Voorkómen van stagnatie van herstel en chronische problemen bij patiënten in de ggz:Een veldraadpleging onder Nederlandse experts

Achtergrond:In het plan van aanpak ‘Over de brug’ is voorgesteld om een derde minder ernstige psychische aandoeningen (epa’s) te realiseren. Daartoe moet, naast het aanbieden van herstelgerichte zorg aan mensen die tot de epa-groep behoren, in voorafgaande behandeltrajecten worden voorkomen dat het herstel stagneert en de problematiek chronisch wordt.Doel:Onderzoeken welke mechanismen volgens Nederlandse experts leiden tot stagneren van herstelprocessen en hoe chroniciteit kan worden voorkomen.Methode:In een veldraadpleging werden 34 experts uit verschillende deelterreinen van de geestelijke gezondheidszorg (ggz) geïnterviewd.Resultaten:De experts benoemden vele factoren waardoor het herstel van psychische aandoeningen kan stagneren. De verbetervoorstellen liepen sterk uiteen, maar er was consensus over enige kernprincipes voor de preventie van chroniciteit. Zo vond iedereen dat behandelaars een balans moeten vinden tussen goede zorg bieden en de eigen hulpbronnen van patiënten in stand houden door de sterke kanten van patiënten te stimuleren, hun sociale netwerk bij de behandeling te betrekken, en verlies van werk en relaties en beëindigen van studie te helpen voorkómen. Conclusie:Veel ggz-patiënten moeten in een vroeg stadium zorg op meerdere levensgebieden krijgen om vergaande afhankelijkheid van integrale zorg in een later stadium te voorkomen. Dit vereist dat we naasten hierin betrekken en er sectoroverstijgend samenwerken

Voorkómen van stagnatie van herstel en chronische problemen bij patiënten in de ggz: Een veldraadpleging onder Nederlandse experts

Achtergrond: In het plan van aanpak ‘Over de brug’ is voorgesteld om een derde minder ernstige psychische aandoeningen (epa’s) te realiseren. Daartoe moet, naast het aanbieden van herstelgerichte zorg aan mensen die tot de epa-groep behoren, in voorafgaande behandeltrajecten worden voorkomen dat het herstel stagneert en de problematiek chronisch wordt. Doel: Onderzoeken welke mechanismen volgens Nederlandse experts leiden tot stagneren van herstelprocessen en hoe chroniciteit kan worden voorkomen. Methode: In een veldraadpleging werden 34 experts uit verschillende deelterreinen van de geestelijke gezondheidszorg (ggz) geïnterviewd. Resultaten: De experts benoemden vele factoren waardoor het herstel van psychische aandoeningen kan stagneren. De verbetervoorstellen liepen sterk uiteen, maar er was consensus over enige kernprincipes voor de preventie van chroniciteit. Zo vond iedereen dat behandelaars een balans moeten vinden tussen goede zorg bieden en de eigen hulpbronnen van patiënten in stand houden door de sterke kanten van patiënten te stimuleren, hun sociale netwerk bij de behandeling te betrekken, en verlies van werk en relaties en beëindigen van studie te helpen voorkómen. Conclusie: Veel ggz-patiënten moeten in een vroeg stadium zorg op meerdere levensgebieden krijgen om vergaande afhankelijkheid van integrale zorg in een later stadium te voorkomen. Dit vereist dat we naasten hierin betrekken en er sectoroverstijgend samenwerken

Screening for substance abuse among adolescents validity of the CAGE-AID in youth mental healtch care

Objective: To examine the diagnostic accuracy of the four-item self-report and parent-report versions of the CAGE-AID as a screen for substance-use disorders (SUD) among adolescents in mental health care. Method: Patients were 190 Dutch treatment-seeking adolescents (12-18 years old, mean age 15.5 years, 53% boys) and their parents who completed the CAGE-AID questionnaire during intake. DSM-IV clinical diagnoses were used as gold standard in receiver operating characteristic analyses to determine psychometric properties. Results: Psychometric properties for both the self-report and the parent-report versions showed the CAGE-AID's excellent diagnostic accuracy in predicting SUD. Conclusions: The CAGE-AID seems to be a brief and valid instrument for detecting SUD among adolescents in mental health care. However, denial may play a role in both the CAGE-AID and the clinical interviews. More research is needed to further establish the CAGE-AID's usefulness in other settings. The study's limitations have been noted

De complexiteit van de jeugdverslavingszorg: dilemma's en kansen

Item does not contain fulltex