Zespół Aspergera u 19-letniej kobiety ze szczególnym uwzględnieniem okresu adolescencji – opis przypadku

Artykuł zawiera opis przypadku 19-letniej kobiety z zespołem Aspergera zdiagnozowanym w 14. roku życia. Przedstawiono zmiany obrazu klinicznego ze szczególnym uwzględnieniem adolescencji. Zostały one zilustrowane oryginalnymi wypowiedziami pacjentki na temat jej problemów. Uwagę zwraca osobliwy język, jakim posługuje się kobieta – infantylny, choć z zaznaczonymi tendencjami wielkościowymi. Język ten, z jego intelektualną i egocentryczną przenikliwością oraz niezachwianą determinacją, symbolicznie wyraża ograniczenia i trudności związane z podejmowaniem nowych zadań rozwojowych w obszarze biologicznym, psychologicznym (intrapsychicznym) i społecznym (interpersonalnym) w przebiegu adolescencji. Omówiono także specyfikę aktualnego, wczesnodorosłego funkcjonowania pacjentki – osoby z ogólnie dobrą wydolnością intelektualną i utrwalonymi zaburzeniami w sferze przystosowania społecznego

Asperger syndrome in a 19-year-old woman, with particular emphasis on adolescence period – case study

The article includes a description of a 19-year-old woman diagnosed with Asperger syndrome at the age of 14. It presents the changes in the clinical picture, with specific emphasis on the period of adolescence. They were illustrated with original patient’s statements about her problems. What attracts the attention is a peculiar language which is used by the patient – childish, though at the same time marked with grandiose tendencies. This language, with its intellectual, self-centered acumen and unwavering determination, symbolically expresses her limitations and difficulties connected with taking up new developmental tasks in biological, psychological (intrapsychic) and social (interpersonal) areas in the course of adolescence. The specificity of the current, early-adult functioning of the patient is emphasised with her generally good intellectual capacity and well-established disorders in the area of social adaptation.Artykuł zawiera opis przypadku 19-letniej kobiety z zespołem Aspergera zdiagnozowanym w 14. roku życia. Przedstawiono zmiany obrazu klinicznego ze szczególnym uwzględnieniem adolescencji. Zostały one zilustrowane oryginalnymi wypowiedziami pacjentki na temat jej problemów. Uwagę zwraca osobliwy język, jakim posługuje się kobieta – infantylny, choć z zaznaczonymi tendencjami wielkościowymi. Język ten, z jego intelektualną i egocentryczną przenikliwością oraz niezachwianą determinacją, symbolicznie wyraża ograniczenia i trudności związane z podejmowaniem nowych zadań rozwojowych w obszarze biologicznym, psychologicznym (intrapsychicznym) i społecznym (interpersonalnym) w przebiegu adolescencji. Omówiono także specyfikę aktualnego, wczesnodorosłego funkcjonowania pacjentki – osoby z ogólnie dobrą wydolnością intelektualną i utrwalonymi zaburzeniami w sferze przystosowania społecznego

EFFECT OF INDIVIDUALLY-TAILORED TDCS AND SYMBOLIC ART THERAPY FOR CHRONIC ASSOCIATIVE PROSOPAGNOSIA AFTER INFECTION BY SARS-COV-2, NEUROCOVID-19 AND ISCHEMIC STROKE

Background The rehabilitation of patients with chronic prosopagnosia that occurs following a stroke is a challenge for modern medicine. Dysfunction to the facial processing areas is permanent and standard rehabilitation brings only limited improvement. Therefore, therapists suggest reinforcing the compensatory strategies used by such patients such as voice, figure, and gait recognition to help with the identification of a particular person, which promotes their social functioning. New neurotechnologies, especially QEEG/ERPs, displays of functional brain impairment in prosopagnosia, may be helpful in developing an appropriate neurotherapy protocol and create the conditions for other forms of rehabilitation in such patients. The purpose of our study was twofold: 1) to evaluate QEEG/ ERPs shows of post-stroke functional impairment associated with prosopagnosia, 2) to construct a neurofeedback protocol based on these indices to sup- port the neuropsychological rehabilitation of the case study described herein. We present the case of a 23-year-old right-handed student of the Graphics Faculty of the Academy of Fine Arts, with chronic associative prosopagnosia after infection with SARS-CoV-2 followed by Covid-19 and a right hemisphere stroke. He was re- ferred in April 2021 for diagnosis and therapy at the Reintegration and Training Cen- ter of the Polish Neuropsychological Society (PTNeur). Six months earlier, in October 2020, the patient had been admitted to the Infectious Disease Hospital. COVID-19 was diagnosed based on coronavirus 2 (SARS-CoV-2) reverse transcrip- tion PCR (RT-PCR) on a nasopharyngeal swab. The neurological examination re- vealed muscle weakness on the left side of the body, slow and aprosodic speech, preserved comprehension, and acute left homonymous hemianopsia, as well as prosopagnosia and mirror symptom. The patient was sedated and mechanically ventilated for six days. The CT-scan showed foci in the posterior part of the superior temporal lobe and hyperintense changes in the blood supply area of the right middle cerebral artery. After 30 days of hospitalization, the patient was discharged from this hospital and referred to an outpatient rehabilitation center for five months. Ther- apy improved his general condition but did not remove the chronic prosopagnosia: a personal tragedy for the patient which prevented him from continuing his studies. He was diagnosed at the PTNeur Reintegration and Training Center within the next few weeks: (1). ophthalmologic examinations revealed no pathology; (2) neuropsy- chological testing confirmed the presence of chronic apperceptive prosopagnosia; (3) examination of event-related potentials (ERPs) revealed a large delay of the N170 wave, particularly on the right side, indicating a slowing of the rate of nerve impulses in early face processing and a cause of prosopagnosia. The patient was referred for rehabilitation: he participated in 20 sessions of individually tailored anodal transcranial direct current stimulation (tDCS) twice a week for ten weeks, and in parallel, for indi- vidualized Prosopagnosia Symbolic Art Therapy provided once a week for ten weeks. By the end of therapy, the patient was not only recognizing but also painting portraits of faces. He returned to college, finished and defended a master’s thesis in Artistic Drawing, in which facial presentation played an important role. Quantitative EEG (QEEG) and event-related potentials (ERPs) neuromarkers helped to understand the mechanism of prosopagnosia and to choose an individualized protocol, thus the appropriate application of tDCS in our patient, which accelerated the recovery of the ability to perform complex tasks and created the conditions for Symbolic Art Therapy. Modern medicine can successfully use such a management protocol in individuals with chronic prosopagnosia

Psychological characteristics of perfectionism in youth

Cel. Celem pracy jest porównanie nasilenia perfekcjonizmu u badanych osób z uwzględnieniem ich podziału na płeć, miejsce zamieszkania oraz strukturę rodziny. Analizie poddano zależności między nasileniem perfekcjonizmu a wiekiem badanych, ich osiągnięciami szkolnymi oraz poziomem wykształcenia rodziców. Badaniami objęto grupę 345 osób (198 dziewcząt i 147 chłopców) w wieku od 12 do 16 lat. Metody. Zastosowano Wielowymiarowy Kwestionariusz do Badania Perfekcjonizmu FMPS autorstwa Frosta w tłumaczeniu i opracowaniu Stanisławy Tucholskiej oraz ankietę socjodemograficzną autorstwa Justyny Świerczyńskiej. Wyniki i wnioski. Otrzymane wyniki informują o występowaniu istotnych różnic w zakresie nasilenia perfekcjonizmu i jego wymiarów między badanymi dziewczętami i chłopcami, osobami mieszkającymi w mieście i na wsi oraz wychowującymi się w rodzinach pełnych i niepełnych. Znaczące zależności ujawniono ponadto między perfekcjonizmem badanych, a ich wiekiem, osiągnięciami szkolnymi oraz poziomem wykształcenia rodziców. Otrzymane wyniki informują, że chłopcy mają wyższy poziom perfekcjonizmu niż dziewczęta. Neurotyczny perfekcjonizm łączy się ze starszym wiekiem badanych dziewcząt. Adaptacyjny perfekcjonizm łączy się z zamieszkiwaniem w mieście, wychowaniem się w rodzinie pełnej, wyższym wykształceniem rodziców, wyższą średnią ocen i pozytywną oceną siebie jako ucznia.Aim. The aim of the work was to compare the intensity of perfectionism in the study subjects, considering their division by sex, place of residence and family structure. The study included a group of 345 persons (198 girls and 147 boys) aged 12–16 years. Methods. The Frost Multidimensional Questionnaire for Testing Perfectionism (FMPS), translated and developed by Tucholska and a sociodemographic survey by Justyna Świerczyńska were used in the work. Results and conclusions. The obtained results prove the presence of signifi cant differences in terms of the intensity of perfectionism and its dimensions among the studied girls and boys, people living in the city and in the countryside, and growing up in complete and single-parent families. Signifi cant correlations were also shown between the subjects’ perfectionism and their age, school performance and the level of parents’ education. The obtained results indicate that boys display a higher level of perfectionism than girls. Neurotic perfectionism is associated with the older age of the studied girls. Adaptive perfectionism is associated with living in the city, being brought up in a complete family, higher education of parents, higher grade point average and positive assessment of oneself as a student

Difficulties associated with the diagnosis of bipolar affective disorder in a 16-year-old boy treated in the past for ADHD and ODD – case study

Aim: The aim of this article is to discuss the difficulties and complexities of the bipolar affective disorder (BPAD) diagnostic process in an adolescent. The case of suspected occurrence of bipolar affective disorder in an adolescent who was diagnosed with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) and oppositional defiant disorder (ODD) in childhood was presented

Functioning of a family with a child suffering from cystic fibrosis and short bowel syndrome - case study

This article presents the problem of the functioning of a family with a child suffering from two painful, chronic and incurable diseases - cystic fibrosis and short bowel syndrome. Its aim is to learn about the impact of these diseases on the occurrence and course of mental disorders in a child and on the functioning of the whole family in which such a child is brought up. Like any long-term illness of a child, it has influenced changes in the functioning of the family system. The parents’ functioning and the flexibility of the family system conditioned the acceptance of the diagnosis and determined further participation of the family in the treatment process. This article also discusses the risk of unfavorable attitudes of parents towards the child’s illnesses, which may contribute to the development of mental disorders in the child patient, as well as in his/her parents or siblings. In the process of treatment and rehabilitation, the necessity for cooperation of medical staff, the patient and his/her parents has been emphasised

Personality and temperament types and stress coping strategies of mothers of children diagnosed with autism spectrum disorder

Wprowadzenie. Rodzice wychowujący dziecko z diagnozą autyzmu doświadczają wielu wyzwań związanych z opieką nad nim, które wpływają na poziom doświadczanego przez nich stresu. Cel. Celem pracy była analiza zależności między cechami osobowości i temperamentu matek wychowujących dzieci z diagnozą zaburzeń należących do spektrum autyzmu (ASD) a stylami radzenia sobie ze stresem. Materiały i metody. Badaniami objęto 58 kobiet wychowujących dzieci z diagnozą lekarską zaburzeń należących do spektrum autyzmu (według DSM-5). W pracy zastosowano różne narzędzia badawcze, takie jak: własna ankieta, Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych CISS, Kwestionariusz Temperamentu EAS-D w wersji dla dorosłych oraz polską adaptację 10-punktowego Inwentarza Osobowości TIPI-PL. Wyniki i wnioski. Wyniki analiz statystycznych informują o występowaniu znaczących ujemnych korelacji między czynnikami osobowości matek: ekstrawersją i stabilnością emocjonalną, a stylem radzenia sobie ze stresem zorientowanym na emocjach. Dodatnie korelacje otrzymano między cechami temperamentu badanych: negatywną emocjonalnością a stylem radzenia sobie ze stresem zorientowanym na emocjach i unikaniu. Na podstawie analizy skupień wyodrębniono dwie grupy matek: z typem osobowości i temperamentu introwertywnym/niestabilnym emocjonalnie/z negatywną emocjonalnością oraz typem ekstrawertywnym/stabilnym emocjonalnie/z pozytywną emocjonalnością, które różnią się istotnie preferowanymi stylami radzenia sobie ze stresem. Cechy osobowości badanych kobiet: nasilona introwersja, nieśmiałość i neurotyczność łączą się istotnie z preferowaniem stylu radzenia sobie ze stresem skoncentrowanego na emocjach. Cechy temperamentu badanych kobiet: tendencja do reagowania niezadowoleniem, złością, agresją, czyli negatywna emocjonalność, łączy się ze stylem radzenia sobie ze stresem skoncentrowanym na emocjach oraz na unikaniu. Kobiety z typem osobowości introwertywnym/niestabilnym emocjonalnie/z negatywną emocjonalnością istotnie częściej niż kobiety z typem osobowości ekstrawertywnym/stabilnym emocjonalnie stosują w sytuacji stresu styl skoncentrowany na emocjach.Introduction. Parents raising a child diagnosed with autism experience numerous challenges related to caring for the child, which impact the levels of stress they undergo. Aim. The aim of the study was to analyse the relationship between personality and temperament traits in mothers raising children diagnosed with disorders within the autism spectrum (ASD) and their stress coping strategies. The study also sought answers to the question of whether examined mothers, differing in personality and temperament types, significantly differ in their preferred stress coping strategies. Materials and methods. The study involved 58 women raising children with a medical diagnosis of disorders within the autism spectrum (acc. to DSM-5). Various research tools were applied in the study, such as a custom survey, the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS), the adult version of the EAS-D Temperament Questionnaire, and the Polish adaptation of the 10-item Big Five Personality Inventory (TIPI-PL). Results and conclusion. The results of statistical analyses indicate the presence of statistically significant negative correlations between mothers’ personality factors such as extraversion and emotional stability and stress coping emotions-oriented strategies. Positive correlations were found between the temperament traits of the examined mothers – negative emotionality and stress coping strategies focused on emotions and avoidance. Based on the cluster analysis, two groups of mothers were identified: those with introverted/emotionally unstable/negative emotionality personality type and those with extraverted/emotionally stable/positive emotionality personality type, significantly differing in their preferred stress coping strategies. Personality traits of the examined women, such as increased introversion, shyness, and neuroticism are significantly correlated with a preference for stress coping strategies focused on emotions. Temperament traits of the examined women, such as a tendency to react with dissatisfaction, anger, and aggression (i.e., negative emotionality) are correlated with stress coping strategies focused on emotions and avoidance. Women with an introverted/emotionally unstable/negative emotionality personality type significantly more often employ stress coping strategies focused on emotions in stressful situations than do women with an extraverted/emotionally stable personality type