. Results: Among 190 cases, there were 168 (88.5%) total and 18 (9.5%) partial hepatectomies and 4 (2%) tumorectomy or metastasectomy cases. After gross and microscopic examination, 170 (89.5%) cases had a diagnosis of cirrhosis, 85 (44.7%) hepatocellular carcinoma, 3 parasitic cyst, 7 metastasis, 1 hepatoblastoma, 1 hepatocellular adenoma, 2 cholangiocarcinoma, 2 Budd Chiari Syndrome, 1 focal nodular hyperplasia, 1 cavernous hemangioma, and 2 acute fulminant hepatitis. Among the hepatocellular carcinoma cases, 53 had Hepatitis B virus, 15 Hepatitis C virus , 3 Hepatitis B virus and Hepatitis C virus, and 3 Hepatitis B virus and Hepatitis delta virus etiology, while 6 were alcoholic and 4 were due to other causes. Among cirrhosis patients, 84 (49.4%) had hepatocellular carcinoma. The male to female ratio of hepatocellular carcinoma cases was 74/11. The mean age was 55 and the median age 56.7. Conclusion: The results of this study demonstrated that the most common hepatic disorder was cirrhosis due to Hepatitis B virus in the hepatectomy specimens of our series that mostly consisted of total hepatectomies performed for transplantation where 50% had hepatocellular carcinoma

CDX2, COX2 and MUC2 expressions in rarrett's esophagus: Can they be useful in determination of the dysplasia?

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Objective: The description of Barrett's esophagus which is a risk factor for esophageal adenocarcinoma has differences, and the need of goblet cells for diagnosis is controversial. However, the pathophysiology in the metaplasia seen in Barrett's esophagus is not totally understood and new methods are searched for the assessment of progression to dysplasia. We aimed to search the immunohistochemical expression of CDX2, COX2 and MUC2 in Barrett's esophagus to detect any early evidence of intestinal metaplasia or dysplasia

Endometrial polipe metastaz yapan meme karsinomu- olgu sunumu ve literatürün gözden geçirilmesi

Kadın genital sistemde metastazlar en sık overlerde görülür ve uterus için ekstragenital organlar dışından metastaz alımı çok nadirdir. Endometrial polipe metastaz ististani bir durum olup, literatürde olgu sunumları şeklinde yer almaktadır. Sunulan olgu 52 yaşında, metastatik invaziv duktal tip meme karsinomu olan kadın hastadır. Hasta jinekoloji bölümüne postmenapozal kanama şikayeti ile başvurdu. Patolojik incelemede hiperplastik tipte endometrial polip ve fokal bir alanda stroma içinde epiteloid hücre infiltrasyonu izlendi. İmmunohistokimyasal incelemede bu hücrelerin CD10 negatif, Pansitokeratin ve GCDFP-15 ile pozitif olduğu görüldü. Patolojik tanı fokal karsinom infiltrasyonu (meme kanseri ile uyumlu) içeren hiperplastik polip olarak raporlandı. Meme karsinomu tanısı ile takip edilen hastalara ait küretaj materyalleri patoloji rutininde sıkça yer almaktadır. Metastatik hastalık olasılığı akılda tutulmalı, materyalin tamamı incelemeye alınmalı ve patolojik inceleme; metastatik hastalığı ekarte etmek üzere dikkatle yapılmalıdır.Metastasis to female genital tract are most commonly seen in the ovaries and it is very rare for uterus to have metastasis from extragenital organs. Metastatic carcinoma in an endometrial polyp is exceptional and presented as case reports in the literature. The presented case was a 52 year old woman, having metastatic breast carcinoma of invasive ductal type. She admitted to the gynecology department, with the complaint of postmenapausal bleeding. The pathological examination revealed a hyperplastic endometrial polyp, having a focus of epiteloid cellular infiltration in the stroma. The immunohistochemical staining showed these cells to be CD 10 negative, Pancytkeratin and GCDFP-15 positive. Pathological diagnosis was hyperplastic polyp, with focal carcinoma infiltration (compatible with breast carcinoma). The curettage specimens of the patients being followed for breast carcinoma is frequently seen in the daily routine of the pathology. The probability of metastatic disease must be kept in mind and the whole curretage materials must be evaluated. The pathological examination must be carefully made for the exclusion of a metastatic carcinoma

Barrett özofagusunda CDX2, COX2 ve MUC2 ekspresyonu: Displazinin belirlenmesinde yardımcı olabilir mi?

Amaç: Özofagus adenokarsinomları için risk faktörü olan Barrett özofagusunun tanımı değişiklik göstermektedir ve tanı için goblet hücresinin olması gerekliliği tartışmalıdır. Ancak Barrett özofagusunda görülen metaplazinin patofizyolojisi tam olarak anlaşılmamıştır ve metaplazi-displazi geçişinin belirlenmesi için yeni yöntemler araştırılmaktadır. Çalışmamızda, Barrett özofagusunda immünohistokimyasal olarak CDX2, COX2 ve MUC2 ekspresyonu ve bunların intestinal metaplazi veya displazinin erken delili olup olamayacağını araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Boyanma özellikleri, patolojik olarak Barrett özofagusu tanısı almış 22'sinde displazi izlenen 59 olguda, intestinal metaplazik (goblet hücresi içeren kolumnar epitel), goblet hücresi içermeyen (non-goblet) kolumnar epitel, uzak kolumnar epitel (intestinal metaplastik epitelin uzağındaki non-goblet kolumnar epitel) ve skuamöz epitelde ayrı ayrı değerlendirilmiştir. Sonuçlar istatistiksel olarak Pearson ve Fisher testleri ile karşılaştırılmıştır. Bulgular: İntestinal metaplastik, non-goblet kolumnar, uzak kolumnar ve skuamöz epiteldeki boyanma dağılımları sırasıyla şöyleydi: CDX2 için %76,3; %23,7; %2, %0; COX-2 için %93,2; %47,5; %8; %62,9 ve MUC2 için %93,2; %11,9; %4; %0. CDX2, COX2 ve MUC2 ekspresyonu intestinal metaplastik epitelde uzak yerleşimli ve non-goblet kolumnar epitel ile karşılaştırıldığında daha yüksek idi. Displazi odaklarındaki CDX2, COX2 ve MUC2 ekspresyonu istatistiksel olarak anlamlı şekilde azalmıştı (sırasıyla %18,2, %27,3, %31,9 ve p=0.039, 0.0001, 0.0001). Displazi varlığında, komşu skuamöz epitelde de COX2 ekspresyonu düşük olarak izlendi (p=0.014). Sonuç: Goblet hücresi içeren intestinal tip epitelde CDX2, COX2 ve MUC2 ekspresyonu izlenmektedir. Bu belirteçlerin Barrett özofagusu tanısında kullanımı tartışmalı olmakla birlikte, Barrett özofagusu-displazi sekansındaki fark anlamlı görünmektedir.Objective: The description of Barrett's esophagus which is a risk factor for esophageal adenocarcinoma has differences, and the need of goblet cells for diagnosis is controversial. However, the pathophysiology in the metaplasia seen in Barrett's esophagus is not totally understood and new methods are searched for the assessment of progression to dysplasia. We aimed to search the immunohistochemical expression of CDX2, COX2 and MUC2 in Barrett's esophagus to detect any early evidence of intestinal metaplasia or dysplasia. Material and Method: The staining properties were examined in the intestinal metaplastic (goblet cell-containing columnar epithelium), columnar (non-goblet columnar epithelium), distant columnar (non-goblet columnar epithelium distant from intestinal metaplastic epithelium) and squamous epithelium in 59 pathologically diagnosed Barrett's esophagus, 22 of which having dysplasia. The results were compared statistically with Pearson and Fisher exact tests. Results: The distribution of the staining of intestinal metaplastic, non-goblet columnar distant columnar, and squamous epithelium, respectively were as follows: for CDX2 76.3%, 23.7%, 1.7%, 0%; for COX-2 93.2%, 47.5%, 8%, 62.9%; for MUC2 93.2%, 11.9%, 4% and 0%. The expression of CDX2, COX2 and MUC2 in the intestinal metaplastic epithelium was higher than the expression in distant and non-goblet columnar epithelium. The expression of CDX2, COX2 and MUC2 in the foci of dysplasia decreased significantly (18.2%, 27.3%, 31.9%, and p=0.039, 0.0001, 0.0001, respectively). COX2 expression in squamous epithelium was also lower when the adjacent mucosa has dysplasia (p=0.014). Conclusion: The CDX2, COX2 and MUC2 expressions were seen in the intestinal epithelium having goblet cells. The use of the markers in the diagnosis is controversial but the difference in the Barrett esophagus-dysplasia sequence seems to be meaningful

The predictive and prognostic significance of c-erb-B2, EGFR, PTEN, mTOR, PI3K, p27, and ERCC1 expression in hepatocellular carcinoma

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.BACKGROUND: Hepatocellular carcinoma (HCC) is the fifth most common fatal cancer and an important healthcare problem worldwide. There are many studies describing the prognostic and predictive effects of epidermal growth factor receptor 2 (c-erb-B2) and epidermal growth factor receptor 1 (EGFR), transmembrane tyrosine kinases that influence cell growth and proliferation in many tumors. OBJECTIVES: The current study aimed to investigate the expression levels of c-erb-B2, EGFR, PTEN, mTOR, PI3K, p27, and ERCC1 in hepatocellular carcinoma (HCC) and their correlation with other clinicopathologic features. PATIENTS AND METHODS: Fifty HCC cases were stained immunohistochemically with these markers. Correlations between the markers and clinicopathologic characteristics and survival rates were analyzed

Emerin expression in well differentiated epithelial lesions of thyroid: implications in papillary thyroid carcinoma diagnosis and predicting malignant behavior

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Recently, it has been reported that identifying nuclear membrane irregularities with anti-emerin antibody is useful for papillary thyroid carcinoma diagnosis. However, literature regarding the significance of emerin immunohistochemistry in thyroid is limited. We evaluated the diagnostic accuracy of the well-established nuclear alterations, nuclear protrusions and recently described nuclear shapes (garlands and star-like shapes) with emerin immunohistochemistry and hematoxylin- eosin stain in thyroid lesions. We further evaluated the diagnostic accuracy measures of tissue microarrays evaluated with both stains, to detect whether emerin immunohistochemistry improves the diagnostic accuracy for papillary thyroid carcinoma

PAP smearde epitel hücre atipisi saptanan hastalar: Sonuçların takip smear ve servikal biyopsi ile uyumları

İstanbul Bilim Üniversitesi, Tıp Fakültesi.Objective: Cervical carcinoma has been included in the preventable diseases category ever since the use of cervical cytology in routine practice. The Pap test is an efficient screening test. We aimed to compare the cervical cytology diagnosis with biopsy and smear follow up results in our institution. Material and Method: We aimed to compare the diagnosis of cytology material examined in our institution during the 2009-2012 period with their biopsy and smear follow ups. The diagnoses were compared with the follow up smears and/or cervical biopsies. Results: 13610 Pap tests were examined during September 2009-July 2012. Among these cases, there were 370 atypical squamous cells of undetermined significance (ASCUS), 29 atypical squamous cells-high grade intraepithelial lesions cannot be excluded (ASC-H), 155 low grade squamous intraepithelial lesion (LSIL), 33 high grade squamous intraepithelial lesion (HSIL), and 5 atypical glandular cell (AGC) diagnoses. The ratio of atypical squamous cell (ASCUS and ASC-H) to squamous intraepithelial lesions was 2.12. Squamous intraepithelial lesion was verified in 47 of 91 ASCUS cases. Among patients who had a cervical biopsy, 52 of 64 LSIL cases and all of the 21 HSIL cases had biopsy-proven SIL. Conclusion: Atypical squamous cell (ASC) is the most common diagnosis in abnormal cervical cytology. As it is indefinite, ASC is used as a quality assurance parameter and the aim is to decrease its use. As the ratio of epithelial cell abnormality is variable in different populations, the ASC/SIL is a more definite variable to be used for quality assurance. The efficiency in clinical use of the cervical cytology screening test is determined by biopsy verification. Our epithelial cell abnormality, ASC/SIL ratio and cytology-histology correlation values were parallel to the literature, proving that the methods are used reliably at our institution.Amaç: Servikal sitolojinin rutin pratikte kullanılması ile birlikte serviks karsinomu önlenebilir hastalıklar içine girmiştir. Pap smear etkin bir tarama testidir. Bölümümüzde incelenen servikal sitoloji materyallerinin tanıları ile biyopsi ve smear takip sonuçları karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 2009-2012 yılları arasında bölümümüzde yapılan servikal sitoloji sonuçları gözden geçirilmiştir. Tanılar, kontrol smear tekrarı ve/veya biyopsi sonuçları ile karşılaştırılmıştır. Bulgular: Bölümümüzde Ekim 2009-Temmuz 2012 tarihleri arasında 13.610 adet Pap smear raporu incelenmiştir. Bu olgular içinde 370 önemi belirlenemeyen atipik skuamöz hücre (ASCUS), 29 yüksek dereceli skuamöz intraepitelyal lezyonun ekarte edilemediği atipik skuamöz hücre (ASC-H), 155 düşük dereceli skuamöz intraepitelyal lezyon (LSIL), 33 yüksek dereceli skuamöz intraepitelyal lezyon (HSIL), 5 atipik glandüler hücre (AGH) saptanmıştır. Atipik skuamöz hücrenin (ASCUS ve ASC-H tanılarının toplamı) skuamöz intraepitelyal lezyona oranı (ASC/SIL) 2,12' dir. Biyopsi yapılan 91 adet ASCUS olgusunun 47'sinde SIL saptanmıştır. Biyopsi yapılan 64 adet olgusunun 52'sinde LSIL; 21 adet olgusunun tamamında HSIL tanısı doğrulanmıştır. Sonuç: Atipik skuamöz hücre (ASH) anormal servikal sitolojideki en sık tanıdır. Belirsizlik ifade ettiği için fazla kullanımı önlenmeye çalışılmaktadır ve kalite kontrolünde kullanılmaktadır. Farklı toplumlarda, Epitel Hücre Anomalisi (EHA) oranı değişken olabildiği için, ASH/SIL oranı kalite yönetimi açısından daha net bir veri olarak değerlendirilmektedir. Bir tarama testi olan servikal sitolojinin klinik uygulamalarda güvenilir şekilde kullanımı ise biyopsi doğrulaması ile mümkündür. Serimizde EHA yüzdesi, ASC/SIL oranı ve smear ile biyopsi arasındaki uyum sonuçları literatür ilgilerine paralel olup, merkezimizde güvenilir bir yöntem olarak kullanılmaktadır.http://www.turkjpath.org/pdf/pdf_TPD_1611.pd