The incidence of major, nontraumatic lower amputations in patients without diabetes mellitus in Poland during 2009–2012, based on Polish National Health Found data

Duże amputacje kończyn dolnych wykonywane są głównie ze wskazań naczyniowych i jako powikłania zespołu stopy cukrzycowej. W niewielkim odsetku są konsekwencją urazu, nowotworów i wad wrodzonych. Autorzy na podstawie danych pochodzących z całej Polski, zawartych w rejestrach Narodowego Funduszu Zdrowia, obliczyli liczbę chorych, u których wykonano dużą nieurazową amputację kończyny dolnej oraz wskaźnik liczby dużych amputacji kończyn dolnych u chorych bez cukrzycy na 100 000 mieszkańców. Autorzy zaobserwowali istotne obniżenie się średniego wskaźnika z 11,23 ± 1,65 do 9,73 ± 1,22 (p < 0,05) na przestrzeni lat 2009–2012 w Polsce. Main of major amputations are related to the angiopathy of various origin and diabetic foot. The rest of amputations are consequence of injures, neoplasm’s and congenital malformation. An electronic search for entire was performed using Polish National Health Found database from 2009 until 2012 for incidence of non-traumatic major lower extremity was presented as a number of amputations per 100 000 individuals in populations. The authors presents that the mean rates of major amputations in people without diabetes mellitus diminished from 11.23 ± 1.65 to 9.73 ± 1.22 (p < 0.05) during 2009–2012 years in Poland.

Epidemiologia astmy w Polsce z podziałem na regiony wiejskie i miejskie na podstawie danych dotyczących udzielanych świadczeń zdrowotnych

Introduction: Asthma is a serious health and social problem, also in Poland. The epidemiological data indicate that the problem of asthma concerns approximately 4 million people in Poland, whereas almost approximately 70% of them have no diagnosis and are not aware of their illness, and on the other hand in 39% of persons who declared the diagnosis of asthma in a survey the diagnosis was negatively verified (overdiagnosis of asthma). So far, no detailed comparative studies for asthma incidence rate in urban and rural areas were conducted in Poland. The aim of the study was to analyze patients with asthma in Poland in the years 2008−2012, with regard to province and type of commune (rural/urban). Material and methods: The study used data from National Health Fund (NFZ) — reported by health care providers regarding the patients diagnosed with asthma. Using structured query language (SQL) a set of patients was selected and created, for whom at the same time ICD-10 code: J45.X-bronchial asthma was reported. In order to estimate the number of patients with asthma we used the PESEL social security number as a unique identifier of the patient. Code of the patient’s commune of residence in conjunction with the Central Statistical Office data formed the basis for the division of municipalities into urban and rural areas. The analysis of asthma incidence trends in Poland was performed on the basis of health services provided to patients. The analysis was performed by using the Statistica 10 software using a negative binomial regression model. Results: In 2009 a significant increase in the number of patients with asthma was observed compared with the previous year, whereas after 2009 the number of patients diagnosed with asthma remained relatively constant. A significant increase of predominance of women among asthma patients in recent years can be noticed: from 107% in 2008 to almost 115% in 2012 (F:M ratio). Regardless of the analyzed year and the diagnosis the incidence rate remained constant: approximately 55−57% for urban areas and about 43−45% in rural areas. Conclusions: The average prevalence rate for rural areas is significantly lower than for urban areas. The use of adjusted incidence rate leads to the conclusion that the number of sufferers in urban areas is higher (about 10%) of the number of sufferers in the rural areas. The results of the analysis are consistent with information from previous studies in Poland and in the world.Wstęp: Astma jest ważnym problemem zdrowotnym i socjalnym na świecie oraz w Polsce. Dostępne dane epidemiologiczne wskazują, że problem astmy dotyczy prawie 4 mln osób w Polsce, podczas gdy około 70% z nich nie ma postawionej diagnozy i nie są świadomi swojej choroby. Jednocześnie około 39% chorych z postawioną diagnozą astmy jest następnie negatywnie weryfikowana (nadrozpoznawalność astmy). Do tej pory brakuje szczegółowych badań porównawczych astmy w regionach wiejskich i miejskich. Celem badania była analiza danych chorych na astmę w Polsce w latach w latach 2008−2012 w odniesieniu do województw oraz typu gminy (wiejskie/miejskie). Materiał i metody: W badaniu zastosowano analizę danych NFZ — sprawozdawanych przez świadczeniodawców — pacjentów ze zdiagnozowaną astmę. Przy zastosowaniu SQl (structured query language) wyodrębniono i utworzono zbiory pacjentów dla których sprawozdano kod ICD-10: J45.X- dychawica oskrzelowa. W celu oszacowania liczby pacjentów wykorzystano numer PESEL, jako unikalny identyfikator pacjenta. Kod gminy miejsca zamieszkania w połączeniu z danymi Głównego Urzędu Statystycznego był podstawą podziału gmin na regiony miejskie i wiejskie. Analizę trendu zachorowalności na astmę w Polsce wyliczono na podstawie udzielonych pacjentom świadczeń zdrowotnych. Analizę przeprowadzono za pomocą narzędzia Statistica 10, korzystając z modelu ujemnej regresji binominalnej. Wyniki: W 2009 roku obserwowano istotne zwiększenie liczby chorych na astmę w porównaniu z rokiem poprzednim, natomiast po 2009 roku liczba pacjentów z rozpoznaniem astmy pozostawała na względnie st ałym poziomie. Zwraca uwagę istotny wzrost w ostatnich latach przewagi kobiet wśród chorych na astmę: ze 107% w 2008 roku do prawie 115% w 2012 roku (stosunek K:M). Niezależnie od badanego roku i rozpoznania utrzymuje się stały współczynnik zachorowalności: około 55−57% dla regionów miejskich i około 43−45% dla regionów wiejskich. Wnioski: Średni wskaźnik chorobowości dla regionów wiejskich jest istotnie niższy niż dla regionów miejskich. Zastosowanie skorygowanego współczynnika zachorowalności pozwala na stwierdzenie, że liczba chorujących w regionach miejskich jest większa (o około 10%) od liczby chorujących w regionach wiejskich. Wyniki analizy są zbieżne z informacjami z wcześniejszych badań w Polsce i na świecie

Morbidity and financing cancer therapies in Poland between the years 2002 and 2011 based on the National Health Fund data

Wstęp. Choroby nowotworowe stanowią poważny problem ze względu na ciągle wzrastającą liczbę zachorowań oraz wysokie koszty rozpoznawania i leczenia. Zwiększenie odsetka osób w starszym wieku w połączeniu z większym narażeniem na działanie szkodliwych czynników środowiskowych, jak również rozwój metod diagnostycznych powodują wzrost liczby wykrywanych nowotworów. Celem pracy było określenie populacji chorych z rozpoznaniem nowotworów w Polsce, oszacowanie wydatków płatnika publicznego związanych z leczeniem przeciwnowotworowym oraz oszacowanie kosztów wprowadzenia nowoczesnych metod leczenia chorych na nowotwory.Materiał i metody. W celu wykonywania analiz informacji sprawozdawczych w bazach danych NFZ został wykonany moduł analityczny o nazwie „Rejestr Leczenia Chorób” (RLC), który umożliwia pobieranie informacji z bazy danych oraz prezentację danych w czasie rzeczywistym. W analizie przyjęto metodę oszacowania kosztu wprowadzenia innowacji. Przyjęto założenie, że kosztem innowacji staje się wartość środków wydatkowanych przez płatnika publicznego w danym roku, jakie pozostają po ekstrapolowaniu kosztów terapii z roku poprzedniego na liczbę chorych w danym roku. W analizie nie zostały wzięte pod uwagę wartości wskaźnika inflacji. Niepowtarzalnym identyfikatorem danego chorego został uznany numer PESEL. W analizie danych został wykorzystany arkusz kalkulacyjny Excel. Analizę dokonano z wykorzystaniem wszystkich istniejących w bazie pozycji, nie różnicując stopnia wiarygodności potwierdzenia rozpoznania.Wyniki. Liczba wszystkich wykazywanych chorych z rozpoznaniami nowotworowymi w latach 2002–2012 rosła corocznie i osiągnęła w roku 2011 ponad 1 milion osób leczonych z powodu nowotworów. Dynamika średnioroczna liczby pacjentów względem roku poprzedniego wyniosła ok. +11%. Rozpoznania, których koszty na przestrzeni całego badanego okresu przekroczyły 10% budżetu na rozpoznania onkologiczne, obejmują: nowotwór złośliwy sutka (C50) — 14,41% budżetu i przekroczenie średniorocznego kosztu dla rozpoznań onkologicznych o blisko 1400% oraz nowotwór złośliwy oskrzeli i płuca (C34) — 10,5% budżetu i przekroczenie średniorocznego kosztu dla rozpoznań onkologicznych o 1018%. Rozpoznaniami o najwyższych kosztach średniorocznych w analizowanym okresie były nowotwór złośliwy sutka (C50) — 566 944 649 PLN oraz nowotwór złośliwy oskrzeli i płuca (C34) — 412 877 994 PLN. Wyżej wymienione nowotwory stanowiły również rozpoznania o największej liczbie zrealizowanych świadczeń na przestrzeni lat 2002–2011.Wnioski. Przeprowadzone analizy wykazały, że spośród ponad 100 grup rozpoznań nowotworów istnieje około 35, które są istotne z punktu widzenia epidemiologii społecznej. Świadczy to o tym, że Narodowy Program Zwalczania Nowotworów właśnie te choroby powinien potraktować priorytetowo i dla nich powinna być opracowana szczegółowa strategia postępowania. Istnieje około 20 grup rozpoznań, w których obliczony koszt innowacji przekroczył na przestrzeni trzech lat 50 milionów złotych (nowotwory, w leczeniu których wprowadzono nowe leki). Istnieje duża i utrzymująca się w badanym okresie rozbieżność (około 50%) między wykazywanymi rozpoznaniami i rozpoznaniami potwierdzonymi lub chorymi leczonymi, co wymaga przeprowadzenia odrębnych i bardziej szczegółowych analiz.Introduction. Cancer related illnesses are a serious problem due to the always increasing number of such illnesses and the high cost of diagnosis and treatment. The increase in the ratio of elderly people together with the higher risk of exposure to harmful environmental factors and the development of diagnostic methods result in an increased number of diagnosed cancers. The aim of the work was to determine the population of the persons diagnosed with cancer in Poland, evaluate the tax payers’ expenses connected with anti-cancer treatment and evaluate costs related to the introduction of the state-of-the-art treatment methods of the ill diagnosed with cancers.Material and methods. In order to carry out analyses of report information in the NHF data bases, an analytical module was created called the Illness Treatment Register (ITL). This enables downloading of information from the database and presenting it in real time. In the analysis, a method of evaluating the cost of introducing the innovation was assumed. Namely it was assumed that the cost of innovation is the value of funds expended by the public tax payers in a given year that remain, after extrapolation of therapy costs from the previous year per number of ill persons in a given year. The analysis did not consider the value of the inflation index. The PESEL number was considered to be the uniqueidentity number of the ill person. An excel calculation sheet was used in the data analysis which was carried out with the use of all items existing in the database, not differentiating the degree of credibility of diagnosis confirmation.Results. The number of all the established persons diagnosed with cancer between the years 2002 and 2011 increased annually and reached over 1 million people in 2011 who were treated because of cancers. The average yearly dynamics of the patient numbers compare to the previous year, oscillated around +11%. Diagnosis that throughout the whole tested period exceeded 10% of the budget allocated for the oncological diagnoses, included breast cancer (C50) — 14.41% of the budget and exceeded the average annual cost for oncological diagnoses by nearly 1400%, and bronchi and lungs cancer (C34) — 10.5% of the budget and exceeded the average annual cost for oncological diagnoses by 1018%. Diagnosis with the highest annual average in the anaysed period were breast cancer (C50) — 566 944 649 PLN and bronchi and lungs cancer (C34) — 412 877 994 PLN. The above mentioned cancers were alsothe diagnoses of the highest number of health services between the years 2002 and 2011.Conclusions. The analyses showed that from over 100 groups of diagnosed cancers, there are around 35 that arerelevant from the point of view of social epidemiology. This indicates that the National Cancer Prevention Programme should treat these illnesses with a high priority and it is for them that a detailed strategy of action ought to be worked out. There are about 20 groups of diagnoses where the calculated cost of innovation exceed 50 million PLN throughout the last three years: for cancers where new medicines were introduced. There is a great and sustaining hiatus in the analysed period (around 50%) between the reported diagnoses and the confirmed diagnoses for the ill persons that are treated. This requires more detailed analyses

Original paper Changes in the morbidity and costs of systemic lupus erythematosus in Poland in the years 2008–2012

Objectives : The goal of the article is to present the changes in morbidity and costs of systemic lupus erythematosus (SLE) in Poland in the 2008–2012 period, depending on the province of residence of the patients based on data reported to the public payer – the National Health Fund. Material and methods : Based on the ICD-10 code and the patient’s personal identity number, the number of patients and medical costs (cost of hospitalization, pharmaceutical, medical procedures, dialysis and specialist consultations) were calculated by province (voivodeship) and urban or rural residence. Results : Annually on average in the assessed period in Poland approximately 20 000 patients were diagnosed with SLE. The studied group was dominated by women (they were 5.2 times more numerous). The morbidity rate was 52.183 patients per 100 thousand inhabitants. Most patients were in the age range of 48–56 years. Average annual expenses for this group of patients over the examined period were USD 16,327 million. Two times more was expended on patients inhabiting cities, approximately 4 times more on women. Calculated per patient, the average cost of therapy was USD 810.63. Conclusions : The population of SLE patients in Poland is highly stable. The results of analysis indicate 1.64 times more frequent occurrence in urban areas, which may be connected with availability of doctors. The SLE treatment costs in Poland are much lower than in other countries, which is related mainly to the fact that therapy with biological drugs is not financed

Epidemiology of Rheumatoid Arthritis (RA) in rural and urban areas of Poland – 2008–2012

Objective The aim of this study is to investigate the morbidity rate due to Rheumatoid Arthritis (RA) in the Polish population during 2008–2012, calculated per 1,000 inhabitants, and taking into account the differences between provincess, area of residence (urban or rural) and gender. Material and Methods From the NFZ IT systems, PESEL number information was obtained for all 17 types of services contracted in 2008–2012, for patients whose main diagnosis in the report was the ICD-10 disease code: M05.X – seropositive rheumatoid arthritis, or M06.X – other rheumatoid arthritis. The number of patients, gender and age were calculated based on the PESEL number provided in the statistical reports of the patient with the analysed ICD-10 diagnosis. Urban and rural cases were compared using commune zip codes. The basis for classifying the patient as a member of an urban or rural population was the Zip Code of the declared place of residence. Urban and rural areas are classified based on administrative criteria provided by the Central Statistical Office: the National Official Register of Territorial Division of the Country (TERYT). Results During the studied period the number of RA patients increased from 173,844–230,892. In urban areas, the most patients were recorded in the Śląskie Province, the least in Lubuskie Province. Patients from rural areas were approx. 1/3[sup]rd[/sup] of the total population of patients in Poland. In rural areas, the most patients were recorded in the Mazowieckie Province, the least in Lubuskie Province. The morbidity rate in cities was 5.08 in 2008 and increased to 8.14 in 2012 in rural areas, respectively, it was 3.74 and increased to 3.98. Regardless of the place of residence the women fell ill 3.5 times more frequently. The lowest morbidity rate, both in rural and urban areas, was recorded in the Lubuskie Province, the largest in Świętokrzyskie Province. The the most probable explanation of the highest morbidity rate in the latter province is a worse access to a rheumatologist: in this province there is the lowest number of inhabitants per one employed rheumatologist. Conclusions In Poland, the number of RA sufferers is increasing, which is probably a result of increasing life expectancy. In Poland, also exists a differences in morbidity between urban and rural inhabitants. Differences may also derive from undiagnosed cases of the disease