Debate: Should the elderly receive thrombolytic therapy, or primary angioplasty, for acute myocardial infarction? The case for primary angioplasty

As the population ages the number of elderly patients presenting with acute myocardial infarction (AMI) will continue to increase. There has been no head-to-head trial of thrombolytic therapy versus primary percutaneous coronary intervention (PCI) in this patient cohort, but there is evidence that favors primary PCI. Most elderly patients are candidates for primary PCI, but many have contraindications to thrombolytic therapy. Hemorrhagic complications are more common in the elderly, and many of these patients present with conditions in which thrombolytic agents have decreased efficacy, such as heart failure or prior bypass surgery. PCI can also obviate the need for further risk stratification in most patients

Zabiegi interwencyjne w ostrym zawale serca

Wstęp: Ostry zawał serca (MI, myocardial infarction) jest główną przyczyną śmierci w Stanach Zjednoczonych. Istnieją dane, z których wynika, że pierwotne (bezpośrednie) śródnaczyniowe zabiegi interwencyjne (PCI, percutaneous interventions) zwiększają przeżywalność i zmniejszają śmiertelność w ostrym zawale serca. Metody: Przedstawiamy zwięzły przegląd piśmiennictwa opartego na faktach, dotyczący nowoczesnych technik PCI stosowanych u chorych z ostrym zawałem serca. Przeprowadzamy porównanie z leczeniem trombolitycznym, zwłaszcza w wybranych podgrupach. Poruszamy temat angioplastyki ratunkowej. Omawiamy farmakoterapię wspomagającą następstwa ekonomiczne i możliwości wprowadzania wymienionych metod leczenia. W krótkiej dyskusji omawiamy też metody doświadczalne. Wyniki: Pierwotne PCI są kolejną, poza leczeniem trombolitycznym, możliwością postępowania w ostrym MI, przy czym w wybranych grupach pacjentów wyniki stosowania PCI mogą być korzystniejsze, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, chorych po operacji pomostowania tętnic wieńcowych oraz pacjentów z niewydolnością serca lub we wstrząsie kardiogennym. Wnioski: Wyniki prób klinicznych potwierdzają zasadność stosowania PCI jako pierwotnej metody leczenia w ostrym zawale serca. Zwłaszcza chorzy, u których leki trombolityczne są przeciwwskazane i chorzy, u których występuje znaczne prawdopodobieństwo ich nieskuteczności są odpowiednimi kandydatami do PCI. Postępy technologiczne i nowe rodzaje terapii wspomagającej przyczyniają się do rozpowszechniania tej metody leczenia, a zarazem do poprawy jej wyników. (Am. Heart J. 2001; 141: 15–24

Zabiegi interwencyjne w ostrym zawale serca

Wstęp: Ostry zawał serca (MI, myocardial infarction) jest główną przyczyną śmierci w Stanach Zjednoczonych. Istnieją dane, z których wynika, że pierwotne (bezpośrednie) śródnaczyniowe zabiegi interwencyjne (PCI, percutaneous interventions) zwiększają przeżywalność i zmniejszają śmiertelność w ostrym zawale serca. Metody: Przedstawiamy zwięzły przegląd piśmiennictwa opartego na faktach, dotyczący nowoczesnych technik PCI stosowanych u chorych z ostrym zawałem serca. Przeprowadzamy porównanie z leczeniem trombolitycznym, zwłaszcza w wybranych podgrupach. Poruszamy temat angioplastyki ratunkowej. Omawiamy farmakoterapię wspomagającą następstwa ekonomiczne i możliwości wprowadzania wymienionych metod leczenia. W krótkiej dyskusji omawiamy też metody doświadczalne. Wyniki: Pierwotne PCI są kolejną, poza leczeniem trombolitycznym, możliwością postępowania w ostrym MI, przy czym w wybranych grupach pacjentów wyniki stosowania PCI mogą być korzystniejsze, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, chorych po operacji pomostowania tętnic wieńcowych oraz pacjentów z niewydolnością serca lub we wstrząsie kardiogennym. Wnioski: Wyniki prób klinicznych potwierdzają zasadność stosowania PCI jako pierwotnej metody leczenia w ostrym zawale serca. Zwłaszcza chorzy, u których leki trombolityczne są przeciwwskazane i chorzy, u których występuje znaczne prawdopodobieństwo ich nieskuteczności są odpowiednimi kandydatami do PCI. Postępy technologiczne i nowe rodzaje terapii wspomagającej przyczyniają się do rozpowszechniania tej metody leczenia, a zarazem do poprawy jej wyników. (Am. Heart J. 2001; 141: 15–24

Hospital teaching status and trascatheter aortic valve replacement outcomes in the United States: Analysis of the national inpatient sample

BackgroundEvidence suggests that medical service offerings vary by hospital teaching status. However, little is known about how these translate to patient outcomes. We therefore sought to evaluate this gap in knowledge in patients undergoing Transcatheter aortic valve replacement (TAVR) in the United States.MethodsThis study was conducted using the National Inpatient Sample (NIS) in the United States from 2011 to 2014. Teaching status was classified, as teaching vs. nonteaching and endpoints were clinical outcomes, length of stay and cost. Procedureâ related complications were identified via ICDâ 9 coding and analysis was performed via mixed effect model.ResultsAn estimated 33,790 TAVR procedures were performed in the U.S between 2011 and 2014, out of which 89.3% were in teaching hospitals. Mean (SD) age was 81.4 (8.5) and 47% were females. There was no significant difference between teaching versus nonteaching hospitals in regards to the primary outcome of inâ hospital mortality and secondary outcomes of several cardiovascular and other end points except for a high rates of acute kidney injury (AKI) (OR: 1.34 [95% CI, 1.04â 1.72]) and lower rate for use of mechanical circulatory support devices in teaching vs. nonteaching centers. The mean length of stay was significantly higher in teaching hospitals (7.7 days) vs. nonteaching hospitals (6.8 days) (Pâ =â 0.002) and so was the median cost of hospitalization (USD 50,814 vs. USD 48, 787, Pâ =â 0.02) for teaching vs. nonteaching centers.ConclusionMost TAVR related shortâ term outcomes including all cause inâ hospital mortality are about the same in teaching and nonteaching hospitals. However, AKI, length of hospital stay and TAVR related cost were significantly higher in teaching than nonteaching hospitals. There was more use of mechanical circulatory support in nonteaching than teaching hospitals.Peer Reviewedhttps://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/2027.42/141703/1/ccd27236.pdfhttps://deepblue.lib.umich.edu/bitstream/2027.42/141703/2/ccd27236_am.pd