Częściowe usunięcie przytarczyc versus całkowite usunięcie przytarczyc z autoprzeszczepem we wtórnej nadczynności przytarczyc — jednoośrodkowe, prospektywne badanie w grupie 43 pacjentów

  Introduction: The need for parathyroidectomy remains high in the group of patients on long-term dialysis with medically refractory secondary hyperparathyroidism (sHPT). We aim to compare the results after subtotal parathyroidectomies (sPtx) and total parathyroidectomies with autotransplant (tPtx + AT) performed for sHPT at a single referral centre. Material and methods: This prospective study comparatively analysed sPtx and tPtx + AT performed in our department between February 2010 and December 2014. We followed-up both surgical techniques, with respect to the main clinical symptoms, laboratory data, mortality, and recurrent disease. Results: Forty-three patients on whom we performed 26 sPtx and 19 tPtx + AT were entered in the study. There were no statistically significant differences between groups as far as demographic and preoperative clinical data are concerned. We did not encounter postoperative mortality in either of the groups. The follow-up period was significantly longer for the sPtx group (p = 0.04). The immediate postoperative serum calcium levels were significantly lower in the tPtx + AT group (p = 0.009). Definitive hypoparathyroidism was encountered in two patients in the sPtx group (8.3%) and in one from the tPtx + AT group (5.26%). Four patients from the sPtx group (16.6%) and three from the tPtx + AT group (15.78%) died during the follow-up due to causes unrelated to parathyroidectomy. Overall we had two recurrences in the sPtx group and none in the tPtx + AT group (p = 0.57). Conclusions: In our opinion both techniques have comparable results concerning the clinical and laboratory outcomes and rates of postoperative hypoparathyroidism, at least in short- and medium-term follow-up. (Endokrynol Pol 2016; 67 (2): 202–209)    Wstęp: Potrzeba wykonywania zabiegu usunięcia przytarczyc pozostaje na wysokim poziomie wśród grupy pacjentów poddawanych długoterminowej dializie cierpiących na wtórną nadczynność przytarczyc (sHPT) oporną na leczenie. W niniejszym badaniu, autorzy porównują wyniki po częściowym usunięciu przytarczyc (sPtx) oraz całkowitym ich usunięciu z autoprzeszczepem (tPtx + AT) wykonanym dla sHPT w jednym ośrodku referencyjnym. Materiał i metody: Niniejsze prospektywne badanie dokonuje analizy porównawczej sPtx oraz tPtx + AT, wykonanych w miejscu pracy autorów w okresie od lutego 2010 do grudnia 2014 roku. Autorzy porównali obie techniki operacyjne w związku z głównymi objawami klinicznymi, badaniami laboratoryjnymi, śmiertelnością oraz nawrotowością choroby. Wyniki: W badaniu wzięło udział 43 pacjentów: 26 poddano sPtx, a 19 tPtx + AT. Pomiędzy grupami nie było znaczących różnic statystycznych, jeśli chodzi o dane demograficzne i przedoperacyjne dane kliniczne. Nie stwierdzono śmiertelności pooperacyjnej w żadnej z grup. Okres obserwacji trwał zdecydowanie dłużej w grupie sPtx (p = 0,04). Stężenie wapnia w osoczu mierzone zaraz po operacji było znacznie niższe w grupie tPtx + AT (p = 0,009). Całkowita niedoczynność przytarczyc zidentyfikowano u dwóch pacjentów w grupie sPtx (8,3%) oraz jednego z drugiej grupy (5,26%). Czterech pacjentów z grupy sPtx (16,6%) i trzech z grupy tPtx + AT (15,78%) zmarło podczas okresu obserwacji z powodów niezwiązanych z usunięciem przytarczyc. Ogółem zidentyfikowano dwa nawroty choroby w grupie sPtx i żadnego z drugiej grupie (p = 0,57). Wnioski: W opinii autorów, obie techniki dają porównywalne wyniki, biorąc pod uwagę wyniki laboratoryjne oraz kliniczne, a także wskaźniki pooperacyjnej niedoczynności przytarczyc, przynajmniej w krótko- i średnioterminowym okresie obserwacji. (Endokrynol Pol 2016; 67 (2): 202–209)

New Approach on Sunflower Seeds Processing: Kernel with Several Technological Applications, Husks Package, Different Fat Content Tahini and Halva Properties

Sunflower is the basic oil-crop in Central and Eastern Europe. As sunflower seeds are mainly used for oil production, the most of the kernels available on the market show high oil content (>55%). Consequently, when sunflower kernel paste (tahini) is used in different food products, oil exudation occurs.The aim of current work was to use entirely the sunflower seeds by partially defatting and obtaining different fat content sunflower pastes with multiple food applications, while using the husks for developing an ecological package. Sunflower kernels were industrially roasted in a continuous roasting drum.  Raw and roasted kernels were pressed at pilot plant scale by using a laboratory expeller. Partially defatted sunflower paste was obtained from the press cakes by employing a ball mill. Different fat content tahini samples were obtained by adding the required amount of oil to the partially defatted paste. Tahini samples fat content ranged from 45 to 60%. Tahini and halva were chosen as a study model. Decreasing tahini oil content increased its colloidal stability during storage, a similar trend being noticed when halva samples were stored. Moreover, halva texture analysis and sensory characteristics were assessed for selecting the optimum tahini oil content and thermal treatment. Various sunflower kernel food applications were proposed by obtaining the related prototypes at pilot plant scale: roasted sunflower kernel biscuits, sunflower spreadable cream filled biscuits, hummus, sunflower paste coated in chocolate, sunflower kernel chikki and bars, as well as an innovative ecological package based on the resulting sunflower husks and a starch adhesive.Â