Idiosynkratyczna reakcja na kontrast podczas koronarografii pod postacią hipertermii oraz afazji czuciowo-ruchowej

The paper presents a case of 67-year-old man in whom coronarography was performed after positive exercise electrocardiography. During the angiography, extremely rare contrast reaction occured. Within the next few hours patient’s clinical condition deteriorated significantly, so that he required special and atypical treatment. Finally, the patient recovered completely without any neurological or other deficits.W pracy zaprezentowano przypadek 67-letniego pacjenta, poddanego badaniu koronarograficznemu poprzedzonemu dodatnią elektrokardiograficznie próbą wysiłkową. Po badaniu angiograficznym u chorego wystąpiła niezwykle rzadko spotykana reakcja uczuleniowa na środek kontrastowy. W ciągu kilku godzin doszło do znacznego pogorszenia stanu klinicznego, który po zastosowaniu niestandardowego leczenia wycofał się, nie pozostawiając neurologicznych ani innych ubytków na zdrowiu

Seria niefortunnych zdarzeń — przewlekła okluzja tętnicy wieńcowej, migotanie przedsionków i udar niedokrwienny. Czy optymalna antykoagulacja jest w tym przypadku możliwa?

Successful chronic total occlusion (CTO) percutaneous coronary intervention (PCI) has been related to discordant benefits concerning clinical and quality life measures. We present a patient previously diagnosed with hypertrophic cardiomyopathy with left ventricular outflow obstruction referred for a CTO of the left anterior descending artery PCI. Crossing via left anterior descending artery was complicated by perforation resulting in haemopericardium (no evidence of tamponade; the patient remained hemodynamically stable). On subsequent days the patient presented with two asymptomatic paroxysmal atrial fibrilation (AF) episodes (de novo). In this patient’s case, the stroke’s risk factors did not mandate anticoagulation due to haemopericardium and arrhythmia duration of < 48 hours. Twenty-six hours after the second AF episode, the patient suffered a large ischemic stroke in the territory supplied by the right middle cerebral artery. Despite mechanical thrombectomy (MT), the patient died. Even though CTO PCI is an appealing choice in patients with complex coronary artery disease and chronic total occlusion, the risk still should not be underestimated. Another issue is assessing the thromboembolic risk associated with acute cardioversion of patients with AF estimated to be of < 48 hours duration — it is usually considered low. However, there is increasing evidence that short runs of AF confer a significant risk of stroke. Moreover, it was shown that, among patients undergoing MT for acute ischemic stroke, women had worse outcomes at 90 days.Korzyści i ryzyko związane z procedurą skutecznej rewaskularyzacji przewlekle zamkniętej tętnicy wieńcowej (CTO) pozostają niedookreślone. Przedstawiony przypadek kliniczny dotyczy pacjentki z wywiadem kardiomiopatii przerostowej z zawężeniem drogi odpływu lewej komory, z przewlekłą okluzją gałęzi przedniej zstępującej (LAD) zakwalifikowaną do zabiegu rewaskularyzacji przezskórnej. Procedura otwarcia CTO LAD była powikłana perforacją naczynia z wysiękiem krwi do osierdzia (bez cech tamponady; pacjentka pozostawała stabilna hemodynamicznie). Po zabiegu obserwowano 2 epizody bezobjawowego migotania przedsionków (arytmia de novo). W tym przypadku uznano, że ryzyko zakrzepowo-zatorowe nie usprawiedliwiało zastosowania antykoagulacji ze względu na haemopericardium i czas trwania arytmii krótszy niż 48 godzin. Dwadzieścia sześć godzin po drugim epizodzie migotania przedsionków u pacjentki wystąpił rozległy udar niedokrwienny w obszarze ukrwionym przez prawą tętnicę środkową mózgu. Pomimo zastosowanej trombektomii mechanicznej chora zmarła. Rewaskularyzacja przezskórna przewlekłej okluzji tętnicy wieńcowej jest godną rozważenia opcją terapeutyczną w wybranej grupie chorych, jednakże ryzyko zabiegu nie powinno być lekceważone. Odrębnym zagadnieniem jest trudność w ocenie ryzyka zakrzepowo-zatorowego związanego z kardiowersją migotania przedsionków trwającego poniżej 48 godzin — zwykle to ryzyko jest określane jako niskie. Jakkolwiek coraz więcej dowodów wskazuje na fakt, że nawet krótkie epizody migotania przedsionków mogą się wiązać z konkretnym ryzykiem udaru. Co więcej, wśród pacjentów zakwalifikowanych do mechanicznej trombektomii kobiety mają gorsze, 90-dniowe rokowanie

Metabolic syndrome is associated with similar long-term prognosis in non-obese and obese patients. An analysis of 45 615 patients from the nationwide LIPIDOGRAM 2004-2015 cohort studies

Aims We aimed to evaluate the association between metabolic syndrome (MetS) and long-term all-cause mortality. Methods The LIPIDOGRAM studies were carried out in the primary care in Poland in 2004, 2006 and 2015. MetS was diagnosed based on the National Cholesterol Education Program, Adult Treatment Panel III (NCEP/ATP III) and Joint Interim Statement (JIS) criteria. The cohort was divided into four groups: non-obese patients without MetS, obese patients without MetS, non-obese patients with MetS and obese patients with MetS. Differences in all-cause mortality was analyzed using Kaplan-Meier and Cox regression analyses. Results 45,615 participants were enrolled (mean age 56.3, standard deviation: 11.8 years; 61.7% female). MetS was diagnosed in 14,202 (31%) by NCEP/ATP III criteria, and 17,216 (37.7%) by JIS criteria. Follow-up was available for 44,620 (97.8%, median duration 15.3 years) patients. MetS was associated with increased mortality risk among the obese (hazard ratio, HR: 1.88 [95% CI, 1.79-1.99] and HR: 1.93 [95% CI 1.82-2.04], according to NCEP/ATP III and JIS criteria, respectively) and non-obese individuals (HR: 2.11 [95% CI 1.85-2.40] and 1.7 [95% CI, 1.56-1.85] according to NCEP/ATP III and JIS criteria respectively). Obese patients without MetS had a higher mortality risk than non-obese patients without MetS (HR: 1.16 [95% CI 1.10-1.23] and HR: 1.22 [95%CI 1.15-1.30], respectively in subgroups with NCEP/ATP III and JIS criteria applied). Conclusions MetS is associated with increased all-cause mortality risk in non-obese and obese patients. In patients without MetS obesity remains significantly associated with mortality. The concept of metabolically healthy obesity should be revised