Nawożenie mineralne a intensywność fotosyntezy i transpiracji roślin ziemniaka

Macro- and microelements have an effect on the process of photosynthesis and transpiration. Foliar fertilizers increase the content of elements in leaves and affect the course of gas exchange. This work have presented the results of the study aimed to estimate the effect of soil (NPK 280 and 420 kg·haˉ¹ ) and foliar (Basfoliar® 12-4-6, ADOB® Mn, Solubor® DF) fertilizer application on the intensity of gas exchange in potato plants of semi-early to late cultivars. In the research hypothesis it was assumed that macro- and microelements contained in foliar fertilizers will affect the intensity of process of photosynthesis and transpiration in the field conditions, which in consequence may affect the yield and quality of potato tubers. Measurements of photosynthesis and transpiration were made using the portable gas analyser LI-COR 6400 (DMP AG SA LTD). Readings for gas exchange parameters were performed at several days’ intervals. The obtained high photosynthesis rate, reaching even up to 35.59 μmol CO2·mˉ²·sˉ¹ in 2010, indicated a good general state of plants. The late cultivar Ślęza has shown the highest photosynthesis rate – 18.45 μmol CO2·mˉ²·sˉ¹. No effect of differentiated rates of soil fertilizers on photosynthesis intensity was observed. In the experiment, potato cultivars and the applied rate of soil NPK fertilization of 280 kg·haˉ¹ significantly differentiated transpiration intensity. For the semi-late cultivar, the lower rate of soil fertilization resulted in a higher intensity of the process of transpiration. Transpiration proceeded more dynamically after a period of heavy rainfalls. No effect of microelements contained in foliar fertilizers on processes of gas exchange has been indicated.Makro- i mikropierwiastki wpływają na proces fotosyntezy i transpiracji. Nawozy dolistne zwiększają zawartość pierwiastków w liściach i mają wpływ na przebieg wymiany gazowej. W pracy przedstawiono wyniki badań, których celem było określenie wpływu nawożenia doglebowego NPK 280 i 420 kg·haˉ¹ oraz dolistnego (Basfoliar® 12-4-6, ADOB® Mn, Solubor® DF) na intensywność wymiany gazowej w roślinach ziemniaka, odmian średnio wczesnych do późnych. W hipotezie badawczej przyjęto, że makro- i mikropierwiastki zawarte w nawozach dolistnych wpłyną na intensywność procesu fotosyntezy i transpiracji w warunkach polowych, co w konsekwencji może oddziaływać na wydajność i jakość bulw ziemniaka. Pomiary fotosyntezy i transpiracji wykonano za pomocą przenośnego analizatora gazowego LI-COR 6400 (DMP AG SA LTD). Odczyty dla parametrów wymiany gazowej dokonywano w odstępach kilkudniowych. Uzyskany wysoki wskaźnik fotosyntezy, dochodzący nawet do 35.59 μmol CO2·mˉ²·sˉ¹ w 2010 roku, świadczył o dobrej ogólnej kondycji roślin. Największym wskaźnikiem fotosyntezy wykazała się odmiana późna Ślęza – 18.45 μmol CO2·mˉ²·sˉ¹. Nie zaobserwowano wpływu zróżnicowanych dawek nawozów doglebowych na intensywność fotosyntezy. W przeprowadzonym doświadczeniu odmiany ziemniaka oraz zastosowana dawka nawozów doglebowych NPK 280 kg·haˉ¹ istotnie różnicowały intensywność transpiracji. Dla średnio późnej odmiany mniejsza dawka nawożenia doglebowego bardziej zintensyfikowała proces transpiracji. Transpiracja przebiegała bardziej dynamicznie po okresie obfitych opadów atmosferycznych. Nie wykazano wpływu mikropierwiastków zawartych w nawozach dolistnych na procesy wymiany gazowej

Zbiorowisko grzybów wyizolowanych spod rutwicy wschodniej (Galega orientalis Lam.)

W latach 1997 i 1998 na polu doświadczalnym w Knopinie k. Olsztyna prowadzono badania na plantacji rutwicy wschodniej, uprawianej w siewie czystym i w mieszance ze stokłosą bezostną. Określano skład ilościowy i jakościowy zbiorowiska grzybów strefy „przykorzeniowej"- ryzosfery i ryzoplany oraz korzeni. Analiza mikologiczna środowiska uprawnego rutwicy wykazała różnice w składzie zbiorowiska grzybów badanych stref. Najwięcej grzybów wyizolowano z ryzosfery rutwicy - około 80% ogółu kolonii. Dominującymi okazały się grzyby drożdżoidalne. Specyficznie kształtowało się też zbiorowisko grzybów w zależności od rodzaju uprawy. Uprawa rutwicy w siewie czystym charakteryzowała się większą liczebnością grzybów ryzosferowych; wyizolowano o 23% izolatów więcej w porównaniu z uprawą rutwicy w siewie mieszanym. Liczba mikroorganizmów zasiedlających ryzoplanę i korzenie kształtowała się na zbliżonym poziomie w analizowanych kombinacjach upraw, aczkolwiek z nieznaczną przewagą w uprawie rutwicy w siewie czystym. Wystąpiły także różnice w składzie gatunkowym grzybów pomiędzy badanymi kombinacjami. Spod uprawy rutwicy w siewie czystym częściej izolowano grzyby patogeniczne z rodzaju Fusarium, Phoma i Rhizoctonia, chociaż te pierwsze występowały we wszystkich badanych środowiskach. Natomiast grzyby z rodzaju Trichoderma, uznawane powszechnie w literaturze za antagonistyczne względem patogenów, były częściej izolowane ze środowiska uprawnego rutwicy w siewie mieszanym. Także termin przeprowadzonych badań miał wpływ na kształtowanie się zbiorowiska w badanych strefach korzeniowych. W drugim terminie podczas kwitnienia rutwicy wyosobniono o 20% izolatów więcej niż wiosną.In 1997-1998 on an experimental field at Knopin near Olsztyn, the studies were conducted on fodder galega grown as a pure stand or in the mixture with smooth brome-grass. The abundance of fungi and composition of found fungal communities found were determined in the root zone i.e.: rhizoshpere, rhizoplane and roots themselves. Mycological analyses revealed the differences in composition of fungal communities in studied zones. The highest number of species - ca. 80% of total, were isolated from rhizoshpere. Predominant appeared to be the yeast-like species. Fungal community was also affected by cropping system. In pure stand of fodder galega higher abundance of rhizoshpere fungi were found; 23% more isolates were obtained in comparison to mixture stand. Abundance of fungi that infested rhizoplane and roots was similar irrespective of the sowing method at slightly higher number observed in pure stands. Differences in species composition were also found. From pure stands the following genera of pathogenic fungi were isolated: Fusarium, Phoma and Rhizoctonia, however, the first mentioned were found also in the mixture stand. Fungi from Trichoderma genus accounted to be antagonistic species to pathogenic fungi, were more frequently found in the mixture stand. Date of analysis performing affected also the composition of fungal community living in root zones. In the second term of analysis (the stage of plant flowering) 20% more isolates were isolated as compared to spring term

Nasilenie zarazy ziemniaka (Phytophthora infestans) i alternariozy (Alternaria spp.) na trzech odmianach ziemniaka przy zróżnicowanym nawożeniu doglebowym i dolistnym

Late blight (Phytophthora infestans /Mont./ de Bary) and early blight of potato (Alternaria solani Sorauer, A. alternata /Fr./ Keissler) belong to very severe potato diseases, which are able to decimate potato plantations in Poland and worldwide. In a strict plot experiment, run from 2008 to 2010, the severity of late blight (Phytophthora infestans) and early blight (Alternaria spp.) was determined, during the growing season, on three potato cultivars: medium-early cv. Adam, medium-late cv. Pasja Pomorska and late cv. OElêza, which received NPK soil fertilization (two fertilization levels) and foliar nutrition consisting of complex fertilizers with micronutrients (Basfoliar 12-4-6, ADOB Mn, Solubor DF). The extent to which the pathogens infected potato plants was evaluated twice during each growing season, on a 9-degree scale (PIETKIEWICZ 1985), and the results (means from two observations) expressed as a percentage represented an infestation index. During the first two seasons, the late blight symptoms were significantly less severe on the late and medium- late rather than on the medium-early cultivar. In the last year, the cultivars Adam and OElêza proved to be the least infected by P. infestans. Differences in the intensity of early blight of potato on the examined potato cultivars appeared in the third year, when cv. Adam proved to be the healthiest variety. Some non-significant differences were demonstrated in the severity of the diseases depending on the applied foliar fertilization and the levels of NPK fertilization.Zaraza ziemniaka (Phytophthora infestans /Mont./ de Bary) i alternarioza (Alternaria solani Sorauer, A. alternata /Fr./ Keissler) należą do groźnych chorób ziemniaka, dewastujących uprawy tego gatunku w kraju i na świecie. W ścisłym doświadczeniu poletkowym (2008-2010) w okresie wegetacji określano nasilenie zarazy ziemniaka (Phytophthora infestans) i alternariozy (Alternaria spp.) na trzech odmianach ziemniaka: średnio wczesnej Adam, średnio późnej Pasja Pomorska i późnej Ślęza nawożonych doglebowo NPK (dwa poziomy nawożenia) i dokarmianych wieloskładnikowych nawozami dolistnymi z mikroelementami (Basfoliar 12-4-6, ADOB Mn, Solubor DF). Porażenie przez patogeny oceniano dwukrotnie w okresie wegetacji wg 9-stopniowej skali (Pietkiewicz 1985), a wyniki (średnie z dwóch obserwacji) podano w procentach jako indeks porażenia. Zanotowano istotnie mniejsze nasilenie zarazy na roślinach późnych odmian niż na średnio wczesnej w pierwszych dwóch analizowanych sezonach wegetacyjnych oraz mniejsze nasilenie tej choroby na roślinach średnio wczesnej i późnej odmiany niż średnio późnej w ostatnim roku badań. Zróżnicowanie w nasileniu alternariozy na badanych odmianach ziemniaka stwierdzono w ostatnim roku badań, a najzdrowsza okazała się odmiana Adam. Stwierdzono nieistotne zróżnicowanie w nasileniu chorób w zależności od stosowanego nawożenia dolistnego i poziomów nawożenia mineralnego NPK

Patogeny występujące na bulwach ziemniaka (Solanum tuberosum L.) nawożonego dolistnie

The paper presents the results of a three-year exact plot experiment (2008-2010) established in Bałcyny (NE Poland). Three potato cultivars were grown: medium-early ‘Adam’, medium- late ‘Pasja Pomorska’, and late ‘Ślęza’. The experimental factors were foliar fertilizers applied alone or in combination (Basfoliar 12-4-6, ADOB Mn, Solubor DF) and two levels of soil mineral fertilization (N1P1K1-80 kg N × ha-1, 80 kg P × ha- 1, 120 K × ha-1; N2P2K2-120 kg N × ha-1, 144 kg P × ha-1, 156 K × ha-1). The experimental materials comprised potato tubers. The symptoms of soft rot (Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum), late blight (Phytophthora infestans) and dry rot (Fusarium spp.) were evaluated in 5 kg potato samples, and were expressed as the percentage mass of infected tubers. The rates of common scab (Streptomyces scabies) and black scurf (Rhizoctonia solani) infection were estimated on 100 tubers collected randomly after harvest, according to a nine-point scale, and were presented as a percentage infection index. In the laboratory, fungi were isolated on PDA medium from potato tubers immediately after harvest and after five-month storage. The incidence of tuber diseases depended on potato cultivars affected. The severity of tuber diseases varied between treatments with two levels of NPK fertilization and foliar fertilization. The lowest number of Fusarium-infected tubers was obtained from treatments where three foliar fertilizers were applied in combination, which was confirmed by the lowest abundance of fungal isolates. More fungi were isolated from potato tubers after harvest than after storage, but pathogens were more frequently isolated from stored tubers. After harvest, the lowest number of pathogenic fungi was isolated from the tubers of cv. ‘Adam’ in the non-fertilized treatment, and after storage – from the tubers of the late cultivars in the treatment with three foliar fertilizers applied in combination.W trzyletnim ścisłym doświadczeniu poletkowym założonym w 2008 r. w Bałcynach uprawiano odmiany ziemniaka: średnio wczesną ‘Adam’, średnio późną ‘Pasja Pomorska’ i późną ‘Ślęza’. Czynnikami doświadczenia były: nawozy dolistne, stosowane pojedynczo i łącznie (Basfoliar 12-4-6, ADOB Mn, Solubor DF) oraz dwa poziomy nawożenia mineralnego doglebowego (N1P1K1-80 kg N × ha-1, 80 kg P × ha-1, 120 K × ha-1; N2P2K2-120 kg N × ha-1, 144 kg P × ha-1, 156 K × ha-1). Materiał badawczy stanowiły bulwy ziemniaka. Procent bulw z objawami mokrej zgnilizny (Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum), zarazy ziemniaka (Phytophthora infestans) i suchej zgnilizny (Fusarium spp.) szacowano w 5 kg próbie bulw. Po zbiorze w losowo pobranej próbie 100 bulw oceniano nasilenie parcha zwykłego (Streptomyces scabies) i ospowatości (Rhizoctonia solani); wynik podano jako indeks porażenia w %. W laboratorium co roku izolowano grzyby na pożywce PDA z bulw po zbiorze i po 5-miesięcznym przechowywaniu. Wyniki opracowano statystycznie (STATISTICA® 9.0 2009). Odmiany ziemniaka miały wpływ na nasilenie chorób bulw. Nasilenie analizowanych chorób na bulwach badanych po zbiorze pochodzących z roślin nawożonych doglebowo NPK i dokarmianych dolistnie nawozami wieloskładnikowymi było zróżnicowane. Zaobserwowano jednak prawidłowość: najmniej bulw porażonych przez Fusarium uzyskano u roślin dokarmianych trzema nawozami łącznie, co potwierdza najmniejsza liczebność izolatów tych grzybów otrzymanych z bulw. Więcej grzybów otrzymano z bulw po zbiorze niż po przechowywaniu, jednak patogeny częściej izolowano z bulw przechowywanych. Najrzadziej sprawców chorób wyosobniano z bulw nienawożonych roślin odmiany ‘Adam’ w analizowanym terminie po zbiorze i z bulw odmian późnych w kombinacji z łącznie aplikowanymi trzema nawozami, w analizowanym terminie po przechowywaniu

Wpływ nawożenia mineralnego na grzyby zasiedlające bulwy ziemniaka (Solanum tuberosum L.) po zbiorze i po okresie przechowywania

The paper presents the results of a three-year exact experiment conducted in Bałcyny, in which a late potato cultivar, Jasia, was grown. The objective of the study was to determine the effect of different levels of mineral fertilization: A (N 80 kg ha-1 P 80 kg ha-1 K120 kg ha-1) and B (N 120 kg ha-1 P 144 kg ha-1 K156 kg ha-1), and foliar fertilization (Basfoliar 12-4-6, ADOB Mn and Solubor DF) on the quantitative and qualitative composition of fungal populations colonizing potato tubers. Fungi were isolated immediately after harvest and after a five-month storage period. After seven days of incubation, fungal colonies were transferred onto agar slants for microscopic identification. Over the entire experimental period, more pathogenic fungi were obtained from potato tubers analyzed after storage (62.9% of the total fungal population after storage) than from those analyzed immediately after harvest (39.1%), and the greatest number of fungi was reported in 2004. Rhizoctonia solani was isolated most frequently, followed by Colletotrichum coccodes and Alternaria alternata. Pathogens of the genus Fusarium and the species Helminthosporium solani were not numerous. In the treatment A with soil mineral fertilization with lower NPK rates, larger numbers of pathogenic fungi were noted in 2004 after harvest and after five-month storage, and in 2005 after harvest. At the remaining dates of analysis, pathogens were more frequently isolated from potato tubers in experimental variant B with higher NPK rates. Immediately after harvest, the highest number of pathogenic fungi was isolated in the treatment with foliar application of ADOB Mn and Basfoliar 12-4-6. After five-month storage, pathogens most often colonized potato tubers in experimental variant B with foliar application of Solubor DF, Solubor DF and ADOB Mn, and in experimental variant A with a combination of fertilizers. In the other fertilization variants, including in the control treatment, the population size of pathogenic agents remained at a similar level.W pracy przedstawiono wyniki trzyletniego doświadczenia ścisłego w Bałcynach z uprawą późnej odmiany ziemniaka Jasia. Badano wpływ poziomów nawożenia mineralnego: A (N 80 kg ha-1 P 80 kg ha-1 K120 kg ha-1) i B (N 120 kg ha-1 P 144 kg ha-1 K156 kg ha-1), a także nawożenia dolistnego (Basfoliar 12-4-6, ADOB Mn i Solubor DF) na skład ilościowy i jakościowy grzybów zasiedlających bulwy ziemniaka. Izolacje grzybów prowadzono bezpośrednio po zbiorze bulw i po 5-miesięcznym okresie przechowywania. Wyrosłe po 7-dniowym okresie inkubacji kolonie grzybów przeszczepiano na skosy agarowe w celu późniejszej identyfikacji mikroskopowej. Podczas całego okresu badań więcej grzybów chorobotwórczych otrzymano z bulw ziemniaka analizowanych po przechowywaniu niż z bulw po zbiorze, a największy ich udział zanotowano w 2004 r. Wśród nich najczęściej izolowanym był gatunek Rhizoctonia solani, rzadziej Colletotrichum coccodes i Alternaria alternata. Patogeny z rodzaju Fusarium oraz gatunek Helminthosporium solani wyosobniano nielicznie. Przeważającą liczebność patogenów w kombinacji z nawożeniem mineralnym doglebowym z niższą dawką NPK zanotowano w 2004 r. w obu terminach po zbiorze i przechowywaniu oraz w 2005 r. po zbiorze. W pozostałych analizowanych terminach patogeny częściej izolowano z bulw w kombinacji z wyższą dawką NPK. Najwięcej patogenów z bulw po zbiorze uzyskano w kombinacji z zastosowanym nawozem dolistnym ADOB Mn i Basfoliar 12-4-6 łącznie. Po przechowywaniu natomiast patogeny najczęściej kolonizowały bulwy w kombinacji B z nawożeniem dolistnym Solubor DF, Solubor DF i ADOB Mn łącznie oraz w kombinacji A z łącznym stosowaniem nawozów. Liczebność sprawców chorób bulw w pozostałych kombinacjach nawozowych, w tym kontrolnej, kształtowała się na zbliżonym poziomie

Wpływ ochrony biologicznej na zbiorowisko grzybów zasiedlających łodygi i korzenie oraz podłoże spod uprawy oberżyny (Solanum melongena L.)

Eggplants, cv. Black Beauty, were grown in the greenhouse of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. During the growing season, the plants were sprayed three times with Asahi SL, Biochikol 020 PC and Bravo 500 SC, they were watered with Polyversum, and a mycorrhizal inoculum was applied to the roots of seedlings. Unprotected plants, treated with distilled water, served as control. After fruit harvest, samples of the substrate used for eggplant cultivation, eggplant stems and roots were collected, and fungi were isolated in the laboratory. The fungal soil community was more abundant and diverse than the communities colonizing the stems and roots of eggplants. The applied biological and chemical control agents effectively reduced the abundance of fungi, including pathogenic species, in the organs of eggplants and the substrate used for eggplant cultivation. Potential pathogens (Alternaria alternata, Botrytis cinerea and Fusarium species) were isolated in high numbers from eggplant stems in the control treatment and in the Polyversum treatment (67%). The lowest number of potential pathogenic species were isolated from plants treated with the biostimulator Asahi SL, the fungicide Bravo 500 SC and the mycorrhizal inoculum. The population size of pathogenic fungi (Colletotrichum coccodes and Fusarium ) isolated from eggplant roots was smaller, compared with stems, particularly in the treatments with the fungicide Bravo 500 SC and the biostimulator Biochikol 020 PC. The soil fungal community was dominated by yeast-like fungi (over 60% of all isolates). Fungi known as potential causal agents of diseases were found in low abundance, and they were not detected in substrate samples collected from under fungicide-treated eggplant plants.Oberżynę odmiany Black Beaty uprawiano w latach 2006-2007 w szklarni Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego w Olsztynie. W okresie wegetacji zastosowano ochronę w postaci 3-krotnego opryskiwania roślin preparatami: Asahi SL, Biochikol 020 PC, Bravo 500 SC i podlewania roślin Polyversum oraz aplikacji szczepionki mikoryzowej pod korzenie rozsady. Kombinację kontrolną stanowiły rośliny bez ochrony, traktowane wodą destylowaną. Po zbiorach owoców pobierano materiał roślinny (łodygi i korzenie) oraz podłoże spod uprawy oberżyny w celu izolacji grzybów. Zbiorowisko grzybów glebowych było bardziej liczne i zróżnicowane niż zbiorowisko grzybów zasiedlających łodygi i korzenie oberżyny. Zastosowana ochrona ograniczała liczebność patogenów w analizowanych częściach roślin i w podłożu. Potencjalne patogeny (A. alternata, B. cinerea i Fusarium spp.) licznie zasiedlały łodygi oberżyny w kombinacji kontrolnej i z opryskiwaniem Polyversum (67%). Najmniej potencjalnych patogenów wyizolowano z roślin w kombinacji z użytym stymulatorem wzrostu Asahi SL i fungicydem Bravo 500 SC oraz ze szczepionką mikoryzową. Z korzeni uzyskano mniejszą populację patogenów (C. coccodes i Fusarium spp.) niż z łodyg, zwłaszcza z roślin opryskiwanych fungicydem i stymulatorem odporności Biochikol 020 PC. W glebie dominowały grzyby drożdżopodobne – ponad 60% izolatów. Potencjalni sprawcy chorób nielicznie zasiedlali podłoże spod uprawy oberżyny, a nie było ich w ogóle w uprawie roślin chronionych chemicznie

Grzyby kolonizujące korzenie oraz glebę spod uprawy pomidora (Lycopersicum esculentum Mill.) chronionego biologicznie

Tomato plants, cv. Rumba Ożarowska, grown in the greenhouse of the University of Warmia and Mazury, were protected in the form of alternate spraying (twice) and watering (twice) with 5% aqueous extracts of the following plant species: Aloe vulgaris Lam., Achillea millefolium L., Mentha piperita L., Polygonum aviculare L., Equisetum arvense L., Juglans regia L. and Urtica dioica L. Plants not treated with the extracts served as control. After fruit harvest, samples of roots and soil were collected. The roots were disinfected and next placed on PDA medium. Soil-colonizing fungi were cultured on Martin medium. Fungi were identified microscopically after incubation. Pathogenic fungal species, Colletotrichum coccodes, Fusarium equiseti, F. oxysporum and F. poae, accounted for over 60% of all isolates obtained from the roots of tomato plants. The soil fungal community was dominated by yeast-like fungi (75.4%), whereas pathogenic fungi were present in low numbers. The applied 5% aqueous plant extracts effectively reduced the abundance of fungi, including pathogenic species, colonizing tomato plants and soil. The extract from P. aviculare showed the highest efficacy, while the extract from J. regia was least effective. Fungi showing antagonistic activity against pathogens (Paecilomyces roseum and species of the genus Trichoderma) were isolated in greatest abundance from the soil and the roots of tomato plants treated with A. millefolium, M. piperita and U. dioica extracts.Pomidor odmiany Rumba Ożarowska uprawiano w szklarni UWM w Olsztynie. Zastosowano ochronę w postaci opryskiwania i podlewania na przemian (po dwa razy) 5% wodnymi wyciągami z następujących gatunków roślin: Aloe vulgaris Lam., Achillea millefolium L., Mentha piperita L., Polygonum aviculare L., Equisetum arvense L., Juglans regia L. i Urtica dioica L. W kombinacji kontrolnej rośliny traktowano destylowaną wodą. Po zbiorach owoców pobierano próby korzeni i gleby. Korzenie odkażano i wykładano na podłoże PDA. Hodowlę grzybów glebowych prowadzono na podłożu Martina. Wyrosłe gatunki grzybów identyfikowano mikroskopowo. Patogeny licznie – ponad 60% udział wśród ogółu izolatów, zasiedlały korzenie pomidora. Wśród nich zidentyfikowano następujące gatunki: Colletotrichum coccodes, Fusarium concolor, F. oxysporum i F. poae. Udział patogenów w zbiorowisku grzybów glebowych był nieznaczny, natomiast dominowały tam grzyby drożdżopodobne – 75,4% udział. Zastosowane wyciągi wodne w stężeniu 5% ograniczały liczebność grzybów, w tym patogenicznych, zasiedlających korzenie oraz glebę spod uprawy pomidora. Najbardziej skuteczna okazała się ochrona biologiczna z zastosowaniem wyciągu z P. aviculare, a najmniej z użyciem wyciągu z J. regia. Najliczniejszą populację antagonistów Paecilomyces roseum i rodzaju Trichoderma w obu omawianych środowiskach stwierdzono w kombinacji z traktowaniem wyciągiem z A. millefolium, M. piperita i U. dioica

Grzyby wyizolowane z fyllosfery rutwicy wschodniej (Galega orientalis)

The object of the experiment was fodder galega (Galega orientalis Lam.) cultivated in 2001-2003 as field crop on three plots: 1. without fertilization, 2. 40 kg P2O5 × ha-1 and 80 kg K2O × ha-1, 3. 80 kg P2O5-1 × ha and 160 kg K2O × ha-1. During the dry and warm vegetation season of 2002 almost two times fewer isolates were obtained from the leaves than in 2003 that was the most abundant in fungi. Yeasts-like fungi (30% of the total number of isolates) and saprotrophic fungi with dominated species: Acremonium strictum (8.5%), genus Epicoccum (7.8%), Humicola (9.5%) and Penicillium (18.9%) were the fungi most frequently populating the leaves of galega. The share of pathogens in the total number of isolates obtained from the phyllosphere was 10.6%. They were represented by fungi of Ascochyta spp., Botrytis cinerea, genus Fusarium, Phoma medicaginis and Sclerotinia sclerotiorum. Reduction by 1.9 to 4.6% in the number of fungi isolated from the phyllosphere of galega without fertilization as compared to galega cultivated in combinations with fertilization was recorded. Generally, the smallest number of pathogens was recovered from galega fertilized with 40 kg P2O5 × ha-1 and 80 kg K2O × ha-1. B. cinerea most frequently populated galega in combination without fertilization, genus Fusarium fungi in combination without fertilization and with fertilization with 80 kg P2O5-1 × ha and 160 kg K2O × ha-1, while Ascochyta spp. were isolated from galega with fertilization only.W doświadczeniu poletkowym w Bałcynach uprawiano rutwicę wschodnią w następujących obiektach: 1. bez nawożenia, 2. 40 kg P2O5 × ha-1 i 80 kg K2O × ha-1, 3. 80 kg P2O5-1 × ha i 160 kg K2O × ha-1. Założeniem przeprowadzonych badań w aspekcie fitopatologicznym było określenie zbiorowiska grzybów zasiedlających fyllosferę roślin. W tym celu w okresie przed kwitnieniem rutwicy do laboratorium pobierano próby zbiorcze liści z roślin w poszczególnych kombinacjach. Izolacje grzybów przeprowadzono zgodnie z metodyką Chruściak (1974). Liście rutwicy wschodniej były zasiedlone przez 1289 izolatów grzybów reprezentowanych przez 19 gatunków oraz przez grzyby drożdżopodobne i kultury niezarodnikujące. Najliczniej wyosobniono grzyby w 2003 roku (616 izolatów), a najmniej licznie w 2002 roku (349). Największy udział wśród ogółu izolatów miały grzyby drożdżopodobne (30% ogółu izolatów), mniejszy grzyby saprotroficzne z rodzajów: Penicillium (18.9%), Humicola (9.5%), Epicoccum (7.8%) oraz gatunki: Acremonium strictum (8.5%), Alternaria alternata (4.2%) i Cladosporium cladosporioides (3.5%). Rzadziej izolowano z liści gatunki patogeniczne Botrytis cinerea (4.9%) oraz z rodzaju Fusarium (3.2%) i Ascochyta (2.1%). Najmniej izolatów otrzymano z liści rutwicy w kombinacji z nawożeniem 80 kg P2O5-1 × ha i 160 kg K2O × ha-1, jednak najczęściej izolowano tu patogeniczne gatunki z rodzaju Ascochyta. Nie wyizolowano tego grzyba z rutwicy uprawianej w kontroli, w przeciwieństwie do najliczniej występującego gatunku B. cinerea

Shaping of the fungal communities isolated from yellow lupin seeds [Lupinus luteus L.] throughout storage time

The object of the experiment were seeds of two traditional cultivars of yellow lupin (Juno and Amulet) cultivated in 1999 in two crop-rotation with 20% and 33% yellow lupine contribution. The quantitative and qualitative composition of the fungal community colonizing the seeds were determined in the laboratory conditions after 0.5-, 1.5- and 2.5-year of storage time. In total 1077 fungal colonies were isolated from the lupin seeds. Fungi representing the species of Penicillium - 29.3%, Alternaria alternata - 26.7% and Rhizopus nigricans - 12.7% were isolated most widely. Among the fungi pathogenic to lupin, the species of Colletotrichum gloeosporioides (16.3% isolates) was dominant. The crop rotation with 20% lupin reduced the number of fungal colonies colonizing the seeds including the pathogens from the species of C. gloeosporioides. Seed disinfection decreased the total number of fungal colonies isolated from both cultivars. Higher number of C. gloeosporioides isolates was found in the combination with disinfected seeds. More fungal colonies were obtained from seeds of cv. Amulet than from those of cv. Juno. The storage duration had an effect on the population and the composition of species of fungi isolated from seeds of yellow lupine. With longer storage population of Penicillium spp. and Rhizopus spp. increased, whereas the population of C. gloeosporioides decreased.Przedmiotem badań były nasiona dwóch odmian łubinu żółtego (Juno i Amulet) uprawianych w roku 1999 w dwóch płodozmianach z jego 20% i 33% udziałem. W laboratorium określono skład ilościowy zbiorowisk grzybów zasiedlających nasiona po 0,5-, 1,5- i 2,5-rocznym okresie przechowywania. Z nasion łubinu otrzymano ogółem 1077 kolonii grzybów. Do najliczniej izolowanych należały grzyby z rodzaju Penicillium - 29,3%, Alternaria alternata - 26,7 % i Rhizopus nigricans - 12,7% ogółu wyosobnień. Wśród grzybów patogenicznych dla łubinu dominował gatunek Colletotrichum gloeosporioides - 16,3%. Uprawa łubinu z jego 20% udziałem w płodozmianie ograniczała liczebność kolonii grzybów zasiedlających nasiona, w tym także patogenicznego gatunku C. gloeosporioides. Proces odkażania nasion zmniejszył ogólną liczbę kolonii grzybów izolowanych z nasion obydwu odmian, w tym głównie z rodzaju Penicillium oraz gatunku Rhizopus nigricans. Większą liczebność izolatów C. gleosporioides stwierdzono w kombinacji z nasionami odkażanymi. Odmiana Amulet charakteryzowała się bogatszym pod względem ilościowym zbiorowiskiem grzybów w porównaniu z odmianą Juno. Czas przechowywania miał wpływ na liczebność i skład gatunkowy grzybów izolowanych z nasion łubinu żółtego. Wraz z wydłużaniem się okresu przechowywania wzrastała liczebność grzybów z rodzaju Penicillium i Rhizopus, natomiast zdecydowanie malała grzyba C. gloeosporioides