Ocular involvement of sars-cov-2 in a polish cohort of covid-19-positive patients

The coronavirus SARS-CoV-2 responsible for the current human COVID-19 pandemic has shown tropism toward different organs with variable efficiency, eyes included. The purpose of this study has been to investigate the presence of detectable SARS-CoV-2 infection in ocular swabs in patients affected by COVID-19. A consecutive series of 74 COVID-19-positive patients (age 21–89) were enrolled at two Polish COVID-19 hospitals for 4 months and were characterized by PCR for the presence of the SARS-CoV-2 genetic material in nasopharyngeal (NP) and ocular swabs, while their respiratory and ocular symptoms were noted. Almost 50% of them presented with severe/crit-ical respiratory involvement, and some degree of eye disease. No tight correlation was observed between the presence of ocular and respiratory symptoms. Three male patients presenting with severe/critical lung disease tested positive in ocular swab, however with mild/moderate ocular symptoms. In conclusion, our study lends further support to the view that overt ocular infection by the SARS-CoV-2 virus is not such a frequent occurrence

Changes of chemical compounds in potato tubers under drought conditions

Celem przeprowadzonych badań było określenie zawartości wybranych związków chemicznych oraz ich rozkład w bulwach ziemniaka (w części przystolonowej i wierzchołkowej) w warunkach stresu suszy oraz przy zastosowaniu optymalnej dawki nawodnieniowej. W doświadczeniu wazonowym użyto 6 odmian ziemniaka: Cekin, Satina, Saturna, Tajfun, Violet Fleischiege oraz Zebra. W bulwach oznaczano zawartość: skrobi metodą Ewersa, cukrów redukujących metodą spektrofotometryczną z odczynnikiem dinitrofenolowym, a sacharozy metodą spektrofotometryczną z użyciem odczynnika natronowego. Oznaczenia zawartości azotanów(V) wykonywano wykorzystując jonoselektywną elektrodę azotanową. Pomiaru dokonywano przy użyciu wielofunkcyjnego przyrządu CX-721 firmy Elmetron. Zawartość suchej masy była większa w bulwach roślin poddanych stresowi suszy (średnio 22,59%) w porównaniu z bulwami kontrolnymi (20,11%). Zawartość skrobi pod wpływem stresu suszy zmalała we wszystkich odmianach z wyjątkiem odmiany Tajfun. Zawartość azotanów była większa w bulwach ziemniaków wszystkich badanych odmian poddanych stresowi suszy w porównaniu z bulwami roślin z optymalnym zaopatrzeniem w wodę. We wszystkich badanych odmianach ziemniaków nastąpił wzrost zawartości sacharozy w bulwach pod wpływem działania czynnika stresowego.The aim of this study was to estimate content of chemical compounds and their distributions in potato tubers (at stolon part of and at top part of tubers) harvested under drought conditions and with optimal water supply. There were used 6 potato cultivars: Cekin, Satina, Saturna, Tajfun, Violet Fleischiege and Zebra in the experiment. Starch content was determined using Ewers method, reducing sugar using spectrophotometry method with dinitrophenyl reagent, sucrose using spectrophotometry method with anthrone reagent. Nitrate V content was determined using ionoselective nitrate electrode by multi-purpose equipment CX-721 Elmetron. Dry matter content increased in tubers of all tasted cultivars due to stress factor (av. 22,59%) comparing to control sample (20.11%). Starch content under drought condition decreased at all tubers of tested cultivars except from Tajfun cultivar. Water deficit caused increase of nitrate (V) in all cultivars at stolon part of tubers as well as at top part of tubers.(-) At all tested cultivars sucrose increase was observed under stress factor

Reakcja wybranych odmian ziemniaka na susze

Pot experiments were carried out in years 2003-2005 the drought tolerance in 11 potato cultivars: Asterix, Danusia, Korona, Rosalind, Satina, Saturna, Syrena, Wiking, Zebra, Zeus in 2-or 3-year cycle. Main evaluation criterion of drought tolerance was decrease of yield and its quality. Plants were subjected to drought stress during the highest sensitivity of water deficit i.e. 3 weeks when on tuberization beginning. RWC - relative water content in leaf tissues was measured after drought period. The effects of cultivar and drought on yielding level were significant, what indicates very high differentiation of investigated potato cultivars. No influence of drought on the quantity of potato tubers was observed. Tested cultivars were ranked according to yield reduction degree by the water stress and increasing sensitivity to drought: Korona, Syrena, Zeus, Andromeda, Danusia, Asterix, Zebra, Wiking, Saturna, Satina, Rosalind.Doświadczenie wazonowe przeprowadzono w latach 2003-2005 dla 11 odmian ziemniaka: Andromeda, Asterix, Danusia, Korona, Rosalind, Satina, Saturna, Syrena, Wiking, Zebra, Zeus w cyklu 2 lub 3 letnim. Głównym kryterium oceny wrażliwości na okresową suszę był plon bulw oraz jego jakość. Rośliny poddawano okresowej suszy w okresie największej wrażliwości roślin na niedobór wody, tj. 3 tygodnie od rozpoczęcia tuberyzacji. Po zakończeniu suszy dokonano pomiaru względnej zawartości wody w tkankach liści RWC (relative water content).Odnotowano wysoce istotny wpływ odmiany oraz suszy na wysokość plonu, co wskazuje na duże zróżnicowanie badanych odmian. Nie stwierdzono wpływu suszy na ilość bulw u badanych odmian. Badane odmiany uszeregowano wg wielkości spadku plonu pod wpływem stresu wodnego wraz ze wzrastającą wrażliwością na suszę: Korona, Syrena, Zeus, Andromeda, Danusia, Asterix, Zebra, Wiking, Saturna, Satina, Rosalind

Can potatoes grow in the air?

System aeroponiczny (uprawa bez gleby, w środowisku powietrznym) jest uważany za przyszłościową metodę uprawy roślin w aspekcie bezpieczeństwa żywności i zrównoważonego rozwoju. Komercyjna produkcja sadzeniaków ziemniaka w tej technologii rozwija się m.in. w Chinach i Indiach. W Polsce nie wprowadzono dotychczas aeroponiki do praktyki hodowlanej. Współczesne konstrukcje aeroponiczne do produkcji minibulw funkcjonują w warunkach kontrolowanych i składają się najczęściej z komory aeroponicznej, instalacji do podawania i gromadzenia pożywki oraz systemu wspomagającego i za- bezpieczającego pracę zamgławiaczy. Taka produkcja zapewnia wysoki współczynnik rozmnażania, zbiór kilka razy w sezonie wegetacyjnym i materiał wolny od patogenów. Aeroponika umożliwia pro- dukcję sadzeniaków na terenach nieprzydatnych rolniczo i w warunkach klimatycznych niesprzyjają- cych tradycyjnej uprawie ziemniaków. Jest też testowana pod kątem wykorzystania w czasie załogo- wych lotów kosmicznych ze względu na przestrzenną elastyczność struktur aeroponicznych i znaczną oszczędność wody

Structural Characterization of Yeast Acidic Ribosomal P Proteins Forming the P1A-P2B Heterocomplex

Acidic ribosomal P proteins form a distinct lateral protuberance on the 60S ribosomal subunit. In yeast, this structure is composed of two heterocomplexes (P1A-P2B and P1B-P2A) attached to the ribosome with the aid of the P0 protein. In solution, the isolated P proteins P1A and P2B have a flexible structure with some characteristics of a molten globule [Zurdo, J., et al. (2000) Biochemistry 39, 8935-8943]. In this report, the structure of P1A-P2B heterocomplex from Saccharomyces cerevisiae is investigated by means of size-exclusion chromatography, chemical cross-linking, circular dichroism, light scattering, and fluorescence spectroscopy. The circular dichroism experiment shows that the complex could be ranked in the tertiary class of all- proteins, with an average -helical content of ~65%. Heat and urea denaturation experiments reveal that the P1A-P2B complex, unlike the isolated proteins, has a full cooperative transition which can be fitted into a two-state folding-unfolding model. The behavior of the complex in the presence of 2,2,2-trifluoroethanol also resembles a two-state folding-unfolding transition, further supporting the idea that the heterocomplex contains well-packed side chains. In conclusion, the P1A-P2B heterocomplex, unlike the isolated proteins, has a well-defined hydrophobic core. Consequently, the complex can put up its structure without additional ribosomal components, so the heterodimeric complex reflects the intrinsic properties of the two analyzed proteins, indicating thus that this is the only possible configuration of the P1A and P2B proteins on the ribosomal stalk structure

Integrated production of early potato varieties: Cyprian, Michalina and Viviana harvested in two dates

W latach 2011-2013 w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin – Państwowym Instytucie Badawczym, Oddział Jadwisin, przeprowadzono doświadczenie polowe, którego celem było opracowanie agrotechniki nowych odmian zapewniającej wysoki plon handlowy ziemniaków „młodych”, zbieranych we wczesnym terminie zbioru – po 75 dniach od sadzenia i ziemniaków zbieranych po uzyskaniu przez bulwy dojrzałości pełnej, przy zastosowaniu zróżnicowanego nawożenia azotem. Stwierdzono, że po 75 dniach od sadzenia bardzo wczesna odmiana Viviana plonowała wyżej niż wczesne odmiany Cyprian i Michalina, a po osiągnięciu pełnej dojrzałości większe plony wykształciła odmiana Michalina, natomiast poziom plonowania odmian Cyprian i Viviana był zbliżony. W integrowanej ochronie ziemniaków młodych zastosowano od 3 do 7 zabiegów, a w ochronie ziemniaków dojrzałych od 7 do 9, w zależności od pogody i presji choroby. Na podstawie regresji plonu ogólnego w stosunku do zastosowanego poziomu nawożenia azotem ustalono dawki azotu maksymalne (przy których uzyskano najwyższy plon bulw) dla poszczególnych odmian i terminów zbioru oraz określono zalecane dawki azotu, które są mniejsze od maksymalnych biologicznie od 15 do 30 kg N⋅ha–1 w zależności od odmiany, ale charakteryzują się lepszym wykorzystaniem tego składnika. W warunkach gleby lekkiej, odmiany: Cyprian i Viviana miały średnie wymagania odnośnie azotu (dawka zalecana – 80 kg⋅ha–1), a odmiana Michalina duże (dawka zalecana – 90 kg⋅ha–1) w pierwszym terminie zbioru. W drugim terminie zbioru odmiany Michalina i Viviana wyróżniały się średnimi wymaganiami azotowymi (dawka zalecana – 120 kg⋅ha–1), a odmiana Cyprian – dużymi (dawka zalecana – 140 kg⋅ha–1).In 2011-2013, the Institute of Plant Breeding and Acclimatization-National Research Institute, Department of Jadwisin, conducted a field experiment whose goal was to develop an appropriate agricultural technology for new varieties in order to provide a high marketable yield of "young" potatoes, gathered on an early date of harvest – after 75 days from planting, and of potatoes harvested at full maturity of tubers, using different nitrogen doses. It was found that after 75 days from planting the very early variety Viviana produced higher yield than the early varieties Cyprian and Michalina, and after reaching full maturity the highest yield was obtained from cv. Michalina, while the yield of cv. Cyprian and Viviana was similar. In the integrated protection of "young" potatoes from 3 to 7 treatments were used, and in potato at full maturity stage from 7 to 9 treatments, depending on the weather and on disease pressure. Based on the total yield regression in relation to the applied nitrogen fertilisation rates, the maximum nitrogen dose (the dose at which the highest yield of tubers was obtained) was calculated for the variety and time of harvesting, and then the recommended doses of nitrogen were determined, smaller than the maximum biological dose by from 15 to 30 kg ha-1, depending on the cultivar, but characterised by better use of this component. In the conditions of the sandy soil the varieties Cyprian and Viviana were characterised by average nitrogen requirements (recommended dose – 80 kg ha–1), while high nitrogen requirements were characteristic of variety Michalina (recommended dose – 90 kg ha–1) on the first harvest date. On the second harvest date varieties Michalina and Viviana had average nitrogen requirements (recommended dose – 120 kg ha–1), while high nitrogen requirements were characteristic of variety Cyprian (recommended dose – 140 kg ha–1)

Elevated copy number of L-A virus in yeast mutant strains defective in ribosomal stalk.

The eukaryotic ribosomal stalk, composed of the P-proteins, is a part of the GTPase-associated-center which is directly responsible for stimulation of translation-factor-dependent GTP hydrolysis. Here we report that yeast mutant strains lacking P1/P2-proteins show high propagation of the yeast L-A virus. Affinity-capture-MS analysis of a protein complex isolated from a yeast mutant strain lacking the P1A/P2B proteins using anti-P0 antibodies showed that the Gag protein, the major coat protein of the L-A capsid, is associated with the ribosomal stalk. Proteomic analysis revealed that the elongation factor eEF1A was also present in the isolated complex. Additionally, yeast strains lacking the P1/P2-proteins are hypersensitive to paromomycin and hygromycin B, underscoring the fact that structural perturbations in the stalk strongly influence the ribosome function, especially at the level of elongation

Yeast ribosomal P0 protein has two separate binding sites for P1/P2 proteins

The ribosome has a distinct lateral protuberance called the stalk; in eukaryotes it is formed by the acidic ribosomal P-proteins which are organized as a pentameric entity described as P0-(P1-P2)(2). Bilateral interactions between P0 and P1/P2 proteins have been studied extensively, however, the region on P0 responsible for the binding of P1/P2 proteins has not been precisely defined. Here we report a study which takes the current knowledge of the P0 - P1/P2 protein interaction beyond the recently published information. Using truncated forms of P0 protein and several in vitro and in vivo approaches, we have defined the region between positions 199 and 258 as the P0 protein fragment responsible for the binding of P1/P2 proteins in the yeast Saccharomyces cerevisiae. We show two short amino acid regions of P0 protein located at positions 199-230 and 231-258, to be responsible for independent binding of two dimers, P1A-P2B and P1B-P2A respectively. In addition, two elements, the sequence spanning amino acids 199-230 and the P1A-P2B dimer were found to be essential for stalk formation, indicating that this process is dependent on a balance between the P1A-P2B dimer and the P0 protein