The primary moral and economic imperative…

Bij laag water worden de rotsen zichtbaar. Deze en soortgelijke tegeltjeswijsheden hebben wij de afgelopen maanden veelvuldig kunnen beluisteren. En tegelijkertijd herken je het beeld ook wel in de dagelijkse praktijk. Bij ieder bedrijf wordt pijnlijk duidelijk waar de zwakke plekken in de organisatie zitten. De crisis als een bedrijfsdiagnose, zeg maar. Ook ten aanzien van de brede, sociaaleconomische context kan lering worden getrokken uit de gebeurtenissen van de afgelopen achttien maanden. Er liggen talloze interessante, fundamentele onderzoeksvragen te wachten op nader onderzoek, voor een groot aantal economische wetenschapsgebieden. Vragen rondom ethiek, governance, globalisering, de complexiteit van ons financiële systeem, de interactie tussen politiek en bedrijfsleven, protectionisme, de dunne lijn tussen inflatie en deflatie, noem maar op. Veel diepgang is tot op heden in deze analyse nog niet bereikt. Natuurlijk, dr. Klavan dient zich in talloze gedaanten aan om te vertellen hoe het zover is gekomen en hoe lang het nog gaat duren. Maar het is nog allemaal erg dunnetjes

XBRL en innovatie in het accountantsberoep

Wie de ontwikkeling van informatieverschaffing in de afgelopen twee decennia bekijkt, kan niet anders dan onder de indruk zijn. Wij zijn getuige geweest van de grootste revolutie in informatieverschaffing sinds de uitvinding van de boekdrukkunst. E-mail, internet en social media hebben de wereld op zijn kop gezet. Informatie is continu beschikbaar, gebruikersspecifiek, per onderwerp zeer gevarieerd en veelal vanuit verschillende gezichtspunten. Politieke systemen zijn erdoor beïnvloed, businessmodellen zijn aangepast, geo-economische verhoudingen worden opnieuw bepaald

Kwaliteit van accountantsdiensten: de markt aan het woord

Kwaliteit van accountantsdiensten: de markt aan het woor

Compliance en innovatie

Compliance en innovatie. Twee thema’s waarvan de natuurlijke samenhang misschien niet onmiddellijk voor de hand ligt. Op het eerste oog lijken het immers twee werelden, een reactieve en een proactieve. Compliance wordt in de (van De Nederlandsche Bank afkomstige) Regeling Organisatie en Beheersing gedefinieerd als ‘de naleving van wet- en regelgeving, alsmede het werken volgens de normen en regels die een instelling zelf heeft opgesteld’. Daarmee is de verleiding groot om compliance te zien als reactief. Er gebeurt iets, er wordt regelgeving ontwikkeld, bedrijven implementeren die regelgeving in de vorm van interne normen, regels en processen, en compliance ziet op de naleving daarvan. Plaats daar tegenover het begrip ‘innovatie’, door het Amerikaanse US Commerce Department gedefinieerd als ‘design, invention, development, and/ or implementation of new or altered products, services, processes, systems, organizational structures, or business models for the purpose of creating new value for customers and financial returns for the firm.’ Een begrip dat juist het proactieve benadrukt. Sterker nog, men zou zelfs kunnen beargumenteren dat innovatie wordt tegengehouden door regelgeving en compliance. De autonome Google-car, een groot aantal biogenetische ontwikkelingen zijn twee voorbeelden van innovaties die technisch gezien nagenoeg implementatie- rijp zijn, maar waar wet- en regelgeving waarschijnlijk een zeer serieuze vertraging in de marktintroductie gaan opleveren

Een geïntegreerde benadering van governance, duurzaamheid en verslaggeving

Governance, duurzaamheid en verslaggeving kunnen elk bogen op hun eigen – rijke - geschiedenis. Corporate governance lijkt voor velen misschien de jongste spruit in het gezelschap, maar niets is minder waar. In zijn boeiende verhandeling over de VOC schildert Fentrop (2002) de strijd tussen de ‘dolerende participanten’ en de Heren XVII, ofwel tussen aandeelhouders en management

De echte vragen voor het accountantsberoep

Heerlijk! Dat was mijn eerste reactie toen ik de toekomstverkenning van IFIAR, het International Forum of Independent Audit Regulators had gelezen. Eindelijk weer eens een rapport dat niet alleen kijkt naar de waan van de dag, maar echt probeert om te doorgronden waar het potentieel maar ook de zwakheden van het accountantsberoep zitten. Een eerste reactie, die gevolgd werd door een licht gevoel van schaamte, dat dit rapport moest komen van de toezichthouders en dat het beroep zelf niet in staat was om een zulk krachtige analyse en toekomstverkenning te produceren. Maar vooruit, laten wij het positieve element benadrukken

Het einde van de geheimhoudingsplicht?

Het was vroeger een van de standaardthema’s op het mondelinge examen voor controleleer: hoe balanceert een accountant tussen geheim houdingsplicht en verschoningsrecht? Geen gemakkelijke casus, omdat anders dan bij veel andere beroepen die geheimhoudingsplicht kennen, de accountant geen verschoningsrecht heeft. Een ingewikkelde principiële ‘spiegelfout’ in onze regelgeving, die zich overigens slechts in uitzonderingssituaties manifesteert. En die ten principale de vraag oproept, hoe het zo is gekomen

Het communicatietalent van accountants

Wie had dat ooit gedacht? Je kunt geen krant openslaan of er staat wel ergens iets te lezen over accountants. Enron heeft als een ongelooflijke katalysator de discussie over accountants beïnvloed. De aantijgingen jegens het beroep zijn niet van de lucht. Er wordt niet meer goed gecontroleerd, accountants bezwijken voor de verleidingen van consultancy, wie controleert er eigenlijk de accountants, het kan niet op. Hoe reageren nu de accountants zelf in de huidige crisissituatie

Risicobeheersing na Tabaksblat:de volgende stap?

Met nog vers in het achterhoofd de droevige conclusies over de evaluatie eind 2002 van de implementatie van de aanbevelingen van de Commissie Peters, kon ik in mijn column van vorig jaar nog naar harte lust klagen over de stand van de Nederlands ecorporate gover nance. ‘Onze ‘polder governance’, waarin een op onderling vertrouwen, fatsoen en ‘maatschappelijke tucht’ gestoelde overlegcultuur de plaats innam van op de Angelsaksische leest geschoeide ‘checks and balances’, zou wel eens ontoereikend kunnen zijn om het probleem te lijf te gaan’, zo werd door mij cynisch geconcludeerd. Welnu, kort na het schrijven van deze regels werd ik op mijn wenken bediend. De commissie Tabaksblat diende zich aan, en produceerde binnen korte tijd een Code die er zijn mag. Een duidelijke verankering van taken, verantwoordelijkheden, ‘accountability’ en eisen te stellen aan hen die een belangrijke rol spelen in het bestuur of toezicht van de (beursgenoteerde) ondernemingen. Al met al een fraai stukje werk, dat natuurlijk niet zonder kritiek is geaccepteerd. Belangrijkste kritiekpunt is dat de Code teveel regels zou bevatten, dat zij te gedetailleerd en te weinig conceptueel zou zijn. Ik deel die kritiek niet