Evaluation of socio-demographic factors and attempted suicides in the elderly

Introduction: The aim of this study is to reveal the socio-demographic and certain clinical characteristics of elderly patients admitted to the emergency department after a suicide attempt.Methods: This is a cross-sectional study. The universe of the study consisted of 96 patients aged 60 and over who were admitted to emergency department of Izmir Dokuz Eylul University Hospital between 2015-2019 due to a suicide attempt. Information for the study was obtained by retrospectively scanning the files of the patients.Results: Mean age of the 96 patients included in the study was 68.22 ± 9.45 years. The most common suicide method among the patients was drug overdose (n: 59, 61.45%). It was found that 45.05% of the patients who attempted suicide had a known psychiatric diagnosis (n:41). The suicide rate of women (n:42, 43.75%) who were primary school graduates (p=0.026), had a known psychiatric illness (p=0.001), continuously used drugs (p=0.002) and used antidepressants (p lt;0.001) was significantly higher compared to men (n:54, 56.25%).Conclusion: Being a primary school graduate, having a psychiatric illness, and using antidepressants increase suicide rates in women. It was suggested that this group of patients with suicidal tendencies should be treated with more care in emergency department

Biological Determinants of Depression: An epidemiological approach

Understanding the biology behind depression has a long history in research. To date, no unique marker or specific etiological factor was detected. However, we know more about the possible mechanisms that predispose depression or affect clinical presentation and prognosis of depression. In this thesis, we studied various hypotheses to extend our knowledge about biological determinants of depression using an epidemiological approach.The main aims of this thesis were1) to scrutinize the determinants and the genetic control of different functions of the HPA axis, a well-known neurohormonal correlate of depression,2) to revisit the vascular depression hypothesis and explored the associations of non-clinical cerebrovascular alterations with depression, and3) to explore genetic etiology of depression using the genome-wide association approach

İzolasyon, Karantina, Sosyal Mesafe ve Ruh Sağlığı

Öz: Amaç: COVID-19 pandemisi dünyada 4 milyonun üzerinde insanı doğrudan, hemen hemen tüm dünyayı ise toplumsal sonuçları nedeniyle dolaylı yollardan etkileyen bir süreç olarak hayatlarımıza girdi. Pandemi olarak kabul edilen bulaşıcı hastalıkların yayılmasını engellemek için tüm dünyada kabul gören izolasyon, karantina, sosyal mesafenin kısıtlanması gibi yöntemler bulunmaktadır. Modern çağda hızla uygulamaya geçirilen bu yöntemler enfeksiyonların yayılmasını ciddi biçimde engellese de, yarattığı ruhsal sorunlar bireylerin ve tüm toplumun yaşamını uzun süre olumsuz biçimde etkilemektedir. Bu yazıda izolasyon, karantina ve sosyal mesafe gibi uygulamaların insanların ruh sağlığı üzerindeki etkilerinin incelenmesi hedeflenmiştir. Bu uygulamalar insanlarda başta kaygı ve depresif belirtiler olmak üzere, farklı emosyonel yanıtlara yol açmaktadır. Stresle baş etme biçimi ve stresin şiddetine bağlı olarak, yatkınlığı olan bireylerde bu uygulamalar başta anksiyete bozuklukları, depresif bozukluklar ve stresle ilişkili bozukluklar olmak üzere pek çok ruhsal bozukluğa neden olabilmektedir. COVID-19 enfeksiyonu yaşlı bireylerde daha kötü seyrettiğinden, bu bireylerde sıkça deliryum tablosu görülebilmektedir. Bu süreçte yaşanan ölümler izole ortamlarda olduğundan komplike yas gelişme riski yüksektir. Ek olarak, bireylere ciddi zararı olan stigmatizasyon bu dönemde izolasyon ya da karantinada olan bireyler için gelişebilecek tehlikeli bir durumdur. Bu sürecin en az zararla atlatılabilmesi için bu uygulamaların süresinin olabildiğince kısa tutulması, sosyal ve ekonomik açıdan toplumun desteklenmesi, sağlık sistemine ulaşımın kolaylaştırılması ve ruh sağlığı hizmetlerinin yaygınlaştırılması önemlidir