Cost-effectiveness of guideline-endorsed treatments for low back pain: a systematic review

Healthcare costs for low back pain (LBP) are increasing rapidly. Hence, it is important to provide treatments that are effective and cost-effective. The purpose of this systematic review was to investigate the cost-effectiveness of guideline-endorsed treatments for LBP. We searched nine clinical and economic electronic databases and the reference list of relevant systematic reviews and included studies for eligible studies. Economic evaluations conducted alongside randomised controlled trials investigating treatments for LBP endorsed by the guideline of the American College of Physicians and the American Pain Society were included. Two independent reviewers screened search results and extracted data. Data extracted included the type and perspective of the economic evaluation, the treatment comparators, and the relative cost-effectiveness of the treatment comparators. Twenty-six studies were included. Most studies found that interdisciplinary rehabilitation, exercise, acupuncture, spinal manipulation or cognitive-behavioural therapy were cost-effective in people with sub-acute or chronic LBP. Massage alone was unlikely to be cost-effective. There were inconsistent results on the cost-effectiveness of advice, insufficient evidence on spinal manipulation for people with acute LBP, and no evidence on the cost-effectiveness of medications, yoga or relaxation. This review found evidence supporting the cost-effectiveness of the guideline-endorsed treatments of interdisciplinary rehabilitation, exercise, acupuncture, spinal manipulation and cognitive-behavioural therapy for sub-acute or chronic LBP. There is little or inconsistent evidence for other treatments endorsed in the guideline

Multifactoriële analyse in de medisch-specialistische revalidatie

Als een patiënt met chronische pijn wordt verwezen naar de revalidatiearts dan kan er sprake zijn van laag complexe of hoog complexe problematiek. Interdisciplinaire behandeling in de medisch-specialistische revalidatie (MSR) is alleen geïndiceerd bij hoog-complexe problematiek. Bij de vaststelling van de mate van complexiteit van het pijnprobleem maakt de revalidatiearts gebruik van verwijsinformatie (correspondentie, eerder verrichte diagnostiek), neemt een uitgebreide anamnese af, eventueel gecombineerd met korte vragenlijsten, verricht lichamelijk onderzoek en laat zo nodig zelf aanvullende diagnostiek verrichten. Als er voldoende informatie is verzameld, begint het proces van analyse. Voor analyse wordt gebruik gemaakt van de zogenaamde ‘vlaggen’, waarbij de aanwezigheid van rode vlaggen kan wijzen op onderliggende (ernstige) somatische problematiek en de overige vlaggen (geel, oranje, blauw, zwart) te beschouwen zijn als prognostisch relevante factoren. Daarnaast wordt gebruik gemaakt van het exploreren van predisponerende, uitlokkende en onderhoudende factoren als hulpmiddel bij de analyse, waarbij met name de laatste van groot belang zijn voor het bepalen van mogelijke aangrijpingspunten van behandeling. Zo komt de revalidatiearts tot een indicatiestelling voor een interventie en aangrijpingspunten voor behandeling. In dit hoofdstuk worden de predisponerende, uitlokkende en onderhoudende factoren besproken. Onderhoudende factoren kunnen biomedisch, psychologisch en/of sociaal zijn en al deze worden factoren worden uitgebreid toegelicht. Er wordt speciaal aandacht geschonken aan de mogelijk negatieve beïnvloeding door medewerkers uit het (para en peri-)medische circuit